בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

#6933 - קוקן קליפס זעטיגט נישט
קאמפיוטער, מאוויס

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


איך פריי זיך זייער צו הערן ווי דו ביסט זיך מחזק מיטן הייליגן רבינ'ס עצות.


איך פארשטיי נישט דיין פראגע, אזויפיל בריוו שרייבסטו מיר אז דיין ווייב וויל א קאמפיוטער און דו ווייסט נישט וואס צו טון, יעצט פלוצלונג ווילסטו שוין אליין קוקן נארישקייטן?


איך בעט דיך ברחמים ובתחנונים, ריר נישט אן דעם קאמפיוטער. אז דיין ווייב האט דאס, איז איין זאך, דער רבי זאגט אין די ערשטע מעשה (ספורי מעשיות, מעשה א): "וָוארִים מֶען בַּאדַארְף זִיךְ דָארְטְן פַארְזָאמֶען, וָוארִים מֶען מוּז זֶעהְן מִיט חָכְמָה אוּן שֵׂכֶל מֶען זָאל זִי אַרוֹיס נֶעמֶען", מען קען נישט ארויסנעמען די בת מלך פון די נישט גוטע אין א קורצע צייט, אבער דו זאלסט נישט אנרירן דעם כישוף מאכער.


קוקן קליפס זעטיגט נישט, עס איז נישט שייך צו זאגן 'מען וויל זיך אביסל אויסלופטערן', ווייל ווי מער מען קוקט די קליפס - אלץ מער דארף מען זיך אויסלופטערן, דאס מאכט מער אנגעצויגן, עס מאכט מער נערוועז, עס זעט אויס ווי מען לופטערט זיך אויס.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6932 - א ראש חודש סעודה פאר די פרויען אין אפיס
מוסדות, הדרכות, אפיס, ראש חודש

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


עס איז זייער גוט איר זאלט צאמנעמען יעדע ראש חודש די פרויען, מאכן א ראש חודש סעודה, און געבן די געלעגנהייט פאר יעדע פרוי צו זאגן וואס מען קען בעסער מאכן אין אפיס, וואס מען קען זיך גרינגער מאכן.


עס איז א פאסיגע צייט דאס צו מאכן ראש חודש, ווייל חכמינו זכרונם לברכה זאגן (פרקי דרבי אליעזר פרק מה), ראש חודש איז א יום טוב פאר פרויען, די יום טוב האט מען זיי געגעבן פארן זיין שטארק אין אמונת חכמים, נישט וועלן אפלאזן משה רבינו, נישט גיין מיט די ערב רב וואס האבן געהעצט קעגן משה רבינו; זאלן ענק זיך צאמזעצן, אלע געטרייע ארבעטערס אין די אפיס פון די מוסד, און דאנקען דעם אייבערשטן אז ענק האבן אזא הייליגע ארבעט, ענק בויען די משכן, די בית המקדש.


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מדרש הגדול ויקהל לה, כב), די פרויען האבן ערשט געברענגט די געלט צו בויען די משכן, פאר די מענער, און דעריבער האבן זיי זוכה געווען אריינצוגיין קיין ארץ ישראל, און די מענער זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, ווייל פרויען האבן א שטערקערע אמונת חכמים.


אויך ביי די חטא פון די מרגלים, ווען אלע האבן געוויינט אז מען גייט גיין קיין ארץ ישראל, און דער אייבערשטער האט געמאכט די גזירה אז אלע וואס האבן געוויינט זענען נישט אריין אין ארץ ישראל, איז די גזירה געווען נאר אויף די מענער, אזוי ווי עס שטייט (במדבר כו, סה): "כִּי אָמַר ה' לָהֶם, מוֹת יָמֻתוּ בַּמִּדְבָּר, וְלֹא נוֹתַר מֵהֶם אִישׁ, כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן", שטייט איש, עס שטייט נישט אשה (במדבר רבה כא, י).


שטארקט זיך און שטארקט אלע ארבעטערס, זאגט אלע אז אלע תורה, תפילה, קדושה, יראת שמים וואס גייען ארויס פון די הייליגע מוסדות פון די הבל פיהם של תינוקות של בית רבן שלא טעמו טעם חטא - אלע וואס העלפן וועלן האבן די שכר.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6931 - אן די ברוינפן, וויין, און ציגארעטלעך, איז נישט דא קיין חובות
שטעטל, בית המדרש, חובות, רייכערן

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב


איך וויל דיר בעטן זאלסט מכבד זיין די שול און די מקום ארום די שול, עס איז נישט שיין אז דו רייכערסט אין פארנט פון שול; דו ווייסט אז דער רבי האט נישט געוואלט מען זאל רייכערן (חיי מוהר"ן סימן רעג, תעב), איז נישט שיין צו רייכערן ביים רבינ'ס ד' אמות.


אויך זאלסטו נישט ברענגען קיין ברוינפן אין שול, אז דער רבי האט נישט געוואלט מען זאל טרינקען - קען מען נישט קומען ביי אים אין שול און טון אנדערש ווי זיין ווילן.


אויך ביי דיר אין שטוב - אז דו וועסט צאמרעכענען די געלט וואס דו געבסט אויס פאר די ברוינפן, וויין, צוגארעטלעך - וועסטו זען אז דאס זענען דיינע חובות, און אז דו וועסט דאס אפלאזן - איז מער נישט דא קיין חובות.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6930 - שעפן חיות פון דעם וואס 'איך בין משמש דעם רבי'ן'
שמחה, שלום בית, משמש דעם רבי'ן

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


... נרו יאיר


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


א גרויסן יישר כח פארן מחזק זיין אז דיין ווייב זאל ווייטער בלייבן העלפן אין בית פיגא סקול. עס זאל דיר נישט באדערן אז איין טאג זאגט מען דיין ווייב זיי דא א טיטשער, און די קומענדיגע טאג בעט מען איר זיי דא א העלפער, און נאכדעם זאגט מען איר היינט זאלסטו דאס טון און מארגן דאס טון וכו'; ווייל וואס איז דען א חילוק אויב מען האט א באשטימטע פאסטן? דער עיקר איז, מען איז משמש דעם רבי'ן, מען לייגט אריין די צייט, די כוחות - אין העלפן מחנך זיין אידישע טעכטער מיט קדושה וטהרה, מיט אמונה און צניעות; מען דארף שעפן חיות פון דעם וואס 'איך בין משמש דעם רבי'ן'.


שטארק זיך און שטארק דיין ווייב, און אז דו ווילסט שפירן אויב די שכינה איז אין שטוב - זאלסטו דאס מעסטן לויט די שמחה און ליבשאפט וואס איז דא צווישן ענק; ווי מער פרייליך מען איז, און ווי מער ליב מען האט זיך - דאס איז א סימן אז מען איז ביי די קדושה און אז די שכינה איז שטוב.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6929 - צוויי מינוט דאנקען דעם אייבערשטן
תודה והודאה, חיזוק פאר פרויען, סגולות, יום הולדת

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


לכבוד אייער יום הולדת זאלט איר זיך מקבל זיין יעדן טאג פאר צוויי מינוט צו דאנקען דעם אייבערשטן, דאס דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן ברענגט אלע ישועות און אלע רפואות, דאנקען און לויבן דעם אייבערשטן - איז די בעסטע סגולה פאר אלעס, פאר בני, חיי ומזוני.


מענטשן זעען אפענע ניסים; מענטשן דערציילן ווען זיי זענען געווען אין א קלעם, אין ווייטאג, זיי האבן פרובירט אלע עצות, אלע סגולות - ביז זיי האבן גענומען די עצה פון רבי'ן, פון דאנקען דעם אייבערשטן, און דאס האט זיי געעפנט אלע טירן פון ישועות.


צוויי מינוט זאלט איר אוועק געבן יעדן טאג אויסצורעכענען מיט די מויל חסדים וואס דער אייבערשטער טוט מיט אייך און מיט אייער משפחה, דאס זאל זיין אייער קבלה פאר די יאר און פאר אלע יארן, אויף די וועלט און יענע וועלט.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6928 - וויפיל טרינקט מען אום פורים?
אמונה, התחזקות, וויין, פורים, ערב שבת

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת תצוה, זכור, ז' אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


חכמינו זכרונם לברכה זאגן (תנחומא תצא, ד): "אָמְרוּ יִשְׂרָאֵל", אידישע קינדער זאגן פארן אייבערשטן, "רִבּוֹנוֹ שֶׁל עוֹלָם, אֵין אָנוּ יְכוֹלִין בּוֹ", הייליגער באשעפער דו זאגסט אונז מיר זאלן אויסמעקן עמלק, מיר קענען נישט, "אוֹמֵר לָהֶם הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא, תִּהְיוּ אַתֶּם מַזְכִּירִין שְׁמוֹ מִלְּמַטָּה, וַאֲנִי מוֹחֵק שְׁמוֹ מִלְמַעְלָה", זאגט דער אייבערשטער, ענק זאלן ליינען די פרשה פון די מצוה פון אויסמעקן עמלק און איך וועל שוין טון דאס איבריגע, איך וועל אים אויסמעקן.


דאס איז מורא'דיגע חיזוק פאר אונז, ווען מיר זעען ווי שטארק די נסיונות זענען, מען שפירט ווי מען קען נישט באזיגן דעם יצר הרע און מען שרייט: "אֵין אָנוּ יְכוֹלִין בּוֹ", באשעפער איך קען נישט באזיגן דעם יצר הרע, דעם עמלק; דארף מען זיך מחזק זיין, דער אייבערשטער זאגט: "תִּהְיוּ אַתֶּם מַזְכִּירִין שְׁמוֹ מִלְּמַטָּה", דו בעט און בעט, דו שריי און שריי, "וַאֲנִי מוֹחֵק שְׁמוֹ מִלְמַעְלָה", און איך וועל דיר העלפן; דער אייבערשטער וויל נאר מיר זאלן רעדן צו אים, מיר זאלן אים בעטן.


נעם אריין די אמונה אין דיר, מיט דעם וועסטו אויסמעקן עמלק, דורך אמונה ווערן בטל אלע ספיקות, קשיות און בלבולים. אז מען ווייסט און מען חזר'ט אז דער אייבערשטער פירט די וועלט מיט א פינקטליכע השגחה, קיין שום זאך פאסירט נישט פון זיך אליין, "אֵין אָדָם נוֹקֵף אֶצְבָּעוֹ מִלְּמַטָּה, אֶלָּא אִם כֵּן מַכְרִיזִין עָלָיו מִלְּמַעְלָה", א מענטש צעקלעמט זיך נישט זיין פינגער אן דעם וואס מען זאל אויסרופן אין הימל פון פאראויס אז פלוני זאל זיך צעקלאפן זיין פינגער (חולין ז.); דאס איז מחיית עמלק.


דו ווייסט אודאי און דו געדענקסט וואס מוהרא"ש האט אונז אלע יארן פורים געלערנט וואס איז ריכטיג, וויפיל צו טרינקען, מען זאל נישט ליגן אין גאס טויט שיכור; נישט דאס איז די מצוה, די מצוה איז צו טרינקען אביסל און זיין פרייליך און שרייען צום אייבערשטן (אסתר ז, ד): "כִּי נִמְכַּרְנוּ אֲנִי וְעַמִּי לְהַשְׁמִיד לַהֲרוֹג וּלְאַבֵּד", רבונו של עולם איך בין פארקויפט פאר מיינע תאוות, איך וויל זיין ערליך; מען טרינקט אפאר כוסות און מען טאנצט ביז די קאפ דרייט זיך, און מען וויינט צום אייבערשטן (שם ח, ו): "אֵיכָכָה אוּכַל וְרָאִיתִי בְּאָבְדַן מוֹלַדְתִּי", איך בין א פארלוירענער, רבונו של עולם ראטעווע מיך.


בפרט די יאר ווען פורים געפאלט ערב שבת דארף מען זיך זייער אכטונג געבן מען זאל נישט קומען צו חילול שבת, מען דארף אלעס אנגרייטן פרי אז ביים זמן שבת זאל מען קענען מקבל זיין דעם שבת.


א פרייליכן שבת.

#6927 - דער עיקר מחיית עמלק איז דורך שמחה
שמחה, פורים, ערב שבת, שבת זכור

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת תצוה, ו' אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


די וואך שבת דארף מען קומען אין שול הערן די קריאה ווי מען מעקט אויס עמלק. מוהרא"ש זאגט בשם דעם צדיק רבי אברהם בן רבי נחמן זכרונו לברכה: "דער עיקר מחיית עמלק איז דורך שמחה", 'שמחה' איז די זעלבע אותיות פון "'שֶׁמָחֹה' תִּמְחֶה אֶת זֵכֶר עֲמָלֵק", מיט שמחה מעקט מען אויס די טומאת עמלק.


דער סמ"ך מ"ם, עמלק - ווילן נאר איין זאך, מען זאל אויפגעבן אויף דאס וועלן זיין ערליך און אויף דאס בענקען צו זיין גוט. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן קכ) אויפן פסוק (תהילים לא, כה): "חִזְקוּ וְיַאֲמֵץ לְבַבְכֶם כָּל הַמְיַחֲלִים לַה'", דוד המלך זאגט, שטארקט אייך אלע וואס 'האפן' צום אייבערשטן, "אֲפִלּוּ אִם אֵינְכֶם זוֹכִים לְשׁוּם קְדֻשָּׁה וַעֲבוֹדָה חַס וְשָׁלוֹם", אפילו די וואס זענען נישט זוכה צו קיין שום קדושה און עבודת השם, "רַק מְיַחֲלִים לְבַד", איין זאך האבן זיי, דאס ווילן און בענקען, "אַף עַל פִּי כֵן חִזְקוּ וְאִמְצוּ", מיט דעם זאלן ענק זיך שטארקן; דאס קען עמלק נישט סובל זיין, דאס איז זיין זאך, ווי מען קען אראפווארפן דעם מענטש אין א יאוש, ער זאל שוין נישט שרייען צום אייבערשטן "איך וויל זיין גוט", ער זאל אפלאזן זיינע רצונות, זיין בענקעניש.


די יאר געפאלט אויס פורים אום פרייטאג, קומענדיגע וואך פרייטאג איז פורים. אלעס גייט אן ווי א געווענליכע יאר, מען דארף נאר אכטונג געבן פרייטאג נאכמיטאג נישט טרינקען צופיל, מען זאל קענען מקבל שבת זיין אין צייט און חס ושלום נישט עובר זיין אויף חילול שבת.


מוצאי שבת וועט זיין א סעודה אין ישיבה, מען וועט טאנצן אינאיינעם אז מיר האבן מרדכי הצדיק און אסתר המלכה, מיר וועלן זיך נישט אונטערגעבן פאר המן עמלק, מיר וועלן נישט אויפגעבן. און אויך זונטאג מיטאג וועט זיין א שושן פורים סעודה און א פארשטעלונג פאר די קינדער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6926 - געב נישט אויס געלט פאר טייערע משלוח מנות
משלוח מנות, פורים

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת תצוה, ה' אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


קומענדיגע וואך איז שוין די הייליגע יום טוב פורים, אוי ווי מיר ווארטן שוין אויף די הייליגע מגילה... חכמינו זכרונם לברכה זאגן (מגילה ד:): "עֵינֵיהֶם שֶׁל עֲנִיִּים נְשׂוּאוֹת בְּמִקְרָא מְגִילָה", די אויגן פון די ארעמעלייט קוקן און ווארטן אויף די צייט ווען מען גייט שוין ליינען די מגילה, זאגן צדיקים אז דאס מיינט מען נישט נאר די ארעמעלייט, דאס מיינט מען אונז, דאס מיינט מען מיך, וואס איך בין אזוי פארארעמט פון זיין ערליך און הייליג, דער יצר הרע ווארפט אראפ. מיר ווארטן אויף די מגילה צו זען ווי אפילו נאך יאוש, נאך אלע גזירות, איז מיט אביסל תפילה און מיט גיין מיט א צדיק אמת - דרייט זיך אלעס איבער און עס ווערט קלאר אז "אין שום יאוש בעולם כלל", נישטא קיין יאוש, עס איז נאך דא האפענונג.


אויך גייען מיר די וואך שבת מקיים זיין די מצוה פון מחיית עמלק, אויסמעקן עמלק. ווי אזוי מעקט מען אויס עמלק? דורך רעדן פון אמונה, דורך דערציילן אלעמען מעשיות פון תפילה, דורך רעדן אפאר דיבורים צום אייבערשטן און דורך גלייבן אז דער אייבערשטער איז דא, ער מאכט אלעס, ער טוט אלעס, ער העלפט מיר אייביג און ער וועט מיר ווייטער העלפן. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות נח.) אויפן פסוק (דברי הימים-א כט, יא): "לְךָ ה' הַמַּמְלָכָה, 'זוֹ מִלְחֶמֶת עֲמָלֵק'"; איז מוהרא"ש מסביר, אז דורכדעם וואס מיר רעדן פונעם אייבערשטן, מען שמועסט פונעם אייבערשטן, מען דערציילט פאר אלעמען אז דער אייבערשטער פירט די וועלט און ער איז קעניג אויף די וועלט - מיט דעם אליין מעקט מען אויס עמלק וואס וויל אריינברענגען ספיקות אין די אמונה.


איך וויל דיר בעטן, געב נישט אויס קיין געלט פאר טייערע משלוח מנות, מאך נישט נאך יעדע צעדרייטע אמעריקאנער מנהג, עס איז בל תשחית און עס האט נישט קיין זין. עס שטייט קלאר אין די פוסקים אז מען זאל מרבה זיין אין מתנות לאביונים מער ווי משלוח מנות (רמב"ם פרק ב' מהלכות מגילה, הלכה יז), מען מאכט פאר די עלטערן משלוח מנות, פאר די קינדער'ס מלמדים, פאר א נאנטער חבר וואס מען לערנט בחברותא און מען איז זיך מחזק אינאיינעם.


פון די יאר פורים וועל איך מער נישט זיצן בייטאג מיט אנשי שלומינו, היות די קהילה ווערט גרעסער דארף מען עס אוועק שטעלן ריכטיג. מען וועט קומען געבן משלוח מנות, אבער נישט בלייבן וכו'. איך האף אז אנשי שלומינו וועלן פארשטיין און מיטארבעטן און טון וואס איז ריכטיג, ווייל מען דארף אוועק שטעלן די מוסדות און די קהילה ריכטיג.


מוצאי שבת וועט זיין א סעודה אין ישיבה, מען וועט זינגען און טאנצן, און אויך זונטאג נאכמיטאג וועט זיין א שושן פורים סעודה און א פארשטעלונג פאר די קינדער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6925 - דו דארפסט ברענגען געלט פאר דיין ווייב
תפילות אויף אידיש, שלום בית, פורים, געלט

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת תצוה, ד' אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


קומענדיגע וואך איז די הייליגע יום טוב פורים, ביי אנשי שלומינו איז פורים געווען זייער פרייליך, עס איז געווען 'נכנס יין יצא סוד', מען האט געזען די פנימיות פון אנשי שלומינו, די דביקות אינעם אייבערשטן און אין צדיק. אפילו די שטילע וואס האבן זיך אויסבאהאלטן א גאנץ יאר, מען האט גארנישט געזען, אלעס איז געווען באהאלטן, אבער פורים האט מען געזען די הייליגקייט און די פרייליכקייט.


איך וויל דיך מעורר זיין אז עס איז נישטא אזא זאך נישט אהיים ברענגען געלט פאר די ווייב פאר צרכי חיים, דו דארפסט ברענגען געלט פאר דיין ווייב, און אז דו האסט נישט - דארפסטו גיין נאך געלט; נישטא אזא זאך זאגן 'איך האב נישט', האסט חתונה געהאט, האסט געשריבן א כתובה, "אֲנָא אֵיזִן וְאוֹקִיר וְאֶפְלַח לֵכִי" - ביסטו מחויב צו ברענגען געלט.


מען טאר נישט מאכן חובות, אבער אין די זעלבע צייט - טאר מען נישט לאזן א ווייב אין שטוב אן עסן, אן לעבנס געברויכן. אז די ווייב וויל איבריגע זאכן, דעמאלט קען מען אויסשמועסן מיט איר אז חובות איז א סכנה, חובות קען אלעס חרוב מאכן, אבער אז די ווייב דארף ברויט און מילך פאר די פיצלעך, אדער אז מען שפארט אפ די הייצונג און די ווייב בלייבט אין א פארפרוירענע דירה; דאס איז אכזריות.


גיי נאך געלט, עס איז בכלל נישט קיין בושה, א בושה איז דער וואס ברענגט נישט אהיים פאר די ווייב געלט פאר ברויט און מילך און צרכי חיים, דאס איז א בושה, און זיי זיך מקבל אז די ערשטע ארבעט וואס מען רעדט דיר - זאלסטו אננעמען, אן קיין חשבונות. מיר דארפן נישט מאכן קיין חשבונות, מיר דארפן טון. עס שטייט אין די תורה (דברים טו, יח): "וּבֵרַכְךָ ה' אֱלֹקֶיךָ בְּכֹל אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה", זאגן די הייליגע חכמים (ספרי דברים טו, קנח): "יָכוֹל יְהִי יוֹשֵׁב וּבָטֵל, תַּלְמוּד לוֹמַר 'בְּכָל אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה'"; דו טו, און דער אייבערשטער וועט שיקן א ברכה.


גיי אין פעלד און שריי און וויין: "הייליגער באשעפער איך טו תשובה, איך ווייס אז עס קומט מיר דאס אלעס ווייל איך האב געזינדיגט, אבער איך טו תשובה, נעם אן מיין תשובה, האב רחמנות אויף מיר, איך קען נישט תשובה טון אן קיין פרנסה".


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6924 - באשעפער זיסער העלף מיר, נעם מיך ארויס פון מיין פלאנטער
תפילות אויף אידיש, התחזקות, פורים

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת תצוה, ב' אדר, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


גיי אין א ווינקל און שריי צום אייבערשטן: "צָרוֹת לְבָבִי הִרְחִיבוּ", מיינע צרות זענען אזוי שטארק, "מִמְּצוּקוֹתַי הוֹצִיאֵנִי", באשעפער זיסער העלף מיר, נעם מיך ארויס פון מיין פלאנטער.


מוהרא"ש פלעגט אונז דערציילן אלע יארן פורים די מעשה מיט ר' מאיר טעפליקער, ער פלעגט מאכן ביי זיך אין שטוב פורים נאכמיטאג א סעודה און אנשי שלומינו זענען זיך צאמגעקומען, מען האט געגעסן א סעודה, מען האט געטרינקען און געטאנצן אז מיר האבן מרדכי הצדיק, דער הייליגער רבי וואס ראטעוועט אונז פון המן הרשע; דער יצר הרע וואס וויל הרג'ענען יעדן איינציגסטן איד.


ויהי היום, איין פורים זעט ר' מאיר ווי איינער זיצט אין דער זייט און וויינט, בשעת אלע טאנצן זיצט ער דארט אין א מרה שחורה, ר' מאיר האט דאס נישט געקענט סובל זיין. ער גייט צו צו אים און פרעגט אים: "זאגט מיר וואס גייט פאָר? היינט איז פורים, אלע טאנצן, אלע זענען פרייליך, פארוואס טאנצט איר נישט מיטן גאנצן עולם?!" דער איד קוקט אן ר' מאיר און זאגט אים: "ווי אזוי קען איך טאנצן ווען איך האב א צבי' אויפן קאפ?!" ר' מאיר פרעגט אים: "וואס רעדט איר? זאגט מיר וואס גייט פאר מיט אייך?" דער איד הויבט אן וויינען, ער זאגט פאר ר' מאיר טעפליקער: "איך האב א טאכטער, זי איז שוין עלטער, זי דארף א שידוך, איך האב נישט קיין געלט איר חתונה צו מאכן, קיינער וויל זיך נישט משדך זיין מיט מיר, די טאכטער צבי' דרוקט מיר אויף מיין מח, איך הער נישט אויף טראכטן פון מיין צרה", ר' מאיר זאגט אים: "איך פארשטיי אייך נישט, אמת, איר האט א צרה, איז דאס אבער די עצה? זיצן פארביטערט איז אן עצה?! דער רבי האט אונז געלערנט, אז מען האט א צרה שרייט מען צום אייבערשטן, דער רבי האט אונז געלערנט, אז עס דרוקט אויפן הארץ - גיסט מען זיך אויס דאס הארץ צום אייבערשטן, קומט טאנצן מיט מיר, איך וועל אייך ווייזן וואס איר זאלט טון מיט צבי', איך וועל זאגן ווערטער צום אייבערשטן און איר וועט מיך נאך זאגן".


ר' מאיר הויבט אן זאגן דעם פסוק: "צָרוֹת לְבָבִי הִרְחִיבוּ", מיינע צרות זענען אזוי שטארק, "מִמְּצוּקוֹתַי הוֹצִיאֵנִי", באשעפער זיסער העלף מיר, נעם מיך ארויס פון מיין פלאנטער"; ר' מאיר זאגט אים: "זאג מיך נאך"; דער איד האט נאכגעזאגט און זיי האבן אנגעהויבן טאנצן, ביז דער איד איז זייער פרייליך געווארן, ער האט שוין נישט געשפירט צבי' אין זיין קאפ, ער האט אנגעהויבן שפירן דער אייבערשטן.


נאך פורים איז געשען א גרויסע נס, צבי' איז א כלה געווארן מיט א ברסלב'ער חתן, ביידע, סיי דער חתן האט נישט געזוכט א כלה וואס האט געלט, דער חתן האט געזוכט א כלה וואס לעבט מיטן אייבערשטן, וואס לעבט מיט א צדיק, און אויך די כלה האט זיך זייער געפרייט אז זי האט געטראפן א גוטער חתן, א חתן וואס קוקט נישט אויב מען האט געלט. זיי האבן חתונה געהאט און אויפגעשטעלט א שיינע שטוב.


ברודער, גיי שוין זוך דיר אויף א ווינקל און שריי צום אייבערשטן: "צָרוֹת לְבָבִי הִרְחִיבוּ", מיינע צרות זענען אזוי שטארק, "מִמְּצוּקוֹתַי הוֹצִיאֵנִי", באשעפער זיסער העלף מיר, נעם מיך ארויס פון מיין פלאנטער.


מיטן אייבערשטנ'ס הילף וועל איך זיין פורים אין שטאט. איך וויל בעטן אנשי שלומינו זאלן נישט אריינקומען, זייט אייך נישט מטריח, מאכט אייך פרייליך אין שטעטל, פרייליך איז נישט אין א געוויסע פלאץ, פרייליך איז אין הארץ.


מוצאי שבת וועלן מיר טאנצן אין ישיבה, און אויך זונטאג נאכמיטאג וועלן מיר מאכן א שושן פורים סעודה מיט א פארשטעלונג פאר די קינדער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6923 - וואס איז שענער פון גיין מיט א טיכל?
תפילות אויף אידיש, צניעות, חיזוק פאר פרויען, טיכל

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


וואס איז שענער פון גיין מיט א טיכל? עס האט דאך אלע טעמים, דאס איז דאך די לבוש ווי אזוי מען זיצט אין גן עדן. ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות יז.): "צדיקים יושבים ועטרותיהם בראשיהם", די צדיקים זיצן מיט א קרוין אויפן קאפ, "ונהנים מזיו השכינה", און זיי האבן א פארגענוגן פון די זיסע לויטערע טעם פון שפירן דעם אייבערשטן.


בעטס דעם אייבערשטן יעדן טאג: "הייליגער באשעפער, ווען וועל איך זוכה זיין צו שפירן א טעם, א זיסקייט - אין מיין צניעות? ווען וויל איך ליב האבן די איידעלע אידישע חן? הייליגער באשעפער, איך וויל ליב האבן די תורה וועג, ליב האבן צניעות"; מיט תפילה קומט מען אן צו די העכסטע פלאץ.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6922 - א גאר שווערע אבער הייליגע ארבעט, נישט אויפגעבן
חלישות הדעת, טענות, חיזוק פאר מחנכים

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


טייערער ... נרו יאיר, מנהל מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש


איך האב ערהאלטן דיין הודעה.


עס טוט מיר וויי אז דו האסט חלישות הדעת וכו', דו טראכסט וואס פעלט דיר אויס די גאנצע זאך, אז מען האט טענות וכו', דו ווילסט אפלאזן וכו' וכו'; איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט נישט אפלאזן די הייליגע ארבעט פון אויפבויען מוסדות היכל הקודש בארץ הקודש וואס פירט זיך ווי מיר האבן מקבל געווען פון אונזער גרויסן רבי'ן מוהרא"ש זכותו יגן עלינו, וואס האט אונז אוועק געשטעלט א וועג לויטן הייליגן רבי'ן ווי אזוי צו מחנך זיין אונזערע קינדער.


וויסן זאלסטו אז דאס איז א הייליגע ארבעט און א שווערע ארבעט. עס איז זייער א שווערע ארבעט; מען טוט מיט קינדער, מען ארבעט ביטער שווער און מען איז משלם רעה תחת טובה, מען כאפט פסקים, מען האט טענות, מען ווערט באליידיגט. איך קען דיך מחזק זיין ווייל איך גיי דאס אריבער, איך האב דאס שוין איבער צוואנציג יאר, מען צערייסט זיך פאר אנדערע, מען געבט אלעס אוועק צו העלפן אנדערע, און ביים סוף שפייט מען צוריק אין פנים, מען בארעדט, מען האט טענות.


דאך וויל איך דיר זייער בעטן, לאז נישט אפ די הייליגע ארבעט, האסט אנגעהויבן - דארפסטו ענדיגן. מוהרא"ש האט אונז געזאגט ווען מיר זענען געקומען דערציילן אז מיר גייען עפענען א ברסלב'ע חדר אין אמעריקע: "אז מען עפנט קען מען נישט גיין אויף צוריק", די ווערטער קלינגט אין די אויער, נישטא אזא זאך גיין אויף צוריק. דער רבי האט געזאגט פאר די פטירה (חיי מוהר"ן, סימן ריח): "גמרתי", איך האב געענדיגט, "ואגמור", און איך וועל ענדיגן; דאס איז ווערטער פאר אונז, נישט צוריק צו טרעטן, נישט אפצולאזן די הייליגע ארבעט.


וואס האסטו חלישות הדעת? איך הער צוריק אזעלכע שיינע גריסן אויף די תלמוד תורה און בית פיגא פון אלע שטעט, אנגעהויבן אין ירושלים און בני ברק - ביז טבריה, יעדן טאג באקום איך בריוו ווי עלטערן באדאנקען זיך, איז וואס ביסטו דערשראקן? ווער רעדט פון די ישיבה... א פאבריק פון אמונה, פון יראת שמים און מידות טובות. איך שעם זיך נישט אז די ישיבה זאל זיין אין שול, איך דארף נישט באהאלטן די ישיבה אז מען זאל נישט זען וואס טוט זיך און מאכן שיינע בילדער אין אויסגאבעס וכו', די ישיבה קען זיין אין שול, און בחורים מעגן טאנצן און שפרינגען וכו', דער עיקר זיי זאלן זיין מיט יראת שמים און שם שמים שגור על פיהם, דאס איז דא ברוך ה', יעדע ווארט ביי די בחורים איז 'שכוח אייבערשטער', 'איך וועל בעטן דעם אייבערשטן'.


אז עלטערן רופן דיר מיט טענות - זאלסטו אויסהערן און מיר איבערגעבן די טענות און די פרטים, און מיר וועלן מיט התבודדות טון וואס איז ריכטיג, אלעמאל זאלסטו אויסהערן די עלטערן. איך האב יעצט געהאט, אין שטעטל איז פראסטיג קאלט, און א טייל משפחות וואוינען נישט ביים גאס וואו די באס קען נעמען די קינדער גלייך פון שטוב, זיי דארפן ארויסשיקן די קינדער צום גאס, און די פרעסטן זענען אזוי שטארק, און די באס דרייווערס קומען נישט אלע צייטליך, די קינדער ווערן געביסן פון די פרעסט, און ווען א מאמע רופט אין אפיס וויינען, ענטפערט מען איר: "בעט דעם אייבערשטן", דאס איז א רציחה אזוי צו ענטפערן, "בעט דעם אייבערשטן"; דאס דארף מען זיך אליין זאגן, און ווען עלטערן קומען מיט א טענה דארף מען זיי אויסהערן און זיי געבן די געפיל אז מען האט מיטלייד, מען פארשטייט זיי, און זען וואס מען קען טון.


נאכאמאל בעט איך דיר, אחי היקר חזק ואמץ בכל כוחך.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6921 - א וועג פאר די טיטשערס צו קומען אין סקול
מוסדות, געלט

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, אדמיניסטראטער מוסדות היכל הקודש


עפעס דארפסטו טון עס זאל זיין א וועג פאר די טיטשערס צו קומען אין סקול. יעצט ווען עס איז געווען די שרעקליכע פרעסט, ציפעדיגע קעלט - האב איך געהערט וויפיל טיטשערס זענען געשטאנען אין די קעלט און פארפרוירן געווארן, און עס איז דא וואס דארפן זיך ארויפשלעפן א בארג, און איינמאל זיי קומען אן אויבן קענען זיי נישט צוריק אראפגיין צוליב די אייז, מען מוז עפעס טון פאר די טיטשערס.


אפשר קענסטו רעדן צו אנשי שלומינו זאלן טון די ריכטיגע זאכן מיט די געלט, ווי איידער זיך בויען פאלאצן, און ווי איידער זיך קויפן טייערע קארס (וואס קאסט נאר כך וכך דאלער א חודש מער וויפיל ער צאלט יעצט, פאר די קומענדיגע זעקס יאר) - זאלן זיי אינוועסטירן די געלט אין בויען מוסדות. ווייז זיי די פריערדיגע דור, קיינער איז נישט געבליבן מיט זיין קאר, קיינער איז נישט געבליבן מיט זייער דירה, און די וואס האבן געהאלפן בויען מוסדות - די האבן איבער געלאזט א פארמעגן; די זכותים פון די תורה פון די תינוקות של בית רבן דאס נעמט מען מיט.


איך בעט דיר, דו מוזט עפעס טון, מען קען נישט חוזק מאכן פון די פרויען וואס קומען טיטשן פאר אונזערע קינדער, די פרויען זענען מאמעס פאר קינדער, זיי וואלטן גערן געבליבן אין שטוב אויפהאדעווען די קינדער, דאך שטייען זיי אויף פרי און קומען אין בית פיגא און מען מאכט חוזק פון זיי, מען געבט זיי נישט קיין וועג, דער שיקט צו דעם און דער שיקט צו דעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6920 - בלייבן רואיג און פרייליך אין א טענה'ריי
שמחה, חיזוק פאר פרויען, מחלוקת

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איר זאלט יעדן געבן גוטע ווערטער, און אז עס ווערט א טענה'ריי צווישן די פרויען - זאלט איר בלייבן רואיג און פרייליך. קיינער איז נישט שלעכט און קיינער מיינט נישט שלעכט, מענטשן זענען איבערגעשטרענגט, קען אויסזען ווי מען וויל וויי טון וכו'.


די גרעסטע זאך איז, זיין פרייליך מיט דעם אז מיר זענען אידן און מיר זענען קינדער פונעם אייבערשטן; דאס דארף זיין אונזער גאנצע שמחה.


דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6919 - נעם בחורים פון ישיבה צו העלפן בויען און פאררעכטן
משמש דעם רבי'ן, ישיבה

בעזרת ה' יתברך - ב' פרשת בא, כ"ח טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


יישר כח פארן שטיין צו די רעכטע האנט פונעם מנהל, דער מנהל איז מיר זייער געטריי.


א באזונדערע שכוח אז דו נעמסט די בחורים פון ישיבה זאלן העלפן; דאס איז די וועג ווי אזוי מען קען מחזק זיין און אויפבויען די בחורים, אז מען מאכט זיי משמש זיין דעם רבי'ן, מען געבט זיי גוטע ווערטער; דאס געבט זיי זעלבסטזיכערקיייט און דאס היט זיי פון שלעכטס.


יעדע מאל דו פאררעכסט עפעס אין די מוסד זאלסטו דאס נישט מאכן אליין, נעם א בחור (פארשטייט זיך מיטן איינמעלדן פארן מגיד שיעור, און מיט רשות). איך וועל דיר זייער מכיר טובה זיין אויף די פרט, נאכמער ווי דאס העלפן אליין; העלפן איז אויך זייער זייער חשוב, אבער דאס מיט נעמען א בחור מיט זיך און אים אויפבויען דורך אים מאכן חשוב, אים ווייזן ווי ער קען און ווי ער טויג - דאס איז עולה על הכל.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6918 - די צווייטע שטיבל היכל הקודש אין בית שמש
שלום, בית המדרש, היכל הקודש, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - עש"ק פרשת וארא, מברכים החודש, כ"ד טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיינע טייערע חברים, תלמידי היכל הקודש פון בית שמש, ה' עליהם יחיו


מזל טוב צום עפענען דעם נייעם שטיבל אין בית שמש, רמה ד.


איך פריי זיך זייער אז מען עפנט די צווייטע שטיבל היכל הקודש אין בית שמש, דער רבי האט דאס געוואלט (ספורי מעשיות סוף מעשה ב, ממלך וקיסר): "מֶען זָאל מַאכִין אַרוּם דֶער גַאנְצֶער שְׁטָאט קְוַואלִין אַרוּם אוּן אַרוּם. כְּדֵי אַז אֵיינֶער וֶועט וֶועלִין אַ טְרוּנְק טוּן זָאל עֶר נִיט בַּאדַארְפְן אַוֶועק גֵיין אַ טְרוּנְק טוּן. נָאר אִיטְלִיכֶער זָאל גִיפִינֶען אַ קְוַואל לֶעבִּין זִיךְ", מוהרא"ש אין ספר נהרי אפרסמון זאגט: "אלו הם בתי כנסיות ובתי מדרשות", דאס זענען שולן; דער רבי וויל מען זאל עפענען שולן וואו מען קען טרינקען פון די מים חיים, קוואל וואסער; אז א איד דארף אביסל חיזוק - זאל ער האבן וואו אריינצוקומען.


איך זאג ענק וואס מוהרא"ש האט אונז געזאגט ווען מיר האבן געעפנט די שול אין וויליאמסבורג, און די ישיבה, און די מוסדות: "אויב וועט זיין ליבשאפט צווישן אייך - וועט ענק קיינער נישט קענען שלעכטס טון און עס וועט זיין גרויס הצלחה"; דאס זאג איך אייך אויך, אויב וועט זיין ליבשאפט צווישן אייך, קיינער וועט נישט זוכן צו טרעטן אויף א צווייטן, מען וועט קומען אין שול מיט ליבשאפט, מיט שמחה - וועלן ענק זייער מצליח זיין, די שטיבל וועט ארויסגעבן א שיין אויף די גאנצע געגנט, רמה ד אין בית שמש.


איך וועל אם ירצה ה' ממנה זיין גבאים פאר די שטיבל נאך שבת.



 

#6917 - אויסלערנען א' ב' נאר לויט די מסורה פון די הייליגע צדיקים
מוסדות, עברי, הדרכות

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שמות, י"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, מנהל תלמוד תורה היכל הקודש קרית ברסלב


איך האב ערהאלטן דיין בריוו.


געב זיך אכטונג נישט צו טוישן די וועג ווי מען לערנט מיט די קינדער די הייליגע עברי.


אויסלערנען א' ב' איז א הייליגע לימוד, און מען מוז דאס לערנען לויט די מסורה וואס מיר האבן פון די הייליגע צדיקים. מוהרא"ש זכותו יגן עלינו שרייבט קלאר (אשר בנחל אידיש), מען זאל אויסלערנען די א' ב' לויט די הייליגע מסורה פון ארויסזאגן קמץ אלף א; דער לשון פון אשר בנחל: "דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'".


געב אויך איבער פאר דיין טאכטער תחי' וואס זי גרייט אן די לימודים פאר די סקול, פאר בית פיגא, אז מען זאל לערנען מיט די תלמידות די עברי אזוי ווי די מסורה.


איך שיק דיר די גאנצע בריוו וואס מוהרא"ש שרייבט ווי א חדר דארף זיך פירן, עס שטייט אינעם בריוו זייער וויכטיגע יסודות, דאס דארף מען כסדר חזר'ן, און זען אז די מלמדים זאלן לערנען אזוי מיט די קינדער.


אשר בנחל אידיש, חלק ג', מכתב רמא:


בְּעֶזְרַת הַשֵׁם יִתְבָּרַךְ, יוֹם רְבִיעִי לְסֵדֶר פִּנְחָס, י"א תַּמוּז ה'תשע"א.


שָׁלוֹם וּבְרָכָה אֶל ... נֵרוֹ יָאִיר


אִיךְ הָאבּ דֶערְהַאלְטְן דַיין לַאנְגֶען בְּרִיוו.


דוּ דַארְפְסְט וִויסְן אַז חִינוּךְ דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת בַּיים אִידִישְׁן פָאלְק, וָוארוּם מִיר אַלֶע לֶעבְּן נָאר כְּפִי מְסוֹרַת אֲבוֹתֵינוּ וַאֲבוֹת אֲבוֹתֵינוּ וְכוּ' וְכוּ', וָואס מִיר הָאבְּן מְקַבֵּל גֶעוֶוען פוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן וְכוּ'.


לֵיידֶער לֵיידֶער הָאבְּן לֶעצְטְנְס זִיךְ אַרַיינְגֶעכַאפְּט בַּיי דִי הֵיימִישֶׁע עוֹלָם דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וָואס עֶס נֶעמְט זִיךְ פוּן דִי גוֹיִם וְכוּ', נֵייעֶ מֶעטָאדְן וְכוּ' וִויאַזוֹי צוּ לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער וְכוּ', אוּן דָאס אִיז אַ גְרוֹיסֶער בְּרָאךְ אַז מֶען דַארְף אָנְקוּמֶען צוּ גוֹיִם עַרֵלִים טְמֵאִים וְכוּ', פְּסִיכָאלָאגְן פֶּעדַאגָאגְן וְכוּ', וָואס זֵיי זָאלְן אוּנְז לֶערְנֶען וִויאַזוֹי מְחַנֵךְ זַיין דִי קִינְדֶער עַל פִּי דֶרֶךְ הַתּוֹרָה וְהַיִרְאָה וְכוּ', אִיז דָאס נִישְׁט קַיין גֶעלֶעכְטֶער?! וָואס קֶען שׁוֹין אַ גוֹי עָרֵל טָמֵא וִויסְן וָואס הֵייסְט חִינוּךְ? לָאמִיר נָאר זֶען וִויאַזוֹי דִי גוֹיִם זֶענֶען מְחַנֵךְ זֵייעֶרֶע קִינְדֶער? אוּן דָאס אִיז דִי גְרֶעסְטֶע צָרָה אַז מֶען מִישְׁט אוֹיס פִינְסְטֶער מִיט לֶעכְט, גוּטְס מִיט שְׁלֶעכְטְס וְכוּ' וְכוּ', מִיר אִידְן דַארְפְן זִיךְ נִישְׁט לֶערְנֶען פוּן דִי גוֹיִם, מִיר הָאבְּן אַ שֻׁלְחָן עָרוּךְ, וָואס דָארְטְן אִיז אַרוּמְגֶערֶעדְט בַּאֲרִיכוּת וִויאַזוֹי אַ מְלַמֵד דַארְף זִיךְ אוֹיפְפִירְן בִּפְרָטֵי פְּרָטִית, אוּן וִויאַזוֹי עֶר דַארְף לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶער, אוּן וִויפִיל קִינְדֶער דַארְפְן זַיין אִין קְלַאס וְכוּ' וְכוּ'.


אִיבֶּערְדֶעם וָואלְט אִיךְ דִיר גֶערָאטְן זָאלְסְט קוֹדֶם אִיבֶּערְלֶערְנֶען גוּט גוּט הִלְכוֹת מְלַמְדִים (שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָנִים רמ"ה-רמ"ו), טוּר, בֵּית יוֹסֵף, אוּן שֻׁלְחָן עָרוּךְ, אוּן זָאלְסְט דָאס קֶענֶען קְלָאר, אוּן דֶעמָאלְט קֶענְסְטוּ עֶרְשְׁט אָנְהֵייבְּן רוּפְן זִיךְ מְלַמֵד.


אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעוַואלְדִיגֶע גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד דַארְף עֶסְן אוּן טְרוּנְקֶען אוּן שְׁלָאפְן, כְּדֵי עֶר זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער, וָוארוּם דֶער יְסוֹד אִין חִינוּךְ אִיז אַז דֶער מְלַמֵד זָאל זַיין אוֹיסְגֶערוּעֶט, אוּן עֶר זָאל הָאבְּן גֶעדוּלְד צוּ יֶעדְן אִינְגֶעלֶע, אוּן אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דֶער עִיקָר אֱמוּנָה פְּשׁוּטָה אִין בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, אוּן נָאכְדֶעם זָאל עֶר אַרַיינְשַׁיינֶען אִין אִים דִי טֶעגְלִיכֶע הֲלָכוֹת וָואס דָאס אִיז דֶער רָצוֹן פוּן בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים, וִוי אַ אִינְגֶעלֶע טָאר זִיךְ נִישְׁט לֵייגְן שְׁלָאפְן בִּיז עֶר הָאט זִיךְ צוּגֶעגְרֵייט נֶעגְל וַואסֶער, אַ שִׁיסְל מִיט אַ טֶעפְּל וַואסֶער נֶעבְּן בֶּעט, אוּן עֶר זָאל לֵיינֶען קְרִיאַת שְׁמַע שֶׁעַל הַמִיטָה אִין אַ סִידוּר, אוּן עֶר זָאל קוּשְׁן דִי מְזוּזָה אוּן בֶּעטְן דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים אַז זַיין נְשָׁמָה זָאל אַרוֹיפְגֵיין אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, אוּן עֶר זָאל זוֹכֶה זַיין אוֹיפְצוּשְׁטֵיין אִינְדֶערְפְרִי אוֹיסְגֶערוּטֶערְהֵייט, וִויפֶער מֶען שְׁטֵייט אוֹיף זָאל מֶען גְלַייךְ אָפְּגִיסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן מֶען זָאל נִישְׁט גֵיין ד' אַמוֹת אוּמְאָפְּגֶעגָאסְן זִיךְ דִי הֶענְט, אוּן אוֹיסְלֶערְנֶען דִי קִינְדֶער בְּרָכוֹת, וָואס דָאס אִיז דִי יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין יִרְאַת שָׁמַיִם, אַ קְלֵיין אִינְגֶעלֶע זָאל מַאכְן אַ בְּרָכָה אוֹיף יֶעדֶע זַאךְ וָואס עֶר עֶסְט, אוּן אַ נָאךְ בְּרָכָה, וּבִּפְרַט בֶּענְטְשְׁן, אוּן אוֹיבּ דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְפְלַאנְצְן אִין קִינְדֶער, דָאס וֶועט בְּלַייבְּן מִיט זֵיי אַ גַאנְץ לֶעבְּן.


זִינְגֶען דַארְף מֶען מִיט זֵיי זִינְגֶען נָאר נִיגוּנִים פוּן אֱמוּנָה, אוּן הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים, נִישְׁט גוֹי'אִישֶׁע נִיגוּנִים וָואס מֶען הָאט אִין דֶעם אַרַיינְגֶעלֵייגְט אִידִישֶׁע וֶוערְטֶער, דָאס אִיז אַן עֶקְל, דָאס נֶעמְט זִיךְ פוּן פְּרָאסְטֶע מְגוּשָׁמֶ'ע גְרָאבְּיַאנֶען, עֶקְלְהַאפְטִיגֶע אִינְגֶעלַייט, וָואס זֶענֶען דוּרְכְגֶעפַאלְן אִין שְׁמוּצִיגֶע עֲבֵירוֹת וְכוּ', פוּן זֵיי דַארְפְן מִיר נֶעמֶען נִיגוּנִים? אוּן אוּנְזֶערֶע הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ וָואס אִיז הֵיילִיגֶע נְשָׁמוֹת דַארְפְן דָאס אִין זִיךְ אַרַיינְלֵייגְן? דָאס דַארְף זַיין בַּיי אוּנְז מִיאוּס בְּתַּכְלִית הַמִיאוּס, שִׁיקוּץ בְּתַּכְלִית הַשִׁיקוּץ, מֶען טָאר נִישְׁט לֶערְנֶען מִיט קִינְדֶערְלֶעךְ נָאר הֵיימִישֶׁע נִיגוּנִים.


דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִיז אוֹיסְלֶערְנֶען קִינְדֶערְלֶעךְ אַלֶף בֵּית מִיט דִי אַלְטֶע מֶעטָאדְן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט מִיט אוּנְז גֶעלֶערְנְט אִין חֵדֶר, אוּן אַזוֹי וִוי מֶען הָאט גֶעלֶערְנְט מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְן אוּן מִיט אוּנְזֶערֶע עֶלְטֶערְנְ'ס עֶלְטֶערְן, נִישְׁט מִיט קַיין נֵייעֶ מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", וְכוּ' וְכוּ', נָאר "קָמֶץ אַלֶף אָ", "קָמֶץ בֵּית בָּ", וָואס אִין דֶעם לִיגְט גְרוֹיסֶע סוֹדוֹת, סְ'אִיז נִישְׁט סְתַּם אוֹיסְגֶעלֶערְנְט אַ קִינְד. מַה שֶׁאֵין כֵּן דִי גוֹי'אִישֶׁע מֶעטָאדְן "אָ", "בָּ", לִיגְט אִין דֶעם טְרֵיפָה'נֶע דֵעוֹת נִפְסָדוֹת וְכוּ'.


אַ קִינְד דַארְף מֶען אוֹיסְלֶערְנֶען עֶר זָאל הָאבְּן חֵשֶׁק צוּ דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל וֶועלְן דַאוֶוענֶען, עֶר זָאל לִיבּ הָאבְּן דֶעם סִידוּר, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וֶוען עֶס קוּמְט צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ דַארְף מֶען וִויסְן אַז מֶען לֶערְנְט דֶעם בּוֹרֵא כָּל עוֹלָמִים'ס תּוֹרָה, דָאס דַארְף זַיין בְּאֵימָה וּבְיִרְאָה בְּרֶתֶת וּבְזִיעָה, וּמִכָּל שֶׁכֵּן אַז דָאס אִינְגֶעלֶע וֶוערְט נָאךְ גְרֶעסֶער דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען רַשִׁ"י, אוּן אַרַיינְגֶעבְּן דִי חַבִיבוּת פוּן יֶעדֶע הֵיילִיגֶע רַשִׁ"י, וִוי עֶר בְּרֶענְגְט אַלֵיין (בְּרֵאשִׁית ג', ח'), "וַאֲנִי לֹא בָּאתִי אֶלָא לְפַרֵשׁ פְּשׁוּטוֹ שֶׁל מִקְרָא".


עֶס אִיז בַּאוואוּסְט אַז מֶען הָאט אַמָאל גֶערוּפְן דֶעם בְּרִיסְקֶער רָב זי"ע עֶר זָאל פַארְהֶערְן אַ קְלַאס, אִיז עֶר אַרַיינְגֶעקוּמֶען אוּן עֶר הָאט גֶעפְרֶעגְט אַ אִינְגְל פְּשַׁט אִין אַ פָּסוּק, הָאט דֶער אִינְגֶעלֶע גֶעעֶנְטְפֶערְט אַז דֶער רַשְׁבַּ"ם זָאגְט אַזוֹי וְכוּ' וְכוּ', הָאט דֶער בְּרִיסְקֶער רָב זַ"ל גֶעגֶעבְּן אַ בֵּייזְן קוּק אוֹיפְ'ן מְלַמֵד, אוּן וֶוען זֵיי זֶענֶען אַרוֹיסְגֶעגַאנְגֶען הָאט עֶר פָארְגֶעהַאלְטְן פַארְ'ן מְלַמֵד, וִוי קוּמְט דָאס אַז עֶר לֶערְנְט מִיט אִינְגֶעלֶעךְ אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, פַאר מֶען לֶערְנְט פֵּירוּשׁ רַשִׁ"י וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל? עֶר הָאט אִים זֵייעֶר אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט.


זֶעט מֶען פוּן דֶעם אַז אַ מְלַמֵד וָואס הָאט נִישְׁט גֶעלֶערְנְט קַיין רַשִׁ"י, עֶר הָאט גֶעלֶערְנְט אַנְדֶערֶע מְפָרְשִׁים, הָאט עֶר אִים אוֹיסְגֶע'מוּסָרְ'ט. עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה וָואסֶערֶע בּוּשָׁה אוּן אַ חֶרְפָּה אִיז, אַז אַ מְלַמֵד לֶערְנְט נִישְׁט מִיט דִי קִינְדֶער בִּכְלַל רַשִׁ"י, וָואס דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי הָאט גֶעזָאגְט (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן רכ"ג) אַז רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ אִיז דֶער בְּרוּדֶער פוּן דִי תּוֹרָה, וָוארוּם גַאנְץ כְּלַל יִשְׂרָאֵל לֶערְנְט רַשִׁ"י.


אִיבֶּערְדֶעם אִיז זֵייעֶר וִויכְטִיג צוּ לֶערְנֶען חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, אוּן זִינְגֶען דֶעם אַלְטְן חֵדֶר נִיגוּן, נִישְׁט נֵייעֶ גוֹי'אִישֶׁע עֶקְלְהַאפְטִיגֶע נִיגוּנִים וְכוּ', וָואס דָאס אִיז אַ בִּזָיוֹן, וָואס אוֹיף דֶעם זָאגְט שְׁלֹמֹה הַמֶלֶךְ (מִשְׁלֵי י"א, כ"ב) "נֶזֶם זָהָב בְּאַף חֲזִיר". וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען מִיט אַ אִינְגֶעלֶע מִשְׁנַיוֹת, דַארְף מֶען מִיט אִים לֶערְנֶען לַאנְגְזַאם, אוּן מַסְבִּיר זַיין יֶעדֶע מִשְׁנֶה, אוּן וָואס יֶעדֶע תַּנָא זָאגְט. אוּן הַיינְט אִיז דָאס זֵייעֶר זֵייעֶר גְרִינְג, וַוייל מֶען הָאט הַיינְט גֶעדְרוּקְט מִשְׁנַיוֹת מִיט בִּילְדֶער, וָואס דָאס קִינְד קֶען זֶען לֶעבֶּעדִיג פַאר זִיךְ יֶעדֶע מִשְׁנֶה, הֵן אִין הִלְכוֹת שַׁבָּת, הֵן אִין הִלְכוֹת סוּכָּה, מַמָשׁ לְהַפְלִיא פִּלְאֵי פְּלָאוֹת, עֶס אִיז אַזוֹי גְרִינְג מַסְבִּיר צוּ זַיין פַאר יֶעדְן אִינְגֶעלֶע יֶעדֶע מִשְׁנֶה. אוּן מֶען דַארְף דָאס מִיט זֵיי חַזְרְ'ן קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ בִּיז זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען אוֹיסְנְוֵויינִיג, מֶען דַארְף נִישְׁט יָאגְן אוּן לוֹיפְן, נָאר יֶעדֶע מִשְׁנֶה חַזְרְ'ן חַזְרְ'ן אוּן חַזְרְ'ן מִיטְ'ן טַייטְשׁ זֵיי זָאלְן דָאס קֶענֶען. אוּן אַזוֹי אוֹיכֶעט וֶוען מֶען הֵייבְּט אָן צוּ לֶערְנֶען גְמָרָא, הֵייבְּט מֶען אָן צוּ לֶערְנֶען אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת, אָדֶער פֵּרֶק הַמֵנִיחַ, אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס, וָואס דָאס אִיז אָנְגֶענוּמֶען בַּיי כְּלַל יִשְׂרָאֵל, נִישְׁט נֶעמֶען נֵייעֶ וֶועגְן, אוּן מֶען לֶערְנְט מִיט קִינְדֶער קְלָאר אוּן דֵייטְלִיךְ יֶעדֶע שְׁטִיקֶעלֶע גְמָרָא אוּן מֶען חַזְרְ'ט אִיבֶּער. אַזוֹי אִיז מֶען מְחַנֵךְ קִינְדֶער, דָאס אִיז דֶער יְסוֹד הַיְסוֹדוֹת אִין אִידִישְׁקֵייט.


דֶעם סֵדֶר דֶרֶךְ הַלִימוּד פוּן רֶבִּי'ן (שִׂיחוֹת הָרַ"ן, סִימָן ע"ו) אִיז גֶעמַאכְט פַאר בָּחוּרִים וָואס זֵיי הָאבְּן אַ שְׁוַואכֶע הַבָנָה, אוּן אַ שְׁוֶוערֶע תְּפִיסָה, הָאט דֶער הֵיילִיגֶער רֶבִּי אוּנְז גֶעלֶערְנְט אַ דֶרֶךְ צוּ זָאגְן אַסַאךְ מִשְׁנַיוֹת אוּן צוּ זָאגְן אַסַאךְ גְמָרָא, אוּן מִיט דִי צַייט וֶוערְט אִים גֶעעֶפְנְט דֶער מֹחַ וְכוּ', אוּן זַיין הַבָנָה אוּן זַיין שֵׂכֶל וֶוערְט פַארְבְּרֵייטֶערְט וְכוּ', אוּן עֶר קֶען אָנְהֵייבְּן צוּ פַארְשְׁטֵיין וָואס עֶר לֶערְנְט.


אָבֶּער קְלֵיינֶע קִינְדֶער דַארְף מֶען לֶערְנֶען אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע אָבוֹת הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, אַזוֹי וִוי אוּנְזֶערֶע מְלַמְדִים הָאבְּן אוּנְז גֶעלֶערְנְט, פָּשׁוּט דַאוֶוענֶען אִין סִידוּר, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶעס וָוארְט, דָאס קִינְד זָאל וִויסְן וָואס עֶר דַאוֶוענְט, מִכָּל שֶׁכֵּן חוּמָשׁ זָאל עֶר חַזְרְ'ן מִיט אַ בְּרֶען, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן יֶעדֶע רַשִׁ"י זָאל מֶען מַסְבִּיר זַיין [נַאטוּרְלִיךְ דִי רַשִׁ"י וָואס רֶעדְט פוּן דִקְדוּק לָאזְט מֶען אוֹיס] נָאר דָאס פֵּירוּשׁ הַפָּשׁוּט דַארְף גֵיין אַלְץ אוֹיפְ'ן וֶועג פוּן רַשִׁ"י הַקָדוֹשׁ, נִישְׁט אַרַיינְמִישְׁן נֵייעֶ פֵּירוּשִׁים, דָאס אִיז אוֹיסְגֶעהַאלְטְן דֶער אִידִישֶׁער וֶועג, אוּן וֶוער עֶס פַארְנַאכְלֶעסִיגְט דֶעם לִימוּד חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י מִיט קְלֵיינֶע אִינְגֶעלֶעךְ טָאר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אִין אַ יְשִׁיבָה וָואס מֶען לֶערְנְט נִישְׁט קִינְדֶערְלֶעךְ חוּמָשׁ מִיט רַשִׁ"י, אוּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאסְן מִשְׁנַיוֹת, אוּן פַארְטַייטְשְׁן יֶעדֶע מִשְׁנָה אוּן חַזְרְ'ן אָן אַ שִׁיעוּר מָאל בִּיז זֵיי וֶועלְן קֶענֶען דָאס אוֹיסְנְוֵויינִיג, אוּן מִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן דִי הֶעכֶערֶע קְלַאס וָואס מֶען לֶערְנְט שׁוֹין פֵּרֶק הַמֵנִיחַ אָדֶער פֵּרֶק הַכּוֹנֵס אָדֶער פֵּרֶק אֵלוּ מְצִיאוֹת וְכוּ', דַארְף מֶען אַוַדַאי אַוַדַאי אַרַיינְלֵייגְן אִין זֵיי הַבָנַת הַתּוֹרָה, דִי גֶעשְׁמַאק פוּן תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ אַ יְשִׁיבָה, אַ תַּלְמוּד תּוֹרָה, לֶערְנְט נִישְׁט אוֹיף דֶעם אוֹיסְגֶעטְרָאטֶענֶעם וֶועג דַארְף דָאס פַארְמַאכְט וֶוערְן, טָאר נִישְׁט זַיין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן מֶען טָאר נִישְׁט אַרַיינְלֵייגְן דִי קִינְדֶער אִין אַזַא תַּלְמוּד תּוֹרָה.


גְלֵייבּ מִיר אִיךְ הָאבּ גָארְנִישְׁט מְחַדֵשׁ גֶעוֶוען אִין דֶעם, סְ'אִיז פָּשׁוּט שֵׂכֶל, אוּן מֶען זֶעט דָאס דִי אַלֶע אִינְגֶעלֶעךְ וָואס זֵיי זֶענֶען דוּרְכְגֶעגַאנְגֶען כִּיתָּה א', כִּיתָּה ב', כִּיתָּה ג', כִּיתָּה ד', וְכוּ', מִיט אַזֶעלְכֶע הַקְדָמוֹת, זֶענֶען גֶעוַואקְסְן עֶרְלִיכֶע קִינְדֶער, אָבֶּער דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה'ס וָואס מֶען הָאט גֶענוּמֶען קַאלִיקֶעס פַאר מְלַמְדִים, אָדֶער מֶען הָאט צַאמְגֶענוּמֶען דְרֵיי פִיר קְלַאסְן אִינְאֵיינֶעם, אוּן דֶער מְלַמֵד אִיז אַרוֹיס אוּן גֶעטְרוּנְקֶען קַאוֶוע וְכוּ' אָדֶער עֶר הָאט גֶעשְׁמוּעֶסְט וְכוּ', אִיז עֶר בִּכְלַל וָואס דִי חֲזַ"ל זָאגְן (בָּבָא בַּתְרָא כ"א:, וְעַיֵין שֻׁלְחָן עָרוּךְ יוֹרֶה דֵעָה, סִימָן רמ"ה, סָעִיף ט"ז) "מְלַמֵד תִּינוֹקוֹת שֶׁמֵנִיחַ הַתִּינוֹקוֹת וְיוֹצֵא, אוֹ שֶׁעוֹשֶׂה מְלָאכָה אַחֶרֶת עִמָהֶם, אוֹ שֶׁמִתְרַשֵׁל בְּתַּלְמוּדוֹ, הֲרֵי זֶה בִּכְלַל אָרוּר עֹשֶׂה מְלֶאכֶת הֲוַיָ"ה רְמִיָּה (יִרְמְיָהוּ מ"ח, י')".


עַל אַחַת כַּמָה וְכַמָה מֶען דַארְף זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן אַז אַ בָּחוּר זָאל נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, אַזוֹי וִוי דִי חֲזַ"ל זָאגְן (קִדוּשִׁין פ"ב.) "לֹא יִלְמַד אָדָם רַוָוק סוֹפְרִים" [עַיֵין רַשִׁ"י: לֹא יִלְמַד רַוָוק סוֹפְרִים: רַוָוק, פָּנוּי בְּלֹא אִשָׁה. סוֹפְרִים: מְלַמְדֵי תִּינוֹקוֹת. כְּלוֹמַר, לֹא יַרְגִיל רַוָוק עַצְמוֹ לִהְיוֹת מִן הַסוֹפְרִים וְכוּ'], בִּפְרַט הַיינְטִיגְן פְּרָאסְטְן דוֹר, דַארְף מֶען זֵייעֶר זֵייעֶר אַכְטוּנְג גֶעבְּן, דָאס אִיז גֶעזָאגְט גֶעוָוארְן אֲפִילוּ אוֹיף אַן עֶרְלִיכְן בָּחוּר, כָּל זְמַן עֶר אִיז אַ בָּחוּר טָאר עֶר נִישְׁט זַיין קַיין מְלַמֵד, דָאס אִיז מִדִינָא דִגְמָרָא, וּמִכָּל שֶׁכֵּן וְכָל שֶׁכֵּן נֶעמֶען קַאלְיֶעדִיגֶע בָּחוּרִים וְכוּ', אוּן זֵיי זָאלְן זַיין דִי מְלַמְדִים, זֵיי זָאלְן זַיין דִי שׁוֹמְרִים אוֹיף דִי הֵיילִיגֶע קִינְדֶערְלֶעךְ, דָאס אִיז אַן עַוְולָה שֶׁאֵין כָּמוֹהוּ.


אִיךְ בֶּעט דִיר זֵייעֶר דוּ זָאלְסְט דָאס אִיבֶּערְגֶעבְּן פַאר דִי מְנַהֲלִים פוּן דַיין תַּלְמוּד תּוֹרָה, אוּן אוֹיבּ זֵיי וֶועלְן דָאס נִישְׁט פַארְבֶּעסֶערְן, מֶעג מֶען פַארְמַאכְן דִי תַּלְמוּד תּוֹרָה.


נָאכְאַמָאל וִויל אִיךְ דִיר אִיבֶּערְ'חַזְרְ'ן, אַז אַ מְלַמֵד מוּז הָאבְּן גֶעדוּלְד, וָוארוּם אוֹיבּ עֶר הָאט נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד צוּ קִינְדֶער זָאל עֶר עֶנְדֶערְשׁ גֵיין אַרְבֶּעטְן אִין סַאנִיטֶעישְׁן [דִי וָואס זֵיי קְלוֹיבְּן אוֹיף דִי מִיסְט], דִי הָאבְּן נִישְׁט קַיין גֶעדוּלְד, אוּן זֵיי וַוארְפְן דִי גַארְבִּיטְשׁ קֶענְס [דִי מִיסְט בְּלֶעכְן] מִיט רְצִיחָה אִין טְרָאק. אַ מְלַמֵד דַארְף הָאבְּן גֶעדוּלְד, אַ מְלַמֵד טָאר נִישְׁט שְׁלָאגְן קַיין קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט שְׁפֶּעטְן פוּן קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט פַארְשֶׁעמֶען קִינְדֶער, טָאר נִישְׁט דֶערְנִידֶערְן קִינְדֶער. אוּן אוֹיבּ עֶר טוּט דָאס אִיז עֶר אַ רוֹצֵחַ גָמוּר. אִיךְ הָאף אַז דוּ וֶועסְט דָאס אַרַיינְלֵייגְן גוּט גוּט אִין דַיין הַארְץ, וֶועט דִיךְ גוּט זַיין אוֹיף דִי וֶועלְט אוּן אוֹיף יֶענֶע וֶועלְט.


זָאלְסְט הָאבְּן אַ פְרֵיילִיכְן טָאג אוּן אַ לֶעכְטִיגְן תָּמִיד.


*


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6916 - זיך באנייען און צוריק דינען דעם אייבערשטן מיט תמימות
היכל הקודש, חכמות

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת שמות, ט"ז טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר


שוין אזא לאנגע צייט וואס איך הער נישט פון דיר, און יעצט הער איך אז פון היכל הקודש האסטו אריינגעבלאנזשעט אין היכלי התמורות והדמיונות, דו שוועבסט אין דמיונות השם ישמרינו. האסט זיך שוין איין מאל גע'גט, און דער אייבערשטער האט רחמנות געהאט אויף דיר, האסט נאכאמאל חתונה געהאט, און יעצט ביסטו אזוי אין דמיונות פון קבלה און חסידות; ווי מען קען אזוי פארדרייט ווערן השם ישמרינו.


מיר קליינע מענטשעלעך דארפן קודם טון וואס דער הייליגער רבי אלימלך פון ליזענסק זאגט, דער הייליגער רבי אלימלך זכותו יגן עלינו זאגט (הנהגות אדם, סימן א), מען זאל זיך מתבודד זיין און וויינען צום אייבערשטן אויף אלע מעשים וואס מען דארף פאררעכטן, "וְאָז יִרְאֶה בְּעַצְמוֹ שֶׁעָמְדוּ עֲוֹנוֹתָיו נֶגֶד עֵינָיו, וְיִזְכֹּר אֶת חֲטֹּאתָיו וַעֲווֹנוֹתָיו וּפְשָׁעָיו כֶּהָרִים וּגְבָעוֹת", דעמאלט וועט מען זען די עבירות וואס גרייכט אזויפיל ווי ריזיגע בערג, "אֲשֶׁר מֵעוֹלָם לֹא זָכַר אוֹתָם אִם עָשָׂה כָּכָה". וואס פארן זיך מתבודד זיין האט ער בכלל נישט געוואוסט אז ער דארף תשובה טון אויף דעם, "כָּכָה יַעֲשֶׂה לֹא פַּעַם וְלֹא שְׁתַּיִם וְלֹא מֵאָה פְּעָמִים, עַד אֲשֶׁר יְרַחֲמוּ עָלָיו מִן הַשָׁמַיִם", אזוי זאל ער טון נישט איין מאל, נישט צוויי מאל, נישט הונדערט מאל; ער זאל זיך אזוי פירן ביז דער אייבערשטער וועט רחמנות האבן אויף אים און אים פירן אויפן ריכטיגן וועג, "וְיִתְפַּלֵּל לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ שֶׁיַּדְרִיכֵהוּ בַּדֶּרֶךְ וְיוֹרֵהוּ דַּרְכּוֹ שֶׁלֹא יְבַלֶּה חַיֵּי חַיָּיו", ער זאל בעטן דעם אייבערשטן ער זאל וויסן ווי אזוי זיך צו פירן, ער זאל נישט פארברענגען זיינע יארן און טעג מיט נארישקייטן, ביז דער אייבערשטער וועט אים העלפן ער וועט וויסן ווי אזוי זיך צו פירן, און ערשט נאכדעם קען מען עוסק זיין אין קבלה, בקדושה ובטהרה בצניעות, נישט צו ניצן א שפראך צווישן זיך, רעדן קבלה ווערטער. דער הייליגער רבי האט געהערט אמאל אינגעלייט רעדן אזוי צווישן זיך, לשונות פון קבלה, האט דער רבי זיך זייער שארף אויסגעדרוקט (חיי מוהר"ן, סימן תקכו): "הערט אויף רעדן ניבול פה".


דער הייליגער רבי האט געזאגט פאר ר' ליפא (שם, סימן שטו): "תָּמֵהַּ אֲנִי", איך וואונדער זיך, "אֵיךְ מַשְׁלִיכִים חֲבוּרָה אֲהוּבָה וַחֲבִיבָה כָּזוֹ", ווי קען זיין מען זאל אפלאזן אזא טייערע באליבטע פלאץ, דעם רבינ'ס ספרים איז איין שטיק קבלה אויף לעבודא ולמעשה, צו לעבן מיטן אייבערשטן, דורך רעדן צום אייבערשטן, דורך מקיים זיין מצוות השם יתברך בשמחה רבה, די גאנצע קבלה ליגט אין רבינ'ס ספרים. רבי נתן זאגט (לקוטי הלכות תפילין הלכה ה', אות לח): "כי על פי הדברים האלה", מיטן רבינ'ס ווערטער, "והיוצא בהם המבוארים בדברינו", און מיט מיינע ווערטער וואס איך האב געלערנט ביים רבי'ן, "תוכל לעשות לך דרך להבין מעט מזעיר בדרכי הקבלה של הזוהר הקדוש והאריז"ל", קענסטו קומען צו פארשטיין דעם הייליגן זוהר און די ווערטער פון הייליגן אריז"ל, "להוציא מהם דרכים ועצות למעשה על פי הקדמות נוראות ועצות אמיתיות של דברי תורתו של רביז"ל", צו האבן א וועג אין לעבן אויף לעובדא ולמעשה, נישט סתם רעדן די נעמען וכו' כידוע ווי די אינגעלייט וואס ווייסן נישט פון זייער לעבן צו זאגן, זיי קענען רעדן שמות, ווערטער וכו' וכו'.


אמאל פלעגסטו מיר שרייבן פון דיין התמדת התורה, פון דיינע סיומים אויף משניות און מסכתות הש"ס, הלואי זאלסטו זיך באנייען, צוריק דינען דעם אייבערשטן בתמימות ופשיטות, לערנען אויפן דרך הלימוד פון הייליגן רבי'ן (המבואר בשיחות הר"ן, סימן עו), צו לערנען שנעל, נישט שטיין בלייבן ווען מען פארשטייט נישט, און זיך מתבודד זיין, זיך אויסרעדן דאס הארץ צום אייבערשטן, און אויך אכטונג געבן צו מכבד זיין די ווייב. ביים רבי'ן איז דאס געווען יסוד היסודות אריינצוגיין אין די קדושה, נישט חס ושלום מזלזל זיין אין איר כבוד.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6915 - ווארטן אויפ'ן באס אין די פראסטיגע קעלט
מוסדות, שטעטל

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת וארא, כ"ב טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך האב געהאט נעכטן גרויס צער פון וואס איר האט דערציילט, אז אייערע קינדער ליידן פון די פראסטן ביים ווארטן אויפן באס, יעצט ווען עס איז ביטער קאלט און די באס דרייווערס קומען נישט אין צייט, און אייערע קינדער ווערן פארפרוירן פון די פראסטיגע קעלט.


איך האב גערעדט צום מענעדזשער ער זאל מאכן טרעקערס אויפן באס, מען זאל קענען אריינרופן און זען ווען צו שיקן די קינדער.


זייט מיר מוחל, מיר ארבעטן זייער שווער אז זאכן זאלן זיין גוט. מיר זענען א נייע מוסד, מיר האבן נישט קיין געלט, זאכן נעמען אביסל צייט ביז עס ווערט מסודר. איך האף צום אייבערשטן דאס צו קענען מאכן פאר אלע איינוואוינער פון שטעטל, אז מען זאל נישט דארפן אריבערגיין די שווערע זאך אז די קינדער ווארטן אויף די באס אין די ביטערע פרעסטן.

#6914 - געב די חיים טובים פאר אנדערע, וועט עס בלייבן אויך ביי דיר
הפצה, שאלות

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת שמות, י"ד טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיינע טייערע, ... שיחיו, יבנאל


איך האב ערהאלטן אייער בריוו.


איך פריי זיך זייער צו הערן פון ענק ווי שיין ענקער לעבן גייט ענק, ענק לעבן א חיים טובים מיט די עצות פון רבי'ן און ענק געבן דאס איבער ווייטער, דו פאר די בחורים און דיין ווייב פאר די מיידלעך; דאס איז א סימן אז מען לעבט א חיים טובים, אז עס גייט אין לעבן צו העלפן אנדערע.


דער רבי דערציילט (ספורי מעשיות מעשה יג, פון די זיבן בעטלער): "סֶע פַארְהַאנְדְן אַ מְדִינָה וָואס אִין אִיר אִיז גְרוֹיס עַשִׁירוֹת, זֵיי הָאבִּין גְרוֹיסֶע אוֹצְרוֹת. אַמָאל זֶענֶען זֵיי זִיךְ צוּם אוֹיף גִיקוּמֶען דִי עַשִׁירִים. הָאט זִיךְ אִטְלִיכֶער אָנְגִיהוֹיבִּין צוּ בַּארִימֶען מִיט זַיין חַיִים טוֹבִים. וִוי אַזוֹי עֶר לֶעבְּט חַיִים טוֹבִים. אוּן אִיטְלִיכֶער הָאט דֶערְצֵיילְט. דֶער סֵדֶר פוּן זַיין חַיִים טוֹבִים. הָאבּ אִיךְ מִיךְ אָנְגִירוּפְן אוּן הָאבּ גִיזָאגְט צוּ זֵיי (דְהַיינוּ דֶער טוֹיבֶּער בֶּעטְלֶער וָואס עֶר דֶערְצֵיילְט דָאס אַלְץ) אִיךְ לֶעבּ חַיִים טוֹבִים בֶּעסֶערֶע פוּן אַייךְ. וְהָא רַאְיָה. וָוארִין אַז אִיר לֶעבְּט חַיִים טוֹבִים הֶעלְפְט זֶע דֶער מְדִינָה וָוארִין סֶע פַארְהַאנְדִין אַ מְדִינָה וָואס זֵיי הָאבִּין גִיהַאט אַ גָארְטִין אוּן אִין דֶעם גָארְטִין אִיז גִיוֶוען פֵּירוֹת וָואס זֵיי הָאבִּין גִיהַאט אַלִירְלֵיי טַעֲמִים וָואס אִין דֶער וֶועלְט. אוּן זֵיי הָאבִּין גִיהַאט אַלִירְלֵיי רֵיחוֹת וָואס אִין דֶער וֶועלְט. אוּן סֶע דָארְט גִיוֶוען אִין דֶעם גָארְטִין אַלִירְלֵיי מַרְאוֹת. וָואס פַאר אַ פַארְבּ אוּן אַלֶע קְווַייטִין וָואס אִין דֶער וֶועלְט. אִיז אַלְץ גִיוֶוען דָארְט אִין דֶעם גָארְטִין.


אוּן סֶע גִיוֶוען אִיבֶּער דֶעם גָארְטִין אֵיין אַגְרָאדְנִיק (דְהַיינוּ דֶער וָואס עֶר זֶעהְט צוּ דֶעם גָארְטִין) פְלֶעגְט דִי מְדִינָה צוּ לֶעבִּין חַיִים טוֹבִים דָארְךְ דֶעם גָארְטִין. אִיז דָארְט דֶער אַגְרָאדְנִיק פַארְפַאלִין גִיוָוארִין. מֵיילֶא וָואס סֶע אִיז דָארְט דָא אִין דֶעם גָארְטִין. מוּז בְּוַודְאַי שׁוֹין גָאר צוּ נִישְׁט וֶוערִין וָוארִין סֶע אִיז זִיךְ שׁוֹין נִיט דָא דֶער אַגְרָאדְנִיק. וָואס עֶר זָאל דֶעם גָארְטִין צוּ זֶעהְן אוּן זָאל זִיךְ פָּארִין אַרוּם אִים וָואס מֶע בַּאדַארְף אַרוּם דֶעם גָארְטִין צוּ טָאן. לוּשְׁמִיר זֵיי וָואלְטִין נָאךְ גִיקָאנְט לֶעבִּין פוּן דִי סְפִיחִים פוּן דֶעם גָארְטִין (דְהַיינוּ פוּן דֶער וִוידֶער וַואקְסוּנְג. דְהַיינוּ דָאס וָואס סֶע וַואקְסְט אִין אַ גָארְטִין אַלֵיין פוּן דֶעם וָואס סֶע פַאלְט אַרָאפּ) אִיז אָנְגִיקוּמֶען אַ מֶלֶךְ אַכְזָר (כּלוֹמֶר אֵיין אוּם דֶערְבַּארִימִיקֶער) אוֹיף דֶער מְדִינָה אוּן דֶער מֶלֶךְ הָאט זֵיי גָאר נִיט גִיקֶענְט טָאן. אִיז עֶר גִיגַאנְגֶען אוּן הָאט זֵיי כַּלְיָא גִימַאכְט דִי חַיִים טוֹבִים פוּן דֶער מְדִינָה וָואס זֵיי הָאבִּין פוּן דֶעם גָארְטִין. אוּן נִיט עֶר הָאט כַּלְיָא גִימַאכְט דֶעם גָארְטִין. נָאר עֶר הָאט אִיבֶּער גִילָאזְט אִין דֶער מְדִינָה. דְרַיי כִּתּוֹת קְנֶעכְט. אוּן עֶר הָאט זֵיי אָן גִיזָאגְט. אַז זֵיי זָאלִין טָאן דָאס וָואס עֶר הָאט זֵיי גִיהֵייסִין. אוּן דוֹרְךְ דֶעם וָואס זֵיי הָאבִּין דָארְט גִיטָאן. דָאס וָואס דֶער מֶלֶךְ הָאט זֵיי גִיהֵייסִין. דוֹרְךְ דֶעם. הָאבִּין זֵיי כַּלְיָא גִימַאכְט דֶעם טַעַם. וָוארִין דוֹרְךְ דֶעם וָואס זֵיי הָאבִּין דָארְט גִיטָאן. דוֹרְךְ דֶעם הָאבִּין זֵיי גִימַאכְט. אַז וֶוער סֶע וֶועט וֶועלִין פִילִין אַ טַעַם. זָאל דָאס הָאבִּין אַ טַעַם פוּן נְבֵילָה. אוּן אַזוֹי הָאבִּין זֵיי כַּלְיָא גִימַאכְט דֶעם רֵיחַ אַז אַלֶע רֵיחוֹת זָאלִין הָאבְּן אַ רֵיחַ פוּן חֶלְבְּנָה. אוּן אַזוֹי הָאבִּין זֵיי כַּלְיָא גִימַאכְט דִי מַרְאָה. וָוארִין זֵיי הָאבִּין גִימַאכְט. אַז סֶע זָאל זַיין טוּנְקִיל אִין דִי אוֹיגִין. אַזוֹי וִוי סֶע אִיז אַז סֶע וָואלְקִינְדִיק. (דָאס הָאבִּין דִי דְרַיי כִּתּוֹת קְנֶעכְט אַלְץ אָנְגִיאַרְבֶּעט אִין דֶער מְדִינָה דָארְךְ דֶעם וָואס זֵיי הָאבִּין דָארְט גִיטָאן וָואס דֶער מֶלֶךְ הָאט זֵיי גִיהֵייסִין כַּנַּ"ל). הַיינְט אַז אִיר לֶעבְּט חַיִים טוֹבִים הֶעלְפְט זֶע דֶער מְדִינָה. (אַזוֹי זָאגְט אַלְץ דֶער טוֹיבֶּער בֶּעטְלֶער צוּ דֶער מְדִינָה פוּן עַשִׁירוֹת וָואס זֵיי הָאבִּין זִיךְ בַּארִימְט אַז זֵיי לֶעבִּין חַיִים טוֹבִים כַּנַּ"ל) אוּן אִיךְ זָאג אַייךְ אַז אִיר וֶועט זֵיי נִיט הֶעלְפִין. וֶועט עֶס אַייךְ אוֹיךְ שַׁאטִין. (דְהַיינוּ דָאס וָואס בַּיי דֶער מְדִינָה אִיז כַּלְיָא גִיוָוארִין דִי מַרְאֶה אוּן דֶער טַעַם אוּן דֶער רֵיחַ. דָאס וֶועט אַייךְ אוֹיךְ דֶער לַאנְגֶען)".


דאס איז דער סימן אז מען לעבט א חיים טובים, מען לעבט מיט דעם רבינ'ס עצות; אז מען געבט דאס פאר אנדערע, און נאר אזוי איז מען זיכער אז מען וועט בלייבן ביי די חיים טובים; נאר אז מען געבט איבער די חיים טובים פאר אנדערע בלייבט מען ביי די חיים טובים.


בנוגע די שאלה וכו'; טוט אלעס וואס דער דיין שליט"א פון יבנאל לערנט ענק, ווייל עס איז דא א וועג פון לכתחילה און עס איז דא בדיעבד, לכתחילה מאכט מען טאקע יעדן טאג פון די זיבן טעג צוויי בדיקות, און אויך וכו', און אמאל זאגט דער דיין ווען עס איז דא אסאך שאלות און מען קען זיך נישט ארויסזען – אז מען זאל נאר מאכן די ערשטע טאג און די זיבעטע טאג, און אויך נישט לייגן אנדערע בעט געוואנד וכו'.


דער אייבערשטער זאל העלפן ענק זאלן האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6913 - וואס איז די גרעסטע זאך פאר א אידישע פרוי?
חיזוק פאר פרויען, חיזוק פאר מחנכים

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת שמות, י"ד טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


מרת ... תחי'


איך האב ערהאלטן די הודעה.


איר פרעגט וואס איז די גרעסטע זאך ביי פרויען; איינמאל הערט איר אז זיין א מאמע און א ווייב איז די העכסטע זאך, איינמאל הערט איר אז זאגן תהילים איז די העכסטע זאך, און אמאל הערט איר אז זיין גאר א טיטשער איז די העכסטע זאך; איר זענט צעמישט, איר ווילט וויסן וואס איז טאקע די העכסטע זאך פאר פרויען.


די גרעסטע זאך פאר א אידישע פרוי איז זיין א מאמע פאר די קינדער, און א ווייב פארן מאן; נישטא גרעסער'ס פון דעם, נישטא העכער'ס פון דעם. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות יז.): "נָשִׁים בְּמַאי זָכְיָן", אויף וואס באקומען פרויען שכר? "בְּאַקְרוּיֵי בְנַיְהוּ לְבֵי כְנִשְׁתָּא", מיט דעם וואס זיי ציען אויף די קינדער צו לערנען תורה, זיי שיקן די קינדער אין חדר לערנען תורה, "וּבְאַתְנוּיֵי גֻבְרַיְהוּ בֵּי רַבָּנַן, וְנָטְרִין לְגֻבְרַיְהוּ עַד דְּאָתוּ מִבֵּי רַבָּנַן", און מיט דעם וואס זיי ווארטן אפ דעם מאן ווען ער קומט אהיים פון לערנען, דאס וועט זיי היטן און אויף דעם וועלן זיי האבן שכר.


מיט דעם אליין דארף זיך א פרוי מחי' זיין, אז דער אייבערשטער האט איר אויסדערוועלט צו אויפשטעלן אידישע דורות, אנטון קינדער, אפוואשן קינדער, מאכן וועש פאר די שטוב, קאכן עסן פאר די שטוב, דאס איז רצון השם, און אז מען האט אפאר איבריגע מינוט קען מען זאגן תהילים. דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רעא): "הֲלֹא הַחֶנְוָנִי דַּרְכּוֹ לְהַקִּיף בְּהַקָּפָה, שֶׁיִּתְּנוּ לוֹ לְאַחַר זְמַן", דער געשעפט לאזט דאך אויך נעמען אויף בארג און ער איז גרייט מען זאל אים שפעטער באצאלן, "וּמַדּוּעַ לֹא יֹאמַר הָאָדָם אֵיזֶה קַפִּיטְלִיךְ תְּהִלִּים אוֹ לִלְמֹד אוֹ לַעֲשׂוֹת שְׁאָר מִצְווֹת", איז פארוואס זאל מען נישט זאגן אפאר קאפיטלעך תהילים אדער לערנען און טון מצוות – "וְיִהְיֶה מֻנָּח וּמוּכָן אֶצְלוֹ לְעֵת הַצֹּרֶךְ", עס זאל זיין אנגעגרייט פאר ווען מען וועט עס דארפן ניצן? "כִּי יִהְיֶה זְמַן שֶׁיִּצְטָרֵךְ לָזֶה, שֶׁיִּגְבֶּה שְׂכָרוֹ וּפְעֻלָּתוֹ", ווייל עס וועט קומען א צייט וואס מען וועט עס דארפן האבן.


דאס איז נישט קיין סתירה מיט זיין א טיטשער, לערנען מיט קינדער; ווייל אויב מען האט די כוחות, די שכל און הארץ - צו לערנען מיט אידישע טעכטער דאס שיינקייט פון אידישקייט - איז נישטא גרעסערס פון דעם.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6912 - רייכערט נישט
ישיבה, רייכערן

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת וארא, כ"א טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר, ירושלים


איך פריי זיך זייער צו הערן פון דער משגיח ר' בעריש קרויס נרו יאיר אז ענק פירן זיך מיט יראת שמים און ענק גייען שלאפן צייטליך, און בעיקר אז ענקער שטוב איז זויבער. איך געדענק מוהרא"ש פלעגט זאגן פאר די בחורים וואס זענען געשלאפן ביי אים אין ישיבה אז מען קען זען די יראת שמים לויט די ריינקייט; אז די בעט איז ריין - איז די קאפ ריין, אז די צימער איז ריין - איז די הארץ ריין.


רייכערט נישט; א שאד אז ווען מען איז יונג, מען האט נישט די ריכטיגע פארשטאנד, הויבט מען אן רייכערן, און שפעטער ווען מען זעט שוין איין ווי עקלדיג און ווי נישט שכל'דיג עס איז, איז מען שוין צוגעבינדן, און עס איז שווער אפצולאזן; הויבט נישט אן מיט דעם.


זיי שטארק מיט זאגן יעדן טאג אכצן פרקים משניות, דעם יום תהלים און אסאך בלעטער גמרא.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6911 - די גאנצע הצלחה פונעם מענטש ליגט אין שמחה
שמחה

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת וארא, כ"א טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


... נרו יאיר


איך הער אזעלכע שיינע גריסן פון די מנהל אויף דיר, אז דו לערנסט שיין און דו דאווענסט שיין; איך בין אזוי פרייליך פאר די שיינע גריסן וואס מען באקומט אויף דיר.


איך וויל דיר בעטן זאלסט ארבעטן אויף שמחה, זאלסט בעטן דעם אייבערשטן אויף זיין פרייליך, ווייל אין דעם ליגט די גאנצע הצלחה פונעם מענטש; אז מען איז פרייליך, מען פרייט זיך אז מען איז א איד און מען פרייט מיט די מצוות וואס דער אייבערשטער האט אונז געגעבן - איז מען זייער מצליח.


שיק א גרוס פאר דיינע טייערע עלטערן.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6910 - דערצייל מיר גוטע גריסן פון די תלמידים
משמש דעם רבי'ן, ישיבה

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת וארא, י"ט טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד ... נרו יאיר, ירושלים


איך דאנק דיר פארן העלפן מיט די ישיבה מיט לייגן שלאפן די בחורים. יעדע זאך וואס מען טוט פארן רבי'ן איז א נצחיות, דאס איז אונזער גרעסטע תיקון אויף שובבי"ם, אז מיר קענען העלפן דעם רבי'ן.


אז דו זעסט ביי די בחורים שיינע זאכן, מידות טובות, ותרנות, יראת שמים - שרייב מיר און דערצייל מיר. עס איז אזוי געשמאק צו הערן גוטע גריסן אויף תלמידים וואס זענען אזוי ווי קינדער.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

#6909 - זע אז די געלט פאר די מוסדות בארץ הקודש זאל זיין צייטליך
מוסדות, משמש דעם רבי'ן, ארץ ישראל

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת וארא, י"ט טבת, שנת תשפ"ה לפרט קטן


 


לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר, אדמיניסטראטער מוסדות היכל הקודש, קרית ברסלב ליבערטי


שיק שוין די געלט פאר חודש טבת פאר די מוסדות בארץ הקודש. דער מנהל פון די מוסדות אין ארץ ישראל, יצחק נרו יאיר, האט מיר געשריבן אז ער דארף 39,863 פאר חודש טבת. ביטע פארבינד זיך מיט אים און שיק אים די גאנצע סכום פון די געלט וואס איך האב דיר פריער געשיקט.


זע אז די געלט קיין ארץ ישראל זאל זיין צייטליך, ווייל זיי זענען מער אנגעוויזן אויף די געלט ווי דא אין אמעריקע; דארט איז נישטא קיין שטאטישע הילף, דארט דארפן די מלמדים און די לערערינס דאס האבן פאר פשוט ברויט און מילך פאר זייערע קינדער.


אשרינו אז אונזער פלאג און מי איז אויף משמש זיין דעם רבי'ן, אויפציען א דור שכולו זכאי, א דור מיט די ריינע אמונה.


דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.