בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת פנחס, כ' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד מיינע טייערע ליבע חברים תלמידי היכל הקודש פון ארץ הקודש, ה' עליהם יחיו
די וואך פרשת פנחס געפינען מיר אין די פרשה, משה רבינו בעט דעם אייבערשטן ער זאל שטעלן א מנהיג ישראל וואס וועט פירן כלל ישראל, עס שטייט א לשון (במדבר כז, יז): "אֲשֶׁר יֵצֵא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יָבֹא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יוֹצִיאֵם וַאֲשֶׁר יְבִיאֵם"; לכאורה, וואס איז די לשון פון א מנהיג וואס וועט זיי טראגן און ברענגען?
מוהרא"ש זכותו יגן עלינו זאגט על פי דעם הייליגן רבינ'ס ווערטער, (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן ו): "כשרוצה אדם לילך בדרכי התשובה" ווער עס וויל תשובה טון, "צריך להיות בקי בהלכה" דארף וויסן ווי אזוי צו גיין, "וצריך להיות לו שני בקיאות" מען דארף קענען גיין צוויי וועגן, "הינו בקי ברצוא" עס איז דא א וועג פון גיין, און נאכדעם איז דא א וועג – "בקי בשוב" פון זיך צוריקקערן, "כמו שכתוב" אזוי ווי דער הייליגער זוהר זאגט (ויקהל ריג:, האזינו רצב.): 'זכאה מאן דעיל ונפיק' וואויל איז דעם וואס קען גיין און קומען, נאר אזוי קען מען זוכה זיין תשובה צו טון; ווייל ווען מען איז זיך מקבל גוטע קבלות, מען מאכט גוטע פלענער, מען איז בבחינת - 'זכאה מאן דעיל' וואויל איז דעם וואס גייט צום אייבערשטן, ער וויל זיין גוט און עס גייט אים; אבער וואס טוט מען ווען מען פאלט, עס הויבט אן איבערגיין, עס פארלעשט זיך די געפילן, עס פארלעשט זיך די ליכטיגקייט, מען זעט נישט, מען שפירט נישט, מען איז בבחינת 'ונפיק'; אויב האט מען נישט דעם לימוד פון צדיק ווי זיך צו דערהאלטן און נישט פאלן, זיך נישט מייאש זיין, נישט אפלאזן, נאר ווייטער דינען דעם אייבערשטן פון די פלאץ וואו מען געפינט זיך - איז זייער ביטער.
דאס בעט משה רבינו דעם אייבערשטן, שטעל א צדיק (במדבר כז, יח): "אֲשֶׁר רוּחַ בּוֹ", "ואשר יוציאם ואשר יביאם", וואס וועט אויסלערנען ווי צו גיין און ווי זיך צו דערהאלטן ווען מען איז אויפן וועג צוריק, דאס זאגט דער זוהר הקדוש: "זכאה מאן דעיל ונפיק", וואויל איז דעם מענטש וואס האט דעם לימוד פון גיין און צוריק גיין, סיי ווען ער איז במוחין דגדלות ווייסט ער ווי אזוי צו דינען דעם אייבערשטן, און סיי ווען ער איז אין מוחין דקטנות - ווייסט ער ווי זיך צו דערהאלטן.
דער הייליגער רבי נתן זכרונו לברכה האט געהאט א תלמיד רבי שאול מטעפליק זכרונו לברכה, ער איז געווען א גרויסער עובד ה', ער האט געדאווענט און געלערנט מיט א געוואלדיגע ברען. איינמאל איז רבי נתן געווען אין טעפליק און צוזעענדיג זיינע עבודות, ווי ער דינט דעם אייבערשטן מיט אזא התלהבות - האט אים רבי נתן געזאגט: "שאול שאול, איך האב פון דיר נאכנישט קיין הנאה; ווען איך וועל זען ווי שאול פאלט אראפ און הייבט זיך צוריק אויף און דינט ווייטער דעם אייבערשטן - דאמאלט וועל איך הנאה האבן"; רבי נתן האט אים געוואלט מיט דעם אנגרייטן פארן לעבן, ווייל נישט אייביג קען מען ברענען צום אייבערשטן ברציפות, עס קומט אמאל א צייט ווען מען פאלט אראפ, און דעמאלט - אויב מען איז שטארק - איז מען א ריכטיגער העלד.
די קומענדיגע וואך מאנטאג פרשת מטות מסעי וועט זיין א מסיבה אין בני ברק פאר אנשי שלומינו, איך וויל דיר בעטן זאלסט זיך משתתף זיין און צוהעלפן אונזער קאמפיין, האב נישט מורא זיך ארויפשארן די ארבעל און ארבעטן פאר אפאר טעג פארן רבי'ן וואס טוט אזוי סאך פאר אונז.
איך וויל בעטן אלע אנשי שלומינו אין ארץ ישראל, שליסט אייך אן אינעם יערליכן קאמפיין פאר אונזערע מוסדות, נעמט אויך צאם צדקה פון אנשי שלומינו; יעדע זאך וואס דו טוסט פאר די קאמפיין - העלפסטו מיר פריוואט, איך האף די יאר וועסטו מער טון ווי פאראיאר.
איך זע נישט פארוואס מען זאל זיך ארויסדרייען פון וועלן ארבעטן די פאר טעג שווער פאר א פלאץ וואס געבט אזויפיל א גאנץ יאר, איך האף דו וועסט מיט ארבעטן מיט די גבאים און מיט די אינגעלייט וואס העלפן מיר יערליך מיט צאמנעמען צדקה פאר אונזערע מוסדות.
מען רעדט נישט דא פון זיך אונטערנעמען צו געבן אייגענע געלט אדער אויסבארגן חובות חס ושלום, מען רעדט פון צאמנעמען געלט, אנרופן חברים, באקאנטע, און זיי מזכה זיין מיט העלפן מוסדות היכל הקודש.
איך דארף מקצר זיין, ווייל עס איז שוין שבת.
א גוט שבת.
