בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#186 - אין בית פיגא קענען נאר ארבעטן די וועלכע האבן א ריינע שטוב
צניעות, הדרכות, בית פיגא

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת במדבר, כ"ט אייר, מ"ד לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי', מנהלת בית פיגא, קרית ברסלב ליבערטי


זייט מחזק די טיטשערס, דאס מערסטע חיזוק דארפן די וואס טוען מיט אנדערע. מוהרא"ש זאגט די ווערטער פון חכמינו זכרונם לברכה (ספרי נשא, פיסקא א): "אֵין מְחַזְקִין אֶלָא לִמְּחוּזָקִין", דאס מיינט מען מלמדים און טיטשערס וואס זענען עוסק מיט אויפברענגען קינדער, זיי דארפן דאס מערסטע חיזוק.


איך וויל בעטן, אזוי ווי לעצטנס איז געווארן די סטייל מען גייט מיט לאנגע קליידער, וויל איך בעטן די לערערינס פון בית פיגא זאלן קומען אנגעטון - נישט לאנג און נישט קורץ, נישט נאכגיין די סטיילס, נאר זיין א ביישפיל פאר אונזערע קינדער וואס איז שיין פאר א אידישע פרוי. איך פארלאנג פון אלע טיטשערס זאלן קומען אין בית פיגא אנגעטון שיין און איידל, און איך בעט אויך ווען מען קומט נישט אין בית פיגא זאל מען גיין אנגעטון איידל און שיין.


אויך וויל איך נאכאמאל מחזק זיין אז אין די פיר ווענט פון בית פיגא קענען נאר ארבעטן טיטשערס וואס האבן א ריינע שטוב, זיי האבן נישט קיין טעלעפאן, ווידיאוס, מאוויס, סאושעל מידיע; די פיר ווענט פון בית פיגא איז הייליג, און איך וויל די שכינה הקדושה זאל בלייבן ביי אונז, און די תורה זאגט (דברים כג, טו): "כִּי ה' אֱלֹקֶיךָ מִתְהַלֵּךְ בְּקֶרֶב מַחֲנֶךָ לְהַצִּילְךָ וְלָתֵת אֹיְבֶיךָ לְפָנֶיךָ, וְהָיָה מַחֲנֶיךָ קָדוֹשׁ, וְלֹא יִרְאֶה בְךָ עֶרְוַת דָּבָר, וְשָׁב מֵאַחֲרֶיךָ", איר זאלט זיך פירן הייליג, ווייל אויב איר וועט זיך נישט פירן בצניעות וועל איך אוועק גיין פון אייך.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#185 - האלט קאפ אויף דריי זאכן, וועט דיין שטוב זיין א גן עדן
שלום בית, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת במדבר, כ"ח אייר, מ"ג לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


צו מיין טייערער ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זיי מיר מוחל אז איך האב געשריגן אויף דיר ווען דו ביסט געווען ביי מיר מיט דיין ווייב אין ירושלים, איך האב דיר נישט געוואלט פארשעמען, איך וויל דיר פשט ראטעווען דיין שטוב. איך וויל נישט דו זאלסט זיך חס ושלום גט'ן, דו האסט א שטוב מיט קינדער, און חכמינו זכרונם לברכה זאגן (גיטין צ:): "כָּל הַמְגָרֵשׁ אֶת אִשְׁתּוֹ", ווען מאן און ווייב גט'ן זיך, "אֲפִילוּ מִזְבֵּחַ מוֹרִיד דְּמָעוֹת", אפילו דער מזבח וויינט, און מוהרא"ש זכרונו לברכה פרעגט: "פארוואס וויינט דער מזבח? עס זענען דאך דא אסאך כלים אין בית המקדש, וואס עפעס כאפט ער אן די לשון אז דער מזבח וויינט?" זאגט מוהרא"ש, דער מזבח וויינט און זאגט: "מען איז שוין מקריב אויף מיר גענוג קרבנות, פארוואס פעלט אויס מען זאל ברענגען נאך קרבנות..."


מיין טייערער ליבער ברודער, ערווארט נישט דיין ווייב זאל דיר חשוב האלטן, ערווארט נישט דיין כבוד זאל קומען פון איר, דו טו דעם רצון השם, און אז די רצון השם איז רעדן שיין צו די ווייב און מיט כבוד - זאלסטו דאס טון אן קיין חשבונות, און אז זי רעדט צו דיר ווי א שקלאפטע - זאלסטו ווייטער רעדן מיט דרך ארץ און כבוד, ווייל דער רבי האט אונז זייער געווארנט מיר זאלן מכבד זיין די ווייב. אזוי ווי רבי נתן שרייבט (שיחות הר"ן, סימן רסג): "סִפֵּר לִי אֶחָד שֶׁהָיָה מֵשִׂיחַ עִמּוֹ זִכְרוֹנוֹ לִבְרָכָה", איינער האט מיר דערציילט אז ער האט געהאט א שמועס מיטן רבי'ן, "מֵעִנְיַן בְּנֵי הַנְּעוּרִים, שֶׁשָּׁכִיחַ מְאֹד שֶׁנַּעֲשֶׂה קִלְקוּל בֵּינֵיהֶם וּבֵין נְשׁוֹתֵיהֶם, וְנִפְרָדִים זֶה מִזֶּה אֵיזֶה זְמַן", איבער דעם וואס מען זעט אינגעלייט צעטיילן זיך פאר א שטיק צייט, "וְלִפְעָמִים נַעֲשֶׂה מִזֶּה פֵּרוּד לְגַמְרֵי חַס וְשָׁלוֹם", און אסאך מאל ווערט נאכדעם א גט חס ושלום, "אָמַר, שֶׁזֶּה מַעֲשֶׂה בַּעַל דָּבָר", דער רבי האט געזאגט אז דאס איז מעשה בעל דבר, "שֶׁמַּנִּיחַ אֶת עַצְמוֹ עַל זֶה מְאֹד, לְקַלְקֵל הַשָּׁלוֹם שֶׁל בְּנֵי הַנְּעוּרִים, כְּדֵי שֶׁיִּתָּפְסוּ בִּמְצוּדָתוֹ חַס וְשָׁלוֹם עַל יְדֵי זֶה", דער יצר הרע מאכט מען זאל זיך צעטיילן, ווייל אז מען איז אן א ווייב כאפט ער אריין דעם מענטש ביי אים אין זאק אריין, "כִּי הוּא אוֹרֵב עַל זֶה מְאֹד, לְתָפְסָם בִּנְעוּרֵיהֶם עַל יְדֵי קִלְקוּל הַשְּׁלוֹם בַּיִת חַס וְשָׁלוֹם, שֶׁגּוֹרֵם בְּעַרְמוּמִיּוּתוֹ לְקַלְקֵל הַשָּׁלוֹם שֶׁבֵּינֵיהֶם", ווייל דער יצר הרע לאקערט אויף יונגע פארפעלקער זיי צו צעטיילן און אזוי כאפט ער זיי אריין אין שמוציגע עבירות.


ליבער ברודער, קענסט נאך מאכן דיין שטוב, דיין לעבן - פאר א 'גן עדן', אז דו וועסט היטן די דריי זאכן: ערשטנס, 'נישט טשעפען', צווייטנס 'נישט טענה'ן' און דריטנס 'גוטע ווערטער'; האלט קאפ אויף די דריי זאכן, נישט פליקן, אדער לאכן פון איר, און נישט טענה'ן, לאז דיין ווייב זיין גערעכט, דער רבי זאגט קלאר (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רב), מען זאל זיך נישט טענה'ן מיט די ווייב, און מען זאל איר אלץ געבן די לעצטע ווארט, און איר געבן גערעכט.


איך דארף אריין לויפן צו די בחורים, זיי זענען אזוי צעבראכן, זיי ווארטן אויף א גוט ווארט, איך וועל דיר נאך שרייבן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.



 

#184 - לערנען מיט די בחורים צו זיין נאנט צום אייבערשטן
ישיבה, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת אמור, ט"ו אייר, כ"ט לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, בארא פארק


עס איז שפעט ביינאכט, איך בין זייער אפגעמאטערט פון מיין נסיעה קיין ארץ ישראל, איך בין נאך כמעט נישט געשלאפן פון שבת, דאך שפיר איך אז איך מוז דיר שרייבן פון אונזער ישיבה אין ירושלים.


איך בין היינט געווען מיט די בחורים, פארברענגט מיט זיי, זיך מער באקאנט געמאכט אינאיינעם מיט זייער מגיד שיעור ר' משה שמואל נרו יאיר, איך וויל דיר זאגן, די ישיבה איז שענער ווי אונזער ישיבה אין אמעריקע, די בחורים זענען איידל, איינס ביי איינס, פיל מיט גוטע מידות און יראת שמים, זיי האבן זייער א שטארקע געפיל צום מגיד שיעור, זיי האבן א שטארקע דרך ארץ און פאלגן.


איך האלט עס איז גוט דו זאלסט מיט אים רעדן, בבחינת ומקבלין דין מן דין, דו קענסט פון אים הערן ווי, ווען און ווי אזוי צו רעדן מיט דיינע תלמידים, און אויך ער קען פון דיר הערן, און אז מען וועט ארבעטן אינאיינעם קען מען זייער פיל אויפטון, מען קען אויפבויען א הייליגע מיליטער פארן אייבערשטן און פאר די תורה, דורך לערנען מיט די בחורים 'לכתחילה אריבער', זיין נאנט צום אייבערשטן, רעדן צום אייבערשטן, און די זיסע האניג'דיגע סדר דרך הלימוד פון לערנען די הייליגע תורה, אפילו נאר זאגן די ווערטער אן פארשטיין, און יראת שמים, קדושת הברית און מידות טובות.


פון דיין ראש ישיבה וואס ליבט דיך.

#183 - מיט קלוגשאפט קען מען מאכן דעם מאן צופרידן
שלום בית, הדרכות, מורה דרך

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת תזריע מצורע, ג' אייר, י"ח לעומר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


מיטן אייבערשטנ'ס הילף קום איך קיין ארץ ישראל אויף ל"ג בעומר, איז גוט איר זאלט פרעגן אייער מאן אויב ער וויל קומען שמועסן מיט מיר, אזוי וועל איך אים קענען מחזק זיין.


עס איז וויכטיג צו וויסן אז מען קען איבערדרייען א מאן זייער גרינג דורכדעם וואס מען קוקט גוט אויף אים און מען איז אים דן לכף זכות, נאר דער פראבלעם איז, אז דער שטן פארשטעלט זיך ווי א פרומער, און די פרוי כאפט נישט אז אין איר איז יעצט דא די 'פרומע שטן', און זי אליין מאכט זיך חרוב איר שטוב.


א קלוגע פרוי וועט אכטונג געבן קיינמאל נישט ארויסווייזן פאר איר מאן אז זי איז מער קלוג אדער מער ערליך, זי וועט מיט חכמה זיך פארשטעלן ווי זי טוט דאס צוליב דאס, און זי מאכט אזוי צוליב יענץ, אבער נישט זיך ארויסשטעלן פארן מאן ווי זי איז די קלוגע און ערליכע, און ער איז דער בטלן און נישט ערליכער. די תורה זאגט (משלי יד, א): "חַכְמוֹת נָשִׁים", א קלוגע פרוי, "בָּנְתָה בֵיתָהּ", בויט אויף איר שטוב, "וְאִוֶּלֶת", און א נארישע פרוי, "בְּיָדֶיהָ תֶהֶרְסֶנּוּ", מיט אירע הענט טוט זי איינווארפן איר שטוב.


אפילו עס וועט אייך אויסקומען צו גיין מיט אייער מאן צו א רב רעדן און שמועסן ווי אזוי זיך צו פירן, זאלט איר זיין קלוג און פארשטעלן די שאלה אויף זיך, נישט אויפן מאן. צום ביישפיל, א פרוי וואס איר מאן מוטשעט איר צו גיין אנגעטון פריצות'דיג און זי וויל נישט, וועט זי פרעגן ביים רב אינאיינעם מיט איר מאן אויף זיך, 'מעג איך גיין אזוי און אזוי?' אזוי געבט זי אכטונג אז איר מאן זאל זאל נישט ווערן פארשעמט, און ממילא וועלן זיי טון נאר וואס די תורה זאגט, אבער א נארישע פרוי וועט קומען און זיך אהערשטעלן ווי די גרעסטע צדיקת, און אראפמאלן איר מאן ווי א פארברעכער, איז וואס קען מען ערווארטן דא זאל זיין.


מיט אייער קלוגשאפט קענט איר מאכן אייער מאן זאט און צופרידן, און איר וועט בלייבן אנגעטון איידל און ערליך. חכמינו זכרונם לברכה (נדה מה:): "מְלַמֵּד שֶׁנָתַן הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא בִּינָה יְתֵירָה בָּאִשָּׁה יוֹתֵר מִבָּאִישׁ", דער אייבערשטער האט געגעבן פאר פרויען מער קלוגשאפט ווי פארן מאן.


איך דארף מקצר זיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#182 - זיצן איין מאל א וואך מיט אלע איינגעשטעלטע
מוסדות, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת צו, י"א ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש ברסלב ליבערטי


איך וויל דו זאלסט מאכן באופן קבוע, איין מאל א וואך אדער איין מאל אין צוויי וואכן - א צאמקום פאר די באס דרייווערס. מיט די מלמדים טוסטו דאס שוין, און דאס איז די הצלחה דיינע, יעצט דארפסטו דאס טון מיט די דרייווערס, און אזוי אויך אלע וואס האבן נאר א שייכות צו די חינוך פון די קינדער, ווייל איך וויל זייער אז די טרענספארטעישן זאל זיין אונטער די השגחה און הדרכה פון דיר, פארשטייט זיך אז טעכניש, די סדר, און ווער עס זאל דרייווען- דאס וועט דער מענעדזשער מסדר זיין, אבער די צוגאנג צו די קינדער און צו די עלטערן - זאל גיין דורך דיר.


דער עיקר דארף מען אויסהערן יעדן דרייווער, און אויב איז דאס זאכן וואס מען קען פאררעכטן - דארף מען פאררעכטן, אבער רוב מאל איז דאס א געפיל זאך, דער מענטש זאל שפירן ווי איינער ווייסט וואס ער גייט אריבער און וואס פאסירט.


אז דו וועסט זיצן איין מאל א וואך מיט אלע איינגעשטעלטע, זיי אויסהערן, וועט די מוסד בלייבן ווארעם און געפיליש.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#181 - אמאל קען רעדן מער ערגער מאכן ווי אויפטון
שערן די האר, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת צו, י' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מיין טייערער ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


רעד נישט קיין ווארט מיט דיין ווייב פון זיך אפשערן די האר, ווייל מען קען אמאל מער ערגער מאכן ווי אויפטון. דו זאלסט איר אלץ לויבן אז זי איז א גוטע און אן איידעלע, און בעט דעם אייבערשטן ער זאל דיר מאכן די נס אז דיין ווייב זאל זיך אפשערן איר האר פון איר אייגענע ווילן.


איך דערמאן זיך א שיינע ווארט, חכמינו זכרונם לברכה (עירובין ק:) רעכענען אויס די צען קללות וואס מען האט געגעבן פאר חוה ביים עסן פון די עץ הדעת, און די גמרא זאגט: "במתניתא תנא, מגדלת שער כלילית", אז דער תנא פון די ברייתא לייגט צו נאך דריי קללות, אז א פרוי האט האר ווי די שדים, "ויושבת וכו', ונעשית וכו'"; פרעגט די גמרא, און פארוואס די ערשטע תנא רעכנט נישט אויס די דריי קללות? זאגט די גמרא: "שבח הוא לה", דער תנא האלט עס איז נישט קיין קללה, און רש"י רעדט נאר פון די אנדערע צוויי וואס די שבח איז, פרעגן די מפרשים פארוואס זאגט נישט רש"י וואס איז די שבח פון "ומגדלת שעיר כלילית"? די מהרש"א זאגט אז דאס איז שוין אין די קללה פון "עטופה כאבל", עיין שם. איך האב געהערט פון א ברסלב'ער חסיד, די ערשטע שיטה האלט, ווער בעט דיך צו האבן די קללה? אז מען שערט זיך אפ די האר איז אויס קללה, ודברי פי חכם חן.


ברענג אהיים יעדע וואך פאר דיין ווייב די וועכנטליכע קונטרס עצתו אמונה, אז מען וועט ליינען ביי דיר אין שטוב די קונטרסים וועט דיין ווייב און דיין שטוב זיך פירן מיט די וועג פון צדיקים, און גיין אין די וועג וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#180 - די היינטיגע דור דארף איין זאך, ליבשאפט און ווארעמקייט
צניעות, חינוך הילדים, גניבה, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת ויקרא, ו' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך האב הנאה צו הערן ווי איר געבט זיך איבער פאר די קינדער.


בנוגע די מיידל וואס גנב'עט, און וואס מען טוט אלץ מיט איר העלפט עס נישט; איר שרייבט איר האט רחמנות אויפן קינד, ריכטיג איז איר זאלט רופן די טאטע און דערציילן, ווייל אויב מען שטעלט דאס נישט אפ ווען מען איז יונג - קען דאס זיין זייער געפערליך שפעטער.


איר דארפט רעדן צו די מנהלת און איר קענט איר ווייזן די בריוו און זיך דורכרעדן ווי אזוי דאס איינצומעלדן פאר די עלטערן, ווייל אויב מען וועט דאס לאזן לויפן חס ושלום, מען וועט נישט טון פאר דעם, וואס וועט זיין ווען די מיידל וועט ווערן עלטער.


דער עיקר זאלט איר אריינברענגען אין די תלמידות א ליבשאפט צום אייבערשטן, א ליבשאפט צו די מצוות, צו איידלקייט, צו גיין מיט שיינע קליידער נישט קיין קורצע, צו גיין מיט שיינע קאלירן נישט קיין פראסטע, צו גיין פארמאכט נישט אויסגעשניטן, און מיט ערמל ביז די ביין, ווייל די היינטיגע דור דארף איין זאך: "ליבשאפט און ווארעמקייט", און אז מען ווייזט זיי אז ליבשאפט און ווארעמקייט איז אין די תורה - וועלן אלע זיין ערליך און איידל.


דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

#179 - לויף נישט אוועק אויף פסח
הדרכות, פסח

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת ויקרא, ב' ניסן, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


יעצט ווען דו מאכסט דיינע פלענער אויף יום טוב פסח, געדענק אז פסח עסט מען נאר אין שטוב, אדער ביי די עלטערן אדער ביי זיידעס, מען מישט זיך נישט פסח מיט קיינעם, און מען גייט נישט אין האטעלס וכו'.


לויף נישט אוועק פון פסח'דיג מאכן, לויף נישט אוועק פון אויסרוימען די חמץ, היינטיגע צייטן איז עס נישט שווער, אמאל האט מען געניצט די חמץ'דיגע כלים פאר פסח, האט מען דאס געדארפט אויסקראצן און אויסרייבן און כשר'ן, דאס איז א שווערע ארבעט. היינט האט יעדער פסח'דיגע כלים, איז דאס איינרישן דעם יום טוב נישט אזוי שווער.


לויף נישט אוועק פון שטוב, בלייב אין שטוב אויף יום טוב, אדער ביי דיינע עלטערן אדער ווייב'ס עלטערן, און בעט דעם אייבערשטן דו זאלסט זוכה זיין צו א פרייליכע יום טוב און צו די הייליגקייט פון יום טוב; ווי מער מען בעט אויף שפירן א טעם אין די מצוות, שפירן די הייליגקייט פון די מצוות - איז מען זוכה אנצוקומען צו דעם.


פסח זיצט מען די גאנצע משפחה אינאיינעם, אזוי ווי מען פלעגט עסן אינאיינעם די 'קרבן פסח' - וואס מען האט געגעסן אינאיינעם מיט די משפחה.


ביים הייליגן רבי'ן האט קיינער נישט מיט געגעסן ליל הסדר, דער רבי האט געגעסן נאר מיט זיין משפחה. איינמאל האט רבי נתן געדארפט עפעס נעמען פון א צימער, איז ער אריבער די שטוב וואו דער רבי איז געווען, און ער האט געזען דעם רבי'ן זיצן מיטן קיטל און מיט א טלית און די פנים איז אים געווען רויט פון דביקות און התלהבות, רבי נתן האט זיך זייער מחי' געווען מיט דעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאלן זוכה זיין צו (פסחים קטז:): "וְנֹאכַל שָׁם מִן הַזְּבָחִים וּמִן הַפְּסָחִים"; און צו (מיכה ז, טו): "כִּימֵי צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אַרְאֶנּוּ נִפְלָאוֹת", אמן.

#178 - זי שפירט זיך ווי א שמאטע
שלום בית, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויקהל, י"ח אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר


דיין ווייב האט איבערגעלאזט א הודעה אז עס איז איר זייער שווער, זי שפירט זיך ווי א שמאטע, זי שפירט זיך ווי זי איז גארנישט ווערד.


ווי איך פארשטיי פון אירע ווערטער איז זי זייער איבערגעשטרענגט און נישט פרייליך. וויל איך דיר בעטן דו זאלסט איר שטארקן, זאלסט מאכן צייט פאר איר, רעדן מיט איר, און איר פרייליך מאכן. דער עיקר זאלסטו איר אויסהערן, און אז זי שרייט דיך אן - זאלסטו דאס נישט נעמען פערזענליך, זאלסט איר איבערבעטן, און נישט אויפווייזן אז דו ביסט גערעכט, זאלסט איר געבן גערעכט, חס ושלום טענה'ען, חס ושלום אויפווייזן אז זי איז נישט גערעכט, נאר געב גוטע ווערטער, און בעט דעם אייבערשטן עס זאל זיין שמחה אין שטוב און שלום בית.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#177 - האלטן ביי אונז אין שול די זמן רבינו תם
בית המדרש, הדרכות, גבאי, מוצאי שבת קודש

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת כי תשא, י"ב אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מיין טייערער ... נרו יאיר, אלעד


איך פריי זיך זייער צו הערן אז דו שטארקסט זיך מיטן הייליגן רבינ'ס עצות.


אויך הער איך זייער גוטע גריסן פון דיין גבאות ביי אונז אין שול אין אלעד, ווי מען פירט זיך מיט דרך ארץ.


איך וויל דו זאלסט האלטן ביי אונז אין שול די זמן רבינו תם, צוויי און זיבעציג מינוט נאכן שקיעה. מען קען דאווענען מעריב מוצאי שבת אפאר מינוט פריער, אבער נישט ענדיגן פריער מעריב כדאי עס זאל נישט ארויסקומען קיין חשש חילול שבת, און אויך פורים זאלן ענק ליינען די מגילה ביים רבינו תם זמן, און אויך זאלסטו ווייזן די בריוו פאר די גבאים פון אונזערע שולן היכל הקודש בארץ הקודש ירושלים, בני ברק, טבריה, צפת, יבנאל, בית שמש, ברכפלד; מען זאל נישט מזלזל זיין אין די זמן פון רבינו תם, אזוי ווי די הלכה איז.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#176 - האבן סבלנות צו די עלטערן פון די תלמידות
הדרכות, חיזוק פאר מחנכים

בעזרת ה' יתברך - ד' פרשת תרומה, כ"ט שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי', טיטשער בית פיגא קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן די הודעה.


איך וויל אייך זייער בעטן, אזוי ווי איר האט סבלנות צו אייערע תלמידות און איר געדענקט אז מיידלעך זענען נישט שלעכט, מיידלעך ווייסן נישט, און מען דארף זיי לערנען ווי זיך צו פירן, און אפילו נאכן לערנען דארף מען נאכאמאל איבערזאגן, און נאכן איבערזאגן דארף מען פון פריש איבערזאגן, און לערנען ביז מען דערהערט וואס מען לערנט זיי.


אזוי וויל איך אייך בעטן - איר זאלט קוקן אויף די מאמעס פון די תלמידות; איר זאלט וויסן און געדענקען אז נישט אלע מאמעס ווייסן ווי אזוי צו זיין א מאמע און ווי אזוי מען דארף מחנך זיין, און אז מען רופט אייך אן מיט טענות און מען זאגט די טענות ווען די קינדער הערן דאס - זאלט איר דאס נישט נעמען צום הארצן, נאר אויסהערן, און ממה נפשך; אויב איז דאס וואס מען דארף פאררעכטן - זאלט איר זאגן: "יישר כח, איך וועל פאררעכטן", און אויב איז דאס נישט וואס מען דארף פאררעכטן, זאלט איר אויך זאגן: "יישר כח", און בעטן דעם אייבערשטן אז אלע אידן זאלן האבן נאר גוטס און אלע גזירות זאלן בטל ווערן.


ווען מען באקומט א בזיון איז דאס א ספעציעלע צייט צו פועל'ן ישועות.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.



 

#175 - א כלה לערערין
תודה והודאה, הדרכות, כלה

בעזרת ה' יתברך - ד' פרשת משפטים, כ"ב שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך פריי זיך זייער צו הערן אז מען האט שוין באשטימט א טאג פאר די חתונה פון אייער טאכטער תחי'; דער אייבערשטער זאל העלפן דאס יונג פארל זאלן לעבן מיט ליבשאפט און פרידן, און זאלן אויפשטעלן ערליכע אידישע דורות.


בנוגע ביי וועם זי זאל גיין לערנען וכו'; ביי די פרוי מרת לעווי פון בני ברק די לערערין אין בית פיגא, זי וועט איר לערנען און אנגרייטן אויף אלעס וואס א אידישע ערליכע פרוי דארף וויסן אויף די חתונה, זי איז אונזער כלה לערערין אין ארץ ישראל.


דער עיקר זאלט איר נישט אויפהערן דאנקען דעם אייבערשטן אויף די חסדים וואס ער טוט מיט ענק, ווי מער מען דאנקט דעם אייבערשטן - אלץ מער כח באקומט מען, אלץ מער שיינט די זיסע געשמאקע איינגענעמע ליכטיגקייט פונעם אייבערשטן.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#174 - חס ושלום ווייזן פאר קינדער קליפס און ווידיאוס
מוסדות, הדרכות, ווידיאו

בעזרת ה' יתברך - ד' פרשת משפטים, כ"ב שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, מלמד בתלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


אויף דיין פראגע אויב מען זאל ווייזן פאר קינדער קליפס און מוזיק ווידיאוס; דו ווייסט וואס מוהרא"ש האט אונז געלערנט, חס ושלום ווייזן פאר קינדער קליפס און ווידיאוס.


עס איז דא א בריוו וואס מוהרא"ש האט מיר געשריבן ווען איינע פון די איינגעשטעלטע אין חדר האבן געוויזן פאר די קינדער א קליפ פון א זינגער ווי ער טאנצט, איך האב נישט געוויסט פון די מעשה ביז איך האב באקומען די בריוו פון מוהרא"ש; איך וואלט קיינמאל נישט געלאזט אזא זאך פאסירן, איך בין אבער אין יענע צייט געווען זייער איבערגעשטרענגט, איך האב געהאלטן אינמיטן די פונדאמענט פון די מוסד, ווען אלע האבן נאך געלאכט, ווען קיינער האט מיך נישט געהאלפן, און פלוצלונג באקום איך א בריוו פון מוהרא"ש: "אויב דו וועסט ווייזן קליפס פאר די קינדער - זאלסטו אראפנעמען מיין נאמען פון די מוסד".


ווייז נישט קיין שום קליפס פאר קינדער; אפילו קליפס און ווידיאוס וואס מען מאכט פאר הפצה, פאר די מענטשן וואס מען קען נישט אנקומען צו זיי נאר דורך אן אונטער טיר, וד"ל.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#173 - נפטר ווערן איז נישט קיין שרעקעדיגע זאך
חינוך הילדים, שטעטל, הדרכות, יום המיתה

בעזרת ה' יתברך - ליל שישי פרשת יתרו, ט"ז שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש, קרית ברסלב


בנוגע וכו'; נפטר ווערן איז נישט קיין שרעקעדיגע זאך, מלמדים מעגן דערציילן פון נפטר ווערן, (ביי די יונגערע קלאסן דארף מען נישט רעדן קיין סאך פון דעם), און אז א קינד ווערט דערשראקן פון נפטר ווערן - געבט מען אים צו פארשטיין אז ביי ערליכע אידן איז דאס נישט שרעקעדיג, ווייל אז מען לערנט, מען דאווענט, מען טוט מצוות און מעשים טובים - גייט מען אין גן עדן מיט די הייליגע צדיקים.


בנוגע אויסטיילן די געהאלט האבלוועגס; ביסט גערעכט, מען קען נישט אויסטיילן האלבוועגס, אדער פאר יעדן אדער פאר קיינעם. איך וועל רעדן אין אפיס מען זאל מאכן אלע אויף איין מאל, ווייל איך וויל יא דו זאלסט אויסטיילן די געהאלט פאר די מלמדים, אזוי קענסטו געבן גוטע וועטער, צושרייבן א גוט ווארט, און אויב מען דארף חיזוק פאר שמירת הזמנים - קענסטו דאס גרינגער בעטן וכו'.


מיר דארפן זיך זייער שטארקן, איך האלט פאר מיינע אויגן די מעשה וואס דער רבי האט דערציילט מיטן הערש, דער הייליגער רבי האט דערציילט, א קעניג איז געגאנגען אין וואלד פאנגען חיות מיט זיינע מיניסטארן, דער קעניג האט אנגעהויבן נאכלויפן א הערש, ער האט נאר געוואלט כאפן דעם הערש. פלוצלונג האט אנגעהויבן גיין א שלאקס רעגן, די מענטשן וואס זענען מיטגעגאנגען מיטן קעניג האבן אנגעהויבן אהיימגיין, האט דער קעניג געזאגט: "איך מוז כאפן דעם הערש, אז ענק ווילן אהיימגיין גייט אהיים", און דער רבי האט אויסגעפירט: "איך מוז כאפן דעם הערש, ווער עס וויל - קען צוריקגיין".


אז איך קום אין שטעטל און איך נעם דעם סעווענטין כמספר 'טוב', און איך גיי ארויס ביי 'הונדערט און צוויי' כמנין 'צבי' - צו כאפן די הערש כמנין 'אמונה', און ווער עס וויל קען אהיים גיין.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#172 - אלע זאלן ארבעטן אינאיינעם, און רעדן מיט דרך ארץ
מוסדות, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ליל שישי פרשת יתרו, ט"ז שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש, קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


ריכטיג איז אז דער מנהל זאל אויסטיילן די געהאלט פאר די מלמדים, די מנהלת זאל אויסטיילן די געהאלט פאר די טיטשערס, דער באס מענידזשער זאל אויסטיילן פאר די דרייווערס און אין אפיס זאל דער אדמיניסטראטער טיילן פאר די סעקריטעריס, אזוי איז ריכטיג מכמה טעמים.


איך האף עס וועט ווערן סדר אין אפיס, איך בעט דעם אייבערשטן אלע זאלן ארבעטן אינאיינעם, מען זאל רעדן מיט דרך ארץ, עס זאל נישט זיין קיין פיינטשאפט; ביים רבינ'ס זאך דארף מען סבלנות און תפילה, און זאכן וועלן קומען אין פלאץ.


(רעד מיטן אדמיניסטראטער אז אפילו לויט די נייע פלאן פון באצאלן וכו' - זאל מען האלטן די געהאלט אין אפיס ביז ווען מען וועט האבן די גאנצע געלט און עס וועט זיין פאר אלעמען, אזוי וועסטו קענען געבן אלעמען אויף איינמאל, איך וועל נאך רעדן מיט דיר פנים בפנים).


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#171 - זען נאר גוטס ביי די קינדער, אויך די חתונה געהאטע
קינדער, חתונה, הדרכות, א גוט אויג

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת יתרו, י"ג שבט, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


זיי מקרב דיינע קינדער, און אויך דיינע חתונה געהאטע קינדער, און אז זיי פירן זיך אנדערש, און זיי מאכן אנדערש וכו' וכו' - זאלסטו חס ושלום זיי מרחק זיין, קינדער דארף מען זייער מקרב זיין, בפרט נאך די חתונה, דעמאלט מוז מען זיי זייער מקרב זיין.


דיין זון ... נרו יאיר איז אזוי טייער, און אויך זיין ווייב תחי', זאל דיך נישט באדערן זייער קטנות הדעת, זיין סוועדער מיט זיינע שמאלע הויזן וכו'; דאס איז קטנות הדעת, מען וואקסט דאס אויס. לויט ווי איך האב געהערט ביסטו אויך דאס אריבער אין די יונגע יארן, יעצט האלסטו ביי אנדערע מוחין וכו', און אז דו וועסט זיי מקרב זיין מיט ווארעמקייט און ליבשאפט, וועלן זיי דאס אויך אפלאזן.


אז דיין זון רופט דיך זאלסטו אויפהייבן די טעלעפאן, און אז ער רופט דיך נישט - זאלסטו אים רופן, געב אים די גוטע געפיל, אז ער האט א טאטע וואס ליבט אים, געב אים די גוטע געפיל אז זיין טאטע האלט פון אים; נאר אז מען האלט און ביז וויפיל מען האלט פון די קינדער - אזוי קענען זיי וואקסן און מצליח זיין.


ביי התבודדות זאלסטו דאס אויסשמועסן מיטן אייבערשטן, און בעטן פאר דיר דו זאלסט האבן גוטע אויגן און א גוט הארץ, נאר זען גוטס ביי דיינע קינדער און ביי אלע אידן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#170 - א ראש חודש סעודה פאר די פרויען אין אפיס
מוסדות, הדרכות, אפיס, ראש חודש

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


עס איז זייער גוט איר זאלט צאמנעמען יעדע ראש חודש די פרויען, מאכן א ראש חודש סעודה, און געבן די געלעגנהייט פאר יעדע פרוי צו זאגן וואס מען קען בעסער מאכן אין אפיס, וואס מען קען זיך גרינגער מאכן.


עס איז א פאסיגע צייט דאס צו מאכן ראש חודש, ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן (פרקי דרבי אליעזר פרק מה), ראש חודש איז א יום טוב פאר פרויען, די יום טוב האט מען זיי געגעבן פארן זיין שטארק אין אמונת חכמים, נישט וועלן אפלאזן משה רבינו, נישט גיין מיט די ערב רב וואס האבן געהעצט קעגן משה רבינו; זאלן ענק זיך צאמזעצן, אלע געטרייע ארבעטערס אין די אפיס פון די מוסד, און דאנקען דעם אייבערשטן אז ענק האבן אזא הייליגע ארבעט, ענק בויען די משכן, די בית המקדש.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מדרש הגדול ויקהל לה, כב), די פרויען האבן ערשט געברענגט די געלט צו בויען די משכן, פאר די מענער, און דעריבער האבן זיי זוכה געווען אריינצוגיין קיין ארץ ישראל, און די מענער זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, ווייל פרויען האבן א שטערקערע אמונת חכמים.


אויך ביי די חטא פון די מרגלים, ווען אלע האבן געוויינט אז מען גייט גיין קיין ארץ ישראל, און דער אייבערשטער האט געמאכט די גזירה אז אלע וואס האבן געוויינט זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, איז די גזירה געווען נאר אויף די מענער, אזוי ווי עס שטייט (במדבר כו, סה): "כִּי אָמַר ה' לָהֶם, מוֹת יָמֻתוּ בַּמִּדְבָּר, וְלֹא נוֹתַר מֵהֶם אִישׁ, כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן", שטייט איש, עס שטייט נישט אשה (במדבר רבה כא, י).


שטארקט זיך און שטארקט אלע ארבעטערס, זאגט אלע אז אלע תורה, תפילה, קדושה, יראת שמים וואס גייען ארויס פון די הייליגע מוסדות פון די הבל פיהם של תינוקות של בית רבן שלא טעמו טעם חטא - אלע וואס העלפן וועלן האבן די שכר.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#169 - אויסלערנען א' ב' נאר לויט די מסורה פון די הייליגע צדיקים
מוסדות, עברי, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שמות, י"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


געב זיך אכטונג נישט צו טוישן די וועג ווי מען לערנט מיט די קינדער די הייליגע עברי.


אויסלערנען א' ב' איז א הייליגע לימוד, און מען מוז דאס לערנען לויט די מסורה וואס מיר האבן פון די הייליגע צדיקים. מוהרא"ש זכותו יגן עלינו שרייבט קלאר (אשר בנחל אידיש), מען זאל אויסלערנען די א' ב' לויט די הייליגע מסורה פון ארויסזאגן קמץ אלף א; דער לשון פון אשר בנחל: "דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'".


געב אויך איבער פאר דיין טאכטער תחי' וואס זי גרייט אן די לימודים פאר די סקול, פאר בית פיגא, אז מען זאל לערנען מיט די תלמידות די עברי אזוי ווי די מסורה.


איך שיק דיר די גאנצע בריוו וואס מוהרא"ש שרייבט ווי א חדר דארף זיך פירן, עס שטייט אינעם בריוו זייער וויכטיגע יסודות, דאס דארף מען כסדר חזר'ן, און זען אז די מלמדים זאלן לערנען אזוי מיט די קינדער.


אשר בנחל אידיש, חלק ג', מכתב רמא:


בְּעֶזְרַת הַשֵׁם יִתְבָּרַךְ, יוֹם רְבִיעִי לְסֵדֶר פִּנְחָס, י"א תַּמוּז ה'תשע"א.


שָׁלוֹם וּבְרָכָה אֶל ... נֵרוֹ יָאִיר


אִיךְ הָאבּ דֶערְהַאלְטְן דַיין לַאנְגֶען בְּרִיוו.


דוּ דַארְפְסְט וִויסְן אַז חִינוּךְ דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת בַּיים אִידִישְׁן פָאלְק, וָוארוּם מִיר אַלֶע לֶעבְּן נָאר כְּפִי מְסוֹרַת אֲבוֹתֵינוּ וַאֲבוֹת אֲבוֹתֵינוּ וְכוּ' וְכוּ', וָואס מִיר הָאבְּן מְקַבֵּל גֶעוֶוען פוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן וְכוּ'.


לֵיידֶער לֵיידֶער הָאבְּן לֶעצְטְנְס זִיךְ אַרַיינְגֶעכַאפְּט בַּיי דִי הֵיימִישֶׁע עוֹלָם דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וָואס עֶס נֶעמְט זִיךְ פוּן דִי גוֹיִם וְכוּ', נֵייעֶ מֶעטָאדְן וְכוּ' וִויאַזוֹי צוּ לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער וְכוּ', אוּן דָאס אִיז אַ גְרוֹיסֶער בְּרָאךְ אַז מֶען דַארְף אָנְקוּמֶען צוּ גוֹיִם עַרֵלִים טְמֵאִים וְכוּ', פְּסִיכָאלָאגְן פֶּעדַאגָאגְן וְכוּ', וָואס זֵיי זָאלְן אוּנְז לֶערְנֶען וִויאַזוֹי מְחַנֵךְ זַיין דִי קִינְדֶער עַל פִּי דֶרֶךְ הַתּוֹרָה וְהַיִרְאָה וְכוּ', אִיז דָאס נִישְׁט קַיין גֶעלֶעכְטֶער?! וָואס קֶען שׁוֹין אַ גוֹי עָרֵל טָמֵא וִויסְן וָואס הֵייסְט חִינוּךְ? לָאמִיר נָאר זֶען וִויאַזוֹי דִי גוֹיִם זֶענֶען מְחַנֵךְ זֵייעֶרֶע קִינְדֶער? אוּן דָאס אִיז דִי גְרֶעסְטֶע צָרָה אַז מֶען מִישְׁט אוֹיס פִינְסְטֶער מִיט לֶעכְט, גוּטְס מִיט שְׁלֶעכְטְס וְכוּ' וְכוּ', מִיר אִידְן דַארְפְן זִיךְ נִישְׁט לֶערְנֶען פוּן דִי גוֹיִם, מִיר הָאבְּן אַ שֻׁלְחָן עָרוּךְ, וָואס דָארְטְן אִיז אַרוּמְגֶערֶעדְט בַּאֲרִיכוּת וִויאַזוֹי אַ מְלַמֵד דַארְף זִיךְ אוֹיפְפִירְן בִּפְרָטֵי פְּרָטִית, אוּן וִויאַזוֹי עֶר דַארְף לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער, אוּן וִויפִיל קִינְדֶער דַארְפְן זַיין אִין קְלַאס וְכוּ' וְכוּ'.


אִיבֶּערְדֶעם וָואלְט אִיךְ דִיר גֶערָאטְן זָאלְסְט קוֹדֶם אִיבֶּערְלֶערְנֶען גוּט גוּט הִלְכוֹת מְלַמְדִים (שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָנִים רמ"ה-רמ"ו), טוּר, בֵּית יוֹסֵף, אוּן שֻׁלְחָן עָרוּךְ, אוּן זָאלְסְט דָאס קֶענֶען קְלָאר, אוּן דֶעמָאלְט קֶענְסְטוּ עֶרְשְׁט אָנְהֵייבְּן רוּפְן זִיךְ מְלַמֵד.


אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעוַואלְדִיגֶע גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד דַארְף עֶסְן אוּן טְרוּנְקֶען אוּן שְׁלָאפְן, כְּדֵי עֶר זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער, וָוארוּם דֶער יְסוֹד אִין חִינוּךְ אִיז אַז דֶער מְלַמֵד זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט, אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ יֶעדְן אִינְגֶעלֶע, אוּן אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דֶער עִיקָר אֱמוּנָה פְּשׁוּטָה אִין בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, אוּן נָאכְדֶעם זָאל עֶר אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דִי טֶעגְלִיכֶע הֲלָכוֹת וָואס דָאס אִיז דֶער רָצוֹן פוּן בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, וִוי אַ אִינְגֶעלֶע טָאר זִיךְ נִישְׁט לֵייגְן שְׁלָאפְן בִּיז עֶר הָאט זִיךְ צוּגֶעגְרֵייט נֶעגְל וַואסֶער, אַ שִׁיסְל מִיט אַ טֶעפְּל וַואסֶער נֶעבְּן בֶּעט, אוּן עֶר זָאל לֵיינֶען קְרִיאַת שְׁמַע שֶׁעַל הַמִיטָה אִין אַ סִידוּר, אוּן עֶר זָאל קוּשְׁן דִי מְזוּזָה אוּן בֶּעטְן דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים אַז זַיין נְשָׁמָה זָאל אַרוֹיפְגֵיין אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, אוּן עֶר זָאל זוֹכֶה זַיין אוֹיפְצוּשְׁטֵיין אִינְדֶערְפְרִי אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, וִויפֶער מֶען שְׁטֵייט אוֹיף זָאל מֶען גְלַייךְ אָפְּגִיסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן מֶען זָאל נִישְׁט גֵיין ד' אַמוֹת אוּמְאָפְּגֶעגָאסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן אוֹיסְלֶערְנֶען דִי קִינְדֶער בְּרָכוֹת, וָואס דָאס אִיז דִי יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין יִרְאַת שָׁמַיִם, אַ קְלֵיין אִינְגֶעלֶע זָאל מַאכְן אַ בְּרָכָה אוֹיף יֶעדֶע זַאךְ וָואס עֶר עֶסְט, אוּן אַ נָאךְ בְּרָכָה, וּבִּפְרַט בֶּענְטְשְׁן, אוּן אוֹיבּ דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְפְלַאנְצְן אִין קִינְדֶער, דָאס וֶועט בְּלַייבְּן מִיט זֵיי אַ גַאנְץ לֶעבְּן.


זִינְגֶען דַארְף מֶען מִיט זֵיי זִינְגֶען נָאר נִיגוּנִים פוּן אֱמוּנָה, אוּן הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים, נִישְׁט גוֹי'אִישֶׁע נִיגוּנִים וָואס מֶען הָאט אִין דֶעם אַרַיינְגֶעלֵייגְט אִידִישֶׁע וֶוערְטֶער, דָאס אִיז אַן עֶקְל, דָאס נֶעמְט זִיךְ פוּן פְּרָאסְטֶע מְגוּשָׁמֶ'ע גְרָאבְּיַאנֶען, עֶקְלְהַאפְטִיגֶע אִינְגֶעלַייט, וָואס זֶענֶען דוּרְכְגֶעפַאלְן אִין שְׁמוּצִיגֶע עֲבֵירוֹת וְכוּ', פוּן זֵיי דַארְפְן מִיר נֶעמֶען נִיגוּנִים? אוּן אוּנְזֶערֶע הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ וָואס אִיז הֵיילִיגֶע נְשָׁמוֹת דַארְפְן דָאס אִין זִיךְ אַרַיינְלֵייגְן? דָאס דַארְף זַיין בַּיי אוּנְז מִיאוּס בְּתַּכְלִית הַמִיאוּס, שִׁיקוּץ בְּתַּכְלִית הַשִׁיקוּץ, מֶען טָאר נִישְׁט לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶערְלֶעךְ נָאר הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים.


דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'.


אַ קִינְד דַארְף מֶען אוֹיסְלֶערְנֶען עֶר זָאל הָאבְּן חֵשֶׁק צוּ דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל וֶועלְן דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל לִיבּ הָאבְּן דֶעם סִידוּר, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וֶוען עֶס קוּמְט צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ דַארְף מֶען וִויסְן אַז מֶען לֶערְנְט דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים'ס תּוֹרָה, דָאס דַארְף זַיין בְּאֵימָה וּבְיִרְאָה בְּרֶתֶת וּבְזִיעָה, וּמִכָּל שֶׁכֵּן אַז דָאס אִינְגֶעלֶע וֶוערְט נָאךְ גְרֶעסֶער דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען רַשִׁ"י, אוּן אַרַיינְגֶעבְּן דִי חַבִיבוּת פוּן יֶעדֶע הֵיילִיגֶע רַשִׁ"י, וִוי עֶר בְּרֶענְגְט אַלֵיין (בְּרֵאשִׁית ג', ח'), "וַאֲנִי לֹא בָּאתִי אֶלָא לְפַרֵשׁ פְּשׁוּטוֹ שֶׁל מִקְרָא".


עֶס אִיז בַּאוואוּסְט אַז מֶען הָאט אַמָאל גֶערוּפְן דֶעם בְּרִיסְקֶער רָב זי"ע עֶר זָאל פַארְהֶערְן אַ קְלַאס, אִיז עֶר אַרַיינְגֶעקוּמֶען אוּן עֶר הָאט גֶעפְרֶעגְט אַ אִינְגְל פְּשַׁט אִין אַ פָּסוּק, הָאט דֶער אִינְגֶעלֶע גֶעעֶנְטְפֶערְט אַז דֶער רַשְׁבַּ"ם זָאגְט אַזוֹי וְכוּ' וְכוּ', הָאט דֶער בְּרִיסְקֶער רָב זַ"ל גֶעגֶעבְּן אַ בֵּייזְן קוּק אוֹיפְ'ן מְלַמֵד, אוּן וֶוען זֵיי זֶענֶען אַרוֹיסְגֶעגַאנְגֶען הָאט עֶר פָארְגֶעהַאלְטְן פַארְ'ן מְלַמֵד, וִוי קוּמְט דָאס אַז עֶר לֶערְנְט מִיט אִינְגֶעלֶעךְ אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, פַאר מֶען לֶערְנְט פֵּירוּשׁ רַשִׁ"י וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל? עֶר הָאט אִים זֵייעֶר אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט.


זֶעט מֶען פוּן דֶעם אַז אַ מְלַמֵד וָואס הָאט נִישְׁט גֶעלֶערְנְט קַיין רַשִׁ"י, עֶר הָאט גֶעלֶערְנְט אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, הָאט עֶר אִים אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט. עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה וָואסֶערֶע בּוּשָׁה אוּן אַ חֶרְפָּה אִיז, אַז אַ מְלַמֵד לֶערְנְט נִישְׁט מִיט דִי קִינְדֶער בִּכְלַל רַשִׁ"י, וָואס דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי הָאט גֶעזָאגְט (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן רכ"ג) אַז רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ אִיז דֶער בְּרוּדֶער פוּן דִי תּוֹרָה, וָוארוּם גַאנְץ כְּלַל יִשְׂרָאֵל לֶערְנְט רַשִׁ"י.


אִיבֶּערְדֶעם אִיז זֵייעֶר וִויכְטִיג צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, אוּן זִינְגֶען דֶעם אַלְטְן חֵדֶר נִיגוּן, נִישְׁט נֵייעֶ גוֹי'אִישֶׁע עֶקְלְהַאפְטִיגֶע נִיגוּנִים וְכוּ', וָואס דָאס אִיז אַ בִּזָיוֹן, וָואס אוֹיף דֶעם זָאגְט שְׁלֹמֹה הַמֶלֶךְ (מִשְׁלֵי י"א, כ"ב) "נֶזֶם זָהָב בְּאַף חֲזִיר". וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען מִיט אַ אִינְגֶעלֶע מִשְׁנַיוֹת, דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען לַאנְגְזַאם, אוּן מַסְבִּיר זַיין יֶעדֶע מִשְׁנֶה, אוּן וָואס יֶעדֶע תַּנָא זָאגְט. אוּן הַיינְט אִיז דָאס זֵייעֶר זֵייעֶר גְרִינְג, וַוייל מֶען הָאט הַיינְט גֶעדְרוּקְט מִשְׁנַיוֹת מִיט בִּילְדֶער, וָואס דָאס קִינְד קֶען זֶען לֶעבֶּעדִיג פַאר זִיךְ יֶעדֶע מִשְׁנֶה, הֵן אִין הִלְכוֹת שַׁבָּת, הֵן אִין הִלְכוֹת סוּכָּה, מַמָשׁ לְהַפְלִיא פִּלְאֵי פְּלָאוֹת, עֶס אִיז אַזוֹי גְרִינְג מַסְבִּיר צוּ זַיין פַאר יֶעדְן אִינְגֶעלֶע יֶעדֶע מִשְׁנֶה. אוּן מֶען דַארְף דָאס מִיט זֵיי חַזְרְ'ן קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ בִּיז זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען אוֹיסְנְוֵויינִיג, מֶען דַארְף נִישְׁט יָאגְן אוּן לוֹיפְן, נָאר יֶעדֶע מִשְׁנֶה חַזְרְ'ן חַזְרְ'ן אוּן חַזְרְ'ן מִיטְ'ן טַייטְשׁ זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען. אוּן אַזוֹי אוֹיכֶעט וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען גְמָרָא, הֵייבְּט מֶען אָן צוּ לֶערְנֶען אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת, אָדֶער פֵּרֶק הַמֵנִיחַ, אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס, וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל, נִישְׁט נֶעמֶען נֵייעֶ וֶועגְן, אוּן מֶען לֶערְנְט מִיט קִינְדֶער קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ יֶעדֶע שְׁטִיקֶעלֶע גְמָרָא אוּן מֶען חַזְרְ'ט אִיבֶּער. אַזוֹי אִיז מֶען מְחַנֵךְ קִינְדֶער, דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין אִידִישְׁקֵייט.


דֶעם סֵדֶר דֶרֶךְ הַלִימוּד פוּן רֶבִּי'ן (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן ע"ו) אִיז גֶעמַאכְט פַאר בָּחוּרִים וָואס זֵיי הָאבְּן אַ שְׁוַואכֶע הַבָנָה, אוּן אַ שְׁוֶוערֶע תְּפִיסָה, הָאט דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי אוּנְז גֶעלֶערְנְט אַ דֶרֶךְ צוּ זָאגְן אַסַאךְ מִשְׁנַיוֹת אוּן צוּ זָאגְן אַסַאךְ גְמָרָא, אוּן מִיט דִי צַייט וֶוערְט אִים גֶעעֶפְנְט דֶער מֹחַ וְכוּ', אוּן זַיין הַבָנָה אוּן זַיין שֵׂכֶל וֶוערְט פַארְבְּרֵייטֶערְט וְכוּ', אוּן עֶר קֶען אָנְהֵייבְּן צוּ פַארְשְׁטֵיין וָואס עֶר לֶערְנְט.


אָבֶּער קְלֵיינֶע קִינְדֶער דַארְף מֶען לֶערְנֶען אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע אָבוֹת הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע מְלַמְדִים הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, פָּשׁוּט דַאוֶוענֶען אִין סִידוּר, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶעס וָוארְט, דָאס קִינְד זָאל וִויסְן וָואס עֶר דַאוֶוענְט, מִכָּל שֶׁכֵּן חוּמָשׁ זָאל עֶר חַזְרְ'ן מִיט אַ בְּרֶען, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן יֶעדֶע רַשִׁ"י זָאל מֶען מַסְבִּיר זַיין [נַאטוּרְלִיךְ דִי רַשִׁ"י וָואס רֶעדְט פוּן דִקְדוּק לָאזְט מֶען אוֹיס] נָאר דָאס פֵּירוּשׁ הַפָּשׁוּט דַארְף גֵיין אַלְץ אוֹיפְ'ן וֶועג פוּן רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ, נִישְׁט אַרַיינְמִישְׁן נֵייעֶ פֵּירוּשִׁים, דָאס אִיז אוֹיסְגֶעהַאלְטְן דֶער אִידִישֶׁער וֶועג, אוּן וֶוער עֶס פַארְנַאכְלֶעסִיגְט דֶעם לִימוּד חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע אִינְגֶעלֶעךְ טָאר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אִין אַ יְשִׁיבָה וָואס מֶען לֶערְנְט נִישְׁט קִינְדֶערְלֶעךְ חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י, אוּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאסְן מִשְׁנַיוֹת, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶע מִשְׁנָה אוּן חַזְרְ'ן אָן אַ שִׁיעוּר מָאל בִּיז זֵיי וֶועלְן קֶענֶען דָאס אוֹיסְנְוֵויינִיג, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאס וָואס מֶען לֶערְנְט שׁוֹין פֵּרֶק הַמֵנִיחַ אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת וְכוּ', דַארְף מֶען אַוַדַאי אַוַדַאי אַרַיינְלֵייגְן אִין זֵיי הַבָנַת הַתּוֹרָה, דִי גֶעשְׁמַאק פוּן תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ אַ יְשִׁיבָה, אַ תַּלְמוּד תּוֹרָה, לֶערְנְט נִישְׁט אוֹיף דֶעם אוֹיסְגֶעטְרָאטֶענֶעם וֶועג דַארְף דָאס פַארְמַאכְט וֶוערְן, טָאר נִישְׁט זַיין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן מֶען טָאר נִישְׁט אַרַיינְלֵייגְן דִי קִינְדֶער אִין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה.


גְלֵייבּ מִיר אִיךְ הָאבּ גָארְנִישְׁט מְחַדֵשׁ גֶעוֶוען אִין דֶעם, סְ'אִיז פָּשׁוּט שֵׂכֶל, אוּן מֶען זֶעט דָאס דִי אַלֶע אִינְגֶעלֶעךְ וָואס זֵיי זֶענֶען דוּרְכְגֶעגַאנְגֶען כִּיתָּה א', כִּיתָּה ב', כִּיתָּה ג', כִּיתָּה ד', וְכוּ', מִיט אַזֶעלְכֶע הַקְדָמוֹת, זֶענֶען גֶעוַואקְסְן עֶרְלִיכֶע קִינְדֶער, אָבֶּער דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה'ס וָואס מֶען הָאט גֶענוּמֶען קַאלִיקֶעס פַאר מְלַמְדִים, אָדֶער מֶען הָאט צַאמְגֶענוּמֶען דְרֵיי פִיר קְלַאסְן אִינְאֵיינֶעם, אוּן דֶער מְלַמֵד אִיז אַרוֹיס אוּן גֶעטְרוּנְקֶען קַאוֶוע וְכוּ' אָדֶער עֶר הָאט גֶעשְׁמוּעֶסְט וְכוּ', אִיז עֶר בִּכְלַל וָואס דִי חֲזַ"ל זָאגְן (בָּבָא בַּתְרָא כ"א:, וְעַיֵין שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָן רמ"ה, סָעִיף ט"ז) "מְלַמֵד תִּינוֹקוֹת שֶׁמֵנִיחַ הַתִּינוֹקוֹת וְיוֹצֵא, אוֹ שֶׁעוֹשֶׂה מְלָאכָה אַחֶרֶת עִמָהֶם, אוֹ שֶׁמִתְרַשֵׁל בְּתַּלְמוּדוֹ, הֲרֵי זֶה בִּכְלַל אָרוּר עֹשֶׂה מְלֶאכֶת הֲוַיָ"ה רְמִיָּה (יִרְמְיָהוּ מ"ח, י')".


עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה מֶען דַארְף זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן אַז אַ בָּחוּר זָאל נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אַזוֹי וִוי דִי חֲזַ"ל זָאגְן (קִדוּשִׁין פ"ב.) "לֹא יִלְמַד אָדָם רַוָוק סוֹפְרִים" [עַיֵין רַשִׁ"י: לֹא יִלְמַד רַוָוק סוֹפְרִים: רַוָוק, פָּנוּי בְּלֹא אִשָׁה. סוֹפְרִים: מְלַמְדֵי תִּינוֹקוֹת. כְּלוֹמַר, לֹא יַרְגִיל רַוָוק עַצְמוֹ לִהְיוֹת מִן הַסוֹפְרִים וְכוּ'], בִּפְרַט הַיינְטִיגְן פְּרָאסְטְן דוֹר, דַארְף מֶען זֵייעֶר זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן, דָאס אִיז גֶעזָאגְט גֶעוָוארְן אֲפִילוּ אוֹיף אַן עֶרְלִיכְן בָּחוּר, כָּל זְמַן עֶר אִיז אַ בָּחוּר טָאר עֶר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, דָאס אִיז מִדִינָא דִגְמָרָא, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן נֶעמֶען קַאלְיֶעדִיגֶע בָּחוּרִים וְכוּ', אוּן זֵיי זָאלְן זַיין דִי מְלַמְדִים, זֵיי זָאלְן זַיין דִי שׁוֹמְרִים אוֹיף דִי הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, דָאס אִיז אַן עַוְולָה שֶׁאֵין כָּמוֹהוּ.


אִיךְ בֶּעט דִיר זֵייעֶר דוּ זָאלְסְט דָאס אִיבֶּערְגֶעבְּן פַאר דִי מְנַהֲלִים פוּן דַיין תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ זֵיי וֶועלְן דָאס נִישְׁט פַארְבֶּעסֶערְן, מֶעג מֶען פַארְמַאכְן דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה.


נָאכְאַמָאל וִויל אִיךְ דִיר אִיבֶּערְ'חַזְרְ'ן, אַז אַ מְלַמֵד מוּז הָאבְּן גֶעדוּלְד, וָוארוּם אוֹיבּ עֶר הָאט נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער זָאל עֶר עֶנְדֶערְשׁ גֵיין אַרְבֶּעטְן אִין סַאנִיטֶעישְׁן [דִי וָואס זֵיי קְלוֹיבְּן אוֹיף דִי מִיסְט], דִי הָאבְּן נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד, אוּן זֵיי וַוארְפְן דִי גַארְבִּיטְשׁ קֶענְס [דִי מִיסְט בְּלֶעכְן] מִיט רְצִיחָה אִין טְרָאק. אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד טָאר נִישְׁט שְׁלָאגְן קַיין קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט שְׁפֶּעטְן פוּן קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט פַארְשֶׁעמֶען קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט דֶערְנִידֶערְן קִינְדֶער. אוּן אוֹיבּ עֶר טוּט דָאס אִיז עֶר אַ רוֹצֵחַ גָמוּר. אִיךְ הָאף אַז דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְלֵייגְן גוּט גוּט אִין דַיין הַארְץ, וֶועט דִיךְ גוּט זַיין אוֹיף דִי וֶועלְט אוּן אוֹיף יֶענֶע וֶועלְט.


זָאלְסְט הָאבְּן אַ פְרֵיילִיכְן טָאג אוּן אַ לֶעכְטִיגְן תָּמִיד.


*


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#168 - ווי אזוי רעדט מען צו קינדער פון קדושה?
קדושה, חינוך הילדים, הדרכות, שובבי"ם

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת בא, כ"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


מיר שטייען יעצט אין די טעג פון שובבי"ם וואס איז מסוגל צו מתקן זיין פגם הברית. דארף מען די ערשטע זאך אכטונג געבן רעדן צו די קינדער פון קדושה, זיי זאלן וויסן אז מען טאר נישט אנרירן אות ברית קודש, זיי לערנען ווי אזוי מען באדט זיך, ווי אזוי מען נעמט א שויער און ווי אזוי מען גייט ארויס אין בית הכסא; דאס אלעס דארפן עלטערן אויסלערנען, אז מען טאר נישט אנרירן.


אויך דארף מען אנגרייטן די קינדער זיי זאלן זיך אכטונג געבן אויב איינער, א פרעמדער; א קינד, א בחור, אדער עלטערע - וויל אנרירן השם ישמרינו, אדער וויל מען זאל אים אנרירן השם ישמרינו; מען זאל וויסן ווי צו זיין באשיצט, מען זאל שרייען, מען זאל אנטלויפן און דערציילן.


זיכער די טעכטער דארף מען אויסלערנען צניעות, זיך אכטונג געבן אז קיינער זאל נישט שפילן מיטן קערפער, מיידלעך דארפן א שטארקע שמירה. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (במדבר רבה יא, ה): "'וְיִשְׁמְרֶךָ' בְּבָנוֹת", א מיידל דארף א שטארקע שמירה; בפרט היינטיגע טעג איז דא אסאך פריצות, דארף מען אכטונג געבן אויף די קינדער, זיי אנזאגן זיי זאלן זיך אכטונג געבן פון מניוולים און משחיתים.


ווען מען רעדט צו די קינדער פון קדושה דארף דאס זיין בניחותא, נישט מיט איבערגעטריבענע שרעק, נאר קלאר, שטארק און שטרענג; מען דארף זיין איידל, מען דארף זיין ערליך, מען טאר נישט שפילן אזוי און אזוי, מען דארף היטן די אויגן, מען דארף היטן דעם דיבור וכו' וכו'.


האב נישט מורא צו זיין א גוטע שטרענגע טאטע, א ניין זאל זיין א ניין, און א יא זאל זיין א יא; זיי נישט קיין שוואכלינג און פויל, לאז זיך נישט פירן פון די קינדער. מיר וואוינען אין אמעריקע אבער מיר זענען נישט קיין אמעריקאנער, מיר זענען אידן, מיר טוען וואס די תורה זאגט, די תורה זאגט מען זאל לערנען די קינדער דרך ארץ, מען זאל זיי לערנען צו דאווענען און לערנען, מאכן ברכות וכו' וכו'.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#167 - די בחורים זאלן קומען אין ישיבה אנגעטון איידל
קדושה, ישיבה, הדרכות, קליידער

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת שמות, ט"ו טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... שליט"א


זע אז די בחורים אין ישיבה זאלן קומען אין ישיבה אנגעטון איידל, אלע זאלן קומען מיט איידעלע שיך, מיט איידעלע קליידער.


איך וואונדער זיך ווען איך זע בחורים און קינדער פון אנשי שלומינו פון איידעלע שטיבער - טוען זיך אן אזוי אינטערעסאנט, זיי קומען אין ישיבה מיט ארבעט'ס קליידער, ארבעט'ס שיך; איך וויל דו זאלסט זיי לערנען וואס איז ריכטיג.


יעצט שובבי"ם זאלסטו רעדן צו די בחורים פון קדושת הברית, מאך זיכער ווען דו רעדסט זאלן אלע זיין, ביים רעדן פון קדושת היסוד טאר קיינער נישט פעלן, רעד צו זיי מיט א רשפי אש שלהבת-יה, זיי זאלן וויסן מען טאר נישט אנרירן דעם אות ברית קודש, דער אייבערשטער האט זייער פיינט זימה (סנהדרין צג.), און מען זאל נישט קוקן וכו' וכו'.


אשרינו אז אונזער פלאג און מיה איז אויף נצחיות.

#166 - וויכטיגע אנווייזונגען ווי אזוי צו פירן א ביזנעס
הדרכות, הלכה, דאווענען, ביזנעס, מעשר

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת תולדות, כ"ה מר-חשון, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר


מזל טוב פאר דיין נייע ביזנעס, דער אייבערשטער זאל דיר העלפן זאלסט האבן גרויס הצלחה.


איך וויל דיר שרייבן אפאר וויכטיגע אנווייזונגען ווי אזוי צו פירן א ביזנעס און מצליח זיין.


הדבר הראשון, עס מוז געפירט ווערן מיט די תורה. יעדע שאלה; צי אין ריבית, צי אין השגת גבול, עני המהפך בחררה, גניבה, גזילה וכדומה – מוז מען פרעגן א רב, א דיין – און טון ווי אזוי מען פסק'נט. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן רפ), וואס איז דאס אז מען רופט איינעם צו דין תורה? זאגט דער רבי, די תורה איז זיך נוקם אינעם מענטש פארן פירן די ביזנעס שלא על פי תורה, עיין שם.


שנית, גיי נישט אין אפיס נאר נאכן דאווענען שחרית, און שטעל אפ די געשעפט ביי מנחה מעריב.


שלישית, נעם אריין א שיתוף, כביכול דעם אייבערשטן; פון די פארדינסטן געב מעשר (אדער ווי אנשי שלומינו פירן זיך צו געבן א חומש).


פערטנס, רעד שיין צו יעדן איינעם. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (אבות ד, ג): "אַל תְּהִי בָז לְכָל אָדָם", זאלסט יעדן איינעם געבן גוטע באנעמונג. מיין שיטה איז, אנשטאט אריינלייגן קאפ, מח און געלט אין מארקעטינג – זאל מען אריינלייגן די נשמה אין קאסטעמער סערוויס, גוטע באנעמונג צו יעדן; צום קליינעם, צום גרויסן, צום רייכן און צום ארעמאן.


איך דארף מקצר זיין, אז דו וועסט טון די זאכן וועסטו האבן גרויס הצלחה.

#165 - די רייניגער אין חדר זאל זיך נישט דרייען ביי די קינדער
מנוולים, חדר, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויחי, ז' טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש, קרית ברסלב ליבערטי


עס איז כדאי אכטונג צו געבן אז די נישט אידן וואס קומען ריין מאכן דעם בנין זאלן נישט קומען בשעת קינדער דרייען זיך אין עס זאל. א אינגערמאן דערציילט מיר פאריגע וואך, אז ווען ער איז געווען א קינד אין תלמוד תורה האט אים דער גוי וואס פלעגט רייניגן די חדר מטמא געמאכט, און פון דעמאלט ליידט ער רחמנא לצלן. ער קומט פון א חשוב'ע חדר, וואס אלע לויבן און אלע זאגן אז די חדר איז די בעסטע. ער זאגט מיר מיט בכיות אז ער האט נאך קיינעם נישט דערציילט די מעשה, ער האט שוין א משפחה, אבער דער מח איז אים נעבעך חרוב ונחרב.


איך בעט דיר זאלסט רעדן מיטן מענעדזשער, אז די גוים וואס קומען רייניגן זאלן קומען נאר נאכדעם וואס די קינדער גייען אהיים, און אויב עס איז נישט שייך, זיי מוזן יא קומען פריער - זאל מען זיכער מאכן אז קינדער קענען נישט אראפגיין אין עס זאל.


רעד צו די קינדער פון קדושת הברית, קדושת היסוד, לייג אריין אין זיי יראת שמים. לערן זיי אויס אז מען טאר נישט אנרירן אות ברית קודש, און אויב א צווייטער וויל אנרירן דארט, א צווייטער שטעקט אריין די הענט אין זיין הויזן - זאל ער שרייען און דערציילן פאר אלעמען.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#164 - די סוד איז אויפבויען, אויסהערן, און ווייזן אינטערעס
שלום בית, הדרכות, דף גמרא

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ויחי, ח' טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


אז דיין ווייב איז צעקלאפט וכו', זי וויינט וכו' - זאלסטו איר נישט מער צעקלאפן, נאר בוי איר אויף. דאס וואס דו זאגסט דיין ווייב איז א גולם, די גמרא זאגט שוין דאס; חכמינו זכרונם לברכה זאגן, אין די היינטיגע בלאט, (סנהדרין כב:): "אשה גולם היא", און זי איז "כורת ברית", זי ווערט איינס - "אלא למי שעשאה כלי", נאר מיט דעם מאן וואס מאכט איר פאר א כלי; ווייסט די פשט וואס מוהרא"ש זאגט, ווער עס בויט אויף די ווייב און מאכט איר פאר א כלי, פון א שברי כלי מאכט ער איר פאר א גאנצע זאך, ער רימט איר כסדר אז זי איז אזוי חשוב און אזוי גוט - נאר צו אים איז זי כורת ברית, זי ווערט איינס מיט אים.


מארגן נאכט איז די יארצייט פון אונזער הייליגער רבי ר' נתן; רבי נתן האט געזאגט: "אויף שלום בית, אויף דברים שבינו לבינה - וואלט איך געדארפט שרייבן נאך א גאנצע סעט ליקוטי הלכות"; די סוד איז אויפבויען, אויסהערן, ווייזן אינטערעס; אז מען זיצט מיט די טעלעפאן און מיט איין אויער הערט מען איר רעדן, און מיט די אנדערע אויער הערט מען די וויצן פון די סטעטוס וכדומה - איז נישט גוט, מען ווערט נישט איינס.


לערן יעדן טאג דעם בלאט גמרא. מוהרא"ש ברענגט פון דעם גרויסן גאון רבי שעפטיל זכר צדיק לברכה, דער זון פונעם של"ה הקדוש זכותו יגן עלינו, וואס ער שרייבט אין זיין צוואה (בסוף ספר יש נוחלין), "לערנען א בלאט גמרא יעדן טאג דארף זיין א חיוב פארן מענטש אזוי ווי אנטון תפילין יעדן טאג".


מארגן נאכט וועט זיין א יארצייט סעודה, איך וויל דיך פערזענליך לאדענען. אויך וועט דאס זיין אינאיינעם מיט א מסיבה פאר די ארץ ישראל'דיגע מוסדות, די מוסדות אין ארץ ישראל איז מיר זייער חשוב, און איך וועל זיך זייער פרייען אז דו וועסט קומען מיט האלטן און מחזק זיין די הייליגע מוסדות בארץ הקודש.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#163 - לאז דיין ווייב בלייבן ריין און ערליך
צניעות, טעלעפאן, אידישע שטוב, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת ויחי, ה' טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


רייס נישט אראפ דיין ווייב מיט איר צניעות; יעצט ביסטו היציג, פול מיט הייסע בלוט וואס דו דארפסט נאך אויסשרייען צום אייבערשטן, שפעטער וועסטו זיך רייסן די האר ביים קאפ פארן אראפרייסן די שיינע אידישע לבוש.


לויב אויס דיין ווייב מיט איר צניעות, לויב איר אויס אז זי גייט ווי איר מאמע און זי גייט נישט ווייניגער איידל אנגעטון; מען מעג משנה זיין פון די מאמעס לבוש נאר אויף גיין בעסער, אבער אז מען הייבט אן נאכלאזן א האר, א פינטל, פון די איידעלע שיינע אידישע לבוש - איז שפעטער זייער ביטער, די קינדער גייען מטה מטה.


לאך איר נישט אויס אז זי וויל נישט קיין טעלעפאן וכו', דו דארפסט אויך נישט קיין טעלעפאן; די ווערטל 'לצורך פרנסה' - האט שוין עקספייער"ט, שוין אזוי לאנג וואס דו האסט דיין טעלעפאן לצורך פרנסה און פרנסה האסטו נישט, האסט נאר צרות וכו'; שוין, פון דעם וויל איך נישט רעדן יעצט; אבער דיין ווייב לאז ריין, לאז איר בלייבן א אידישע מאמע פאר די קינדער, לאז איר מיט אירע מנהגים, לאז איר מיט אירע שטארקע פרינציפן; ווי נישט גיין אפענע פיס, און נישט זיין פריינדליך צו פרעמדע וכו' וכו'.


פאלג מיך, און לויב אויס דיין ווייב מיט איר איידלקייט, נאך אפאר יאר וועסטו זען ווי שיין און זיס - איידל איז, ווי שיין עס בויט זיך א אידישע שטוב.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#162 - ווי אזוי רעדט מען מיט א ווייב
שלום בית, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת מקץ, כ"ד כסליו, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מיין טייערער ... נרו יאיר


איך האף דו געדענקסט די דיבורים וואס מיר האבן גערעדט אין אומאן, ווי מען קען פרייליך מאכן די ווייב, און ווי מען רעדט מיט א ווייב. מוהרא"ש האט אונז געלערנט קיינמאל נישט אויפווייזן פאר די ווייב אז זי איז נישט גערעכט, אפילו זי זאל זאגן אויף טאג - נאכט און אויף נאכט – טאג, זאל מען איר נישט מבטל זיין און נישט אויפווייזן אז זי ווייסט נישט, נאר מיט גיין מיט איר און האבן סבלנות.


אז זאכן טוען דיר וויי פון דיין ווייב וכו' וכו' - זאלסטו זיך אויסוויינען צום אייבערשטן, אים בעטן עס זאל זיין שלום בית.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.


א פרייליכן חנוכה.