בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#522 - געב אכטונג אויף דיין לעבן
רפואה

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת בשלח, ז' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


איך בעט דיר זייער געב אכטונג אויף דיין לעבן; דו האסט קליינע קינדער אין שטוב און זיי דארפן א טאטע וואס זאל זיי אויפציען. אז דער דאקטער זאגט דיר אז דו האסט דייעביטיס און ער ווארנט דיר דו זאלסט זיך אכטונג געבן נישט צו עסן צוקער וכו', איז דאס נישט קיין קינדער שפיל.


אויך זאלסטו זיך פרייליך מאכן מיט אלע כוחות; דער הייליגער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק ב', סימן כד): "מִצְוָה גְּדוֹלָה לִהְיוֹת בְּשִֹמְחָה תָּמִיד", עס איז א גרויסע מצוה צו זיין שטענדיג פרייליך, "וּלְהִתְגַּבֵּר לְהַרְחִיק הָעַצְבוּת וְהַמָּרָה שְׁחֹרָה בְּכָל כֹּחוֹ", און אוועק נעמען פון זיך די עצבות און מרה שחורה מיט אלע כוחות. "וְכָל הַחוֹלַאַת הַבָּאִין עַל הָאָדָם, כֻּלָּם בָּאִין רַק מִקִּלְקוּל הַשִֹֹּמְחָה", אלע מחלות און קרענק וואס קומען אויפן מענטש קומט נאר צוליב עצבות און מרה שחורה. און דער רבי זאגט ווייטער: "וְגַם חַכְמֵי הָרוֹפְאִים הֶאֱרִיכוּ בָּזֶה, שֶׁכָּל הַחוֹלַאַת עַל יְדֵי מָרָה שְׁחֹרָה וְעַצְבוּת, וְהַשִֹֹּמְחָה הוּא רְפוּאָה גְּדוֹלָה", אויך די דאקטורים זענען מודה אז אלע פראבלעמען און קרענק קומען פון נישט זיין פרייליך, און שמחה איז א רפואה פאר אלע קרענק; ווען א מענטש איז פרייליך נעמט ער אוועק פון זיך אלע צרות און יסורים.


דו שרייבסט מיר אז ווייל דו פארלירסט נישט קיין וואג דערפאר פאלסטו אריין אין עצבות ומרה שחורה; פרעג איך דיר, דו טראכסט אז דאס וועט דיר העלפן? דאס וועט דיר נאר ערגער מאכן.


געב אכטונג וואס דו עסט; אפילו שבת און יום טוב ווען מען דארף עסן דארף מען אויך אכטונג געבן אויפן געזונט. די ערשטע זאך און די וויכטיגסטע זאך איז דער געזונט.


פארליר זיך נישט; דער אייבערשטער איז מיט דיר, ביי דיר און נעבן דיר. מאך אויף דיין מויל און רעד צו אים; גיס זיך אויס דיין הארץ פאר אים וועסטו זען גרויסע ניסים.


איך ווארט צו הערן פון דיר א סיום אויף משניות און אויף דעם רבינ'ס ספרים.

#521 - א גרוס פון די סקול
סקול

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת בשלח - שירה, י"ב שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד אונזער חשוב'ע מנהלת מרת ... תחי'.


איך וויל אייך איבער געבן א גריס פון סקול; איך בין נעכטן געווען אין סקול, איך ווייס נישט צי עס איז דא אויף דער וועלט נאך אזעלכע מיידלעך, אלע זענען בעלי דרך ארץ, אלע זענען אנגעפולט מיט מידות טובות. ממש מען שפירט דאס אין די לופט; אזא פאזעטיווקייט, אזא פרייליכקייט, מען שפירט דארט השראת השכינה; עס זעט זיך אן די כוחות וואס איר לייגט אריין אין זיי.


די מיידלעך שרייבן מיר כסדר בריוו אז זיי זאגן תהילים יעדן טאג, זיי שרייבן מיר יעדעס מאל ווען זיי זענען מסיים תהלים. אויך לעבן די מיידלעך מיט תכלית; זיי ווילן אלע חתונה האבן און זיי ווייסן זייער גוט וואס דער לעבן איז. זיי ווייסן אז חבר'טעס איז נישט דער לעבן, נאר דער לעבן איז חתונה האבן און אויפשטעלן א שיינע דור ערליכע אידן.


ברוך השם די חדר איז אויך זייער גוט, די קינדער לעבן מיט אמונה, די קינדער לעבן מיטן רבינ'ס עצות; יעדע זאך וואס זיי דארפן בעטן זיי דעם אייבערשטן, אבער ביי די סקול זעט זיך עס מער ארויס, ווייל ווי נישט אין אנדערע חדרים לערנט מען דאך אויך תורה ויראת שמים, עס איז טאקע נישט דאס וואס דער רבי גיבט אונז, אבער מען זעט דאס נישט ארויס פון אינדרויסן. מה שאין כן ווען עס קומט צו די מיידלעך איז דאס איז יחיד במינה, א חידוש שבחידושים. וואו אויף דער וועלט לעבן מיידלעך מיט אמונה? וואו אויף דער וועלט טרעינט מען קינדער זאלן לעבן מיטן אייבערשטן? איך שרייב אייך די בריוו פון גרויס איבעראשונג פון זען און הערן ווי די מיידלעך פירן זיך.


אויך דאנק איך אייך אז איר האט נעכטן נאכט געמאכט א שיעור פאר די ווייבלעך, די תלמידות פון 'בית פיגא'; זיי אויסלערנען ווי צו זיין א איבערגעגעבענע ווייב און מאמע וכו' וכו'. יעצט האלטן מיר נאך ביים אנהייב, נאך אביסל וועט זיין אם ירצה ה' נאך כלות, וועט איר האבן נאך ווייבלעך מיט וועם צו לערנען די זיסע עצות פון רבי'ן, ווי מען קען זיך אפלעבן א שיינע לעבן אויף די וועלט ווען מען נעמט אריין דעם אייבערשטן אין טאג טעגליכן לעבן.


דער אייבערשטער זאל אייך געבן פרישע כוחות איר זאלט קענען צוריק קומען אין סקול, אלע מיידלעך ווארטן שוין מיט אזא בענקשאפט צו זייער מנהלת.


א גריס פון אייער חשוב'ער מאן נרו יאיר; ער לערנט אין כולל בהתמדה רבה פון אינדערפרי ביז אויפדערנאכט. איך האב שוין געזען אסאך כוללים, און איך אליין בין געווען יארן אין כולל, מען טרעפט נישט אזא התמדת התורה ווי ביי אונזערע יונגעלייט.


א גריס פון אייער זון ... נרו יאיר, איך האב פארהערט די וואך זונטאג ביי זיין כיתה; ער קען די משניות כזקן ורגיל, ער לערנט זייער פלייסיג.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט מצליח זיין אין אלע אייערע וועגן.


 

#520 - די פליכט פון די מאמע - די עקרת הבית
צניעות, חינוך הילדים

בעזרת ה' יתברך


א' פרשת יתרו, י"ד שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


מרת ... תחי'.


היינט איז זייער א גרויסע טאג, עס איז היינט חמשה עשר בשבט - ראש השנה פאר די ביימער. מיר דארפן ארויס נעמען חיזוק פון די ביימער, ווי זיי הייבן אן פונדאסניי נאכמאל ארויס צו געבן פיינע פירות, אפילו עס איז אריבער אויף זיי א ווינטער סעזאן, שניי מיט רעגן, קעלט און ווינטן וכו' וכו', מיט דעם אלעם הייבן זיי אן מיט א פרישקייט נאכאמאל ארויס צו געבן געשמאקע פרוכט, אזוי דארפן מיר זיך אויך באנייען און נאכמאל אנהייבן ארויס צו געבן גוטע פרוכט.


וויסן זאלט איר אז די פרוי איז די עקרת הבית; די גאנצע שטוב ווענדט זיך אין די פרוי. אז די מאמע איז פרייליך וואקסן אויף פרייליכע קינדער און אז די מאמע איז שטענדיג אנגעצויגן וואקסן די קינדער אויף נישט געזונט, זיי וואקסן אויף מיט א פחד; דעריבער טראגט א מאמע א גרויסע אחריות, זי דארף זיך שטענדיג שטארקן מיט אלע כוחות ווייל אין איר ווענדט זיך אלעס.


אזוי אויך איז די גאנצע אידישקייט תלוי אין די מאמע, ווייל קינדער וואקסן אויף אזוי ווי די מאמע; אז די מאמע פירט זיך מיט יראת שמים, זי איז מקפיד אויף צניעות וועלן די טעכטער אויך זיין צניעות'דיג. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מדרש תנחומא, וישלח, ז) אויפן פסוק (בראשית לד, א): "וַתֵּצֵא דִינָה בַּת לֵאָה" – פארוואס רופט מען אן דינה 'די טאכטער פון לאה', פארוואס נישט 'די טאכטער פון יעקב?' "אֶלָּא עַל שֵׁם יְצִיאָתָהּ נִקְרֵאת בַּת לֵאָה, שֶׁאַף הִיא יַצְאָנִית הָיְתָה", ווייל לאה איז אויך ארויסגעגאנגען. דערפאר רופט מען איר אן די טאכטער פון לאה, צו ווייזן וואס עס האט צוגעברענגט אז זי זאל ארויס גיין אין די גוי'שע גאסן צווישן די אראבער, דאס אז איר מאמע פלעגט ארויס גיין, אזוי ווי עס שטייט (בראשית ל, טז): "וַתֵּצֵא לֵאָה לִקְרָאתוֹ"; און אויף דעם זאגט מען דעם משל: "כְּאִמָּה – בִּתָּהּ", אזוי ווי די מאמע פירט זיך אזוי פירט זיך די טאכטער; אז די מאמע געבט אכטונג זיך נישט צו דרייען אין שטוב אן שטרימפ וועלן די טעכטער אויך זיין צניעות'דיג און איידל, אבער אז די מאמע דריידט זיך אן שטרומפ זאל מען נישט ווערן אנטוישט שפעטער ווען די קינדער וועלן גרויס ווערן אז זיי וועלן נאך מער פאלן בצניעות.


דעריבער בעט איך אייך זייער איר זאלט זיך שטארקן בצניעות; בעט'ס דעם אייבערשטן איר זאלט האבן א געפיל צו צניעות. מיינט נישט אז צניעות איז א קנס זאך, קוקט'ס נישט אויף צניעות ווי כאילו מיר אידן זענען געשטראפט געווארן אז מיר טארן גארנישט, אדרבה, קוקט'ס אויף צניעות ווי א שיינע זאך, אז מיר זענען חשוב, און מיר זענען מער ווי חיות וואס האבן נישט קיין שום מאראל. ביי זיי איז נישט דא קיין קליידער, און אזוי אויך ביי די אומות העולם, זיי האבן אראפ געווארפן פון זיך דאס גאנצע מאראל. אבער מיר אידן זענען מענטשן, אזוי ווי דער פסוק רופט אן אידישע קינדער (יחזקאל לד, לא): "וְאַתֵּן צֹאנִי צֹאן מַרְעִיתִי, אָדָם אַתֶּם, אֲנִי אֱלֹקֵיכֶם", דער אייבערשטער זאגט איר זענט ביי מיר גערעכנט ווי מענטשן, דרש'ענען אויף דעם די הייליגע חז"ל (יבמות סא.): "אַתֶּם קְרוּיִין אָדָם, וְאֵין הָעוֹבְדֵי כּוֹכָבִים קְרוּיִין אָדָם"; איר ווערט אנגערופן מיט נאמען 'מענטש', אבער די אומות העולם זענען נישט קיין מענטשן, זיי זענען (יחזקאל כג, כ): "אֲשֶׁר בְּשַׂר חֲמוֹרִים בְּשָׂרָם", צוגעגליכן צו בעלי חיים.


אזוי ווי אברהם אבינו האט געזאגט פאר ישמעאל ווען ער איז געגאנגען שחט'ן יצחק אבינו (בראשית כב, ה): "שְׁבוּ לָכֶם פֹּה עִם הַחֲמוֹר", איך גיי מיט יצחק און דו בלייב דא שטיין מיטן אייזל, זאגן אויף דעם חכמינו זכרונם לברכה (קידושין סח.): "עַם הַדּוֹמֶה לַחֲמוֹר"; זיי זענען צוגעגליכן צום אייזל, ווייל ביי זיי איז נישט קיין חילוק יא אנגעטון נישט אנגעטון.


געלויבט דעם אייבערשטן אז מיר האבן א סקול פאר אונזערע קינדער וואו מען ברענגט זיי אויף זיי זאלן אויסוואקסן ערליך און צניעות'דיג - מיט א פרייליכקייט; זיי שעצן צניעות, זיי ווערן מחונך אז צניעות איז נישט א יאנטשי זאך, נאר צניעות איז אן ארויפגעקוקטע זאך. אנדערש ווי ביי אסאך מיידלעך וואס מיינען אז צניעות איז עפעס א קנס, כאילו מען האט גע'קנס'עט די אידישע טעכטער אז זיי דארפ'ן גיין אנגעטון איידל. דאס איז די סיבה פארוואס מען זעט נעבעך ווי אידישע טעכטער זוכן אראפ צו ווארפן פון זיך די צניעות; זיי מיינען אז דאס איז א שטראף, אבער באמת איז צניעות בכלל נישט קיין קנס, צניעות איז זייער א שיינע זאך.


איך בעט אייך זייער איר זאלט מחשיב זיין צניעות אפילו אייערע קינדער זענען נאך יונג. אפילו קליינע מיידלעך דארפן זיך אויך פירן מיט צניעות; יעצט איז די צייט וואס מען קען נאך רעדן צו זיי. אז מען איז מחנך ווען מען איז נאך יונג דעמאלט קען מען שפעטער ווייטער רעדן מיט זיי און זיי מחנך זיין, אבער אז מען לאזט די קינדער פריי וועט מען שפעטער חרטה האבן.


לערנט אייך ארויס פונעם בוים דער אופן ווי אזוי מען פלאנצט זיי, אז ווען זיי זענען נאך יונגע צווייגעלעך, יונגע ביימעלעך קען מען זיי נאך בייגן, און שפעטער ווען זיי וואקסן אויף וועט מען שניידן די גוטע פירות און איר וועט זוכה זיין צו הערליכע דורות.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט מצליח זיין אין אלע אייערע וועגן.

#519 - שטארק דיך ווייטער, אפילו מ'האט אפגעלאזט דיין שידוך
שידוכים, התחזקות, נסיונות

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת יתרו, י"ד שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער הארציגער ליבער ... נרו יאיר.


עס טוט מיר זייער וויי צו הערן אז די כלה האט אפגעלאזט די שידוך.


איך בעט דיר זייער טייערער ... נרו יאיר זאלסט זיך דערהאלטן מיט אלע דיינע כוחות; איך זאג דיר צו אז אויב דו וועסט עומד זיין בנסיון און דו וועסט אננעמען די נסיון באהבה וועסטו באקומען א בעסערע כלה ווי פריער, נישט איין מאל בעסער נאר פי כמה.


איך ווייס אז עס איז דיר זייער ביטער; דו ביסט געווען אזוי פרייליך אז דו גייסט שוין חתונה האבן, נאכדעם וואס שוין אזויפיל יארן ווארטסטו שוין אנצוהייבן דיין לעבן, און יעצט האט זי דיר אפגעלאזט, אבער מיט דעם אלעם בעט איך דיר זייער טייערער ... נרו יאיר זאלסט זיך שטארקן, און דו וועסט טרעפן אסאך בעסער'ס פון דעם.


וויסן זאלסטו אז אויף די וועלט פרובירט מען אויס יעדן מענטש מיט שווערע ביטערע נסיונות נאר צו זען צו וועם דער מענטש וועט זיך ווענדן בעת צרה; צי ער וועט גיין צום אייבערשטן אדער ווערן חס ושלום צעפאלן, און אויב א מענטש דערהאלט זיך איז ער זוכה צו גאר שיינע זאכן.


דערפאר בעט איך דיר זייער מיין טייערער ... נרו יאיר, דיין צער איז מיין צער; איך און מיין ווייב תחי' נעמען דאס אן זייער שווער, מיר שלאפן נישט א גאנצע וואך פון דעם. מיר האפן צום אייבערשטן און בעטן פאר דיר פאר איין זאך: דו זאלסט זיך דערהאלטן, נישט אפלאזן דיינע גוטע מעשים, ווייטער דאווענען, לערנען און העלפן אין ישיבה, און ווארטן פאר דיין שידוך.


עס דיר נישט אויף מיט וואס עס איז געווען, ווייל דאס איז אויך געווען דיין שידוך. אזוי ווי דער רבי זאגט (חיי מוהר"ן, סימן תקצה): אז יעדער איינער האט כמה וכמה שידוכים, און אפילו די שידוכים וואס מען טראגט נאר אן איז אויך א שידוך, און אמאל - זאגט דער רבי - דארף מען זיך טרעפן, עס ווערט א שידוך און נאכדעם ווערט עס אויס שידוך - דאס איז אויך א שידוך, און אזוי קען מען צוקומען צו די באשערטע זיווג.


נעם דאס אן ווי א מתנה פונעם אייבערשטן און שפיר זיך גוט אז דער אייבערשטער האט דיר אויסגעוועלט דיר אויסצופרובירן. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (בראשית רבה לד, ב) אויפן פסוק (תהלים יא, ה): "ה' צַדִּיק יִבְחָן" - דער אייבערשטער פרובירט אויס צדיקים, אָמַר רַבִּי יוֹנָתָן: "הַיּוֹצֵר הַזֶּה אֵינוֹ בּוֹדֵק קַנְקַנִּים מְרוֹעָעִים, שֶׁאֵינוֹ מַקִּישׁ עֲלֵיהֶם אַחַת עַד שֶׁהִיא פּוֹקַעַת, וּמַה הוּא בּוֹדֵק? קַנְקַנִים יָפִים, שֶׁאֲפִלּוּ הוּא מַקִּישׁ עָלָיו כַּמָּה פְּעָמִים אֵינוֹ נִשְׁבָּר", דער טעפער וואס מאכט ערדענע כלים, ווען ער וויל אויספרובירן צי די כלים זענען גענוג שטארק קלאפט ער נישט אויף די שוואכע כלים, ווייל זיי קענען זיך גרינג צעברעכן, נאר ער קלאפט אויף די שטארקע כלים, אזוי איז ער עס בודק, "כָּךְ אֵין הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא מְנַסֶּה אֶלָּא אֶת הַצַּדִּיקִים", אזוי אויך פרובירט דער אייבערשטער נאר אויס די צדיקים ווייל ער ווייסט אז זיי וועלן אים נישט אפלאזן ווען עס גייט זיי שווער.


"אָמַר רַבִּי יוֹסֵי" רבי יוסי זאגט: "הַפִּשְׁתָּנִי הַזֶּה", דער מענטש וואס פלאנצט פלאקס, "בְּשָׁעָה שֶׁהוּא יוֹדֵעַ שֶׁהַפִּשְׁתָּן שֶׁלּוֹ יָפֶה, כָּל שֶׁהוּא כּוֹתְשָׁהּ הִיא מִשְׁתַּבַּחַת, וְכָל שֶׁהוּא מַקִּישׁ עָלֶיהָ הִיא מִשְׁתַּמֶּנֶת, וּבְשָׁעָה שֶׁהוּא יוֹדֵעַ שֶׁפִּשְׁתָּנוֹ רָעָה, אֵינוֹ מַסְפִּיק לְהָקִישׁ עָלֶיהָ עַד שֶׁהִיא פּוֹקַעַת", ווען ער האט גוטע פלאקס קלאפט ער אויף זיי און ער צעהאקט זיי. און ווי מער ער קלאפט אויף זיי ווערן זיי בעסער און בעסער, "כָּךְ אֵין הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא מְנַסֶּה אֶלָּא אֶת הַצַּדִּיקִים", אזוי אויך טוט דער אייבערשטער אויספרובירן די צדיקים, אזוי ווי עס שטייט "ה' צַדִּיק יִבְחָן".


רבי אליעזר גלייכט דאס צו צו א בעל הבית וואס האט צוויי קוען, "אַחַת כֹּחָהּ יָפֶה וְאַחַת כֹּחָהּ רָע", איין קוה איז א שטארקע קוה און איינס איז א שוואכע קוה, "עַל מִי הוּא נוֹתֵן הָעֹל?" אויף וועלכע קוה לייגט ער ארויף די שווערע עול? "לֹא עַל אוֹתָהּ שֶׁכֹּחָהּ יָפֶה?" צי דען נישט אויף די שטארקע, "כָּךְ אֵין הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא מְנַסֶּה אֶלָּא אֶת הַצַּדִּיקִים", אזוי אויך טוט דער אייבערשטער אויספרובירן די צדיקים, אזוי ווי עס שטייט "ה' צַדִּיק יִבְחָן".


איך ווארט צו הערן פון דיר אז דו דערהאלטסט זיך, וועסטו זוכה זיין צו א שענערע און בעסערע זיווג.

#518 - נאר דער אייבערשטער קען מיר העלפן ענדיגן דעם בנין אין אומאן
אומאן

בעזרת ה' יתברך


ה' פרשת בשלח, י"א שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן די בילדער פון אומאן.


וואס זאל איך דיר זאגן, עס טוט מיר אזוי וויי אז איך קען דאס נישט ענדיגן; איך ווייס באמת נישט פון וואו איך גיי קענען ענדיגן דעם בנין אין אומאן.


איך שעם זיך אביסל פון די תלמידים ווען זיי פרעגן מיר צי דעם קומענדיגן יאר גייט אויך אריין רעגענען, אזוי אויך פון די בחורים וואס זענען געשלאפן אויפן צווייטן שטאק ווי זייערע בעטן זענען געשווימען אין וואסער. איך שעם זיך ווען מען פרעגט מיר צי עס גייט זיין אינעם בנין וואסער, בית כסא - די פשוט'ע מענטשליכע געברויכן.


מיינע אויגן זענען געוואנדן נאר צום אייבערשטן; דער אייבערשטער ווייסט מיין כוונה מיט דעם גאנצן בנין, אז דאס איז נאר מיר זאלן האבן א פלאץ וואו מען וועט קענען זיין בטהרה, לויט ווי מוהרא"ש האט אונז געלערנט, בתמימות ופשיטות אן קיין מחלוקת. איך האב גענומען גרויסע הלוואות פאר'ן בנין און יעצט ווארט איך אויף ישועת השם אז דער אייבערשטער זאל מיר העלפן.


איך האב יעצט געגעבן נאך פינף טויזנט דאללער פאר האברך... נרו יאיר וואס ער גייט שיקן קיין אומאן. לעת עתה איז די קאסע ריין אן קיין איין פרוטה; איך האף צום אייבערשטן וואס ער האט געמאכט מיט מיר נסים ביז יעצט אז ער וועט מיר ווייטער נישט פארלאזן.


אז דו קענסט מאכן א שטיקל התעוררות ביי די תלמידי הישיבה זיי זאלן העלפן ענדיגן דעם בנין וואלט איך דיר זייער מכיר טובה געווען; זאלסט זיי מסביר זיין אז דאס איז נישט קיין אייגענע נכסים, נאר דאס איז זייער'ס. קיינער מאכט דא נישט קיין איין פרוטה, און ווען מען וועט ענדיגן דעם בנין וועט די ריווח גיין פאר'ן מוסד.


מיר מוטשען זיך אזוי שטארק צו קענען באצאלן די מלמדים און טיטשערס; איך שעם זיך יעדן ערב שבת אז איך קען נישט געבן די מינעמאלע געהאלט זיי זאלן האבן אויף שבת. ליידער כאפן נישט אלע עלטערן וואס שכר לימוד איז; מען טראכט נישט פונעם מוסד, מען קוקט דאס אן ווי א נדבה זאך, בשעת איך שטיי שוין צען יאר מיט מסירות נפש צו באצאלן פון מיין דלות פאר אונזערע טייערע מלמדים און טיטשערס.


איך בין געפארן פאר צוויי וואכן צוריק מיט צען יונגעלייט אויף א 'שבת הכרת הטוב', נאכדעם וואס זיי האבן זיך משתתף געווען מיט צען טויזנט דאללער. עס איז מיר געווען א חידוש צו זען ווער איז געקומען אויף שבת, רובם זענען יונגעלייט וואס מוטשען זיך אויף זייער פרנסה. האב איך פארשטאנען וואס רבי נתן זכרונו לברכה האט געזאגט ווען ער האט געבויט דעם קלויז: "איך האב עס נישט געבויט מיט געלט פון עשירים נאר מיט די רצונות פון ארימעלייט".


הבחור ... נרו יאיר העלפט מיר זייער געטריי; ער וויל מיר שלעפן דא און דארט שאפן געלט. איך האב נישט קיין כח צו גיין, קומען און פארן, מיר איז די גרינגסטע צו זיין אין שטוב.


שטארק זיך מיט אמונה אינעם אייבערשטן; ווען א מענטש נעמט אריין אין זיך דעם אייבערשטן ווערט אים גרינגער, ער קען נעמען די לעבן ווי עס קומט מיט אלע פראבלעמען.


א גוטע נאכט.

#517 - די וויכטיגקייט פון א מנהלת אין שולע
סקול, מוסדות

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת בשלח, י' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מרת ... תחי', טיטשער אין אונזער הייליגע סקול בית פיגא.


איך האב ערהאלטן אייער בריוו און דאס געליינט מיט גרויס פארזיכטיקייט.


איך שיק אייך א שטיקל פונעם קונטרס "א גוטע לערערין", א שיינע קונטרס וואס מוהרא"ש האט געשריבן פאר טיטשערס ווי אזוי צו מצליח זיין מיט די תלמידות. איך שיק אייך דא איין אות פונעם קונטרס (אות ח), איך וויל איר זאלט דאס האלטן מיט זיך און דאס אריין נעמען אין זיך.


דִי וִויכְטִיגְקֵייט פוּן אַ מְנַהֶלֶת אִין אַ מֵיידְל שׁוּלֶע


אַ מֵיידְל שׁוּלֶע מוּז הָאבְּן אַ מְנַהֶלֶת וָואס זָאל שְׁטֵיין אִין שְׁפִּיץ פוּן דִי שׁוּלֶע, זִי זָאל פִירְן דִי שׁוּלֶע, אוּן זָאגְן בַּיי יֶעדֶע זַאךְ וָואס מְ'הָאט צוּ טוּן. אוֹיבּ עֶס אִיז נִישְׁטָא קַיין מְנַהֶלֶת, וֶועט דִי גַאנְצֶע שׁוּלֶע פָארְן אוֹיף רֶעדֶער, אוּן עֶס וֶועט נִישְׁט מַצְלִיחַ זַיין.


מִיר אַלֶע וֵוייסְן אַז אַ מַאמֶע אִיז דִי "עֲקֶרֶת הַבַּיִת", זִי אִיז דִי עִיקָר פוּנֶעם הוֹיז. וֶוען זִי זֶעט אַז דִי גֶעשִׁיר וֶוערְט אָנְגֶעהוֹיפְנְט אִין סִינְק, וֶועט זִי עֶס וַואשְׁן אוּן אַוֶועקְלֵייגְן; וֶוען זִי זֶעט אַז דִי וֶועשׁ הוֹיפְנְט זִיךְ אָן, וֶועט זִי עֶס וַואשְׁן אוּן זִיךְ אָפְּגֶעבְּן דֶערְמִיט; וֶוען זִי זֶעט אַז דִי וֶועשׁ זֶענֶען צֶעוָוארְפְן, וֶועט זִי עֶס צוּזַאמְלֵייגְן אוּן עֶס אַוֶועקְלֵייגְן; וֶוען זִי זֶעט אַז דִי עֶרְד אִיז אָנְגֶעלֵייגְט מִיט זַאכְן, וֶועט זִי עֶס צוּזַאמְנֶעמֶען אוּן שֵׁיין אוֹיפְרוֹימֶען; אוּן אַזוֹי וַוייטֶער וֶועט זִי הַאלְטְן דִי אַחְרַיוּת אוֹיפְ'ן גַאנְצְן הוֹיז, זִי וֶועט זִיכֶער מַאכְן אַז אַלֶעס קְלַאפְּט אוּן אַלֶעס אִיז אִין פְּלַאץ, אַז דִי הוֹיז זָאל זַיין שֵׁיין אוֹיפְגֶערוֹימְט אוּן צוּזַאמְגֶענוּמֶען.


יֶעדֶער פַארְשְׁטֵייט אַז וֶוען מְ'קוּמְט אַרַיין אִין אַ הוֹיז וָואס דִי מַאמֶע אִיז נִישְׁט דָארְט גֶעוֶוען פַאר אַ שְׁטִיק צַייט, קֶען מֶען דָאס גְלַייךְ דֶערְקֶענֶען אוֹיפְ'ן עֶרְשְׁטְן בְּלִיק. דִי עֶרְד אִיז אָנְגֶעהוֹיפְנְט מִיט אַלֶע סָארְט זַאכְן, מִיט וֶועשׁ, שְׁמוּץ, שְׁפִּילְצֵייג, אוּן אַלֶעס אַרוּם; דִי קַאוּנְטֶער אִיז אָנְגֶעלֵייגְט מִיט גֶעשִׁיר, דִי טִישׁ אִיז אָנְגֶעלֵייגְט מִיט זַאכְן; קַיין שׁוּם זַאךְ אִיז נִישְׁט קֶעיר גֶענוּמֶען. פַארְוָואס? וַוייל דִי "עֲקֶרֶת הַבַּיִת" פֶעלְט דָא, דֶער עִיקָר פוּנֶעם הוֹיז אִיז נִישְׁטָא, אוּן אַז סְ'אִיז נִישְׁטָא אֵיינֶער וָואס זָאל נֶעמֶען אַחְרַיוּת אוּן וֶועלְן נָאר דִי הַצְלָחָה פוּנֶעם הוֹיז, דַאן אִיז נִישְׁטָא קַיין הוֹיז בִּכְלַל.


דִי זֶעלְבֶּע זַאךְ אִיז אוֹיךְ אִין אַ שׁוּלֶע. עֶס מוּז דָארְט זַיין אַ מְנַהֶלֶת, עֶס מוּז דָארְט זַיין אֵיינֶער וָואס שְׁטֵייט אִין שְׁפִּיץ אוּן אַלְץ אוּן אַלֶעמֶען, אוּן נֶעמְט דִי אַחְרַיוּת זִיךְ אָפְּצוּגֶעבְּן מִיט יֶעדֶע זַאךְ אַז סְ'זָאל זִיךְ פִירְן אוֹיפְ'ן בֶּעסְטְן פַארְנֶעם. וִוי נָאר עֶס פֶעלְט אַ מְנַהֶלֶת פוּן אַ שׁוּלֶע, עֶס פֶעלְט דִי רֶעסְפֶּעקְט וָואס מְ'דַארְף הָאבְּן פַאר דִי מְנַהֶלֶת, קֶען מֶען דָאס גְלַייךְ דֶערְקֶענֶען, אַלֶעס הוֹיבְּט אָן גֵיין בַּארְג אַרָאפּ, אוּן גָארְנִישְׁט וֶוערְט מְסוּדָר.


פוּן דִי אַנְדֶערֶע זַייט אִיז אָבֶּער אוֹיךְ פַארְשְׁטֶענְדְלִיךְ אַז דִי מְנַהֶלֶת אִיז נָאר אַ מֶענְטְשׁ, זִי קֶען אוֹיךְ מַאכְן אַ טָעוּת, מְ'קֶען הָאבְּן טַעֲנוֹת אוֹיף אִיר אַז זִי טוּט נִישְׁט זַאכְן וִוי עֶס דַארְף צוּ זַיין, אוּן מְ'מֶעג זִיךְ טַעֲנָה'ן מִיט אִיר אוּן אִיר אוֹיפְקְלֶערְן אוֹיף אַ טָעוּת וָואס זִי הָאט.


אֵיידֶער מְ'וִויל אָבֶּער אוֹיפְמֶערְקְן דִי מְנַהֶלֶת אוֹיף אִיר טָעוּת, אֵיידֶער מְ'וִויל אִיר זָאגְן עֶפֶּעס וָואס טוֹיג נִישְׁט אִין שׁוּלֶע, עֶפֶּעס מִיט זִי וָואלְט גֶעקֶענְט פַארְבֶּעסֶערְן דִי שׁוּלֶע, מוּז מֶען קוֹדֶם וִויסְן עֶטְלִיכֶע הַקְדָמוֹת, מְ'מוּז עֶס טוּן אוֹיפְ'ן רִיכְטִיגְן וֶועג, וַוייל אוֹיבּ טוּט מֶען עֶס נִישְׁט רִיכְטִיג, קֶען מֶען מִיט דֶעם אִינְגַאנְצְן אוּנְטֶערְבְּרֶענְגֶען אוּן חָרוּב מַאכְן דִי גַאנְצֶע שׁוּלֶע.


דִי עֶרְשְׁטֶע תְּנַאי אִיז אַז דָאס מוּז גֶעזָאגְט וֶוערְן אוֹיף זֵייעֶר אַ בַּאהַאלְטֶענֶע וֶועג, קֵיינֶער אִין דִי וֶועלְט טָאר דָאס נִישְׁט מִיטְהַאלְטְן. דָאס מוּז זַיין פְּרִיוַואט צְוִוישְׁן דִי לֶערֶערִין אוּן דִי מְנַהֶלֶת. מְ'טָאר חַס וְשָׁלוֹם נִישְׁט רֶעדְן דֶערְוֶועגְן מִיט דִי אַנְדֶערֶע לֶערֶערִינְס, מִיט דִי עֶלְטֶערְן, אָדֶער מִיט אַנְדֶערֶע מֶענְטְשְׁן, וַוייל דָאס וֶועט חָרוּב לֵייגְן דִי גַאנְצֶע שׁוּלֶע.


אוֹיבּ אִיז דָא מֵיינוּנְגְס-פַארְשִׁידְנְהֵייטְן צְוִוישְׁן אַ לֶערֶערִין אוּן דִי מְנַהֶלֶת אִיבֶּער סֵיי וָואסֶערֶע זַאךְ; צִי מְ'זָאל לֶערְנֶען אַ גֶעוִויסֶער לִימוּד אִין דִי צַייט אָדֶער אִין יֶענֶע צַייט, אוֹיבּ מְ'זָאל לֶערְנֶען מִיט דִי קִינְדֶער אוֹיף דִי וֶועג אָדֶער אוֹיף יֶענֶע וֶועג, אוֹיבּ מְ'זָאל לֶערְנֶען מֶער פוּן דֶעם לִימוּד אָדֶער פוּן אַן אַנְדֶערְן לִימוּד, צִי מְ'זָאל גֵיין מֶער שְׁטְרֶענְג מִיט דִי קִינְדֶער אָדֶער מֶער וֵוייךְ, אָדֶער סֵיי וָואסֶערֶע סָארְט טַעֲנָה'רֵייעֶן סְ'קֶען זִיךְ אַלְץ מַאכְן צְוִוישְׁן אַ לֶערֶערִין אוּן דִי מְנַהֶלֶת; מוּז דָאס בְּלַייבְּן נָאר צְוִוישְׁן זֵיי צְוֵויי פְּרִיוַואט, קַיין אֵיין אַנְדֶערֶער פוּן דִי גַאנְצֶע שְׁטַאבּ טָאר נִישְׁט וִויסְן פוּן דֶעם.


דֶערִיבֶּער אִיז דִי בֶּעסְטֶע זַאךְ אַז דָאס זָאל גֶעטוּן וֶוערְן אִינְדְרוֹיסְן דִי רַאמֶען פוּן דִי שׁוּלֶע, מְ'זָאל דָאס טוּן בַּיינַאכְט, זֵיי זָאלְן זִיךְ טְרֶעפְן אָדֶער אָנְרוּפְן אֵיינֶער דֶעם צְוֵוייטְן, אוּן דוּרְכְשְׁמוּעֶסְן דֶעם עִנְיָן שֵׁיינֶערְהֵייט. אָדֶער זָאלְן זֵיי דָאס דוּרְכְשְׁמוּעֶסְן אִין שׁוּלֶע בַּיינַאכְט, וֶוען יֶעדֶער אִיז שׁוֹין אַהֵיימְגֶעגַאנְגֶען. אוּן אוֹיף אַזַא וֶועג וֶועלְן זֵיי זִיכֶער מַצְלִיחַ זַיין צוּ טְרֶעפְן אַ לֶעזוּנְג צוּם פְּרָאבְּלֶעם.


דִי צְוֵוייטֶע תְּנַאי אִיז אַז דָאס מוּז גֶעטוּן וֶוערְן אוֹיף אַ שֵׁיינֶעם אוּן אֵיידֶעלְן וֶועג, מִיט לִיבְּשַׁאפְט אוּן פַארְשְׁטֶענְדֶענִישׁ פוּן בֵּיידֶע זַייטְן. דִי לֶערֶערִין זָאל שֵׁיין עֶרְקְלֶערְן מִיט רוּאִיגְקֵייט וָואס אִיר שְׁטֶעלוּנְג אִיז, וָואס זִי הַאלְט דֶער פְּרָאבְּלֶעם אִיז, וָואס זִי הַאלְט סְ'אִיז דִי לֶעזוּנְג צוּם פְּרָאבְּלֶעם. וִוידֶער דִי מְנַהֶלֶת זָאל שֵׁיין מַסְבִּיר זַיין אִיר זַייט, וָואס זִי הַאלְט וָואלְט גֶעוֶוען בֶּעסֶער. אוּן אוֹיף אַזַא וֶועג קֶען מֶען זִיךְ זִיכֶער גוּט אוֹיסְקוּמֶען אוּן טְרֶעפְן אַ וֶועג יֶעדְן צוּפְרִידְן צוּ שְׁטֶעלְן, פַאר דִי בֶּעסְטֶע טוֹבָה פוּן דִי קִינְדֶער.


אִין דִי מִינוּט וָואס עֶס וֶוערְט אָבֶּער אַ פַיינְטְשַׁאפְט צְוִוישְׁן דִי לֶערֶערִינְס אוּן דִי מְנַהֶלֶת, וֶועט דָאס זֵייעֶר שְׁטַארְק שָׁאטְן פַאר דִי גַאנְצֶע שׁוּלֶע. וִוי נָאר עֶס וֶוערְט וִוי אַן 'אוֹיפְשְׁטַאנְד' פוּן דִי לֶערֶערִינְס קֶעגְן דִי מְנַהֶלֶת, אַ לֶערֶערִין הָאט טַעֲנוֹת אוֹיף דִי מְנַהֶלֶת, אוּן זִי הֶעצְט אָן דִי אַנְדֶערֶע לֶערֶערִינְס קֶעגְן אִיר, וֶועט דָאס אוּנְטֶערְבְּרֶענְגֶען דִי גַאנְצֶע שׁוּלֶע.


קִינְדֶער קֶענֶען זֵייעֶר גוּט שְׁמֶעקְן. וִויפִיל מְ'רֶעדְט זִיךְ אַיין אַז מְ'קֶען בַּאהַאלְטְן זַאכְן פוּן קִינְדֶער, אִיז דָאס אַ גְרוֹיסֶער טָעוּת. וִוי נָאר עֶס וֶוערְט אַזַא אַטְמָאסְפֶער פוּן אָנְגֶעצוֹיגְנְקֵייט צְוִוישְׁן דִי לֶערֶערִינְס אוּן דִי מְנַהֶלֶת, וֶועלְן דִי קִינְדֶער דָאס גְלַייךְ אוֹיפְכַאפְּן אוּן פַארְשְׁטֵיין. אוּן דָאס וֶועט נֶעבֶּעךְ זַיין דִי חִינוּךְ וָואס זֵיי גֵייעֶן מִיטְנֶעמֶען מִיט זִיךְ אוֹיף זֵייעֶר גַאנְץ לֶעבְּן.


אוֹיבּ דִי קִינְדֶער זֶעעֶן אוּן פַארְשְׁטֵיין אַז דִי לֶערֶערִין הָאט נִישְׁט קַיין רֶעסְפֶּעקְט פַאר דִי מְנַהֶלֶת, זִי הָאט טַעֲנוֹת אוֹיף דִי מְנַהֶלֶת אוּן זִי אִיז אוֹיפְגֶערֶעגְט אוֹיף אִיר, דַאן וֶועלְן דִי קִינְדֶער דָאס אוֹיךְ נָאכְטוּן, זֵיי וֶועלְן פַארְשְׁטֵיין פוּן דֶעם אַז זֵיי דַארְפְן שׁוֹין אוֹיךְ נִישְׁט הָאבְּן קַיין רֶעסְפֶּעקְט פַאר דִי לֶערֶערִין, זֵיי קֶענֶען שׁוֹין זַיין מְחוּצָפִים פַאר דִי לֶערֶערִין. אוֹיבּ דִי לֶערֶערִין אַלֵיין מֶעג דָאס טוּן פַאר דִי מְנַהֶלֶת, מֶעגְן דִי קִינְדֶער דָאךְ זִיכֶער דָאס טוּן פַאר דִי לֶערֶערִין.


דֶערִיבֶּער אִיז דָאס גָאר אַ קְרִיטִיש וִויכְטִיגֶע טֵייל פוּנֶעם חִינוּךְ פוּן דִי קִינְדֶער, אוּן דָאס אִיז דֶער עֶרְשְׁטֶער יְסוֹד פוּן אַ שׁוּלֶע, אַז סְ'מוּז זַיין אַ גוּטֶע מְנַהֶלֶת וָואס שְׁטֵייט אִין שְׁפִּיץ פוּן אַלֶעס, אוּן אַלֶעס וֶוערְט גֶעפִירְט אוֹיף אִיר וָוארְט. אוּן אוֹיבּ הָאט מֶען טַעֲנוֹת אוֹיף אִיר, מוּז דָאס גֶעזָאגְט וֶוערְן זֵייעֶר פְּרִיוַואט אוּן מִיט דֶרֶךְ אֶרֶץ אוֹיף אַ וֶועג וָואס קֵיינֶער זָאל דָאס נִישְׁט מִיטְהַאלְטְן. סֵיי דִי לֶערֶערִינְס אוּן סֵיי דִי קִינְדֶער מוּזְן הָאבְּן רֶעסְפֶּעקְט אוּן אַרוֹיפְקוּקְן אוֹיף דִי מְנַהֶלֶת, אוּן נָאר אַזוֹי וֶועט דִי שׁוּלֶע - מִיטְ'ן אֵייבֶּערְשְׁטְנְ'ס הִילְף - זֵייעֶר מַצְלִיחַ זַיין, אוּן דִי קִינְדֶער וָואס וֶועלְן אַרוֹיסְקוּמֶען פוּן דָארְט וֶועלְן זַיין עֶרְלִיכֶע גֶעזוּנְטֶע אוּן וואוֹילֶע קִינְדֶער.


איך האף אז איר וועט אננעמען דעם בריוו אויף א פאזיטיוון וועג, אויך זאלט איר ווייזן דעם בריוו פאר אלע טיטשערס.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט מצליח זיין אין אייער ארבעט.

#516 - ווער נישט צעבראכן אז דער שידוך האט זיך נישט אויסגעארבעט
שידוכים

בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת בשלח, י' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


שטארק זיך, דער אייבערשטער איז מיט דיר; ווער נישט צעבראכן אז די מיידל האט געזאגט אז זי וויל נישט גיין ווייטער מיט'ן שידוך. דו לערן ווייטער פלייסיג די הייליגע תורה און גיי ווייטער ארום מיט א שמייכל וועסטו בקרוב טרעפן דיין באשערטע זיווג.


ווען דעם רבינ'ס ווייב איז נפטר געווארן און דער רבי איז געווען אין ראדוויל - בעפאר'ן א שידוך טון מיט זיין צווייטע ווייב - זענען געקומען אסאך פרויען זיך משדך זיין מיט אים, האט דער רבי דעמאלט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן תקצה) אז אלע זענען זיינע שידוכים, און יעדער מענטש האט כמה וכמה זיווגים, ביי יעדן איינעם גייט עס אנדערש; אלע שידוכים וואס מען רעדט איז שוין אויך א בחינה פון שידוך, אפילו עס ווערט נישט אויסגעפירט למעשה. קוק דעם לשון פון רבי'ן: "וְלִפְעָמִים נוֹסְעִים לַעֲשׂוֹת הַשִּׁדּוּךְ וּבְעֵת הַגְּמָר נִפְרָדִים מֵאֵיזֶה סִבָּה", אמאל פארט מען שוין צום שידוך, מען טרעפט זיך און מען מיינט אז עס גייט שוין ווערן, און צום סוף ווערט עס נישט, דארף מען וויסן אז דאס איז אויך געווען א שידוך.


איך בעט דיר זייער, גיי צוריק אין ישיבה לערנען ווייטער דיינע שיעורים כסדרן, און דער אייבערשטער וועט דיר העלפן אז דו וועסט טרעפן דיין שידוך בקרוב.

#515 - נעם די התחזקות ווייטער אנצוגיין מיט די הייליגע ארבעט
התחזקות, הפצה

בעזרת ה' יתברך


יום א' פרשת בשלח, ז' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האף אז דו האסט הנאה געהאט צו זיין ביי מיר אויף שבת און דו האסט מיט גענומען מיט דיר אהיים אסאך התחזקות ווייטער ממשיך זיין צו פארשפרייטן די עצות פון רבי'ן אין גאנץ ענגלאנד.


זיי מיר מוחל אז איך בין נישט אנגעקומען זונטאג פארטאגס וכו'; איך האף דאס משלים צו זיין אויפן טעלעפאן.


דער עיקר זאלסטו ארויס נעמען א וועג ווי אזוי זיך מחזק צו זיין אפילו עס גייט איבער אויף דיר שוועריקייטן. איך גיי יעצט אריבער זייער שווערע צייטן וואס נאר דער אייבערשטער ווייסט, עם כל זאת בין איך זיך מחזק און איך פרוביר מחזק צו זיין אנדערע.


דו האסט דאך געזען במשך דעם שבת וויפיל שיעורים איך לערן פאר; פרייטאג צו נאכטס זיצן ביי מיר בחורים ביז שפעט אויף דער נאכט, נאכדעם שבת פארן דאווענען איז דא א שיעור אין ספר פעולת הצדיק, נאכן דאווענען א שיעור אין סיפורי מעשיות, נאכדעם שלש סעודות, נאך מעריב איז דא אבות ובנים, גלייך נאכדעם איז דער שיעור אין א בלאט בבלי און א בלאט ירושלמי, נאכדעם איז סעודת מלוה מלכה ביז שפעט; דאס איז מיט אלעס וואס גייט איבער אויף מיר. קיינער ווייסט נישט וואס גייט אריבער אויף מיר וכו' וכו', מיט דעם אלעם גיי איך אן מיט אלע כוחות און איך דערהאלט זיך מיט די עצות פון רבי'ן.


דעם שבת האב איך זייער אסאך געוויינט צום אייבערשטן ער זאל מיר געבן כח ווייטער ממשיך זיין אריין צו ברענגען די עצות פון רבי'ן אין די גאנצע וועלט; זאלסטו דאס אויך טון. קוק נישט אויף קיינעם, דו זיי ממשיך צו פארשפרייטן די גליונות אין אלע שולן אין לאנדאן; דו קענסט זיך נישט פארשטעלן וואס הייסט העלפן א איד און אים ארויס שלעפן פון זיינע עבירות, עס איז נישט דא קיין גרעסערע זאך ביים אייבערשטן ווי העלפן א צווייטן איד.


איך וועל דיר נאך שרייבן, נאר איך דארף יעצט אריין גיין צו די בחורים, זיי ווארטן אויף מיר.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט מצליח זיין אין אלע דיינע וועגן.

#514 - א ריכטיגע תלמידה פון "בית פיגא"
חיזוק פאר מיידלעך, סקול, דרך ארץ

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת בא, ה' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


... תחי', תלמידה בית פיגא ברסלב.


איך האב ערהאלטן גוטע גריסן פון דיין טיטשער מרת ... תחי'.


איך פריי מיר זייער צו הערן אז דו פירסט זיך אויף ערוואקסן און שכל'דיג; ביי דיר איז נישט קיין חילוק א אידיש טיטשער אדער אן ענגליש טיטשער, יעדע טיטשער איז ביי דיר אן ארויף געקוקטע זאך.


זאלסטו וויסן אז דו מאכסט מיר נחת, און דו מאכסט א נחת רוח פאר מוהרא"ש זכרונו לברכה וואס האט מייסד געווען דעם סקול, ועל כולם מאכסטו א נחת רוח פאר דיינע טייערע עלטערן. און דו אליינס וועסט בענעפיטירן דערפון, ווייל נאך אביסל קומסטו שוין אין די יארן פון חתונה האבן, און דורך דיין גוטע אויפפירונג וועסטו טרעפן אן ערליכער בחור מיט שיינע מידות ווי עס דארף צו זיין.


זיי שטאלץ מיט דיין דרך ארץ; מיר שטאלצירן מיט אזעלכע תלמידות ווי דיר, דו ביסט א ריכטיגע תלמידה פון "בית פיגא".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#513 - אז דו וועסט לערנען, וועט דיין ווייב דיר ארויפקוקן
שלום בית

בעזרת ה' יתברך


יום ה' פרשת בא, ד' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


א איד איז אמאל געקומען צום הייליגן צמח צדק פון ליובאוויטש זכותו יגן עלינו און זיך באקלאגט אז זיין ווייב גרויסט זיך אויף אים, זי דערנידערט אים און זי טשעפעט אים. האט דער הייליגער צדיק אים געזאגט: די תורה זאגט (בראשית ג, טז): "וְאֶל אִישֵׁךְ תְּשׁוּקָתֵךְ, וְהוּא יִמְשָׁל בָּךְ", דער אייבערשטער האט געזאגט פאר חוה אז זי וועט גליסטן נאכ'ן מאן און דער מאן וועט געוועלטיגן איבער איר, און דער צמח צדק האט אויסגעפירט: "דאס גייט אינאיינעם, און אויב טוישט מען אויף דעם ערשטן חלק, מען גליסט צו איר, דאן טוישט זיך דער צווייטער חלק און זי ווערט די געוועלטיגער".


אז דו וועסט נאכלויפן דיין ווייב וכו' וועט זי באלעבאטעווען אויף דיר; אבער אז דו וועסט זיך אריין טון אין תורה, תפלה און בעיקר אין הפצה דאן וועט זי דיר ארויפקוקן.


איך האף אז דו פארשטייסט אויפן ווינק וואס איך שרייב דיר דא; אז דו וועסט זיך אזוי פירן וועט דיר גוט זיין און דו וועסט האבן א גליקליך לעבן.


איך וועל נאך רעדן מיט דיר פנים בפנים.

#512 - איבערטייטשן "עצתו אמונה" אויף ענגליש
חינוך הילדים, הפצה, בריוו, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת בא, ה' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


מרת ... תחי'.


איך האב ערהאלטן די בריוון וואס איר זענט מתרגם אויף ענגליש.


איך האב דאס געוויזן פאר אפאר מפיצים, זיי זאגן אלע זיי אז דאס איז הערליך געשריבן און זיי ווילן דאס פארשפרייטן פאר אלע וואס קענען נישט קיין אידיש, אז זיי זאלן אויך וויסן פון די שיינע זיסע עצות וואס דער רבי לערנט אונז.


דעריבער וויל איך אייך מחזק זיין איר זאלט ווייטער ממשיך זיין מיט די הייליגע ארבעט, צו מזכה זיין אידישע קינדער צוריק צו קומען צום אייבערשטן.


מוהרא"ש זכרונו לברכה האט דערציילט, אז ווען דער הייליגער צדיק רבי יצחק מדראהביטש זכותו יגן עלינו איז נפטר געווארן איז אים רש"י הקדוש אנקעגן געקומען אויבן אין הימל און אים געפרעגט: "וואס פאר א גוטע מעשים טוט אייער זון דער צדיק רבי מיכל'ע זלאטשובער אז דא אין הימל מאכט מען אזא רעש פון אים?" האט דער טאטע רבי יצחק מדראהביטש געענפערט: "ער לייגט אריין שטארקע כוחות אינעם דאווענען וכו'", האט אים רש"י הקדוש געזאגט: "פאר דעם אליינס וואלט מען נישט געמאכט אזא רעש דא אין הימל פון אים; אסאך צדיקים לייגן אריין כוחות אינעם דאווענען און מען מאכט נישט אזא גרויסע עסק פון זיי", האט דער טאטע ווייטער געזאגט: "ער לערנט זייער פלייסיג", האט אים רש"י הקדוש געענפערט: "דאס קען אויך נישט זיין די סיבה, ווייל אסאך צדיקים לערנען פלייסיג די הייליגע תורה, און פאר דעם אליינס רעש'ט זיך נאך נישט", האט ער געזאגט: "צוליב זיין חסד און צדקה וכו'", האט רש"י הקדוש נאך אלץ נישט מסכים געווען, ביז רבי יצחק מדראהביטש האט אים געזאגט: "אפשר ווייל ער ברענגט צוריק מענטשן צום אייבערשטן? ער איז עוסק אין דעם זייער שטארק", האט רש"י הקדוש געזאגט: "היינו דאהני ליה, יעצט פארשטיי איך שוין פארוואס עס רעש'ט זיך פון אים"; ווייל ביים אייבערשטן איז זייער חשוב דער וואס ברענגט צוריק זיינע קינדער צו אים.


טראכט'ס אריין, אז א מענטש האט א קינד וואס איז צוקריגט מיט אים, דער קינד וויל נישט רעדן מיט אים און ער טוט נאר זאכן אנטקעגן אים, קומט איינער צו גיין און הייבט זיך אן פארען מיט דאס קינד, ער רעדט צו אים ער זאל צוריק גיין צו זיין טאטע, ער שיקט אים שיינע בריוון פון התחזקות אז זיין טאטע ווארט אויף אים, וועט דאך דער טאטע זיין אזוי דאנקבאר פאר דעם מענטש וואס ברענגט אים צוריק זיין קינד. און אמאל אז דער זון קען נישט ליינען די בריוו וואס ער באקומט, קומט א צווייטער און גיבט אוועק צייט עס איבער צו טייטשן אויף די שפראך וואס דער קינד פארשטייט, ווי דאנקבאר איז דער טאטע פאר אלע וואס באשעפטיגן זיך אז זיין זון זאל שוין צוריק קומען צו אים; ער איז מכיר טובה סיי פאר דער וואס שרייבט די בריוו, פאר דער וואס טייפט עס אויף, פאר דער וואס איז עס מתרגם, פאר דער וואס דרוקט עס און פאר דער וואס טראגט עס וכו' וכו'.


דאס איז די גרויסקייט פון אלע וואס טוען אין הפצה; זיי ווילן צוריק ברענגען אלע מענטשן צום אייבערשטן, און די מענטשן זענען זייער חשוב ביים אייבערשטן.


איך בין אייך זייער מכיר טובה פאר'ן זיין א טיטשער ביי אונז אין סקול; יעדע זאך וואס מען טוט פארן רבי'ן איז א זאך וואס בלייבט אויף אייביג, בפרט אז מען איז מחנך קינדער זיי זאלן זיך פירן מיט דרך ארץ און מידות טובות, איז דאס זייער חשוב ביים אייבערשטן.


לייגט אריין אין די מיידלעך דרך ארץ, ווייל דער רבי זאגט (ספר המידות, אות בנים, סימן סה): "צָרִיךְ לְלַמֵּד אֶת הַתִּינוֹק דֶּרֶךְ אֶרֶץ מִנְּעוּרָיו", מען דארף אויסלערנען דאס קינד דרך ארץ ווען ער איז נאך יונג; דאס איז די ארבעט פון א מחנך און מחנכת, אויסלערנען די קינדער זיי זאלן זיך פירן מיט דרך ארץ. קינדער דארפן וויסן אז א ווארט פונעם טיטשער איז א ווארט, און אויב מען פאלגט נישט איז מען נישט קיין 'בית פיגא תלמידה', ווייל דער רבי האט געזאגט: "איך קען יעדן איינעם העלפן, אויסער אן עזות פנים".


אין דעם זכות וועט איר זוכה זיין צו נחת פון אייערער קינדער.


איך שרייב א בריוו פאר אייערע תלמידות; איר זאלט דאס מתרגם זיין אויף ענגליש און זיי דאס פארליינען.


אויך שיק איך אייך בריוו פאר די מיידלעך וואס פירן זיך ערוואקסן, איר זאלט זיי דאס איבערגעבן.

#511 - מיידלעך דארפן זיין ערוואקסן מיט דרך ארץ
חיזוק פאר מיידלעך, סקול, שידוכים, דרך ארץ

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת בא, ה' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד די תלמידות וואס לערנען ביי מרת ... שתחיו.


איך האב זייער הנאה צו הערן פון אייער טיטשער אז איר פירט זיך אויף ערוואקסן (מעטשאר) און איר האלט מיט די לימודים וואס מען לערנט אין אייער כתה.


נאך מער בין איך צופרידן צו הערן אז רוב מיידלעך ביי אייך אין כתה פירן זיך אויף אויסנאם דרך ארץ'דיג. זיי קוקן אויף די טיטשער מיט הכנעה, און ווען עס קומט דער זמן הלימוד זיצט מען מיט דרך ארץ, מען ווארט אז די טיטשער זאל שוין קומען. און ווען די טיטשער קומט אריין אין כיתה איז מען שטיל, מען רעדט נישט אינמיטן לערנען נאר מען בעט רשות פאר מען וויל עפעס פרעגן; מען הייבט אויף די האנט פרעגן צי מען קען ארויס גיין טרינקען, וכדומה.


אין די זעלבע צייט הער איך אבער אז נישט אלע מיידלעך זענען אזוי ערוואקסן און זיי פארשטייען נישט אז א טיטשער איז נישט קיין חברט'ע, און זיי פירן זיך נישט אויף ווי א תלמידה פון 'בית פיגא', זיי געבן די הרגשה כאילו זיי זענען מער פון די טיטשער; דאס טוט מיר זייער וויי. ווייל איך האב געעפנט די סקול מיט גרויס מסירות נפש און איך פיר דאס מיט גרויס פלאג און מי; קיינער ווייסט נישט וואס גייט אריבער מיט די מוסדות, נאר דער אייבערשטער ווייסט, און אז איך הער אז עס זענען דא מיידלעך וואס פירן זיך אויף נישט דערוואקסן טוט דאס מיר זייער וויי.


איר ווייסט וואס מוהרא"ש פלעגט שטענדיג זאגן פאר עלטערן וואס זענען געקומען זיך שואל עצה זיין וועם צו נעמען פאר אן איידעם? מוהרא"ש פלעגט זאגן אז מען זאל קוקן אויף גוטע מידות; א בחור וואס האט גוטע מידות און פירט זיך מיט דרך ארץ - דער איז א גוטער בחור, און אז נישט זאל מען אוועק שטיין פון אזא איינעם.


דאס זעלבע זאג איך אייך, נאך אביסל שטייט עטץ ביי שידוכים, זאלט איר וויסן אז אויב איר וועט זיך פירן ערוואקסן (מעטשאר) צו אלע אייערע טיטשערס וועט איר זיך מאכן א גוטע נאמען און איר וועט זוכה זיין צו טרעפן א גוטער בחור וואס איז אויך ערוואקסן און פירט זיך מיט דרך ארץ. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (סוטה ב.): "אֵין מְזַוְּגִין לוֹ לְאָדָם אִשָּׁה אֶלָּא לְפִי מַעֲשָׂיו", דער אייבערשטער מאכט שידוכים לויט ווי אזוי דער מענטש איז, ווייל (מכות י:): "בַּדֶּרֶךְ שֶׁאָדָם רוֹצֶה לֵילֵךְ, בָּהּ מוֹלִיכִין אוֹתוֹ", אויף דעם וועג וואס א מענטש וויל גיין, אויף דעם וועג פירט מען אים.


ווידעראום אז איר וועט ווייטער בלייבן קינד'יש וועט איר טרעפן א בחור א קינד, און איר וועט זיך א גאנץ לעבן קענען פארמעסטן ווער עס קען זיין מער קינד'יש (אומעטשאר).


איך האף צו הערן פון אייערע טיטשערס אז אלע קינדער פון די כתה זענען תלמידות פון בית פיגא.

#510 - נעם הפצה פאר דיין פרנסה
שידוכים, הפצה, סבלנות, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת בא, ב' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער חתן ... נרו יאיר.


מזל טוב פאר דיין שידוך! קוק צו וואס מען איז זוכה אז מען האט סבלנות; האסט אזוי לאנג געווארט פאר דיין שידוך, יעצט זעסטו וואס דו האסט באקומען, אזא טייערע כלה תחי' און אזא שיינע ערליכע משפחה. זאלסטו שטענדיג געדענקען אז ביים סוף איז מען זוכה צו שיינע זאכן, מען דארף נאר האבן סבלנות.


יעצט אז דו גייסט חתונה האבן זאלסטו געדענקען וואס מען האט געטון פאר דיר און דו זאלסט עס ווייטער טון פאר אנדערע; זאלסט גיין הפצה ארויס צו העלפן אידישע קינדער. אזוי ווי מען האט דיר ארויסגעשלעפט וכו' זאלסטו ארויסשלעפן אנדערע אידן פון זייערע עבירות; עס איז נישט דא קיין גרעסערע רחמנות ווי א מענטש וואס טוט עבירות.


דאס זאלסטו נעמען פאר דיין פרנסה: "הפצה"; וועסטו האבן גרויס שפע.


הלוואי זאלן אלע תלמידים פון ישיבה נאר עוסק זיין אין "הפצה", יעדער איינער אין זיין תחום, וועלן מיר קענען צוריק ברענגען אלע אידן צום אייבערשטן און האבן א חלק אין די גאולה. אזוי ווי דער ניגון גייט: "על ידי הפצת ספרי רבינו, נביא את משיח צדקינו", במהרה בימינו, אמן.


א גרויסן יישר כח פארן ארויס העלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; בזכות די מצוה פון צדקה זאלסטו האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#509 - שטיי אויף צופרי לערנען תורה
שלום בית, לימוד התורה, גמרא, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת בא, ב' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


א גרויסן דאנק פארן העלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; בזכות די מצוה פון צדקה זאלסטו מצליח זיין אין אלע ענינים.


איך וויל דיר מחזק זיין דו זאלסט קומען אינדערפרי צום שיעור גמרא; יעצט ווען דו האסט חתונה געהאט אין דו ביסט אין שנה ראשונה, דארפסטו זען צו קומען צום שיעור יעדן אינדערפרי.


א יונגערמאן דארף אויפשטיין אינדערפרי לערנען תורה; דאס איז א סגולה פאר שלום בית. דאס ברענגט חן, אזוי ווי עס שטייט (משלי ה, יט): "אַיֶּלֶת אֲהָבִים וְיַעֲלַת חֵן", דרש'נען די חכמים (עירובין נד:): "שֶׁמַּעֲלַת חֵן עַל לוֹמְדֶיהָ", ווען מען לערנט תורה באקומען מען חֵן.


דעריבער זאלסטו זיך שטארקן און ווייטער קומען אינדערפרי לערנען דעם דף גמרא; ביי מיר איז מיין גאנצע חיות דער לימוד הדף בבלי און ירושלמי; ווען איך ענדיג פארלערנען אינדערפרי דעם דף בבלי און דעם דף ירושלמי שפיר איך ווי איך האב שוין אפגענומען מיין טאג.


איך ווארט צו הערן פון דיר אז דו וועסט זיך צוריק באנייען און קומען לערנען; פארגעס נישט אז יעצט זענען דיינע שענסטע יארן, יעצט קענסטו לערנען תורה בטהרה.

#508 - מ'דערקענט דיין איבערגעגעבנקייט צו די קינדער
חינוך הילדים, מלמדים, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ג' פרשת בא, ב' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


איך האב נעכטן פארהערט דיין כתה, איך מוז דיר זאגן אז איך בין ארויס פון התפעלות ווי גוט זיי האבן געקענט די גמרא רש"י פון פרק לולב הגזול, ובעיקר פון זייערע גוטע מדות, ובפרטי פרטיות פון זייער שמחה. אלע זענען געזעצן אזוי פרייליך מיט דרך ארץ.


עס דערקענט זיך די איבערגעגעבענע ארבעט וואס דו לייגסט אריין אין זיי; וויל איך דיר מחזק זיין מיט די פאר שורות אז דו זאלסטו זיך שטארקן מיט אלע דיינע כחות ווייטער אריינצולייגן אין די קינדער אמונה ויראת שמיים.


ווען דו לערנסט מיט די קינדער זאלסטו זיך פארשטעלן ווי דו רעדסט פאר גרויסע דערוואקסענע מענטשן – גדולי ישראל, אזוי וועסטו מצליח זיין און אנקומען אריין צו לייגן אין זיי דאס מערסטע וואס שייך.


זע צו טאנצן מיט די קינדער יעדן טאג אפאר מינוט מיט מוזיק; טו דאס נאך שחרית אדער נאך מנחה. אזוי וועט זיין א פרייליכע אטמאספער אין כתה, וועט זיי זיין גרינגער צו פארשטיין וואס מען לערנט.


א גרויסן יישר כח פארן העלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; בזכות די מצוה פון צדקה זאלסטו מצליח זיין אין אלע ענינים.


 

#507 - לערנען שלחן ערוך הקטנים
סמארטפאון, לימוד התורה, הלכה, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


א גרויסן יישר כח פארן העלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; בזכות די מצוה פון צדקה זאלסטו מצליח זיין אין אלע ענינים.


איך גיב דיר א מתנה א סעט שלחן ערוך הקטנים; עס איז דא די "שלחן ערוך הגדולים", וואס האט אלע נושאי כלים, נאכדעם איז דא די שלחן ערוך הקטנים וואס איז בלויז "מחבר און רמ"א"; זע צו לערנען יעדן טאג לכל הפחות איין סעיף, אזוי ווי דער רבי האט אונז געהייסן, אז יעדער איד איז מחויב צו לערנען יעדן טאג הלכה (כמבואר בשיחות הר"ן, סימן כט).


איך האב זייער הנאה געהאט צו זיין מיט דיר שבת, דו האסט טייערע קינדער און א וואוילע ווייב; דו האסט מיר אזוי שטארק מחי' געווען ווען דו האסט מיר דערציילט אז דו האסט פארמאכט דיין סאושעל מידיע אקאונט זייט דו האסט געזען דעם קליפ פון "געוואלד טאטע'ס און מאמע'ס", און דו פארברענגסט מער אין שטוב מיט דיין משפחה.


איך דאנק דיר פאר דיין שטענדיגע הילף פאר'ן שטיין צו די מוסדות מיט א ווארימע הארץ; דאס אלעס וועט דיר צוניץ קומען אויף די וועלט און אויף יענע וועלט.


געוואוין זיך צו זיך אויסצורעדן דיין הארץ צום אייבערשטן; גיי יעדן טאג אינדערפרי א שפאציר און שמועס דיר אויס דיין הארץ צום אייבערשטן. דערצייל אים אלעס וואס דו טוסט, זיי זיך מתוודה אויף אלעס מיט וואס דער יצר הרע איז דיר מכשיל, און בעט אים אויף ווייטער.


זיי געזונט און שטארק.

#506 - שפירט דערווייטערט פון די ישיבה
הפצה, ישיבה, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


א גרויסן יישר כח פארן העלפן די ישיבה מיטן געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; בזכות די צדקה זאלסטו מצליח זיין אין אלע ענינים.


דו האסט מיר נעכטן געזאגט אז דו שפירסט זיך דערווייטערט פון ישיבה וכו'.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ירושלמי פאה א, א) אויפן פסוק (דברים לב, מז): "כִּי לֹא דָבָר רֵק הוּא מִכֶּם - וְאִם הוּא רֵיק - מִכֶּם", איז דאס פון ענק; דאס ווענדט זיך אין דיר אליינס. אסאך תלמידים שפירן אזא הרגשה נאכדעם וואס זיי גייען ארויס פון ישיבה, זיי דארפן עוסק זיין אין ברענגען פרנסה, ממילא קומט מען ווייניגער ארויף, הייבט מען זיך אן שפירן דערווייטערט, אבער דאס האט נאר מיט'ן מענטש אליינס.


דערפאר גיב איך דיר אן עצה, דו זאלסט עוסק אין הפצה; זאלסט מפיץ זיין פאר אידישע קינדער דעם רבינ'ס עצות, אזוי וועסטו זיין מחובר.


קוק גוט וועסטו זען אז די אלע "תלמידי היכל הקודש" וואס האבן גענומען "הפצה" פאר זייער לעבן, די אלע זענען פריש און ניי.


איך האב דאס געזען ביי די פטירה פון מוהרא"ש זכר צדיק וקדוש לברכה; די אלע תלמידים וואס זענען עוסק אין הפצה זענען נישט צעטומלט געווארן פון גארנישט, ביי די לוי' אליינס זענען זיי גאגאנגען הפצה.


אבער די אלע וואס זענען בבחינת מקבלים זענען געווארן אזוי צעבראכן, אפילו היינט ווען עס איז שוין אריבער אפאר יאר זייט די הסתלקות פון מוהרא"ש זענען זיי נאך אלץ בעצבות – ה' ישמרינו.


זיי א משפיע וועסטו שטענדיג זיין פריש און באהאפן צום רבי'ן.

#505 - נאר תורה בלייבט פונעם מענטש
לימוד התורה, רענט

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר.


מיין גאנצע חיות איז ווען איך זע דיר שבת זיצן און לערנען בהתמדה דיינע שיעורים כסדרן אין בבלי, ירושלמי און תוספתא; דאס בלייבט פונעם מענטש, אלעס אנדערש איז דמיונות.


איך בעט דיר טייערער ברודער, האלט זיך ווייטער שטארק מיט דיין עבודת ה'; סיי מיט'ן דאווענען און סיי מיט'ן לערנען. נאך אביסל וועסטו זען גרויסע נסים וואס דער אייבערשטער וועט מיט דיר מאכן.


איך דאנק דיר פארן העלפן די ישיבה מיטן צושטייער געבן פאר די רענט פון דעם חודש ... דאללער; בזכות די מצוה פון צדקה זאלסטו מצליח זיין אין אלע ענינים.

#504 - "עצתו אמונה" אין ענגליש
בריוו, עצתו אמונה

בעזרת ה' יתברך


ערב שבת קודש פרשת בא, ה' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


איך שיק דיר דא אסאך בריוון פון עצתו אמונה וואס מען האט מתרגם געווען אויף ענגליש; איך בעט דיר זייער זאלסט דאס אויסשטעלן פאר א קונטרס ווייל די מפיצים האלטן אין איין בעטן אז זיי דארפן די דיבורים און שכל אויף ענגליש.


יעצט איז געקומען ... תחי' און זי איז דאס אזוי שיין מתרגם, ממש צו באוואונדערן; ווייל פון איין זייט קען מען דאך נישט איבער טייטשן ווארט ביי ווארט ווייל עס וועט זיך נישט ליינען גוט, און פון די אנדערע זייט גייט זי נישט אוועק פונעם מכוון.


דעריבער בעט איך דיר, אזוי ווי דו האסט אזוי שיין מסדר געווען די בריוו אין אידיש, זאלסטו יעצט נעמען די בריוו און דאס מסדר זיין, און איינמאל דאס וועט זיין מסודר וועל איך דאס איבער געבן פאר א צווייטן וואס וועט זיך אפגעבן מיט דעם וועכנטליך; זי קומט אריין אזוי שטארק אין דעם אז זי ענדיגט יעדע וואך אלע בריוו וואס קומט ארויס אויף אידיש.


"הַמַּתְחִיל בְּמִצְוָה יְהֵא גּוֹמֵר אֶת כּוּלָהּ (תנחומא עקב, ו)"; געלויבט דעם אייבערשטן אז דו האסט אהער געשטעלט אזא שיינע "בית הדפוס" וואו מען דרוקט ספרים און קונטרסים א גאנצן טאג אן א אויפהער; איך ווייס נישט צי דו ביסט אויך דארט געווען ווען מוהרא"ש איז אריין געקומען דאס ערשטע מאל אין "בית הדפוס", צי דו האסט געזען דעם גרויסן שמייכל אויף זיין פנים און ווי ער האט געזאגט: "רבי נתן וואלט זיך מחי' געווען מיט אזא 'בית הדפוס'". און יעדעס מאל ווען עס איז געווען א שמחה אין ישיבה אדער א מלוה מלכה וואס מוהרא"ש איז געקומען האט ער נאר געוואלט זען דעם "בית הדפוס".


איז יעצט זאלסטו העלפן עס זאל ארויס קומען אויך אויף ענגליש.


איך ווארט צו זען וואס שנעלער א פערטיגע זאך.

#503 - הער אויף וויינען, הייב אן קוקן אויף די גוטס וואס דו האסט
חיזוק פאר מיידלעך, תודה והודאה, צרות, תפלות אויף אידיש

 


בעזרת ה' יתברך


יום ד' פרשת בא, ג' שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


... תחי', תלמידה בית פיגא ברסלב.


איך פארשטיי נישט פארוואס דו וויינסט אזוי, פארוואס זאלסטו נישט קוקן אויף די חסדים וואס דער אייבערשטער טוט מיט דיר?! דו האסט אזוי געוויינט צו מיר אז עס האט זיך געקענט דאכטן אז דו האסט עפעס א גרויסע צרה; געלויבט דעם אייבערשטן אז דו ביסט געזונט און שטארק, דו האסט אלע רמ"ח אברים ושס"ה גידים, דו קומסט פון א גוטע שטוב, דו האסט טייערע עלטערן, דו ביסט באליבט ביי דיינע חבר'טעס - איז פארוואס זאלסטו אזוי וויינען?!


דו דארפסט אנהייבן דאנקען דעם אייבערשטן אויף אלע חסדים וואס ער טוט מיט דיר; אנשטאט וויינען און קרעכצן א גאנצן טאג זאלסטו אים דאנקען. דער הייליגער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק א', סימן ב) אז תפילה איז אזוי ווי א שווערד, דאס איז דער געווער פון א איד. זאגט דער רבי: "וּמִי שֶׁזָּכָה לַחֶרֶב הַזֶּה", ווער עס איז זוכה צו האבן דעם געווער, "צָרִיךְ לֵידַע אֵיךְ לִלְחֹם עִם הַחֶרֶב", דארף וויסן ווי אזוי צו נוצן דעם געווער, "שֶׁלּא יַטֶּה אוֹתָהּ לְיָמִין אוֹ לִשְׂמאֹל", ער זאל נישט בייגן דעם שווערד נישט רעכטס און נישט לינקס נאר דאס האלטן גראד אינמיטן; מוהרא"ש איז דאס מסביר, אז פונקט אזוי ווי בגשמיות ווען איינער האלט א געווער אין זיין האנט דארף ער וויסן ווי אז צו מלחמה האלטן מיט דעם, אזוי אויך ווען עס קומט צו תפילה דארף מען וויסן ווי אזוי דאס צו נוצן, עס דארף גיין פון ביידע זייטן; קודם דארף מען דאנקען דעם אייבערשטן, וואס דאס ברענגט אריין א שטארקע שמחה אינעם מענטש. א מענטש דארף שטענדיג קוקן אויף אראפ, אז עס זענען דא מענטשן וואס זענען מיליאן מאל ערגער פון אים און דאך זענען זיי זיך מחזק, אזוי וועט ער האבן כח צו בעטן דעם אייבערשטן אויף וואס ער דארף. זאג נישט: "וואס גייט מיר אן אז פאר א צווייטן איז ערגער פון מיר? וועט דאס מיר דען העלפן?" זאג נישט אזוי, ווייל אז דו וועסט אזוי זאגן וועסטו נישט האבן קיין כח צו האלטן די געווער צו בעטן אויף מער; האלט די געווער פון ביידע זייטן, שטענדיג דאנק און לויב דעם אייבערשטן אויף די ניסים וואס ער טוט מיט דיר אזוי וועסטו האבן כח צו בעטן אויף נאך מער.


דערפאר בעט איך דיר זייער: "הער אויף צו וויינען, און הייב אן קוקן אויף די גוט'ס וואס דו האסט"; עס פעלט דיר גארנישט, עס פעלט דיר נאר איין זאך: "דו זאלסט מכיר זיין אז דער אייבערשטער איז דער בעל הבית, און מיר קענען זיך נישט געבן קיין ריר נאר אז ער הייסט".


הייב אן קוקן ווי רייך דו ביסט; מוהרא"ש ברענגט פון ספר מדרש שמואל אז עָ'שִׁ'י'ר' איז די ראשי תיבות: "עֵ'ינַיִם שִׁ'נַּיִם יָ'דַיִם רַ'גְלַיִם"; ווען א מענטש האט אויגן - ער קען זען, ציינער - צו עסן, הענט און פיס - דער איז דער גרעסטער עושר אויף דער וועלט! וויפיל אידישע קינדער גייען נעבעך אריבער ביטערע שווערע צרות; עס זענען דא בלינדע, טויבע, הינקעדיגע און פארלאזירטע רחמנא לצלן.


איז די ערשטע זאך ווען דו שטייסט אויף אינדערפרי זאלסטו אנהייבן דאנקען דעם אייבערשטן, זאג: "איך דאנק דיר באשעפער אז איך האב אויגן און איך קען זען, איך דאנק דיר אייבערשטער אז איך האב אויערן און איך קען הערן, א נאז צו שמעקן, א מויל צו רעדן; יישר כח אייבערשטער אז איך האב הענט און פיס, איך דאנק דיר אז איך קען זיך באוועגן".


הייב אן אריין טראכטן אין די גרויסע ניסים וואס דער אייבערשטער טוט מיט דיר וועסטו שוין נישט וויינען מער, אדרבה, דו וועסט ווערן אזוי פרייליך אז דו וועסט נאך פרייליך מאכן דיינע עלטערן און דיינע חבר'טעס.


איך האף אז דו וועסט אננעמען מיינע ווערטער, וועט דיר זיין גוט אויף די וועלט און אויף יענע וועלט.


ליין איבער דעם בריוו יעדן טאג.


 

#502 - עס איז נישט גוט צו מקנא זיין א צווייטן
חיזוק פאר מיידלעך, קנאה

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


... תחי', תלמידה בית פיגא ברסלב.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


געוואוין זיך צו נישט צו קוקן אויף קיינעם אויף דער וועלט; עס איז נישט גוט צו מקנא זיין א צווייטן, אויך איז עס נאריש, ווייל יעדע מענטש האט זיינע שוועריקייטן, עס איז נישט דא אויף דער וועלט א מענטש וואס האט נישט שוועריקייטן - איז דאך נישט שייך בכלל צו מקנא זיין א צווייטן. מקנא זיין דארפן מיר נאר אן ערליכער איד, וואס עס גייט דורך אויף אים שווערע ביטערע נסיונות און מיט דעם אלעס דערהאלט ער זיך און ער גייט ווייטער אן מיט זיין עבודת השם.


עס איז כדאי דו זאלסט לערנען די מעשה וואס דער רבי האט אונז דערציילט, די מעשה פונעם חכם און תם (סיפורי מעשיות, מעשה ט) וואו מען זעט ווי דער תם האט געהאט א גוט לעבן און איז שטענדיג געווען פרייליך.


דער תם איז געווען א שוסטער, ער פלעגט ארבעטן זייער שווער צו פאבריצירן שיך, און ווען ער האט שוין געענדיגט מאכן דעם שיך האט עס געהאט יענץ פנים, עס האט געהאט דריי עקן, אבער ער פלעגט אנכאפן דעם שיך און זיך מחי' זיין דערמיט, ער פלעגט זאגן: "וואס פאר א שיינקייט, וואס פאר א וואוילקייט דאס שיכעלע איז"; "וואס פאר א זיסקייט דאס שיכעלע איז"; "וואס פאר א האניג'דיג, וואס פאר א צוקערדיג שיכעלע דאס איז"; זיין ווייב האט יא געהאט חכמות וכו' האט זי זיך זייער געוואונדערט, זי האט אים געפרעגט: "אז עס איז יא אזוי, פארוואס אנדערע שוסטערס נעמען דריי גילדן פאר א פאר שיך און דו נעמסט נאר א האלבן טאלער?" האט איר דער תם געענטפערט: "וואס האט דאס צו טון מיט מיר; דאס איז יענעמס מעשה און דאס איז מיין מעשה, און ווייטער פארוואס דארפן מיר שמועסן פון אנדערע מענטשן; לאמיר מאכן א חשבון וויפיל איך פארדין פון דעם שיך", ער פלעגט צוזאמרעכענען וויפיל ער האט אויסגעגעבן פאר די סחורה און וויפיל עס איז אים אריין געקומען ריווח, און ער האט געזען אז ער האט מרוויח געווען צען גראשן, האט ער געזאגט פאר זיין ווייב: "וואס זאל מיר באדערן אז איך האב פארדינט עפעס ריווח מיד ליד?"


ווען עס קומען אריין אין דיר מחשבות פון דיינע געשוויסטער, דו טראכסט אז פאר זיי גיבט מען מער פון דיר וכו', זאלסטו זיך גוט איין חזר'ן די ווערטער פונעם תם: "וואס האט דאס צו טון מיט מיר? דאס איז יענעמ'ס מעשה און דאס איז מיין מעשה", דורכדעם וועסטו זוכה זיין צו קומען צו וואס דער תם האט זוכה געווען צוצוקומען.


עס פעלט דיר בכלל נישט אויס קיין סעלפאון, דו האסט צייט פאר דעם נאך דיין חתונה; אנשטאט זיצן און טעקסטן מיט חבר'טעס זאלסטו אין די צייט זאגן תהילים און רעדן צום אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#501 - נאר זיין גוט צו יעדן איינעם
הכרת הטוב, מחלוקת, שלום

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


דו פרעגסט מיר וואס דו קענסט מיר צוריק טון פאר אלעס גוטס וואס דו באקומסט וכו'; אז דו וועסט טון חסד פאר א צווייטן מיט דעם וועסטו מיט מחי' זיין. איך קען נישט סובל זיין די וואס מאכן מחלוקות, זאלסטו זען נישט צו האבן קיין שום שייכות מיט איינער וואס טוט וויי א צווייטן איד; דו זאלסט נאר טון גוטס און נאר זיין פאזעטיוו צו אלעמען. געב א גוט ווארט פאר יעדן איינעם וועסטו מיר אויפלעבן.


זע צו לערנען לכל הפחות א דף גמרא יעדן טאג, וועט דיר גוט זיין בזה ובבא.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#500 - נישט רייכערן אינעם בנין
הפצה, רייכערן

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר.


זיי נישט ברוגז אז דער מלמד ... האט געשריגן אויף דיר דו זאלסט נישט רייכערן אינעם בנין פונעם תלמוד תורה; זיי אים דן לכף זכות, עס שטערט פאר די קינדער און פאר די מלמדים ווען מען רייכערט אינעם בנין.


דעריבער בעט איך דיר אז פון היינט אין ווייטער זאלסטו נישט רייכערן אינעם בנין וואו די קינדער לערנען, אויך זאלסטו איבער געבן פאר אלע דיינע חברים וואס רייכערן אז זיי זאלן נישט רייכערן אינעם בנין און אפילו נישט אינדרויסן פונעם בנין.


שטארק דיר ווייטער מיט הפצה; טראג שטענדיג מיט זיך א זעקל ספרים און קונטרסים, און ווען דו טרעפסט א איד זאלסטו יענעם מחי' זיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#499 - אמונה מאכט שטארק די נערוון
אמונה, חיזוק פאר פרויען, רפואה, תפלות אויף אידיש

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


מרת ... תחי'.


איך בעט אייך זייער איר זאלט אריין נעמען אין זיך אז דער אייבערשטער פירט די וועלט; דורכדעם וועט אייך גרינגער ווערן און איר וועט זיין רואיג און צופרידן.


אמונה מאכט שטארק די נערוון, און אזוי אויך פארקערט; אז מען האט נישט קיין שטארקע אמונה, מען שפירט נישט דעם אייבערשטן, מען מיינט אז זאכן פאסירן סתם אן קיין חשבון, מען קוקט אויף דער וועלט ווי עס פירט זיך חס ושלום מיט טבע מקרה מזל - דעמאלט לעבט מען שטענדיג מיט פחדים און שלעכטע מחשבות; מען באשולדיגט זיך כסדר, וואס פון דעם קומען אלע נערוון קראנקהייטן לא עלינו ולא עליכם; די איינציגסטע רפואה פאר די וואס האבן שוואכע נערוון איז "אמונה".


דערפאר האט דער רבי זייער אסאך גערעדט פון אמונה; ער האט געזאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק ב', סימן ה): דער עיקר דארף א מענטש ארבעטן צוצוקומען צו אמונה, ווייל אן אמונה איז זייער שווער דאס לעבן. עס זענען דא זייער אסאך קרענק וואס קומט נאר צוליב דעם ווייל מען האט נישט קיין אמונה; דאס גייט ארויף אויף יסורי הנפש וואס מענטשן ליידן זיך נעבעך צאם. זאגט דער רבי ווייטער: "כִּי עַל יְדֵי נְפִילַת הָאֱמוּנָה, בָּאִים מַכּוֹת מֻפְלָאוֹת שֶׁאֵין מוֹעִיל לָהֶם - לֹא רְפוּאוֹת, וְלֹא תְּפִלָּה, וְלא זְכוּת אָבוֹת", ווייל ווען א מענטש האט נישט קיין אמונה און ער ליידט נעבעך פון די מחלות וואס קומט פון חסרון אמונה, דעמאלט העלפט אים נישט קיין רפואות, עס העלפט נישט קיין תפילה און אויך נישט זכות אבות; דאס גייט ארויף אויף די יסורים וואס מענטשן מאכן נעבעך מיט פון אלע סארט יסורי הנפש, עס פייניגט זיי פון אינעווייניג - יעדער מיט זיינע שלעכטע מחשבות, און די איינציגסטע רפואה אויף דעם איז אמונה.


דערפאר בעט איך אייך זייער איר זאלט זיך שטארקן מיט אמונה; גיבט א קוק די ניסים וואס דער אייבערשטער טוט מיט אייך, איר האט א טייערע מאן נרו יאיר מיט א ליכטיג קינד, און נאך אביסל האט איר שוין נאך א ליכטיג קינד, דעריבער זאלט איר נאר דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן, און אים בעטן ער זאל אייך געבן כח איר זאלסט הנאה האבן פונעם לעבן.


איך שיק אייך דא א תפילה וואס איר זאלט זאגן יעדן טאג; איך זאג אייך צו אז אויב איר וועט זאגן די תפילה יעדן טאג - לכל הפחות איין מאל, וועט איר ביז א קורצע צייט ווערן געזונט און שטארק; איר וועט האבן שטארקע נערוון, איר וועט מער נישט האבן קיין פחדים מיט דמיונות, און איר וועט זיך נישט באשולדיגן וכו'.


איר קענט זאגן די תפילה, נישט איין מאל און נישט צוויי מאל - נאר יעדעס מאל איר שפירט ווי אייערע מחשבות קומען צו לויפן און שטורמען אייער קאפ, איר שפירט ווי אייער קאפ דריידט זיך מיט אלע נעגעטיווע מחשבות, זאלט איר נעמען די תפילה און דאס זאגן אויפן קול, וועט איר זען ביז א קורצע צייט ווי עס וועט אייך בעסער ווערן.


"גְרוֹיסֶער בַּאשֶׁעפֶער, אִיךְ דַאנְק דִיר פַאר אַלֶעס גוּטְס וָואס דוּ גִיבְּסְט מִיר, אִיךְ דַאנְק דִיר פַאר מַיין שֵׁיינֶע לֶעבְּן וָואס דוּ הָאסְט מִיר גֶעגֶעבְּן; פַאר מַיין טַייעֶרֶע מַאן, פַאר מַיין טַייעֶר לִיכְטִיג קִינְד אוּן פַאר אַלֶעס גוּטְס וָואס דוּ גִיבְּסְט מִיר.


הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל זַיין פְרֵיילִיךְ אוּן אִיךְ זָאל הַנָּאָה הָאבְּן פוּן מַיין שֵׁיינֶע לֶעבְּן; וָואס זָאל אִיךְ טוּן אַז אִיךְ הָאבּ נִישְׁט הַנָּאָה פוּן מַיין לֶעבְּן, אִיךְ בִּין אַזוֹי שְׁטַארְק דֶעפְּרֶעסְט אוּן אִיךְ וֵויין אַ גַאנְצְן טָאג, עֶס קוּמֶען אַרַיין אִין מִיר שְׁלֶעכְטֶע מַחְשָׁבוֹת פוּן וֶועלְכֶע אִיךְ קֶען נִישְׁט פָּטוּר וֶוערְן.


דֶערְפַאר בֶּעט אִיךְ דִיר טַאטֶע זִיסֶער, הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל גְלֵייבְּן אַז אַלֶעס וָואס גֵייט אַרִיבֶּער אוֹיף מִיר קוּמְט פוּן דִיר. הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל הָאבְּן אֶמוּנָה אוּן אִיךְ זָאל לֶעבְּן מִיט אֶמוּנָה; אִיךְ זָאל לֶעבְּן מִיט דִיר אוּן דִיר שְׁפִּירְן. הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, עֶס אִיז מִיר אַזוֹי עֶנְג, מַיין קָאפּ דְרֵיידְט זִיךְ מִיר אַ גַאנְצְן טָאג מִיט שְׁלֶעכְטֶע מַחְשָׁבוֹת. אִיךְ טְרַאכְט אַ גַאנְצְן טָאג נָאר שְׁלֶעכְטְס אוֹיף מִיר; אִיךְ בַּאשׁוּלְדִיג זִיךְ אוּן אִיךְ הָאבּ זִיךְ נִישְׁט לִיבּ, מַיינֶע מַחְשָׁבוֹת פַּיינִיגְן מִיר, אִיךְ שְׁפִּיר אַסַאךְ מָאל וִוי אִיךְ הַאלְט עֶס מֶער נִישְׁט אוֹיס, אִיךְ שְׁפִּיר אַז מַיינֶע נֶערְוְון פְּלַאצְן מִיר פוּן אַלֶע שְׁלֶעכְטֶע מַחְשָׁבוֹת.


אִיךְ בֶּעט דִיר אֵייבֶּערְשְׁטֶער, טַאטֶע זִיסֶער, הָאבּ אוֹיף מִיר רַחְמָנוּת! הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל נָאר טְרַאכְטְן פַּאזֶעטִיוו, אִיךְ זָאל נִישְׁט טְרַאכְטְן שְׁלֶעכְטֶע מַחְשָׁבוֹת; הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל זִיךְ נִישְׁט בַּאשׁוּלְדִיגְן נָאר אִיךְ זָאל גֶעדֶענְקֶען אַז אַלֶעס קוּמְט פוּן דִיר.


בַּאשֶׁעפֶער, קוּק צוּ מַיינֶע טְרֶערְן, קוּק וִוי אִיךְ וֵויין, קוּק אוֹיף מַיין צֶעבְּרָאכְן הַארְץ; אַתָּה חוֹנֵן לָאָדָם דַּעַת - דוּ גְרוֹיסֶער בַּאשֶׁעפֶער גִיבְּסְט שֵׂכֶל פַאר יֶעדְן אֵיינֶעם, וּמְלַמֵּד לֶאֱנוֹשׁ בִּינָה - דוּ גִיבְּסְט פַארְשְׁטַאנְד פַאר אַלֶעמֶען, בֶּעט אִיךְ דִיר טַאטֶע: וְחָנֵנוּ מֵאִתְּךָ חָכְמָה בִּינָה וָדַעַת, גִיבּ מִיר אוֹיךְ שֵׂכֶל אוּן פַארְשְׁטַאנְד אִיךְ זָאל מִיר נִישְׁט פַּיינִיגְן.


בַּאשֶׁעפֶער, אַסַאךְ מָאל שְׁפִּיר אִיךְ וִוי מַיין לֶעבְּן אִיז מִיר גָארְנִישְׁט וֶוערְד; אִיךְ טְרַאכְט שְׁלֶעכְטֶע מַחְשָׁבוֹת, אִיךְ וִויל אַנְטְלוֹיפְן פוּן מַיין לֶעבְּן, אָבֶּער אִיךְ וֵוייס דָאךְ דֶעם אֱמֶת אַז עֶס אִיז נִישְׁט דָא וואוּ צוּ אַנְטְלוֹיפְן, נָאר צוּ דִיר טַאטֶע זִיסֶער.


דֶערְפַאר קוּם אִיךְ צוּ דִיר אוּן אִיךְ בֶּעט דִיר: הֶעלְף מִיר! הֶעלְף מִיר בִּזְכוּת דַיינֶע צַדִּיקִים וָואס הָאבְּן זִיךְ מוֹסֵר נֶפֶשׁ גֶעוֶוען זֵייעֶר גַאנְצֶע לֶעבְּן פַאר דַיינֶעט וֶועגְן; הֶעלְף מִיר בִּזְכוּת דִי אָבוֹת הַקְּדוֹשִׁים אַבְרָהָם יִצְחָק אוּן יַעֲקֹב, הֶעלְף מִיר בִּזְכוּת דִי אִמָּהוֹת הַקְּדוֹשׁוֹת שָׂרָה רִבְקָה רָחֵל אוּן לֵאָה, אוּן בִּזְכוּת דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי רַבֵּינוּ נַחְמָן מִבְּרֶסְלֶב זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ, בִּזְכוּת זַיין תַּלְמִיד רֶבִּי נָתָן זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ אוּן בִּזְכוּת מוֹהֲרָא"שׁ זְכוּתוֹ יָגֵן עָלֵינוּ, אָמֵן".


 די תפילה זאלט איר האלטן מיט זיך און יעדן טאג זאלט איר בעטן דעם אייבערשטן, וועט איר האבן א רפואה שלימה בקרוב ממש.

#498 - אייער רפואה ליגט אין אייער אייגענע הענט
פחדים, חיזוק פאר פרויען, תפלות אויף אידיש

בעזרת ה' יתברך


יום ב' פרשת בא, ראש חודש שבט, שנת תשע"ט לפרט קטן


 


מרת ... תחי'.


איך האב ערהאלטן אייער ערשטע בריוו און אויך אייער צווייטע בריוו.


אייער ישועה ליגט אין אייער הענט; נאר איר אליינס קענט זיך ארויס דרייען פון אייער שווערע מצב, איר דארפט זיך נאר איבער געבן צום אייבערשטן.


דער אייבערשטער האט אייך געגעבן אזא שיינע לעבן, איר האט א וואונדערליכע מאן, א ערליכער איד, א ירא שמים, א מתמיד, באשאנקען מיט גוטע מידות און איר האט ליכטיגע קינדער; פארוואס זאלט איר נישט קוקן אויף די חסדים וואס דער אייבערשטער טוט מיט אייך? פארוואס זאלט איר זיך פייניגן מיט שלעכטע מחשבות און א גאנצן טאג טראכטן: 'וואס גייט זיין?' 'אפשר גיי איך שטארבן?' 'אפשר האב איך יענע מחלה חס ושלום?' דאס טרייבט אריין אין אייך אומזיסטיגע שרעק, עדי כדי כך אז אייער לעבן שטעלט זיך אפ.


וויסן זאלט איר אז אייער רפואה ליגט אין אייער הענט; אז איר וועט אריין נעמען אין זיך דעם אייבערשטן וועט אייך גוט זיין. חזר'ט צו זיך די ווערטער: "גארנישט קען פאסירן מיט מיר אן דעם אייבערשטן; איך לעב - נאר ווייל דער אייבערשטער מאכט מיר לעבן, איך אטעם - נאר ווייל דער אייבערשטער גיבט מיר לופט צו אטעמען; אלעס וואס איך האב קומט נאר פונעם אייבערשטן".


אז איר וועט זיך חזר'ן די אמונה וועט איר שפירן א זיסע טעם אין לעבן; יעדעס מאל עס קומט אין אייך אריין א שרעקעדיגע מחשבה זאלט איר עס נישט אוועק שטופן - ווייל עס וועט אייך נאר ווערן ערגער, נאר איר זאלט עס אויסרעדן צום אייבערשטן.


למשל, איר שרייבט מיר אז זייט אייער ... עליה השלום איז אוועק, ווארפט איר זיך פאר שרעק אז אפשר גייט איר אויך האבן יענע מחלה און שטארבן השם ירחם; ווען עס כאפט אייך אן אזא מחשבה זאלט איר גלייך בעטן שטילערהייט: "הייליגער באשעפער, העלף מיר איך זאל נישט האבן די ביטערע מחלה און קיין שום מחלה"; אזוי אויך ווען עס קומט אריין אין אייער געדאנק סיי וואס פאר א שלעכטע מחשבה זאלט איר עס נישט אוועק שטופן ווייל עס וועט ווערן אסאך ערגער. אזוי ווי דער רבי זאגט (ליקוטי מוהר"ן, חלק א', סימן עב) אז ווי מער מען שטופט אוועק נעגעטיווע מחשבות אלץ מער ווערן זיי שטערקער; נאר גלייך ווען עס קומט אריין אין אייך א שלעכטע מחשבה זאלט איר מאכן פון דעם א תפילה.


איך שיק אייך א תפילה וואס איר זאלט בעטן יעדן טאג, און ווען איר וועקט זיך אויף ביינאכט, אנשטאט לויפן צו אייער מאן און אים אויפוועקן יעדע נאכט ווען ער קען אייך סיי ווי נישט העלפן, ער קען נאר מיט וויינען מיט אייך, זאלט איר נעמען די תפילה און בעטן דעם אייבערשטן, דורכדעם וועט איר האבן א גאנצע רפואה.


"הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל זַיין פְרֵיילִיךְ, הֶעלְף מִיר אֵייבֶּערְשְׁטֶער אִיךְ זָאל נִישְׁט זַיין דֶערְשְׁרָאקְן פוּן אַלֶע שְׁרֶעקֶעדִיגֶע מַחְשָׁבוֹת וָואס בּוּזשֶׁעוֶוען אִין מִיר. אִיךְ שְׁפִּיר וִוי מַיינֶע כּוֹחוֹת לָאזְן זִיךְ אוֹיס; אִיךְ קֶען זִיךְ נִישְׁט קָאנְצֶעטְרִירְן אוֹיף גָארְנִישְׁט אוּן אִיךְ קֶען נִישְׁט אָנְגֵיין מִיט דִי שְׁטוּבּ אַרְבֶּעט, עֶס פַּיינִיגְן מִיר מַיינֶע מַחְשָׁבוֹת אָן אוֹיפְהֶער.


הֵיילִיגֶער בַּאשֶׁעפֶער, דוּ בִּיסְט דָאךְ דֶער וָואס גִיבְּט שֵׂכֶל אוּן פַארְשְׁטַאנְד, הֶעלְף מִיר אִיךְ זָאל זִיךְ מִתְגַּבֵּר זַיין אוֹיף דֶער יֵּצֶר הָרָע וָואס דְרֵיידְט מִיר אַ קָאפּ, אוּן אִיךְ זָאל נָאר טְרַאכְטְן פוּן דִיר אוּן פוּן דַיינֶע חֲסָדִים וָואס דוּ טוּסְט מִיט מִיר.


יוֹדֵעַ מַחְשָׁבוֹת הוֹשִׁיעָה נָא! הֶעלְף מִיר טַאטֶע אִיךְ זָאל זַיין גֶעזוּנְט פִיזִישׁ אוּן גֵייסְטִישׁ; אִיךְ זָאל קֶענֶען טְרַאכְטְן גְרָאד אוּן וִויסְן אַז עֶס אִיז גָארְנִישְׁט דָא אוֹיף דִי וֶועלְט אוֹיסֶער דֶעם אֵייבֶּערְשְׁטְן אוּן אַז דוּ בִּיסְט בַּאהַאלְטְן אִין דִי וֶועלְט.


הֶעלְף מִיר אֵייבֶּערְשְׁטֶער עֶס זָאל מְקוּיָם וֶוערְן בַּיי מִיר דִי בְּרָכָה וָואס שְׁטֵייט אִין דִי הֵיילִיגֶע תּוֹרָה (דְבָרִים ז, טו): "וְהֵסִיר ה' מִמְּךָ כָּל חֹלִי", דֶער אֵייבֶּערְשְׁטֶער וֶועט אַוֶועק נֶעמֶען פוּן עֶנְק אַלֶע קְרֶענְק; וָואס דִי הֵיילִיגֶע חֲכָמִים זָאגְן (יְרוּשַׁלְמִי שַׁבָּת יד, ג): 'זֶּה רַעֲיוֹן' אַז דָאס מֵיינְט מֶען דֶעם 'רַעֲיוֹן', אַזוֹי וִוי רַבִּי אֱלִיעֶזֶר זָאגְט אוֹיפְן פָּסוּק (דְבָרִים כח, מח): "וְנָתַן עֹל בַּרְזֶל עַל צַוָּארֶךָ - זֶּה הָרַעֲיוֹן". וַוייל וֶוען מֶען הָאט דִּמְיוֹנוֹת אוּן שְׁלֶעכְטֶע מַחְשָׁבוֹת שְׁפִּירְט דָאס פַארְן מֶענְטְשׁ אַזוֹי וִוי אַ שְׁוֶוערֶע אַייזְן לִיגְט אוֹיף זַיין הַאלְז, עֶר אִיז שְׁטֶענְדִיג אַרוּם גֶענוּמֶען מִיט דְרוּק אוּן דִּמְיוֹנוֹת רַחְמָנָא לִצְּלָן. בֶּעט אִיךְ דִיר טַאטֶע זִיסֶער, נֶעם אַרָאפּ פוּן מִיר דֶעם עוֹל בַּרְזֶל, דִי דִּמְיוֹנוֹת אוּן פְּחָדִים וָואס הוֹיעֶרְן אוֹיף מִיר; הֶעלְף מִיר בִּזְכוּת אַלֶע צַדִּיקִים וָואס הָאבְּן זִיךְ מוֹסֵר נֶפֶשׁ גֶעוֶוען פַאר דַיינֶעט וֶועגְן: בִּזְכוּת רַבִּי שִׁמְעוֹן בַּר יוֹחָאִי, בִּזְכוּת רֶבִּי יִצְחָק לוּרְיָא אַשְׁכְּנַזִי, בִּזְכוּת רֶבִּי יִשְׂרָאֵל בַּעַל שֵׁם טוֹב, בִּזְכוּת רֶבִּי נַחְמָן בֶּן פֵיגֶא מִבְּרֶסְלֶב, בִּזְכוּת רֶבִּי נָתָן מִבְּרֶסְלֶב, בִּזְכוּת רַבֵּינוּ אֱלִיעֶזֶר שְׁלֹמֹה מִבְּרֶסְלֶב. יִּהְיוּ לְרָצוֹן אִמְרֵי פִי וְהֶגְיוֹן לִבִּי לְפָנֶי ה' צוּרִי וְגוֹאֲלִי, אָמֵן כֵּן יְהִי רָצוֹן".


איך בעט אייך זייער, יעדעס מאל ווען עס קומען צו גיין די שווארצע מחשבות, די קליפות כאפן זיך אריין אין אייך, זאלט איר נעמען די תפילה און דאס זאגן שטייט און קלאר, אזוי וועלן אוועק גיין פון אייך אלע אומזיסטיגע שרעק.