בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#592 - זיצן איין מאל א וואך מיט אלע איינגעשטעלטע
מוסדות, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת צו, י"א ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש ברסלב ליבערטי


איך וויל דו זאלסט מאכן באופן קבוע, איין מאל א וואך אדער איין מאל אין צוויי וואכן - א צאמקום פאר די באס דרייווערס. מיט די מלמדים טוסטו דאס שוין, און דאס איז די הצלחה דיינע, יעצט דארפסטו דאס טון מיט די דרייווערס, און אזוי אויך אלע וואס האבן נאר א שייכות צו די חינוך פון די קינדער, ווייל איך וויל זייער אז די טרענספארטעישן זאל זיין אונטער די השגחה און הדרכה פון דיר, פארשטייט זיך אז טעכניש, די סדר, און ווער עס זאל דרייווען- דאס וועט דער מענעדזשער מסדר זיין, אבער די צוגאנג צו די קינדער און צו די עלטערן - זאל גיין דורך דיר.


דער עיקר דארף מען אויסהערן יעדן דרייווער, און אויב איז דאס זאכן וואס מען קען פאררעכטן - דארף מען פאררעכטן, אבער רוב מאל איז דאס א געפיל זאך, דער מענטש זאל שפירן ווי איינער ווייסט וואס ער גייט אריבער און וואס פאסירט.


אז דו וועסט זיצן איין מאל א וואך מיט אלע איינגעשטעלטע, זיי אויסהערן, וועט די מוסד בלייבן ווארעם און געפיליש.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#591 - מאכן באזונדערע פראגראמען פאר זומער אויף דרך ארץ
חינוך הילדים, מוסדות, דרך ארץ

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שמיני, אסרו חג פסח, כ"ג ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי', מנהלת בית פיגא קרית ברסלב


יעצט נאך פסח דארף מען זייער מחזק זיין די לערערינס זאלן ווייטער אנגיין מיט חשק, וויבאלד די נאטור ביי קינדער איז, ווען עס קומט די זומער - איז מען מער פארשפילט וכו', און די טיטשערס ווערן אנטוישט ווען זיי האבן אזוי שווער געארבעט במשך די ווינטער און זיי מיינען אז זייער ארבעט איז אומזיסט, דארף מען זיי מוטיגן און אויפפרישן זיי זאלן וויסן אז זייער ארבעט איז נצחיות, ווייל ווען מען לערנט מיט קינדער תורה, יראת שמים און מידות טובות - טוט דאס אויף און מען זעט שפעטער די פירות.


אויך דארף מען מחזק זיין די קינדער זיך צו פירן מיט דרך ארץ, עס איז וויכטיג צו מאכן באזונדערע פראגראמען פאר זומער אויף דרך ארץ, אז די קינדער וואס פירן זיך מיט דרך ארץ וועלן באלוינט ווערן.


איך בין מתפלל צום אייבערשטן איר זאלט מצליח זיין, איר זאלט האבן כח און סיעתא דשמיא מיט יעדע איינציגסטע תלמידה, אלע זאלן אויסוואקסן ערליך, אלע זאלן אויפשטעלן ערליכע שטיבער פארן אייבערשטן.

#590 - מיט א זיסקייט זאלסטו עסן די מצות
מוסדות, מצות

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויקרא, ד' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מיין טייערער ... נרו יאיר, ירושלים


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


איך פריי זיך זייער צו הערן אז דו העלפסט אין חדר, דו געבסט גוטע ווערטער פאר די קינדער, דו געבסט זיי ליבשאפט און ווארעמקייט. דאס אויפבויען קינדער, זיי געבן גוטע ווערטער, דאס בויעט זיי אויף זיי זאלן זיין זעלבסטזיכער, זיי זאלן זיין געזונט בנפש, דאס איז די וויכטיגסטע זאך.


בנוגע וואס דו זאלסט טון ווען דו גייסט יום טוב פסח עסן ביי דיין שווער, ער עסט מאשין מצות; זאלסטו זיך מיט ברענגען מצות עבודת יד און נישט עסן קיין מאשין מצות.


דער עיקר זאלסטו זיך פרייען מיט די מצות, עס זאל דיר זיין זיס די מצות. צדיקים זאגן, עס שטייט אין די תורה (שמות יב, יח): "בָּעֶרֶב תֹּאכְלוּ מַצֹּת", מיט א זיסקייט זאלסטו עסן די מצות.


בעט דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער, העלף מיר, איך וויל זיין פרייליך, איך וויל געדענקען פון דיר, איך וויל נישט פארגעסן פון דיר".


דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

#589 - אויסניצן די טעג און וואכן מיט עבודת השם
מוסדות, חדר

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת פקודי, כ"ו אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד די טייערע בחורים און קינדער פון די עלצטע כיתה אין שטעטל חדר


איך טראכט אסאך און איך בעט דעם אייבערשטן איך זאל וויסן וואס איך זאל טון מיט ענקער כיתה דעם קומענדיגן יאר, שנת תשפ"ו הבא עלינו לטובה; אויב ענק זאלן שוין אריינקומען אין ישיבה ביים מגיד שיעור הרב ישראל יוסף שליט"א, אדער ענק זאלן בלייבן נאך א יאר אין תלמוד תורה; די ספיקות וועל איך נישט מיטטיילן מיט ענק, דאס שמועס איך מיטן אייבערשטן.


וואס וועל איך יא מיטטיילן מיט ענק? איך וויל ענק זייער בעטן ענק זאלן אויסניצן ענקערע טעג און וואכן מיט עבודת השם. אויסהערן דעם מלמד, קומען פארטאגס לערנען שיעורים כסדרן, דרך הלימוד; דאווענען אויפן קול מיט א לעבעדיגקייט; אויך זאלן ענק אויסהערן ענקער מלמד די חומש, גמרא און אלעס וואס ער לערנט.


יעצט ווען א טייל כיתה איז שוין בר מצוה און א טייל ווערן באלד בר מצוה - זאלט איר אויסניצן ענקערע טייערע צייט פאר דאווענען און לערנען. מאכט ענק א קבלה טובה נישט צו רעדן פארן דאווענען, אינדערפרי פונעם אויפשטיין ביז נאכן דאווענען זאלט איר נישט רעדן קיין איבריגע ווערטער, נישט רעדן קיין דברים בטלים, נאר צום אייבערשטן זאלן ענק רעדן.


די ערשטע לימוד זאלן ענק לערנען אכצן פרקים משניות, קומט אין שול פארטאגס לערנען אכצן פרקים משניות, און נאכדעם דעם יום תהלים; די צוויי שיעורים זאלן ענק נישט מוותר זיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#588 - מיטזינגען דעם זעלבע ניגון וואס מען זינגט אין די מוסד
חינוך הילדים, מוסדות, דף גמרא

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויקרא, ג' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


וויפיל דארפן מיר דאנקען דעם אייבערשטן אז מיר האבן מוסדות פאר אונזערע זין און טעכטער וואס לערנען די הייליגע תורה, די הייליגע אמונה - אזוי ווי מיר האבן מקבל געווען פון מוהרא"ש וואס האט מקבל געווען פון רבי'ן ווי אזוי צו מחנך זיין די קינדער. וויפיל דארפן מיר דאנקען דעם אייבערשטן אויף דעם, "אילו פינו מלא שירה כים ... אין אנחנו מספיקים להודות לך", פאר די מוסדות, אז די קינדער וואקסן אויף מיט א ריינע אמונה, מיט שמחת המצוות, מיט אמונת צדיקים וכו'.


איך בין אסאך אריבער במשך די יארן, פון אנהויב, ביים עפענען די חדר און בית פיגא האב איך אסאך מיטגעמאכט, ביטערע שווערע רדיפות פון אינדרויסן, און בעיקר פון אינעווייניג, און מיט די חיזוק פון מוהרא"ש האב איך געהאט די כוחות צו קענען ווייטער אנהאלטן און ווייטער ממשיך זיין, ביז היינט האבן מיר שוין מוסדות אויך אין ארץ ישראל און אויך אין אמעריקע אין אפאר שטעט, און איך האף צום אייבערשטן בקרוב עפענען אין לעיקוואד א תלמוד תורה און א בית פיגא.


איך וויל דיר נאכאמאל דערמאנען א וויכטיגע זאך פאר די טובה פון דיינע קינדער, אויב דו ווילסט זען הצלחה ביי דיינע קינדער - דארפסטו מיט שטימען און מיט זינגען די זעלבע ניגון וואס מען רעדט און מען זינגט אין אונזער מוסד, און אפילו דו פארשטייסט אנדערש, דו האסט אנדערע השקפות וכו' - זאלסטו מיט זינגען די זעלבע ניגון, ווייל אויב מען מאכט אוועק אין שטוב די מוסד און ווי אזוי מיר לערנען מיט די קינדער - ווערן די קינדער צעמישט און זיי זענען נישט מצליח.


ביי אונז אין בית פיגא לערנט מען וואס א פרוי דארף וויסן נאך די חתונה, מיר לערנען נישט צו ווערן קיין דאקטוירים, לויערס וכו', מיר לערנען ווי אזוי מען איז א גוטע מאמע און א ווארעמע ווייב, און צו לעבן מיט אמונה, זיין פרייליך, און אין תלמוד תורה און אין ישיבה באקט מען אריין אמונה, מען באקט אריין קדושה וטהרה, תפילה והתבודדות, און אז מען לאכט אפ פונעם מנהל, מלמד וכו' - ווי אזוי ערווארט מען אז די קינדער זאלן מקבל זיין פון זיי?


זיי שטארק מיטן בלאט גמרא אזוי ווי לייגן תפילין; מוהרא"ש ברענגט פון דעם גרויסן גאון רבי שעפטיל זכר צדיק לברכה, דער זון פונעם של"ה הקדוש זכותו יגן עלינו, וואס ער שרייבט אין זיין צוואה (בסוף ספר יש נוחלין), אז לערנען א בלאט גמרא יעדן טאג דארף זיין א חיוב פארן מענטש אזוי ווי אנטון תפילין יעדן טאג.


דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

#587 - עלטערן זאלן קומען צום "אסיפת הורים"
חינוך הילדים, מוסדות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת תרומה, כ"ז שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד אלע עלטערן שיחיו, קרית ברסלב


היינט וועט זיין א צאמקום אין חדר פאר אלע עלטערן, די טאטעס פון די קינדער און די מלמדים וואס זענען אויך טאטעס, אזוי ווי די הייליגע חכמים זאגן (סנהדרין יט:): "כָּל הַמְלַמֵד בֶּן חֲבֵירוֹ תּוֹרָה כְּאִילוּ יָלְדוֹ", דער וואס לערנט תורה מיט קינדער איז אזוי ווי ער איז דער טאטע, און די תלמידים זענען זיינע קינדער.


די עלטערן וואס קומען, דאס ווייזט אז חינוך הבנים איז זיי ווערד, און די וואס קומען נישט - די ווייזן אז עס אינטערעסירט זיי נישט די גאנצע זאך, ער דארף די חדר נאר פאר א בעביסיטינג, מען זאל אים האלטן זיינע קינדער, השם ישמרינו.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.



 

#586 - דער עיקר פונעם מוסד איז די ווארעמקייט און ליבשאפט
כיבוד אב ואם, מוסדות, יום הולדת

בעזרת ה' יתברך - ד' פרשת משפטים, כ"ב שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, בני ברק


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ווער נישט אויסער זיך ווען דיינע עלטערן רעדן צו דיר וועגן דיינע קינדער, אז אונזערע מוסדות איז נישט גוט, מאך נישט קיין עסק דערפון; עלטערן מעגן זאגן, עלטערן הערט מען אויס מיט דרך ארץ, און מען גייט התבודדות, מען שמועסט אויס מיטן אייבערשטן אלע צדדים און מען טוט וואס איז ריכטיג.


בנוגע וכו'; מיר מאכן נישט אין בית פיגא קיין עסק פון יום הולדת, עס מאכט נישט גוט צווישן די קינדער, עס הויבט אן ווערן קאנקורענט.


בנוגע די צעטלעך אויף די פרשה וכו'; נישט דאס איז דער עיקר, דער עיקר איז די ווארעמקייט און ליבשאפט וואס די לערערינס לייגן אריין אין יעדן קינד, און דאס נישט מאכן קיין דרוק צווישן די קינדער, דאס איז דער עיקר אויף וואס מען דארף קוקן, אז די קינדער זאלן גיין פרייליך, אהיים קומען פרייליך און עס זאל זיין שם שמים שגור על פיהם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#585 - חס ושלום ווייזן פאר קינדער קליפס און ווידיאוס
מוסדות, הדרכות, ווידיאו

בעזרת ה' יתברך - ד' פרשת משפטים, כ"ב שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, מלמד בתלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


אויף דיין פראגע אויב מען זאל ווייזן פאר קינדער קליפס און מוזיק ווידיאוס; דו ווייסט וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, חס ושלום ווייזן פאר קינדער קליפס און ווידיאוס.


עס איז דא א בריוו וואס מוהרא"ש האט מיר געשריבן ווען איינע פון די איינגעשטעלטע אין חדר האבן געוויזן פאר די קינדער א קליפ פון א זינגער ווי ער טאנצט, איך האב נישט געוויסט פון די מעשה ביז איך האב באקומען די בריוו פון מוהרא"ש; איך וואלט קיינמאל נישט געלאזט אזא זאך פאסירן, איך בין אבער אין יענע צייט געווען זייער איבערגעשטרענגט, איך האב געהאלטן אינמיטן די פונדאמענט פון די מוסד, ווען אלע האבן נאך געלאכט, ווען קיינער האט מיך נישט געהאלפן, און פלוצלונג באקום איך א בריוו פון מוהרא"ש: "אויב דו וועסט ווייזן קליפס פאר די קינדער - זאלסטו אראפנעמען מיין נאמען פון די מוסד".


ווייז נישט קיין שום קליפס פאר קינדער; אפילו קליפס און ווידיאוס וואס מען מאכט פאר הפצה, פאר די מענטשן וואס מען קען נישט אנקומען צו זיי נאר דורך אן אונטער טיר, וד"ל.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#584 - מיטנעמען דעם יום טוב אויף א גאנצע יאר
מוסדות, פסח, דף גמרא

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שמיני, אסרו חג פסח, כ"ג ניסן, ח' לעומר, שנת תשפ"ה לפ"ק


 


לכבוד ... נרו יאיר


חסדי השם יתברך אז עס איז אריין אין אונז אזא הייליגע יום טוב פסח, מיר האבן זוכה געווען צו טון די מצוות פון אויסרוימען די חמץ און עסן די הייליגע מצה און אזוי ווייטער, יעצט דארפן מיר נעמען די יום טוב אויף א גאנצע יאר, מיר דארפן זיך פרייען מיט די מצוות, דאס וועט זיין א שמירה פאר אונז פאר די גאנצע יאר.


היינט הויבן מיר אן די דריטע פרק אין מסכת מכות, דף יג, בעט איך דיר מיין טייערער ליבער ברודער כאפ זיך מיט, כאפ זיך ארויף אויפן וואגן און לערן דעם בלאט גמרא, זאג די ווערטער אפילו אן פארשטיין. אויך זאלסטו מעביר סדרה זיין, ווייל נאר די תורה בלייבט פונעם מענטש און נאר די תורה מאכט גליקליך. אויך זאלסטו גיין א שפאציר יעדן טאג אינדערפרי זיך מתבודד זיין, הויב אן מיט דאנקען דעם אייבערשטן און זיי ממשיך מיט בעטן פאר דיר און פאר דיינע דורות.


היינט אסרו חג איז די טאג וואס מיר האבן זוכה געווען צו עפענען ברסלב'ע מוסדות אין אמעריקע, מוסדות היכל הקודש, און אפילו עס זענען שוין טאקע אריבער אזויפיל יאר דארפן מיר יעדן טאג דאנקען דעם אייבערשטן אז מיר האבן מוסדות וואו צו שיקן אונזערע קינדער זיי זאלן אויפוואקסן מיט אמונת חכמים.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.



 

#583 - אלע זאלן ארבעטן אינאיינעם, און רעדן מיט דרך ארץ
מוסדות, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ליל שישי פרשת יתרו, ט"ז שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש, קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ריכטיג איז אז דער מנהל זאל אויסטיילן די געהאלט פאר די מלמדים, די מנהלת זאל אויסטיילן די געהאלט פאר די טיטשערס, דער באס מענידזשער זאל אויסטיילן פאר די דרייווערס און אין אפיס זאל דער אדמיניסטראטער טיילן פאר די סעקריטעריס, אזוי איז ריכטיג מכמה טעמים.


איך האף עס וועט ווערן סדר אין אפיס, איך בעט דעם אייבערשטן אלע זאלן ארבעטן אינאיינעם, מען זאל רעדן מיט דרך ארץ, עס זאל נישט זיין קיין פיינטשאפט; ביים רבינ'ס זאך דארף מען סבלנות און תפילה, און זאכן וועלן קומען אין פלאץ.


(רעד מיטן אדמיניסטראטער אז אפילו לויט די נייע פלאן פון באצאלן וכו' - זאל מען האלטן די געהאלט אין אפיס ביז ווען מען וועט האבן די גאנצע געלט און עס וועט זיין פאר אלעמען, אזוי וועסטו קענען געבן אלעמען אויף איינמאל, איך וועל נאך רעדן מיט דיר פנים בפנים).


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#582 - באצאלן די איינגעשטעלטע לכבוד יום טוב
צדקה, מוסדות, פסח

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת פקודי, כ"ו אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


אלע יארן העלפסטו מיר, דו נעמסט צאם צדקה פון אנשי שלומינו און פון די וואס האבן א געפיל פאר אונזערע מוסדות, א גאנץ יאר שטופט מען אפ דאס באצאלן, אבער ווען עס קומט פסח - וויל איך אלעמען באצאלן.


אלע יארן טראכט איך 'הלואי וואלט איך געקענט צולייגן נאך אפאר דאלער פאר יעדן מלמד לכבוד פסח', און ביז דערווייל איז מיר דאס נאכנישט געלונגען צו טון, ווייל קוים וואס מיר זענען מצליח צו באצאלן וואס מען קומט זיי. אפשר די יאר פסח - הבא עלינו לטובה - וועסטו מיר קענען העלפן צאמנעמען צדקה, מיר זאלן קענען סיי באצאלן אלע מלמדים און אלע טיטשערס, און סיי קענען צוגעבן אפאר דאלער לכבוד יום טוב. שוין פון חנוכה האבן מיר נישט מצליח געווען די יאר צו באצאלן די טיטשערס, און אויך די מלמדים האבן מיר באצאלט מיט געלט וואס דארף ווען גיין פאר די מוסד; ווי למשל, א גאנץ ווינטער זענען די עלטערן פארפרוירן געווארן פון שטיין אין די קעלט, און מיט א קליינע מאשין וואס רופט זיך א טרעקער - וואלט מען געקענט בלייבן אין שטוב און אריינרופן די טעלעפאן פראגראם און וויסן וואו די באס האלט, דאס קאסט אפאר טויזנט דאלער, און דער אדמיניסטראטער רפאל וואלט ווען געדארפט קויפן די מאשין צו מאכן באקוועם פאר די עלטערן, אבער ער האט דאס גענומען צו באצאלן די מלמדים, (דאס אלעס שרייב איך דיר ווייל דו זאגסט מיר אז מען זאגט דיר אז די מוסד געבט זיך סוף כל סוף אן עצה...).


... נרו יאיר, איך בעט דיר זייער, עס איז נאך געבליבן אפאר טעג ביז יום טוב, לייג אלעס אין דער זייט און יעצט טו די מצוה, נעם צוזאם צדקה פאר די מוסד.


דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

#581 - שענער און בעסער וועט זיין אז דו וועסט העלפן די מוסדות
צדקה, מוסדות, פסח

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת פקודי, כ"ד אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש


איך האב ערהאלטן א מעסעדזש פונעם אדמיניסטראטער רפאל פורסט נרו יאיר אז דו זאגסט אז דער עולם טענה'ט אז די מוסד מוטשעט זיך נישט, עס איז געווען זייער א שיינע יאר, מען האט געצאלט די מלמדים און די טיטשערס; פאריאר האט דער ראש ישיבה געשריבן בריוון אז עס איז ממש עק וועלט, מען צאלט נישט, אבער היי יאר זאגט דער עולם אז די מוסד וועט זיך אן עצה געבן, זיי ווילן ענדערש געבן פאר אנדערע צדקות וואס האבן נישט קיין אינקאם, רפאל פרעגט וואס ער קען טון.


ערשטנס זאלסטו וויסן אז דאס איז נישט וואר, ווייל מען האט שוין נישט געצאלט פאר די טיטשערס און פאר די איינגעשטעלטע אין אפיס פון חנוכה, מען קומט פאר די טיטשערס און פאר די איינגעשטעלטע ביז היינט - קרוב צו צוויי הונדערט טויזנט דאלער, און די מלמדים האבן מיר טאקע געצאלט רוב יאר אין צייט, אבער די געלט איז נישט קיין געלט וואס מען האט, דאס איז געלט וואס מען האט אוועק גענומען פון זאכן וואס מען דארף האבן פאר די מוסד.


טייערער אברהם משה נרו יאיר, איך בעט דיר זייער זאלסט זיך נישט אפשוואכן, זאלסט ווייטער בעטן צדקה און הילף פון אנשי שלומינו שיחיו, און פון באקאנטע וואס האבן א געפיל פאר אונזער מוסד, און איך בין זיכער אז די וואס האבן א געפיל, און א זכיה - וועלן דיר העלפן, און מיר וועלן קענען גיין צום ליל הסדר האבנדיג באצאלט אלע איינגעשטעלטע, און האבן געלט צו קענען קויפן באסעס און צו אויפנעמען נאך דרייווערס, און נאך מלמדים און טיטשערס און פאררעכטן אלעס וואס מען דארף פאררעכטן אין די בניני המוסד.


איך ווייס אז דער אייבערשטער וועט אונז נישט פארלאזן, דער אייבערשטער האט געמאכט ניסים מיט אונז ביז אהער און ער וועט אונז ווייטער העלפן, און ווער עס זאגט דיר אז די מוסד וועט זיך אן עצה געבן זאלסטו אים זאגן 'אמן', און זאג יענעם אז עס איז טאקע אזוי, אזוי ווי רבי נתן האט געזאגט פארן רבינ'ס אייניקל ווען ער האט אים געבעטן צדקה צו קענען בויען די קלויז, האט אים מוהרנ"ת געזאגט: "דעם רבינ'ס זאך וועט זיך אויספירן אן דיר אויך, אבער שענער און בעסער וועט זיין אז עס וועט זיין דורך דיר".


ווער נישט צעפאלן, דו זיי עוסק ווייטער אין די הייליגע ארבעט, בלייב דער גבאי פארן רבי'ן, בלייב משמש זיין דעם רבי'ן, בעט יעדן איינעם צדקה פאר די מוסדות, און אז דער מענטש וועט האבן א זכיה וועט ער געבן צדקה, ווייל מען דארף האבן א זכיה צו קענען געבן צדיקה פאר אונזערע מוסדות.


איך בעט פאר דיין הצלחה.

#580 - וואס קוקט מען פאר'ן זיך אריבערצוציען אין א געגנט
מוסדות, דירה

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת יתרו, י"ב שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


בנוגע קויפן א דירה אין די געגנט וכו'; איך האב נישט געהערט וועגן די נייע געגנט, פרעגט אייך נאך אויב עס איז דא דארט ערליכע פרומע מוסדות מיט אן ערליכער רב, און אויך ווער זענען די מענטשן וואס קויפן דארט, און דאס לעצטע זאלט איר קוקן אויף געלט און אויף ביליגע שטייערן, א איד דארף דאס ערשטע זאך קוקן אויף ערליכע פרומע מוסדות און אויף אן ערליכער רב, אן ערליכער דיין און אויף גוטע שכנים, ביי א איד איז דער עיקר די חינוך הבנים והבנות, איבערלאזן ערליכע דורות.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#579 - מיין קאפ איז צעדרוקט פון דארפן צאלן די איינגעשטעלטע
שכר לימוד, מוסדות

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת משפטים, י"ט שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך וויל דיר קלאר זאגן, איך קען נאר האלטן דיינע קינדער אין די מוסד אויב דיר אינטערסירט עס, אויב דיר אינטערסירט נישט די מוסד, צאלסט נישט קיין שכר לימוד - קען איך נישט האלטן דיינע קינדער.


איך וויל דיר שרייבן פון רבי'ן, איך וויל דיר שרייבן פון מוהרא"ש, איך האב דיר אזויפיל צו דערציילן פון וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, אבער מיין קאפ איז מיר צעדרוקט פון דארפן צאלן די איינגעשטעלטע. איך האב אראפגענומען פון די מוסד אלע זייטיגע זאכן, ביז יעצט האט די מוסד אלעס געצאלט, די ילד שעשועים, די שאטל, די מקוה טהרה, די מצה בעקעריי, אלעס איז געגאנגען פון איין גרויסע קאסע, איך האב אלעס אראפגענומען פון די מוסד, איך אליין ברעך זיך קאפ צו קענען דעקן די הוצאות פון די קהילה, אבי די מוסד - דאס מיינט נאר די צוויי זאכן 'חדר' און 'בית פיגא' - זאלן קענען צאלן צייטליך די איינגעשטעלטע און קענען האבן געלט צו קויפן באסעס ווען מען דארף, צו קענען לייגן א טרעקער אויף די באסעס אז די מאמעס זאלן נישט ווערן פארפרוירן אין די פרעסטיגע ווינטער, און נאכאלץ קען איך נישט צאלן צייטליך און נישט קויפן באסעס; איך קום די איינגעשטעלטע אזויפיל געלט.


היתכן אז דו צאלסט נישט שכר לימוד? צו וועם זאל איך גיין בעטן געלט אז די עלטערן אליין מאכן זיך נישט וויסנדיג? פון פרעמדע? פון מיין משפחה פון קארלסבורג? פון וועם?! איך ווייס נישט וואס צו טון ווייטער, זאל איך זיך אריינזעצן אין אפיס רופן פאר שכר לימוד? זאל איך ווערן א דרייווער פאר די באס?

#578 - א ראש חודש סעודה פאר די פרויען אין אפיס
מוסדות, הדרכות, אפיס, ראש חודש

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


עס איז זייער גוט איר זאלט צאמנעמען יעדע ראש חודש די פרויען, מאכן א ראש חודש סעודה, און געבן די געלעגנהייט פאר יעדע פרוי צו זאגן וואס מען קען בעסער מאכן אין אפיס, וואס מען קען זיך גרינגער מאכן.


עס איז א פאסיגע צייט דאס צו מאכן ראש חודש, ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן (פרקי דרבי אליעזר פרק מה), ראש חודש איז א יום טוב פאר פרויען, די יום טוב האט מען זיי געגעבן פארן זיין שטארק אין אמונת חכמים, נישט וועלן אפלאזן משה רבינו, נישט גיין מיט די ערב רב וואס האבן געהעצט קעגן משה רבינו; זאלן ענק זיך צאמזעצן, אלע געטרייע ארבעטערס אין די אפיס פון די מוסד, און דאנקען דעם אייבערשטן אז ענק האבן אזא הייליגע ארבעט, ענק בויען די משכן, די בית המקדש.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מדרש הגדול ויקהל לה, כב), די פרויען האבן ערשט געברענגט די געלט צו בויען די משכן, פאר די מענער, און דעריבער האבן זיי זוכה געווען אריינצוגיין קיין ארץ ישראל, און די מענער זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, ווייל פרויען האבן א שטערקערע אמונת חכמים.


אויך ביי די חטא פון די מרגלים, ווען אלע האבן געוויינט אז מען גייט גיין קיין ארץ ישראל, און דער אייבערשטער האט געמאכט די גזירה אז אלע וואס האבן געוויינט זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, איז די גזירה געווען נאר אויף די מענער, אזוי ווי עס שטייט (במדבר כו, סה): "כִּי אָמַר ה' לָהֶם, מוֹת יָמֻתוּ בַּמִּדְבָּר, וְלֹא נוֹתַר מֵהֶם אִישׁ, כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן", שטייט איש, עס שטייט נישט אשה (במדבר רבה כא, י).


שטארקט זיך און שטארקט אלע ארבעטערס, זאגט אלע אז אלע תורה, תפילה, קדושה, יראת שמים וואס גייען ארויס פון די הייליגע מוסדות פון די הבל פיהם של תינוקות של בית רבן שלא טעמו טעם חטא - אלע וואס העלפן וועלן האבן די שכר.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#577 - א וועג פאר די טיטשערס צו קומען אין סקול
מוסדות, געלט

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, אדמיניסטראטער מוסדות היכל הקודש


עפעס דארפסטו טון עס זאל זיין א וועג פאר די טיטשערס צו קומען אין סקול. יעצט ווען עס איז געווען די שרעקליכע פרעסט, ציפעדיגע קעלט - האב איך געהערט וויפיל טיטשערס זענען געשטאנען אין די קעלט און פארפרוירן געווארן, און עס איז דא וואס דארפן זיך ארויפשלעפן א בארג, און איינמאל זיי קומען אן אויבן קענען זיי נישט צוריק אראפגיין צוליב די אייז, מען מוז עפעס טון פאר די טיטשערס.


אפשר קענסטו רעדן צו אנשי שלומינו זאלן טון די ריכטיגע זאכן מיט די געלט, ווי איידער זיך בויען פאלאצן, און ווי איידער זיך קויפן טייערע קארס (וואס קאסט נאר כך וכך דאלער א חודש מער וויפיל ער צאלט יעצט, פאר די קומענדיגע זעקס יאר) - זאלן זיי אינוועסטירן די געלט אין בויען מוסדות. ווייז זיי די פריערדיגע דור, קיינער איז נישט געבליבן מיט זיין קאר, קיינער איז נישט געבליבן מיט זייער דירה, און די וואס האבן געהאלפן בויען מוסדות - די האבן איבער געלאזט א פארמעגן; די זכותים פון די תורה פון די תינוקות של בית רבן דאס נעמט מען מיט.


איך בעט דיר, דו מוזט עפעס טון, מען קען נישט חוזק מאכן פון די פרויען וואס קומען טיטשן פאר אונזערע קינדער, די פרויען זענען מאמעס פאר קינדער, זיי וואלטן גערן געבליבן אין שטוב אויפהאדעווען די קינדער, דאך שטייען זיי אויף פרי און קומען אין בית פיגא און מען מאכט חוזק פון זיי, מען געבט זיי נישט קיין וועג, דער שיקט צו דעם און דער שיקט צו דעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#576 - אויסלערנען א' ב' נאר לויט די מסורה פון די הייליגע צדיקים
מוסדות, עברי, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שמות, י"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


געב זיך אכטונג נישט צו טוישן די וועג ווי מען לערנט מיט די קינדער די הייליגע עברי.


אויסלערנען א' ב' איז א הייליגע לימוד, און מען מוז דאס לערנען לויט די מסורה וואס מיר האבן פון די הייליגע צדיקים. מוהרא"ש זכותו יגן עלינו שרייבט קלאר (אשר בנחל אידיש), מען זאל אויסלערנען די א' ב' לויט די הייליגע מסורה פון ארויסזאגן קמץ אלף א; דער לשון פון אשר בנחל: "דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'".


געב אויך איבער פאר דיין טאכטער תחי' וואס זי גרייט אן די לימודים פאר די סקול, פאר בית פיגא, אז מען זאל לערנען מיט די תלמידות די עברי אזוי ווי די מסורה.


איך שיק דיר די גאנצע בריוו וואס מוהרא"ש שרייבט ווי א חדר דארף זיך פירן, עס שטייט אינעם בריוו זייער וויכטיגע יסודות, דאס דארף מען כסדר חזר'ן, און זען אז די מלמדים זאלן לערנען אזוי מיט די קינדער.


אשר בנחל אידיש, חלק ג', מכתב רמא:


בְּעֶזְרַת הַשֵׁם יִתְבָּרַךְ, יוֹם רְבִיעִי לְסֵדֶר פִּנְחָס, י"א תַּמוּז ה'תשע"א.


שָׁלוֹם וּבְרָכָה אֶל ... נֵרוֹ יָאִיר


אִיךְ הָאבּ דֶערְהַאלְטְן דַיין לַאנְגֶען בְּרִיוו.


דוּ דַארְפְסְט וִויסְן אַז חִינוּךְ דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת בַּיים אִידִישְׁן פָאלְק, וָוארוּם מִיר אַלֶע לֶעבְּן נָאר כְּפִי מְסוֹרַת אֲבוֹתֵינוּ וַאֲבוֹת אֲבוֹתֵינוּ וְכוּ' וְכוּ', וָואס מִיר הָאבְּן מְקַבֵּל גֶעוֶוען פוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן וְכוּ'.


לֵיידֶער לֵיידֶער הָאבְּן לֶעצְטְנְס זִיךְ אַרַיינְגֶעכַאפְּט בַּיי דִי הֵיימִישֶׁע עוֹלָם דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וָואס עֶס נֶעמְט זִיךְ פוּן דִי גוֹיִם וְכוּ', נֵייעֶ מֶעטָאדְן וְכוּ' וִויאַזוֹי צוּ לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער וְכוּ', אוּן דָאס אִיז אַ גְרוֹיסֶער בְּרָאךְ אַז מֶען דַארְף אָנְקוּמֶען צוּ גוֹיִם עַרֵלִים טְמֵאִים וְכוּ', פְּסִיכָאלָאגְן פֶּעדַאגָאגְן וְכוּ', וָואס זֵיי זָאלְן אוּנְז לֶערְנֶען וִויאַזוֹי מְחַנֵךְ זַיין דִי קִינְדֶער עַל פִּי דֶרֶךְ הַתּוֹרָה וְהַיִרְאָה וְכוּ', אִיז דָאס נִישְׁט קַיין גֶעלֶעכְטֶער?! וָואס קֶען שׁוֹין אַ גוֹי עָרֵל טָמֵא וִויסְן וָואס הֵייסְט חִינוּךְ? לָאמִיר נָאר זֶען וִויאַזוֹי דִי גוֹיִם זֶענֶען מְחַנֵךְ זֵייעֶרֶע קִינְדֶער? אוּן דָאס אִיז דִי גְרֶעסְטֶע צָרָה אַז מֶען מִישְׁט אוֹיס פִינְסְטֶער מִיט לֶעכְט, גוּטְס מִיט שְׁלֶעכְטְס וְכוּ' וְכוּ', מִיר אִידְן דַארְפְן זִיךְ נִישְׁט לֶערְנֶען פוּן דִי גוֹיִם, מִיר הָאבְּן אַ שֻׁלְחָן עָרוּךְ, וָואס דָארְטְן אִיז אַרוּמְגֶערֶעדְט בַּאֲרִיכוּת וִויאַזוֹי אַ מְלַמֵד דַארְף זִיךְ אוֹיפְפִירְן בִּפְרָטֵי פְּרָטִית, אוּן וִויאַזוֹי עֶר דַארְף לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער, אוּן וִויפִיל קִינְדֶער דַארְפְן זַיין אִין קְלַאס וְכוּ' וְכוּ'.


אִיבֶּערְדֶעם וָואלְט אִיךְ דִיר גֶערָאטְן זָאלְסְט קוֹדֶם אִיבֶּערְלֶערְנֶען גוּט גוּט הִלְכוֹת מְלַמְדִים (שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָנִים רמ"ה-רמ"ו), טוּר, בֵּית יוֹסֵף, אוּן שֻׁלְחָן עָרוּךְ, אוּן זָאלְסְט דָאס קֶענֶען קְלָאר, אוּן דֶעמָאלְט קֶענְסְטוּ עֶרְשְׁט אָנְהֵייבְּן רוּפְן זִיךְ מְלַמֵד.


אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעוַואלְדִיגֶע גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד דַארְף עֶסְן אוּן טְרוּנְקֶען אוּן שְׁלָאפְן, כְּדֵי עֶר זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער, וָוארוּם דֶער יְסוֹד אִין חִינוּךְ אִיז אַז דֶער מְלַמֵד זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט, אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ יֶעדְן אִינְגֶעלֶע, אוּן אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דֶער עִיקָר אֱמוּנָה פְּשׁוּטָה אִין בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, אוּן נָאכְדֶעם זָאל עֶר אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דִי טֶעגְלִיכֶע הֲלָכוֹת וָואס דָאס אִיז דֶער רָצוֹן פוּן בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, וִוי אַ אִינְגֶעלֶע טָאר זִיךְ נִישְׁט לֵייגְן שְׁלָאפְן בִּיז עֶר הָאט זִיךְ צוּגֶעגְרֵייט נֶעגְל וַואסֶער, אַ שִׁיסְל מִיט אַ טֶעפְּל וַואסֶער נֶעבְּן בֶּעט, אוּן עֶר זָאל לֵיינֶען קְרִיאַת שְׁמַע שֶׁעַל הַמִיטָה אִין אַ סִידוּר, אוּן עֶר זָאל קוּשְׁן דִי מְזוּזָה אוּן בֶּעטְן דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים אַז זַיין נְשָׁמָה זָאל אַרוֹיפְגֵיין אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, אוּן עֶר זָאל זוֹכֶה זַיין אוֹיפְצוּשְׁטֵיין אִינְדֶערְפְרִי אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, וִויפֶער מֶען שְׁטֵייט אוֹיף זָאל מֶען גְלַייךְ אָפְּגִיסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן מֶען זָאל נִישְׁט גֵיין ד' אַמוֹת אוּמְאָפְּגֶעגָאסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן אוֹיסְלֶערְנֶען דִי קִינְדֶער בְּרָכוֹת, וָואס דָאס אִיז דִי יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין יִרְאַת שָׁמַיִם, אַ קְלֵיין אִינְגֶעלֶע זָאל מַאכְן אַ בְּרָכָה אוֹיף יֶעדֶע זַאךְ וָואס עֶר עֶסְט, אוּן אַ נָאךְ בְּרָכָה, וּבִּפְרַט בֶּענְטְשְׁן, אוּן אוֹיבּ דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְפְלַאנְצְן אִין קִינְדֶער, דָאס וֶועט בְּלַייבְּן מִיט זֵיי אַ גַאנְץ לֶעבְּן.


זִינְגֶען דַארְף מֶען מִיט זֵיי זִינְגֶען נָאר נִיגוּנִים פוּן אֱמוּנָה, אוּן הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים, נִישְׁט גוֹי'אִישֶׁע נִיגוּנִים וָואס מֶען הָאט אִין דֶעם אַרַיינְגֶעלֵייגְט אִידִישֶׁע וֶוערְטֶער, דָאס אִיז אַן עֶקְל, דָאס נֶעמְט זִיךְ פוּן פְּרָאסְטֶע מְגוּשָׁמֶ'ע גְרָאבְּיַאנֶען, עֶקְלְהַאפְטִיגֶע אִינְגֶעלַייט, וָואס זֶענֶען דוּרְכְגֶעפַאלְן אִין שְׁמוּצִיגֶע עֲבֵירוֹת וְכוּ', פוּן זֵיי דַארְפְן מִיר נֶעמֶען נִיגוּנִים? אוּן אוּנְזֶערֶע הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ וָואס אִיז הֵיילִיגֶע נְשָׁמוֹת דַארְפְן דָאס אִין זִיךְ אַרַיינְלֵייגְן? דָאס דַארְף זַיין בַּיי אוּנְז מִיאוּס בְּתַּכְלִית הַמִיאוּס, שִׁיקוּץ בְּתַּכְלִית הַשִׁיקוּץ, מֶען טָאר נִישְׁט לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶערְלֶעךְ נָאר הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים.


דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'.


אַ קִינְד דַארְף מֶען אוֹיסְלֶערְנֶען עֶר זָאל הָאבְּן חֵשֶׁק צוּ דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל וֶועלְן דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל לִיבּ הָאבְּן דֶעם סִידוּר, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וֶוען עֶס קוּמְט צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ דַארְף מֶען וִויסְן אַז מֶען לֶערְנְט דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים'ס תּוֹרָה, דָאס דַארְף זַיין בְּאֵימָה וּבְיִרְאָה בְּרֶתֶת וּבְזִיעָה, וּמִכָּל שֶׁכֵּן אַז דָאס אִינְגֶעלֶע וֶוערְט נָאךְ גְרֶעסֶער דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען רַשִׁ"י, אוּן אַרַיינְגֶעבְּן דִי חַבִיבוּת פוּן יֶעדֶע הֵיילִיגֶע רַשִׁ"י, וִוי עֶר בְּרֶענְגְט אַלֵיין (בְּרֵאשִׁית ג', ח'), "וַאֲנִי לֹא בָּאתִי אֶלָא לְפַרֵשׁ פְּשׁוּטוֹ שֶׁל מִקְרָא".


עֶס אִיז בַּאוואוּסְט אַז מֶען הָאט אַמָאל גֶערוּפְן דֶעם בְּרִיסְקֶער רָב זי"ע עֶר זָאל פַארְהֶערְן אַ קְלַאס, אִיז עֶר אַרַיינְגֶעקוּמֶען אוּן עֶר הָאט גֶעפְרֶעגְט אַ אִינְגְל פְּשַׁט אִין אַ פָּסוּק, הָאט דֶער אִינְגֶעלֶע גֶעעֶנְטְפֶערְט אַז דֶער רַשְׁבַּ"ם זָאגְט אַזוֹי וְכוּ' וְכוּ', הָאט דֶער בְּרִיסְקֶער רָב זַ"ל גֶעגֶעבְּן אַ בֵּייזְן קוּק אוֹיפְ'ן מְלַמֵד, אוּן וֶוען זֵיי זֶענֶען אַרוֹיסְגֶעגַאנְגֶען הָאט עֶר פָארְגֶעהַאלְטְן פַארְ'ן מְלַמֵד, וִוי קוּמְט דָאס אַז עֶר לֶערְנְט מִיט אִינְגֶעלֶעךְ אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, פַאר מֶען לֶערְנְט פֵּירוּשׁ רַשִׁ"י וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל? עֶר הָאט אִים זֵייעֶר אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט.


זֶעט מֶען פוּן דֶעם אַז אַ מְלַמֵד וָואס הָאט נִישְׁט גֶעלֶערְנְט קַיין רַשִׁ"י, עֶר הָאט גֶעלֶערְנְט אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, הָאט עֶר אִים אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט. עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה וָואסֶערֶע בּוּשָׁה אוּן אַ חֶרְפָּה אִיז, אַז אַ מְלַמֵד לֶערְנְט נִישְׁט מִיט דִי קִינְדֶער בִּכְלַל רַשִׁ"י, וָואס דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי הָאט גֶעזָאגְט (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן רכ"ג) אַז רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ אִיז דֶער בְּרוּדֶער פוּן דִי תּוֹרָה, וָוארוּם גַאנְץ כְּלַל יִשְׂרָאֵל לֶערְנְט רַשִׁ"י.


אִיבֶּערְדֶעם אִיז זֵייעֶר וִויכְטִיג צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, אוּן זִינְגֶען דֶעם אַלְטְן חֵדֶר נִיגוּן, נִישְׁט נֵייעֶ גוֹי'אִישֶׁע עֶקְלְהַאפְטִיגֶע נִיגוּנִים וְכוּ', וָואס דָאס אִיז אַ בִּזָיוֹן, וָואס אוֹיף דֶעם זָאגְט שְׁלֹמֹה הַמֶלֶךְ (מִשְׁלֵי י"א, כ"ב) "נֶזֶם זָהָב בְּאַף חֲזִיר". וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען מִיט אַ אִינְגֶעלֶע מִשְׁנַיוֹת, דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען לַאנְגְזַאם, אוּן מַסְבִּיר זַיין יֶעדֶע מִשְׁנֶה, אוּן וָואס יֶעדֶע תַּנָא זָאגְט. אוּן הַיינְט אִיז דָאס זֵייעֶר זֵייעֶר גְרִינְג, וַוייל מֶען הָאט הַיינְט גֶעדְרוּקְט מִשְׁנַיוֹת מִיט בִּילְדֶער, וָואס דָאס קִינְד קֶען זֶען לֶעבֶּעדִיג פַאר זִיךְ יֶעדֶע מִשְׁנֶה, הֵן אִין הִלְכוֹת שַׁבָּת, הֵן אִין הִלְכוֹת סוּכָּה, מַמָשׁ לְהַפְלִיא פִּלְאֵי פְּלָאוֹת, עֶס אִיז אַזוֹי גְרִינְג מַסְבִּיר צוּ זַיין פַאר יֶעדְן אִינְגֶעלֶע יֶעדֶע מִשְׁנֶה. אוּן מֶען דַארְף דָאס מִיט זֵיי חַזְרְ'ן קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ בִּיז זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען אוֹיסְנְוֵויינִיג, מֶען דַארְף נִישְׁט יָאגְן אוּן לוֹיפְן, נָאר יֶעדֶע מִשְׁנֶה חַזְרְ'ן חַזְרְ'ן אוּן חַזְרְ'ן מִיטְ'ן טַייטְשׁ זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען. אוּן אַזוֹי אוֹיכֶעט וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען גְמָרָא, הֵייבְּט מֶען אָן צוּ לֶערְנֶען אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת, אָדֶער פֵּרֶק הַמֵנִיחַ, אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס, וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל, נִישְׁט נֶעמֶען נֵייעֶ וֶועגְן, אוּן מֶען לֶערְנְט מִיט קִינְדֶער קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ יֶעדֶע שְׁטִיקֶעלֶע גְמָרָא אוּן מֶען חַזְרְ'ט אִיבֶּער. אַזוֹי אִיז מֶען מְחַנֵךְ קִינְדֶער, דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין אִידִישְׁקֵייט.


דֶעם סֵדֶר דֶרֶךְ הַלִימוּד פוּן רֶבִּי'ן (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן ע"ו) אִיז גֶעמַאכְט פַאר בָּחוּרִים וָואס זֵיי הָאבְּן אַ שְׁוַואכֶע הַבָנָה, אוּן אַ שְׁוֶוערֶע תְּפִיסָה, הָאט דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי אוּנְז גֶעלֶערְנְט אַ דֶרֶךְ צוּ זָאגְן אַסַאךְ מִשְׁנַיוֹת אוּן צוּ זָאגְן אַסַאךְ גְמָרָא, אוּן מִיט דִי צַייט וֶוערְט אִים גֶעעֶפְנְט דֶער מֹחַ וְכוּ', אוּן זַיין הַבָנָה אוּן זַיין שֵׂכֶל וֶוערְט פַארְבְּרֵייטֶערְט וְכוּ', אוּן עֶר קֶען אָנְהֵייבְּן צוּ פַארְשְׁטֵיין וָואס עֶר לֶערְנְט.


אָבֶּער קְלֵיינֶע קִינְדֶער דַארְף מֶען לֶערְנֶען אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע אָבוֹת הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע מְלַמְדִים הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, פָּשׁוּט דַאוֶוענֶען אִין סִידוּר, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶעס וָוארְט, דָאס קִינְד זָאל וִויסְן וָואס עֶר דַאוֶוענְט, מִכָּל שֶׁכֵּן חוּמָשׁ זָאל עֶר חַזְרְ'ן מִיט אַ בְּרֶען, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן יֶעדֶע רַשִׁ"י זָאל מֶען מַסְבִּיר זַיין [נַאטוּרְלִיךְ דִי רַשִׁ"י וָואס רֶעדְט פוּן דִקְדוּק לָאזְט מֶען אוֹיס] נָאר דָאס פֵּירוּשׁ הַפָּשׁוּט דַארְף גֵיין אַלְץ אוֹיפְ'ן וֶועג פוּן רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ, נִישְׁט אַרַיינְמִישְׁן נֵייעֶ פֵּירוּשִׁים, דָאס אִיז אוֹיסְגֶעהַאלְטְן דֶער אִידִישֶׁער וֶועג, אוּן וֶוער עֶס פַארְנַאכְלֶעסִיגְט דֶעם לִימוּד חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע אִינְגֶעלֶעךְ טָאר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אִין אַ יְשִׁיבָה וָואס מֶען לֶערְנְט נִישְׁט קִינְדֶערְלֶעךְ חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י, אוּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאסְן מִשְׁנַיוֹת, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶע מִשְׁנָה אוּן חַזְרְ'ן אָן אַ שִׁיעוּר מָאל בִּיז זֵיי וֶועלְן קֶענֶען דָאס אוֹיסְנְוֵויינִיג, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאס וָואס מֶען לֶערְנְט שׁוֹין פֵּרֶק הַמֵנִיחַ אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת וְכוּ', דַארְף מֶען אַוַדַאי אַוַדַאי אַרַיינְלֵייגְן אִין זֵיי הַבָנַת הַתּוֹרָה, דִי גֶעשְׁמַאק פוּן תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ אַ יְשִׁיבָה, אַ תַּלְמוּד תּוֹרָה, לֶערְנְט נִישְׁט אוֹיף דֶעם אוֹיסְגֶעטְרָאטֶענֶעם וֶועג דַארְף דָאס פַארְמַאכְט וֶוערְן, טָאר נִישְׁט זַיין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן מֶען טָאר נִישְׁט אַרַיינְלֵייגְן דִי קִינְדֶער אִין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה.


גְלֵייבּ מִיר אִיךְ הָאבּ גָארְנִישְׁט מְחַדֵשׁ גֶעוֶוען אִין דֶעם, סְ'אִיז פָּשׁוּט שֵׂכֶל, אוּן מֶען זֶעט דָאס דִי אַלֶע אִינְגֶעלֶעךְ וָואס זֵיי זֶענֶען דוּרְכְגֶעגַאנְגֶען כִּיתָּה א', כִּיתָּה ב', כִּיתָּה ג', כִּיתָּה ד', וְכוּ', מִיט אַזֶעלְכֶע הַקְדָמוֹת, זֶענֶען גֶעוַואקְסְן עֶרְלִיכֶע קִינְדֶער, אָבֶּער דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה'ס וָואס מֶען הָאט גֶענוּמֶען קַאלִיקֶעס פַאר מְלַמְדִים, אָדֶער מֶען הָאט צַאמְגֶענוּמֶען דְרֵיי פִיר קְלַאסְן אִינְאֵיינֶעם, אוּן דֶער מְלַמֵד אִיז אַרוֹיס אוּן גֶעטְרוּנְקֶען קַאוֶוע וְכוּ' אָדֶער עֶר הָאט גֶעשְׁמוּעֶסְט וְכוּ', אִיז עֶר בִּכְלַל וָואס דִי חֲזַ"ל זָאגְן (בָּבָא בַּתְרָא כ"א:, וְעַיֵין שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָן רמ"ה, סָעִיף ט"ז) "מְלַמֵד תִּינוֹקוֹת שֶׁמֵנִיחַ הַתִּינוֹקוֹת וְיוֹצֵא, אוֹ שֶׁעוֹשֶׂה מְלָאכָה אַחֶרֶת עִמָהֶם, אוֹ שֶׁמִתְרַשֵׁל בְּתַּלְמוּדוֹ, הֲרֵי זֶה בִּכְלַל אָרוּר עֹשֶׂה מְלֶאכֶת הֲוַיָ"ה רְמִיָּה (יִרְמְיָהוּ מ"ח, י')".


עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה מֶען דַארְף זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן אַז אַ בָּחוּר זָאל נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אַזוֹי וִוי דִי חֲזַ"ל זָאגְן (קִדוּשִׁין פ"ב.) "לֹא יִלְמַד אָדָם רַוָוק סוֹפְרִים" [עַיֵין רַשִׁ"י: לֹא יִלְמַד רַוָוק סוֹפְרִים: רַוָוק, פָּנוּי בְּלֹא אִשָׁה. סוֹפְרִים: מְלַמְדֵי תִּינוֹקוֹת. כְּלוֹמַר, לֹא יַרְגִיל רַוָוק עַצְמוֹ לִהְיוֹת מִן הַסוֹפְרִים וְכוּ'], בִּפְרַט הַיינְטִיגְן פְּרָאסְטְן דוֹר, דַארְף מֶען זֵייעֶר זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן, דָאס אִיז גֶעזָאגְט גֶעוָוארְן אֲפִילוּ אוֹיף אַן עֶרְלִיכְן בָּחוּר, כָּל זְמַן עֶר אִיז אַ בָּחוּר טָאר עֶר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, דָאס אִיז מִדִינָא דִגְמָרָא, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן נֶעמֶען קַאלְיֶעדִיגֶע בָּחוּרִים וְכוּ', אוּן זֵיי זָאלְן זַיין דִי מְלַמְדִים, זֵיי זָאלְן זַיין דִי שׁוֹמְרִים אוֹיף דִי הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, דָאס אִיז אַן עַוְולָה שֶׁאֵין כָּמוֹהוּ.


אִיךְ בֶּעט דִיר זֵייעֶר דוּ זָאלְסְט דָאס אִיבֶּערְגֶעבְּן פַאר דִי מְנַהֲלִים פוּן דַיין תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ זֵיי וֶועלְן דָאס נִישְׁט פַארְבֶּעסֶערְן, מֶעג מֶען פַארְמַאכְן דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה.


נָאכְאַמָאל וִויל אִיךְ דִיר אִיבֶּערְ'חַזְרְ'ן, אַז אַ מְלַמֵד מוּז הָאבְּן גֶעדוּלְד, וָוארוּם אוֹיבּ עֶר הָאט נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער זָאל עֶר עֶנְדֶערְשׁ גֵיין אַרְבֶּעטְן אִין סַאנִיטֶעישְׁן [דִי וָואס זֵיי קְלוֹיבְּן אוֹיף דִי מִיסְט], דִי הָאבְּן נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד, אוּן זֵיי וַוארְפְן דִי גַארְבִּיטְשׁ קֶענְס [דִי מִיסְט בְּלֶעכְן] מִיט רְצִיחָה אִין טְרָאק. אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד טָאר נִישְׁט שְׁלָאגְן קַיין קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט שְׁפֶּעטְן פוּן קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט פַארְשֶׁעמֶען קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט דֶערְנִידֶערְן קִינְדֶער. אוּן אוֹיבּ עֶר טוּט דָאס אִיז עֶר אַ רוֹצֵחַ גָמוּר. אִיךְ הָאף אַז דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְלֵייגְן גוּט גוּט אִין דַיין הַארְץ, וֶועט דִיךְ גוּט זַיין אוֹיף דִי וֶועלְט אוּן אוֹיף יֶענֶע וֶועלְט.


זָאלְסְט הָאבְּן אַ פְרֵיילִיכְן טָאג אוּן אַ לֶעכְטִיגְן תָּמִיד.


*


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#575 - ווארטן אויפ'ן באס אין די פראסטיגע קעלט
מוסדות, שטעטל

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת וארא, כ"ב טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך האב געהאט נעכטן גרויס צער פון וואס איר האט דערציילט, אז אייערע קינדער ליידן פון די פראסטן ביים ווארטן אויפן באס, יעצט ווען עס איז ביטער קאלט און די באס דרייווערס קומען נישט אין צייט, און אייערע קינדער ווערן פארפרוירן פון די פראסטיגע קעלט.


איך האב גערעדט צום מענעדזשער ער זאל מאכן טרעקערס אויפן באס, מען זאל קענען אריינרופן און זען ווען צו שיקן די קינדער.


זייט מיר מוחל, מיר ארבעטן זייער שווער אז זאכן זאלן זיין גוט. מיר זענען א נייע מוסד, מיר האבן נישט קיין געלט, זאכן נעמען אביסל צייט ביז עס ווערט מסודר. איך האף צום אייבערשטן דאס צו קענען מאכן פאר אלע איינוואוינער פון שטעטל, אז מען זאל נישט דארפן אריבערגיין די שווערע זאך אז די קינדער ווארטן אויף די באס אין די ביטערע פרעסטן.

#574 - זע אז די געלט פאר די מוסדות בארץ הקודש זאל זיין צייטליך
מוסדות, משמש דעם רבי'ן, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת וארא, י"ט טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, אדמיניסטראטער מוסדות היכל הקודש, קרית ברסלב ליבערטי


שיק שוין די געלט פאר חודש טבת פאר די מוסדות בארץ הקודש. דער מנהל פון די מוסדות אין ארץ ישראל, יצחק נרו יאיר, האט מיר געשריבן אז ער דארף 39,863 פאר חודש טבת. ביטע פארבינד זיך מיט אים און שיק אים די גאנצע סכום פון די געלט וואס איך האב דיר פריער געשיקט.


זע אז די געלט קיין ארץ ישראל זאל זיין צייטליך, ווייל זיי זענען מער אנגעוויזן אויף די געלט ווי דא אין אמעריקע; דארט איז נישטא קיין שטאטישע הילף, דארט דארפן די מלמדים און די לערערינס דאס האבן פאר פשוט ברויט און מילך פאר זייערע קינדער.


אשרינו אז אונזער פלאג און מי איז אויף משמש זיין דעם רבי'ן, אויפציען א דור שכולו זכאי, א דור מיט די ריינע אמונה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#573 - ביי וועלכע זאכן זאל די מוסד שפארן געלט?
מוסדות, אידיש געלט, משמש דעם רבי'ן

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת שמות, ט"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ווען עס קומט צו זיכערהייט פון די קינדער און פון די איינגעשטעלטע, מלמדים און טיטשערס - זאלסטו דאס מערסטע אכטונג געבן, עס זאל זיין מער פון הונדערט פראצענט זיכער, און אז מען דארף קויפן נייע רעדער פאר די שאטל וואס ברענגט די טיטשערס - זאלסטו נישט לייגן קיין ביליגע רעדער וואס קען זיין א סכנה, לייג די טייערסטע רעדער, און אז פון אפיס זאגט מען דיר מען זאל לייגן די ביליגסטע - זאלסטו ווייזן דעם בריוו און זיך דורכקומען מיט זיי, ווייל וואס וועט מען קענען טון אויב עס שנייט און עס איז דא אייז און די שאטל וועט חס ושלום זיך נישט קענען אפשטעלן מיט אן אנגעפילטע באס מאמעס מיט קינדער, דער אייבערשטער זאל אפהיטן.


אודאי זאלסטו שפארן געלט פאר די מוסד, און אז די מנהלת בעט דיר א האלבע טיר ביים אפיס - זאלסטו נישט באשטעלן א טיר פון אפאר טויזנט דאלער, נישטא די געלט פאר דעם, דאס קענסטו מאכן אליין מיט א זעג, צוזעגן א טיר און מאכן א היימישע טיר וכו', אבער ווען עס קומט צו זיכערהייט - זאל אלעס זיין דאס מערסטע זיכער פאר אונזערע קינדער און פאר אלע איינגעשטעלטע.


איך שיק דיר נאכאמאל די בריוו וואס איך האב דיר געשריבן נאך דיין חתונה, ווען דו האסט מיר געבעטן דו ווילסט העלפן די מוסד, אויף וואס איך נעם דיך אויף, אויף דריי זאכן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


 


[בעזרת ה' יתברך


 


ערב שבת קודש פרשת ראה – מברכים אלול, כ"ח מנחם-אב, שנת תשפ"א לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב


 


א גרויסן יישר כח פאר דיין איבערגעגעבענע ארבעט פאר די מוסד, האסט אהערגעשטעלט די מיידל קעמפ אזוי געשמאק; מרת ..., די מנהלת תחי' – זאגט מיר אז די יאר זומער איז די שענסטע זומער, אלעס איז אזוי שיין צוגעשטעלט; די יישר כח קומט דיר פאר'ן זיין אזוי געטריי.


 


בנוגע העלפן מענידזשן די תלמוד תורה, דו זאגסט מיר אז דו ווילסט העלפן, דו ווילסט טון פאר'ן רבי'ן; בעט איך דיר זאלסט טון די דריי זאכן:


 


1) ערשטנס, געב אכטונג די קינדער זאלן זיין אפגעהיטן פון סכנה, דער בנין זאל זיין אפגעהיטן פון סכנה.


 


2) צווייטנס, געב אכטונג אויף ריינקייט, דער בנין זאל זיין ריין, אזוי אויך די באסעס.


 


3) און די דריטע זאך, געב אכטונג אויפ'ן רבינ'ס געלט; עס זאל דיר אנגיין יעדע פרוטה פון רבי'ן.


 


אז דו וועסט אראפנעמען פון מיר די דריי זאכן, דו וועסט צושטעלן פאר די קינדער זיי זאלן זיין זיכער; סיי ביים קומען און סיי ביים זיין אין חדר און אין סקול און סיי ביים אהיימגיין, און עס וועט זיין ריין אין חדר און אין סקול, און דו וועסט אכטונג געבן אויפ'ן רבינ'ס געלט – וועסטו האבן א חלק אין די אלע הייליגע זאכן וואס קומט ארויס פון דעם פלאץ.]


 

#572 - אום שבת, יום טוב, און ביי שמחות, ווערט צעשפילט די נערווען
חנוכה, מוסדות, ארץ ישראל, נערווען, עשרה בטבת

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויגש, ב' דראש חודש טבת, ז' דחנוכה, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


היינט נאכט איז די הייליגע טאג זאת חנוכה. עס שטייט פון צדיקים אז מען קען פועלן זאת חנוכה ישועות, זאלסטו זיך היטן פון קנאת המלאכים; היט זיך פון כעס און פון מחלוקת, ווייל יעדע מאל עס קומען די הייליגע טעג ווערט א פחד, די מלאכים זענען מקנא דעם מענטש און זיי זוכן אים אראפ צו ווארפן אין מחלוקת, אין כעס, פאר שטותים והבלים. וועסט גוט קוקן, יעדע שבת און יום טוב, און אויך ביי שמחות - ווערט דער מענטש צעשפילט מיט נערווען וכו' וכו', מען הויבט אן שרייען אויף די ווייב און קינדער, מען הויבט אן מיט פארשעמען השם ישמרינו; זאלסטו זיך אכטונג געבן נישט צו ווערן בכעס. היינט נאכט ביים צינדן די הייליגע מנורה זיי זיך מבטל צום אייבערשטן, עס זאל דיר גארנישט אנגיין, עס זאל דיר גארנישט אינטערעסירן, נאר איין זאך - שמחה.


קומענדיגע וואך, פרייטאג פרשת ויחי, עשרה בטבת - געפאלט אויס די יארצייט פון אונזער הייליגער רבי נתן זכותו יגן עלינו. ליל שישי וועלן מיר מאכן די יארצייט סעודה אין מאנסי, אינאיינעם מיט א דינער פאר אונזערע מוסדות אין ארץ ישראל, מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש. איך לאדן דיך פערזענליך, איך וויל דו זאלסט קוקן אויף די מוסדות ווי דיינע אייגענע מוסדות, ווייל ביי מיר איז דאס אזוי חשוב און אזוי וויכטיג; מיר זאלן האבן ריינע ערליכע מוסדות על טהרת הקודש, געבויט אויף די וועג פון הייליגן רבי'ן, אזוי ווי מיר האבן מקבל געווען פון מוהרא"ש זכותו יגן עלינו.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א פרייליכן חנוכה און א גוטן חודש.

#571 - גוטע ווערטער פאר יעדן קינד, רעדן צו זייער נשמה
מוסדות, הדרכות, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - מוצאי שבת קודש פרשת ויצא, ז' כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


בנוגע וכו'; געב פאר די קינדער עסן מיטאג אזוי ווי מען פירט זיך ביי ענק וכו', מאך נישט נאך ווי מען טוט אין אמעריקע; יעדע פלאץ האט זיך זיין וועג ווי אזוי מען פירט זיך. מאך נאך נאר די חלק החינוך, די חלק פון געבן גוטע ווערטער פאר יעדן קינד, קוקן אויף די קינדער מיט רחמנות, רעדן צו זייער נשמה, און אויך פארלאנגען א שטארע דרך ארץ, נישט לאזן די קינדער וואקסן מיט הפקירות.


איך האף צום אייבערשטן צו קענען שיקן דעם חודש נאכאמאל געלט פאר די מוסד אין ארץ ישראל. איך בעט דיר א טובה, גיי קיין יבנאל, גיי צו מוהרא"ש, איך מאך דיך א שליח, און בעט פאר מיר, בעט דארט פאר די הצלחה פון די מוסדות, און דער אייבערשטער וואס האט אונז געהאלפן ביז אהער וועט אונז ווייטער העלפן.


געב איבער א פערזענליכע שכוח פאר יעדן מלמד און פאר אלע איינגעשטעלטע, איך בין זיי אלע זייער דאנקבאר.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.



 

#570 - שיק נישט די קינדער אין א מוסד אויף וועמען דו האסט טענות
מוסדות, שטעטל, טענות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויצא, ב' כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


איך האב געהאט א מעשה, א משפחה האט געהאט טענות אויף אונזער מוסד, זיי האבן נישט אויפגעהערט מיט טענות, האב איך געבעטן די עלטערן און געזאגט: "הערט אויס וואס איז ריכטיג, ענדערש נעמט ארויס די קינדער און לייגט זיי אין א מוסד וואס ענק האלטן אז דארט געבט מען א גוטע חינוך, ווי איידער צו האלטן ביי אונז, און שפעטן טאג און נאכט פון די מוסד", ווייל קינדער ווערן צעמישט פון דעם, זיי פארמאכן זיך, יארן יארן וועט נעמען זיי זאלן קענען געהיילט ווערן.


קינדער קענען נישט נעמען קיין מחלוקת און ליצנות, אינעם קינד'ס מח איז דא דריי מענטשן; זיין טאטע, זיין מאמע און זיין רבי אדער טיטשער; דאס קינד דארף שפירן ווי אלע זענען בשלום, אלע ארבעטן אינאיינעם.


איך זאג דיר אויך, עס איז געזונט זאלסט זיך אוועק ציען פון שטעטל. האב נישט מורא, ביסט נישט דער ערשטער און נישט דער לעצטער, טו עס פאר דיינע קינדער, ווי איידער חוזק מאכן.


איך מיין עס מיט אן אמת.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#569 - אויפוואקסן אן קיין בושה פון תפילין דרבינו תם
חינוך הילדים, מוסדות, חסידות ברסלב, בר מצוה, תפלין

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת חיי שרה, י"ט מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד משפחת ... שיחיו


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


זיכער וואלט בעסער געווען ווען מען קען אריינלייגן אן עזות דקדושה אינעם קינד, אז ער זאל זיך נישט שעמען פון זיינע חברים אנצוטון צוויי פאר תפילין, דורך רעדן צו אים פון דאס גרויסקייט פון אנטון צוויי פאר תפילין רש"י און רבינו תם, אבער אז מען זעט אז ער שעמט זיך און די חבירים וועלן לאכן פון אים - איז נישט כדאי צו דוחק זיין את השעה.


דאס איז איינע פון די זאכן וואס האט אונז געשטופט צו עפענען ברסלב'ע מוסדות, אז די קינדער זאלן אויפוואקסן מיט א געפיל צום רבי'ן, און נישט האבן קיין בושה פון תפילין דרבינו תם, פון פארן אויף אומאן און אפגערעדט פון סדר דרך הלימוד וכו' וכו', ווייל דער רבי האט געהייסן מען זאל אנטון פון די בר מצוה ביידע פאר תפילין, און אז דער רבי האט אזוי געהייסן איז זיכער אז אזוי דארף מען טון. אויך רבי נתן זאגט (לקוטי הלכות תפילין הלכה ה', אות כח): "וְעַל כֵּן כָּל מִי שֶׁרוֹצֶה לְקָרֵב אֶת עַצְמוֹ לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ וְכוּ' צָרִיךְ לְהָנִיחַ תְּפִילִין דְּרַבֵּנוּ תַּם כְּמוֹ שֶׁהִזְהִיר רַבֵּינוּ זִכְרוֹנוֹ לִבְרָכָה אֶת אֲנָשָׁיו לְהָנִיחַ תְּפִילִין דְּרַבֵּנוּ תַּם", ווער עס וויל מקורב ווערן צום אייבערשטן זאל מקפיד זיין אנצוטון תפילין דרבינו תם, אזוי ווי דער הייליגער רבי האט מזהיר געווען זיינע מענטשן; און קוקט אריין אין זיינע הייליגע ווערטער וואס ער שרייבט ווייטער, מורא'דיגע ווערטער (שם, אות כט): "וְעַל כֵּן עַכְשָׁיו בְּעִקְּבוֹת מְשִׁיחָא בְּסוֹף הַגָּלוּת צְרִיכִים לִזָּהֵר מְאֹד לְהָנִיחַ תְּפִילִין דְּרַבֵּנוּ תַּם כְּמוֹ שֶׁהִזְהִירוּ כָּל הַצַּדִּיקִים אֲמִתִּיִּים שֶׁהָיוּ בְּיָמֵינוּ", אין די היינטיגע טעג וואס מען האלט שוין ממש ביי די גאולה, מיר גייען שוין אט אט ארויס פון גלות, דארף מען זייער אכטונג געבן אנצוטון תפילין דרבינו תם, אזוי ווי אלע צדיקים האבן אונז מזהיר געווען, "כִּי עַכְשָׁיו הִתְגַּבֵּר הַבַּעַל דָּבָר מְאֹד מְאֹד מַחֲמַת שֶׁרוֹאֶה שֶׁקָּרוֹב לָבֹא קִצּוֹ", ווייל דער יצר הרע איז זיך זייער מתגבר זעענדיג ווי זיין סוף קומט שוין, דערפאר דארפן מיר האבן ביידע פאר תפילין זיך צו קענען קריגן מיט אים.


דער אייבערשטער זאל העלפן ענק זאלן זען אסאך נחת ביי דעם קינד און ביי אלע קינדער, אלע זאלן אויסוואקסן ערליכע אידן.

#568 - שרייען אויף קינדער פון פארלוירנקייט, העלפט נישט
מוסדות, דרך ארץ, הדרכות, חיזוק פאר מחנכים

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת וירא, י"א מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


נעכטן איז געווען ביי מיר האברך ... נרו יאיר, ער איז געקומען רעדן צו מיר וועגן זיינע פריוואטע זאכן. בתוך הדברים האב איך אים געפרעגט אויב זיינע קינדער קומען אהיים פרייליך פון חדר, זאגט ער אז זיינע קינדער זענען זייער זייער פרייליך, נאר איין זאך, זיין קינד פון כיתה ... זאגט אז דער מלמד הערט נישט אויף שרייען: "דרך ארץ", "דרך ארץ", און אויך זיין זון פון כיתה ... זאגט אז דער מלמד דארף א גאנצן צייט שרייען: "דרך ארץ, דרך ארץ"; וויל איך דיר בעטן זאלסט מחזק זיין די מלמדים זיי זאלן וויסן וויפיל צו זאגן און וויפיל צו פארלאנגען, און אויב מען שרייט פון פארלוירנקייט העלפט נישט דאס שרייען, עס מאכט נאר ערגער.


אויך זאלסטו מיר מודיע זיין יעדע פרט ופרט וואס טוט זיך אין חדר; סיי פון די מלמדים און סיי פון די באס דרייווערס, פון די באס מלמדים און פון די מענידזשער; איך וויל זיין אין חדר, איך וויל וויסן יעדע פרט פון חדר, ווייל דאס איז ביי מיר וויכטיגער פון יעדע זאך.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.