בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#11 - א מאמע פון קליינע קינדער, דארף נישט גיין אין שול
תפילה והתבודדות, חיזוק פאר פרויען, בית המדרש, יענער

בעזרת ה' יתברך


יום ה' לסדר כי תבוא לאומאן, י"ט אלול, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


מרת ... תחי'.


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


דאס וואס איר פרעגט אז עס קומט יעצט די הייליגע טעג ווען אלע פרויען גייען אין שול דאווענען, וואס איר זאלט טון אז איר האט קליינע קינדער; דער ענטפער איז: "א מאמע מיט קליינע קינדער קומט צו זיין אין שטוב". ווען איר וועט האבן עלטערע קינדער וואס וועלן אכטונג געבן אויף די קליינע קינדער, אדער ווען איר וועט חתונה מאכן אייערע קינדער, דעמאלט וועט איר גיין אין שול וכו', אבער יעצט ווען איר זענט געבענטשט מיט קליינע קינדער זאלט איר זיך פרייען צו זיין מיט זיי אין שטוב און איר זאלט דאווענען אין שטוב.


מען קען נישט נאכמאכן א צווייטן; איינער האט די מעלה און א צווייטער האט א צווייטע מעלה, אז אייער שוועסטער האט כח צו גיין אין שול און זי געבט זיך אן עצה מיט די קליינע קינדער וכו', מיינט דאס נישט צו זאגן אז איר דארפט טון וואס זי טוט; יעדער מענטש האט זיינע נאטורן און זיינע געלונגענקייטן און מען קען נישט קוקן אויף א צווייטן, איר זאלט בלייבן אין שטוב און פון דארט דאווענען צום אייבערשטן.


איר שרייבט אז פאריאר זענט איר נישט געגאנגען ראש השנה דאווענען אין שול און איר האט געשפירט ווי אייערע תפילות זענען נישט ארויפגעגאנגען אזוי הויך ווי עס גייט ארויף אין שול; עס איז זיכער אזוי אז אין שול איז א פלאץ וואו די תפילות גייען ארויף, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות ו.): "אֵין תְּפִלָּה שֶׁל אָדָם נִשְׁמַעַת אֶלָּא בְּבֵית הַכְּנֶסֶת", דער אייבערשטער הערט אויס שנעלער די תפילות אין בית המדרש; אפילו פון פרויען, אזוי ווי מיר געפונען (ילקוט שמעוני עקב, רמז תתעא): "מַעֲשֶׂה בְּאִשָׁה אַחַת שֶׁהִזְקִינָה מְאֹד", עס איז געווען א מעשה מיט א אלטע פרוי וואס האט שוין נישט געוואלט לעבן, זי האט שוין נישט געשפירט קיין טעם אין עסן און אין טרינקען און זי האט געוואלט אוועק גיין פון די וועלט, איז זי געקומען צום הייליגן תנא רבי יוסי בן חלפתא און אים געבעטן: "רֶבִּי, זָקַנְתִּי יוֹתֵר מִדַּאי", איך בין שוין זייער אלט און מיין לעבן איז מיר פאר'מיאוס'ט, איך דארף א ברכה נפטר צו ווערן, האט דער הייליגער תנא איר געפרעגט: "בְּאֵיזוֹ מִצְוָה אַתְּ רְגִילָה לְהַקְפִּיד בְּכָל יוֹם?" וואס פאר א מצוה ביסטו מקפיד צו מקיים זיין יעדן טאג, האט זי געזאגט: "איך פארפעל נישט קיין איין טאג צו גיין אין שול דאווענען", האט ער איז געזאגט: "האלט זיך צוריק דריי טעג פון גיין אין שול", זי האט אזוי געטון און נאך דריי טעג איז זי נפטר געווארן. זעט מען פון דעם אז דאווענען אין שול איז א גרויסע זאך אויך פאר פרויען; אבער אויב מען איז א מאמע פאר קינדער איז נישט דא קיין גרעסערע זאך ווי זיין אין שטוב מיט די קינדער.


געדענקטס וואס דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רסט): "מַה צְרִיכִין לְהִתְבַּלְבֵּל? אֵיךְ שֶׁעוֹשִׂין עוֹשִׂין, וּבִלְבַד שֶּׁלֹּא לַעֲשׂוֹת רַע חַס וְשָׁלוֹם", מען דארף זיך נישט מבלבל זיין פון גארנישט, "ווי מען טוט טוט מען, אבי מען טוט נישט קיין שלעכטס חס ושלום".


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט מצליח זיין אין אלע אייערע וועגן.


א כתיבה וחתימה טובה און א גוט געבענטשט יאר.

#10 - עס איז זייער א גרויסע זאך צו דאווענען מיט אנשי שלומינו
זיכוי הרבים, חסידות ברסלב, בית המדרש, מנין

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת כי תצא, י"ג אלול, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב זיך זייער געפרייט צו דיין בריוו.


היינט האט מיר ... נרו יאיר געשיקט א בילד פון דיין שיעור, ווי דו לערנסט פאר דעם דף גמרא, איך האב זיך אזוי מחי' געווען צו זען ווי דו לערנסט פאר פאר בחורים און אינגעלייט.


אויף דיין פראגע צי דו זאלסט מאכן א מנין שחרית; אוודאי זאלסטו מאכן א מנין, עס איז זייער א גרויסע זאך צו דאווענען מיט אנשי שלומינו; יעדע תפלה וואס מען דאוונט מיט אנשי שלומינו איז גאר אנדערש, ווייל וואו עס געפונען זיך אנשי שלומינו וואס האלטן זיך באחדות - איז דער רבי דארט.


אין אנהייב וועט זיין שווער מיט מנין, אבער עס איז אלץ כדאי וכו' אבי עס זאל ווערן א מנין קבוע. עס איז כדאי דו זאלסט לערנען דעם בריוו (אשר בנחל אידיש, מכתב ו) וואו מוהרא"ש דערציילט פון רבי לוי יצחק זכרונו לברכה, ווי ער האט זיך מוסר נפש געווען צו מאכן דעם ברלסב'ן שול אין ירושלים. אפילו עס איז אים אויסגעקומען צו דאווענען ביחידות, האט ער ממשיך געווען ביז עס איז געווארן דער מנין קבוע.


מוהרא"ש שרייבט דארט: "עֶס הָאט מִיר דֶערְצֵיילְט הָרַב הַחָסִיד רֶבִּי לֵוִי יִצְחָק בֶּענְדֶער זַ"ל, וֶוען עֶר אִיז אָנְגֶעקוּמֶען אִין אֶרֶץ יִשְׂרָאֵל שְׁנַת תש"ט, אִיז גֶעוֶוען אַ קְלֵיין שְׁטִיבְּל פוּן בְּרֶסְלֶב'עֶר חֲסִידִים אִין מֵאָה שְׁעָרִים גֶעגְנְט, אַ גַאנְצֶע וָואךְ אִיז נִישְׁט גֶעוֶוען קַיין מִנְיָן דָארְטְן, נָאר שַׁבָּת אִיז גֶעוֶוען אַ מִנְיָן מְצוּמְצָם. עֶר הָאט בַּאקוּמֶען אַ דִירָה אִין אַ גֶעגְנְט וָואס הָאט גֶעהֵייסְן לִיפְתָּא, דָאס אִיז בַּיים אַרַיינְגַאנְג צוּ יְרוּשָׁלַיִם. כְּדֵי עֶר זָאל קֶענֶען דַאוֶוענֶען מִיט בְּרֶסְלֶב'עֶר חֲסִידִים צוּזַאמֶען, אִיז עֶר גֶעגַאנְגֶען צוּפִיס אַ וֶועג וָואס הָאט גֶענוּמֶען פוּן זַיין הוֹיז אִין לִיפְתָּא בִּיז מֵאָה שְׁעָרִים אַ שָׁעָה צַייט, אָבֶּער עֶר אִיז גֶעגַאנְגֶען מִיט עַקְשָׁנוּת. וִוינְטֶער אִין דִי קֶעלְט אוּן אִין דִי פְרֶעסְט, אִין דִי רֶעגְנְס, זוּמֶער אִין דִי הִיצְן, גָארְנִישְׁט הָאט אִים אָפְּגֶעהַאלְטְן. אוּן עֶר הָאט נִישְׁט גֶערוּט בִּיז עֶר הָאט פַארְגְרֶעסֶערְט דֶעם מִנְיָן שַׁבָּת. וֶוער סְ'אִיז נָאר גֶעוֶוען אַ בְּרֶסְלֶב'עֶר חָסִיד הָאט עֶר נִישְׁט אָפְּגֶעלָאזְט בִּיז עֶר הָאט אִים אִיבֶּערְגֶערֶעדְט אַז עֶר זָאל קוּמֶען דַאוֶוענֶען אִין בְּרֶסְלֶב'עֶר בֵּית הַמִדְרָשׁ, "וָואס הֵייסְט אַ בְּרֶסְלֶב'עֶר חָסִיד זָאל נִישְׁט דַאוֶוענֶען צְוִוישְׁן בְּרֶסְלֶב'עֶר חֲסִידִים?!" - אִיז גֶעוֶוען זַיין טַעֲנָה. אוּן אַזוֹי הָאט עֶר נִישְׁט אָפְּגֶעלָאזְט בִּיז עֶר הָאט פַארְגְרֶעסֶערְט דֶעם מִנְיָן.


דֶערְנָאךְ הָאט עֶר אָנְגֶעהוֹיבְּן מַאכְן אַ מִנְיָן אִינְדֶערְוָואכְן, וָואס אִיז אִים אָנְגֶעקוּמֶען זֵייעֶר זֵייעֶר שְׁוֶוער, וַוייל עֶר הָאט גֶעדַארְפְט גֵיין צוּפִיס פַארְטָאגְס, וֶוען עֶס אִיז נָאכְנִישְׁט גֶעוֶוען קַיין אוֹטוֹבָּאס. אוּן אַזוֹי הָאט עֶר זִיךְ גֶע'עַקְשְׁנְ'ט בִּיז סְ'אִיז גֶעוָוארְן אַ מִנְיָן אַ יֶעדְן טָאג, אֲפִילוּ סְ'אִיז אִים אוֹיסְגֶעקוּמֶען דַאוֶוענֶען בִּיְחִידוּת, אִיז עֶר גֶעגַאנְגֶען דַאוֶוענֶען נָאר אִין דִי בְּרֶסְלֶב'עֶר שְׁטִיבְּל. (אִיךְ הָאבּ אִים גֶעפְרֶעגְט, "וָואס אִיז מִיט מִנְיָן?" הָאט עֶר מִיר גֶעעֶנְטְפֶערְט, "אִיךְ הָאבּ גֶעוואוּסְט דָאס גְרוֹיסְקֵייט פוּן דֶעם עִנְיָן מַאכְן אַ מִנְיָן אוֹיפְ'ן רֶבִּינְ'ס נָאמֶען, אִינְדֶערְוָואכְן אוֹיךְ, קְדוּשָׁה אוּן בָּרְכוּ בִּין אִיךְ גֶעגַאנְגֶען הֶערְן אִין אַן אַנְדֶערְן שׁוּל, אָבֶּער גֶעדַאוֶוענְט הָאבּ אִיךְ בִּיְחִידוּת יֶעדְן טָאג אִין דֶעם שְׁטִיבְּל, בִּיז עֶס אִיז גֶעוָוארְן אַ מִנְיָן צוּפְרִי אוּן אוֹיפְדֶערְנַאכְט, שַׁחֲרִית, מִנְחָה, מַעֲרִיב")."


איך וועל נאך רעדן מיט דיר פנים בפנים, דיר מדריך זיין ווי אזוי מען איז מצליח צו מאכן א מנין קבוע.


שטארק זיך און שטארק דיין ווייב.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א כתיבה וחתימה טובה און א גוט געבענטשט יאר.

#9 - א בית המדרש על שם רבינו דארף זיין שיין און פרעכטיג
חסידות ברסלב, בית המדרש

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת מטות-מסעי, כ"ה תמוז, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין נדבה פאר די ישיבה, יישר כח.


איך וויל יעצט איבער פעינטן דעם בית המדרש אין וויליאמסבורג, אויך וויל איך איבערמאכן די פלאר.


אויב דו קענסט רעדן צו ... נרו יאיר אים העלפן אנווייזן די ריכטיגע קאלירן אז עס זאל זיין א פראכט פון א שול; ווייל ווי עס זעט אויס וועט אם ירצה ה' דעם קומענדיגן יאר - תש"פ - הבא עלינו לטובה פארקומען נאך עטליכע חתונות פון תלמידי היכל הקודש, ממילא וויל איך עס זאל זיין שיין און ליכטיג, עס זאל זיין א קידוש השם.


בכלל איז וויכטיג אז עס זאל זיין שיין דער בית המדרש; אין אלע געגנטער וואו עס געפינט זיך א בית המדרש על שם רבינו איז זייער וויכטיג עס זאל זיין שיין מסודר, ליכטיג און פרעכטיג.


אויך אויב דו קענסט אריבערגיין אין מיידל קעמפ כאפן א בליק אינעם בית המדרש דארט וואו מיר האבן דעם כולל, און רעדן צו ... און צו ... ווי אזוי זיי זאלן מאכן די לעקטער פאר'ן היכל בית המדרש.


יישר כח פאר אלעס.

#8 - נעם זיך פאר צו דאווענען מיט מנין
קדושה, בית המדרש, נסיונות, מנין

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת במדבר, כ"ח אייר, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין נדבה פאר די ישיבה, יישר כח.


איך בעט דיר זייער זאלסט זיך פארנעמען צו דאווענען מיט מנין, גיין דריי מאל א טאג אין שול דאווענען מיט מנין.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות טז.): "אָמַר רַבִּי חָמָּא בֵּרַבִּי חֲנִינָא: לָמָּה נִסְמְכוּ אֹהָלִים לַנְּחָלִים וכו'? לוֹמַר לָךְ: מַה נְּחָלִים מַעֲלִין אֶת הָאָדָם מִטֻּמְאָה לְטָהֳרָה, אַף אֹהָלִים מַעֲלִין אֶת הָאָדָם מִכַּף חוֹבָה לְכַף זְכוּת", פונקט אזוי ווי ווען א טמא'נער מענטש טובל'ט זיך אין טייך ווערט ער ריין, אזוי אויך ווען מען גייט אין שול דאווענען און לערנען – נעמט מען אראפ פון זיך אלע שלעכטס.


דעם פארגאנגענעם שבת בין איך געווען אין בלומינג גראוו, איז צוגעקומען דיין ברודער זיך באדאנקען פאר די דרשות און התחזקות; ער זאגט מיר אז דאס איז פאר אים ווי אטעמען. זעט מען ווי צוביסלעך גייט אריין דעם רבינ'ס דיבורים מער און מער אין די וועלט.


אז דו שטייסט אין געשעפט אינמיטן די ארבעט און דו שפירסט ווי דו ווערסט פארברענט, עס הייבט אן ברענען די תאוות – השם ישמרינו, זאלסטו דארט שרייען צום אייבערשטן פון צווישן די מענטשן, זאג ארויס: "אייבערשטער, ראטעווע מיר!" "איך ווער פארברענט!" דאס וועט דיר היטן פון נישט אראפפאלן אינגאנצן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


...

#7 - די יסוד פון א שול איז 'זמנים'
בית המדרש

בעזרת ה' יתברך


יום ה' פרשת תזריע, כ"ח אדר ב', שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך בין נישט געווען דעם פארגאנגענעם שבת אין ישיבה ווייל איך האב געהאט א שמחה; מיין טאטע האט געמאכט שבת שבע ברכות פאר מיין שוועסטער. יעצט האב איך געהערט אז דו האסט געהאט א בזיון וכו', בעט איך דיר זייער זאלסט זיך נישט נעמען צום הארצן וואס האט פאסירט שבת ווען מען האט דיר פארגעהאלטן און דיר פארשעמט פאר'ן צוגיין צום עמוד צייטליך וכו'; איך דאנק דיר אז דו ביסט צוגעגאנגען צום עמוד און געדאוונט, איך טו דאס שוין כמעט פופצן יאר כדאי דער מנין זאל האבן א קיום. די יסוד פון א שול איז 'זמנים'; אויב שטעלט מען זיך דאווענען אויף א באשטומטע צייט האט דער בית המדרש הצלחה, אבער אז נישט - צעפאלט עס.


בעט דעם אייבערשטן דו זאלסט קענען ביישטיין דעם לעצטן נסיון; דער הייליגער רבי זאגט: "ווען מען קומט שוין אלעס איבער, שטעלט מען מיר פאר א נסיון"; אפילו מען איז שוין ביים רבי'ן, מען איז אלעס בייגעקומען און מען האט זיך דערהאלטן טראץ אלע מניעות, דארף מען זיין שטארק נישט צו ווערן צעפאלן פון א חלישות הדעת און אלעס אפלאזן.


זע צו זיין פון די משפיעים און נישט פון די מקבלים; חכמינו זכרונם לברכה זאגן (חולין ח:): "איידי דטרידי סימנין לאפוקי דם - לא בלעי", כל זמן א מענטש ארבעט צו ארויסגעבן נעמט ער נישט אריין אין זיך קיין שום שלעכטס; לייג צו א האנט פאר הפצה, כאפ א זכות און נעם עפעס אויף דיר וואס דו וועסט דאס טון. דו דארפסט קיינעם נישט פרעגן רשות, קיינער איז נישט בעל הבית אויף די ספרים, קונטרסים, שיעורים וכו' וכו'; דאס איז הפקר פאר אלעמען, ווער עס וויל דאס פארשפרייטן און טון - תבוא עליו ברכה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6 - די 63'סטע מאל ששה סדרי משנה
משניות, בית המדרש, היכל הקודש

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת תצוה, ו' אדר א', שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


דו האסט מיר מחי' געווען מיטן שרייבן אז דו האסט מסיים געווען די 63'סטע מאל ששה סדרי משנה; זה חלקי מכל עמלי, דאס איז מיין גאנצע ציל מיט די ישיבה - אויפצושטעלן ערליכע יונגעלייט וואס לערנען און דאווענען און זענען מכבד די ווייב.


דו דארפסט טאנצן פאר שמחה אז דו האסט זוכה געווען צו לערנען און מסיים זיין אזויפיל מאל משניות; משניות רייבט ארויס פונעם מענטש אלע פלעקן פון זיינע עבירות, מען קען זיך גארנישט פארשטעלן צו וואס מען קען זוכה זיין אז מען לערנט משניות.


בנוגע אז דער גבאי פון בית המדרש 'היכל הקודש' אין מאנסי בעט דיר דו זאלסט אים העלפן וכו'; אז עס איז דיר אונטער געקומען די מצוה פון ראטעווען דעם מאנסי'ער בית המדרש זאלסטו אודאי עוסק זיין אין די מצוה.


איך טראכט זייער אסאך פון דיר און איך בעט פאר דיין הצלחה; דיין שוואגער האברך ... נרו יאיר געבט מיר איבער יעדן חודש אז דו העלפסט ארויס די ישיבה מיט זייער שיינע סכומים; איך דאנק דיר פאר דעם, געב נאר אכטונג אז דו זאלסט נישט ווערן קיין בעל חוב, איך האף אז דו מאכסט נישט קיין חובות.


דער אייבערשטער זאל דיר העלפן זאלסט ארויס גיין פון אלע דיינע חובות.

#5 - אכטונג געבן אויף די קינדער און בחורים אין שול
קדושה, חינוך הילדים, בית המדרש, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת מקץ, כ"ד כסליו, ערב חנוכה, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך דאנק דיר פארן ארויסהעלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; דער אייבערשטער זאל דיר העלפן אז אין זכות פון די מצוה פון צדקה זאלסטו האבן הצלחה אין אלע ענינים.


איך דארף פון דיר א טובה; אויב דו קענסט אנשטעלן די מאגינעט'ס אינעם בנין הישיבה אז שבת זאל זיין פארשפארט די גאנצע חלק פונעם חדר. איך בין נישט רואיג בשעת'ן דאווענען אויב די בנין איז אפן.


עס טאר נישט זיין קיין ליידיגע צימערן אפן ווען עס איז דא קינדער און בחורים; די הייליגע חכמים זאגן (קידושין נו:): "לָאו עַכְבְּרָא גַנָב אֶלָּא חוֹרָא גַנָב", דאס אז עס זענען דא מייז איז נאר אויב עס זענען דא לעכער, ווען עס איז נישט דא לעכער איז נישט דא קיין מייז; יעדע ליידיגע פלאץ וואס איז אפן איז נאך א לאך פאר צרות – רחמנא לצלן.


וויפיל קינדער און בחורים ווערן אומגליקליך ווען זיי קומען שבת און יום טוב אין בית המדרש דאווענען און ווערן פארשלעפט אין א לעכל מיט א מניוול.


איך האף אז דו וועסט דאס מאכן נאך די וואך בעפאר שבת חנוכה; עס זענען דא אפאר חדרים וואס די מאגינעט'ס זענען צעבראכן. עס זיצן דארט אינגעלייט בשעת'ן דאווענען און טרינקען ברוינפן וכו'.


זע אז אלע חדרים זאלן זיין פארמאכט אז מען זאל זיך נישט האבן וואו צו דרייען; ווער עס וויל קומען דאווענען און הערן חיזוק זאל קומען, און ווער עס זוכט א ליידיגע פלאץ וכו' זאל גיין לחיים ולשלום ערגעץ אנדערש.


שטארק דיר און שטארק דיין ווייב; אלעס וועט אריבער גיין וכו'.


איך האב זייער הנאה אז דו קומסט צום שיעור יעדן אינדערפרי.


דיין ראש ישיבה.


...

#4 - מיט רצון איז מען מצליח, נישט מיט געלט
בית המדרש, היכל הקודש, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת וישב, י"ט כסליו, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער תלמיד ... נרו יאיר.


א גרויסן יישר כח פארן ארויסהעלפן די ישיבה מיטן געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; דער אייבערשטער זאל דיר העלפן אז אין זכות פון די מצוה פון צדקה זאלסטו האבן הצלחה אין אלע ענינים.


אז דו וועסט עפענען א "בית המדרש היכל הקודש" אין דיין געגנט אין סטעטן איילענד וועל איך בלי נדר קומען צו אייך פון צייט צו צייט.


מען דארף נישט קיין מענטשן צו עפענען א בית המדרש, און מען דארף נישט קיין געלט צו האבן הצלחה מיט א בית המדרש, מען דארף נאר איין זאך: "א שטארקע רצון"; "א שטארקע ווילן" זיך נישט אפצושטעלן פאר גארנישט אויף דער וועלט.


טראכט אריין, ווען דו ביסט ווען נישט מקורב צום רבי'ן און דו ווייסט נישט פון די שכל פון רבי'ן, און עס גייט אריבער אויף דיר וכו' וכו', וואלסטו געוואלט אז איינער זאל דיר קומען ראטעווען פון וואס דו ביסט אריבער? אוודאי יא! אזוי זאלסטו שטענדיג טראכטן לגבי אנדערע אידן: 'איך וויל אז נאך א איד זאל וויסן פון די זיסע עצות פון רבי'ן; איך וויל אז נאך א איד זאל וויסן אז מען קען זיין אן ארבעטער וואס ארבעט שווער און דאך גיין אין שול דריי מאל א טאג דאווענען מיט מנין; איך וויל אז נאך א איד זאל וויסן אז די ווייב קומט פאר חברים, און חברים איז א ליגנט וואס קאסט א טייערע פרייז אויב מען היט זיך נישט פון זיי'.


איך ווארט צו הערן צי דו עפנסט א בית המדרש "היכל הקודש ד'סטעטן איילענד".


...

#3 - בלייבן מיט בארד און פאות אפילו ווען מ'איז איינער אליין
שידוכים, בית המדרש, היכל הקודש, בארד און פאות

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת וישב, י"ז כסליו, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער תלמיד ... נרו יאיר.


וואויל איז דיר אז דו שטארקסט זיך און דו גייסט אן מיט דיין אידישקייט אפילו דו ביסט איינער אליינס וכו'; ווען איך זע דיר מיט דיין צלם אלקים – דיין בארד און פיאות – בעט איך פאר דיר אז דו זאלסט בלייבן מיט דעם אפילו דו ביסט איינער אליינס אין דיין גאנצע משפחה.


איך בעט פאר דיר אז דו זאלסט שנעל טרעפן א גוטע שידוך אן ערליכע מיידל וואס וועט דיר העלפן זיין שטארק אויפצושטעלן א שטוב על דרך התורה.


איך פריי מיר יעדע תפילה וואס דו קומסט ארויף דאווענען שבת ביי אונז אין ישיבה; עס איז טאקע דא נענטערע שול'ן צו דיין שטוב ווי בית המדרש היכל הקודש, אבער א תלמיד היכל הקודש דארף וויסן דאס חשיבות פון דאווענען אין א בית המדרש וואס רופט זיך אויפן רבינ'ס נאמען.


יישר כח פארן העלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; דער אייבערשטער זאל דיר העלפן אז אין דעם זכות זאלסטו האבן הצלחה אין אלע ענינים.


איך האב דיר זייער ליב.


...

#2 - דורכגיין אלע ספרים - ווי אזוי צו פירן א בית המדרש היכל הקודש
בית המדרש, היכל הקודש, לימוד התורה

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת נח, ב' דראש חודש מר-חשון, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


דו האסט מיר ממש מחי' געווען מיט דיין בריוו וואו דו שרייבסט אלע דיינע סיומים, צווישן זיי אז דו האסט פאר יאר מסיים געווען חמשה חומשי תורה מיט רש"י און אור החיים הקדוש, און דאס יאר האסטו אנגעהויבן צו לערנען וועכנטליך דעם פירוש "כלי יקר".


דו פירסט זיך ווי א תלמיד 'היכל הקודש'; גענוי אזוי האט אונז מוהרא"ש געלערנט, מען זאל נעמען יעדעס יאר אן אנדערן פירוש, אזוי קען מען זוכה זיין צו מקיים זיין די ווערטער פונעם הייליגן רבי'ן וואס האט אונז געזאגט (שיחות הר"ן, סימן כח): "רָאוּי לָאָדָם, שֶׁיַּעֲבֹר וְיֵלֵךְ בְּזֶה הָעוֹלָם בְּכָל הַסְּפָרִים הַקְּדוֹשִׁים, וְלִלְמֹד כֻּלָּם, כְּדֵי שֶׁיִּהְיֶה בְּכָל מָקוֹם", עס איז גוט פארן מענטש דורך צו לערנען יעדן ספר וואס איז דא, כדי מען זאל קענען זאגן אז מען איז געווען אין יעדן פלאץ, "כְּמוֹ שֶׁנִּמְצָא הַשָּׂרִים הַגְּדוֹלִים, שֶׁהוֹלְכִים וְעוֹבְרִים בַּמְדִינוֹת וּמוֹצִיאִים הוֹצָאוֹת רַבּוֹת עַל זֶה כְּדֵי שֶׁיּוּכַל אַחַר כֵּן לְהִתְפָּאֵר וְלוֹמַר שֶׁהָיָה בַּמְּדִינוֹת", אזוי ווי מען זעט ביי די גרויסע שרים וואס פארן ארום די גאנצע וועלט, זיי געבן אויס אויף דעם זייער אסאך געלט, אלץ נאר כדי זיי זאלן זיך קענען נאכדעם בארימען פאר אלעמען וואו זיי זענען אלץ געווען, "כְּמוֹ שֶׁדֶּרֶךְ הַשָּׂרִים לְהִתְפָּאֵר וְלוֹמַר: 'הָיִיתִי בְּוַרְשָׁא' וְכַיּוֹצֵא בָּזֶה", אזוי ווי די גרויסע שרים האלטן זיך גרויס "איך בין געווען אין ווארשא" און נאך, "כְּמוֹ כֵן רָאוּי שֶׁיִּהְיֶה הָאָדָם בָּעוֹלָם הַזֶּה בְּכָל מְקוֹמוֹת הַקְּדוֹשִׁים שֶׁל הַתּוֹרָה, כְּדֵי שֶׁיּוּכַל לְהִתְפָּאֵר בָּעוֹלָם הַבָּא שֶׁהָיָה בְּכָל מָקוֹם, דְּהַיְנוּ בְּכָל הַסְּפָרִים הַקְּדוֹשִׁים כַּנַּ"ל", דאס זעלבע דארף א מענטש לערנען אלע ספרים אז ער זאל זיך קענען בארימען אויף יענע וועלט: "איך האב אלעס געלערנט, איך בין געווען איבעראל"; "וּלֶעָתִיד, בָּעוֹלָם הַבָּא מַזְכִּירִין אוֹתוֹ כָּל מַה שֶּׁלָּמַד בָּעוֹלָם הַזֶּה", און אויף יענע וועלט דערמאנט מען פארן מענטש אלעס וואס ער האט געלערנט אויף דער וועלט.


מוהרא"ש פלעגט אסאך מאנען און פארלאנגען פון תלמידי היכל הקודש מען זאל מקיים זיין דעם שיחה, מען זאל כאטש איין מאל אין לעבן ענדיגן חמשה חומשי תורה מיט אלע פירושים. מען זאל נעמען יעדעס יאר אן אנדערן פירוש, אדער אפילו אז מען קען נישט ענדיגן דעם גאנצען פירוש יעדע וואך זאל מען זיך אנצייכענען א סימן ביי יעדע שטיקל וואס מען לערענט, אזוי וועט מען במשך השנים אלעס קענען מסיים זיין.


שטארק דיר און זיי ווייטער ממשיך צו מחזק זיין אנשי שלומינו; אשריך ואשרי חלקיך אז דו ביסט זוכה צו זיין א שמש ביים רבי'ן, יעדן טאג וואס מיר זענען משמש דעם רבי'ן איז דאס פאר אונז א זכיה לנצח נצחים.


פארלערנען אין רבינ'ס בית המדרש איז נישט קיין כיבוד - אזוי אויך דאווענען פארן עמוד; אז עס קומט א גאסט זאלסטו אים מכבד זיין מיט אן עליה לתורה, אבער דאווענען פארן עמוד איז א גרויסער אחריות, מען קען נישט מטריח זיין דעם ציבור וכו'. זאלסט שטעלן קביעות'דיגע בעלי תפילה וואס דאווענען נישט שנעל און אויך נישט שטייט אז מענטשן זאלן דאווענען מיט א חיות און געשמאק.


דאס זעלבע איז מיט פארלערנען ביי שלש סעודות; דאס איז נישט קיין כיבוד, עס איז א גרויסער אחריות, ווייל די אלע וואס קומען אין רבינ'ס שול זענען צעבראכן אויף שברי שברים, זיי ווארטן א גאנצע וואך צו הערן אביסעלע חיזוק, זיי דארפן נישט קיין תורות און רמזים אויף די פרשה, זיי ווארטן צו הערן פשוט'ע דיבורים; דעריבער זאלסטו קיינעם נישט מכבד זיין מיט פארלערנען, דאס זעלבע מיטן דאווענען פארן עמוד.


דאס זעלבע איז מיט הגבהת התורה; דאס איז נישט קיין כיבוד. נישט יעדער ווייסט ווי אזוי מען הייבט אויף דעם ספר תורה און עס קען ארויס קומען א בזיון פאר די תורה, קוק וואס דער רמב"ן זאגט אויפן פסוק (דברים כז, כו): "אָרוּר אֲשֶׁר לֹא יָקִים אֶת דִּבְרֵי הַתּוֹרָה הַזֹּאת לַעֲשׂוֹת אוֹתָם וְאָמַר כָּל הָעָם אָמֵן", דאס גייט ארויף אויף דער וואס גייט הגבהה מיט די תורה נישט ווי עס דארף צו זיין; דעריבער זאלסטו געבן פאר א קביעות'דיגע מענטש, איינער וואס איז א בעל כח און ווייסט ווי אזוי צו מכבד זיין די תורה.


שטארק דיר ביתר שאת וביתר עוז, ויהי חלקי עמך.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט מצליח זיין אין אלע דיינע וועגן.

#1 - זאגן תיקון הכללי שבת נאכ'ן דאווענען
בית המדרש, תיקון הכללי

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ח לפרט קטן


 


לכבוד מיינע טייערע תלמידים ר' אברהם הערש נרו יאיר און ר' בערל נרו יאיר, גבאים בית המדרש היכל הקודש בלומינגראוו קרית יואל יצ"ו


איך האב זייער הנאה געהאט צו זיין ביי אייך אויף שבת; בעיקר האב איך הנאה געהאט פון דאס דאווענען ביי אייך. מען דאווענט זייער שיין, קיינער שמועסט נישט, עס שפירט זיך ביי אייך א גוטע אויר און מען לעבט באחדות איינער מיטן צווייטן, עס הערשט א דרך ארץ וכו' און עס נישט דא קיין הפקירות.


מוהרא"ש האט איינגעפירט אז מען זאל זאגן דעם "תיקון הכללי" גלייך נאכן דאווענען, דארפט איר זיין שטארק מיט דעם. אפילו עס איז דא א קידוש נאכן דאווענען און עס קומען געסט קען מען נישט מבטל זיין דאס זאגן תיקון הכללי צוזאמען מיט א מנין. דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק א', סימן כט) אז דער "תיקון הכללי" איז מסוגל פאר פרנסה און פאר אלע ישועות.


איר געדענקט דאך אודאי ווי מוהרא"ש פלעגט צו גיין צום עמוד זאגן דעם "תיקון הכללי" יעדע שבת נאך מוסף. מוהרא"ש האט נישט געדאווענט פארן עמוד, אבער דעם תיקון הכללי דאס האט ער געזאגט ביים עמוד יעדע וואך. אויך געדענק איך אז ווען איך האב זוכה געווען צו דאווענען ראש השנה ביי מוהרא"ש תפילת שחרית און דער סדר איז אז ראש השנה און יום כיפור זאגט מען דעם "תיקון הכללי" נאך שחרית, האט מיר מוהרא"ש געזאגט אז דאס זאל איך זאגן שטייט. דאס הייסט, א גאנצן דאווענען האט מיר מוהרא"ש געווינקען מיט די הענט איך זאל נישט שלעפן דאס דאווענען אבער ביים תיקון הכללי האט ער מיר געווינקען מיט די האנט צו זאגן שטייט; דערפאר זאלט איר אזוי טון ביי אייך אין בית המדרש, פאר מען מאכט קידוש וכו' זאל מען זאגן צוזאמען "תיקון הכללי". אפילו עס קומען געסט וכו' דארפן זיי פארשטיין אז יעדע שול האט זיינע מנהגים און דא איז דער מנהג צו זאגן "תיקון הכללי", ווארט מען נאך די פאר מינוט וכו'.


ד ער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.