בעזרת ה' יתברך
יום ד' פרשת שמות, י"ח טבת, שנת תשפ"ג לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
איך האב ערהאלטן דיין בריוו.
חס ושלום צו זאגן אז איינמאל מען ווייסט פון די הייליגע תיקון הכללי וואס דער רבי האט אונז מגלה געווען צו מתקן זיין אות ברית קודש – איז גרינגער צו זינדיגן.
עס איז א טפשות אזוינס צו זאגן, ווער וויל זינדיגן? וויל דען א איד זינדיגן?! נישטא קיין איד וואס וויל זינדיגן. דער רבי קומט צו אונז און ווייזט אונז די רחמנות פונעם אייבערשטן, אז מיר זענען קיינמאל נישט פארפאלן, מיר זענען ווייטער זיינע קינדער, און כל זמן מען לעבט – קען מען תשובה טון, מען האט נאך אן האפענונג, אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ירושלמי ט, א): "כל זמן שאדם חי", ווי לאנג מען לעבט, "יש לו תקוה", האט מען אן האפענונג.
די הייליגע תורה זאגט אז א מענטש זינדיגט – איז דא א מצוה פון תשובה; וועסטו אויף דעם אויך פרעגן די שאלה אז עס מאכט זינדיגן? חס מלהזכיר, א איד וויל נישט זינדיגן, א איד וויל זיין גוט, און דא האבן מיר א צדיק וואס האט רחמנות געהאט אויף אונזער דור, אונז אזוי מחזק און אונז געברענגט א תיקון וואס איז געווען באהאלטן פון אלע עולמות, פון אלע צדיקים, אז ווער עס וועט זאגן די צען קאפיטלעך תהילים [טז, לב, מא, מב, נט, עז, צ, קה, קלז, קנ] – וועט מתקן זיין דעם חטא הידועה.
די ערשטע חלק בריוו קען איך נאך אראפשלינגען, אבער דיין צווייטע פראגע – דאס איז שוין עפעס וואס הענט און פיס ציטערן, א בחור וואס לערנט אין א ישיבה למצויינים – זאל הייבן הענט און שלאגן א טאטע?! געוואלד און געשריגן, די תורה זאגט (שמות כא, טו): "וּמַכֵּה אָבִיו וְאִמּוֹ מוֹת יוּמָת", וואס איז מיט דיר אז דו שלאגסט א טאטע?!
גיי זאג שוין די צען קאפיטלעך תהילים און וויין צום אייבערשטן, זיי זיך מתוודה, טו תשובה מיט אן אמת. און אז דיין טאטע הויבט אן שלאגן און שרייען – זאלסטו חס ושלום נישט צוריק שלאגן, און חס ושלום צוריק שרייען; וועט דיך דער אייבערשטער מוחל זיין.
באהאלט דיין התקרבות צום רבי'ן, רייץ דיך נישט אין ישיבה מיט קיינעם, נעם די עצות און חיזוק פאר דיר אליין.
