בריוון פונעם ראש ישיבה שליט"א

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת כי תצא, ז' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר, תלמיד ישיבת היכל הקודש ירושלים

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

איך הער דיין געשריי ווי שווער עס איז דיר מיט שמירת עיניים; די וועג צו ישיבה און די וועג אהיים פון ישיבה איז דיר אזוי שווער, דו ווערסט ממש פארברענט.

וואס זאל איך דיר זאגן מיין ליבער טייערער ..., שטארק זיך מיט די עצות פון רבי'ן, גיי יעדן טאג התבודדות און שריי צום אייבערשטן ער זאל דיר געבן כח זיך צו שטארקן אויף די ברענעדיגע יצר הרע וואס וויל דיך אויסרייסן פון די וועלט און יענע וועלט, ער זאל דיר געבן כח צו קענען היטן דיינע אויגן, און אויפן באס ווען דו פארסט צו און פון ישיבה - זאלסטו מיט זיך האבן א זעקל ספרים מיט א תהלים, זאלסט זאגן דעם יום תהלים און זאגן דיינע שיעורים; ח"י פרקים משניות, תיקונים וכו', און אז דו האסט נישט קיין כח צו לערנען אויפן וועג - זאלסטו פארמאכן דיינע אויגן און זיך שטילערהייט מתבודד זיין. מען קען זיין צווישן מענטשן און זיין אליין, מען קען זיצן אינאיינעם - און אין די זעלבע צייט זיך מתבודד זיין; וויין צום אייבערשטן: "רבונו של עולם, איך וויל זיין א צדיק, איך וויל זיין אפגעהיטן, איך וויל נישט קוקן עבירות, איך וויל נישט קוקן אויף פריצות".

שטארק זיך מיט אלע כוחות צו זיין פרייליך, שמחה איז די שטערקסטע זאך אין עבודת השם, די שטערקסטע געווער קעגן די שווערע נסיונות אין קדושה. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן קסט), ווען א מענטש איז פרייליך און דינט דעם אייבערשטן מיט שמחה - היט אים דער אייבערשטער אליין אפ פון אלע שלעכטס, און דאס איז א שמירה אויף פגם הברית. דער רבי טייטשט דעם פסוק (תהילים קד, לד-לה): "אָנֹכִי אֶשְׂמַח בַּה', יִתַּמּוּ חַטָּאִים מִן הָאָרֶץ, וּרְשָׁעִים עוֹד אֵינָם", אז איך פריי זיך מיטן אייבערשטן, דעמאלט: "יִתַּמּוּ חַטָּאִים מִן הָאָרֶץ" – איז מער נישטא קיין עבירות.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת כי תצא, ז' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

דאס וואס דו שפירסט ווי מען דארף דיך נישט, דו שפירסט ווי מען שטופט דיך אוועק, מען איז דיך מרחק פון הימל; וואס זאל איך דיר זאגן? דאס דארף אריבערגיין אויף יעדער וואס וויל זיין אן ערליכער איד. דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן מח): "כְּשֶׁאָדָם נִכְנָס בַּעֲבוֹדַת הַשֵּׁם, אֲזַי הַדֶּרֶךְ שֶׁמַּרְאִין לוֹ הִתְרַחֲקוּת, וְנִדְמֶה לוֹ שֶׁמַּרְחִיקִין אוֹתוֹ מִלְמַעְלָה וְאֵין מַנִּיחִין אוֹתוֹ כְּלָל לִכָּנֵס לַעֲבוֹדַת הַשֵּׁם", אזוי גייט עס ווען מען וויל ווערן אן ערליכער איד, דער מענטש שפירט ווי קיינער דארף אים נישט, ער האט שטארקע ראיות אז מען דערווייטערט אים; אבער - פירט דער רבי אויס: "וּבֶאֱמֶת כָּל הַהִתְרַחֲקוּת הוּא רַק כֻּלּוֹ הִתְקָרְבוּת", דאס איז נאר א וועג ווי אזוי מען וויל דערנענטערן דעם מענטש צום אייבערשטן, און אויב דער מענטש איז שטארק ביי זיך און ער דערהאלט זיך - דאן וועט ער אלעס אריבערגיין און ער וועט זוכה זיין צו אלע מדריגות וואס איז נאר פארהאן.

מיר גרייטן זיך שוין אויף ראש השנה, מיר פארן קיין אומאן צום הייליגן רבי'ן, וועל איך דיר שרייבן פון אונזער ראש השנה:

ראש השנה פירן זיך אנשי שלומינו נישט צו רעדן, אזוי ווי דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן כא): "בְּרֹאשׁ הַשָּׁנָה בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן, צְרִיכִין לְמַעֵט בְּדִבּוּר מְאֹד מְאֹד", ראש השנה דארף מען זייער אכטונג געבן צו רעדן וואס ווייניגער, דערפאר זענען זיך תלמידי היכל הקודש מקבל א 'תענית דיבור' נישט צו רעדן קיין איין ווארט א גאנץ ראש השנה, מען ניצט דעם דיבור נאר צו רעדן צום אייבערשטן, זיך אויסבעטן א גוט געבענטשט יאר.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת כי תצא, ו' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

שטארק זיך מיט אלע דיינע כוחות, לאז זיך נישט צעברעכן פון קיין שום זאך. אויף יעדן איינעם גייט אריבער שווערע ביטערע נסיונות, און דאס שיינקייט איז - זיך צו קענען דערהאלטן און נישט ווערן צעפאלן; וואויל איז דעם וואס דערהאלט זיך און גייט אן מיט זיין עבודת השם.

מאך זיך א הויפן (פֵּייל) ספרים; א חומש, א משניות, א גמרא, און אזוי ווייטער - און זיץ אויף איין פלאץ ביז דו ענדיגסט אלע דיינע שיעורים. צעטייל די פרשת השבוע לויט די טעג פון די וואך, הויב אן זונטאג ביז שני, מאנטאג ביז שלישי, ביז סוף וואך זאלסטו ענדיגן די פרשה שנים מקרא ואחד תרגום. אויך זאלסטו לערנען יעדן טאג אכצן פרקים משניות; אין אנהויב וועסטו נישט פארשטיין אלעס, דאס זאל דיך נישט שוואך מאכן פון לערנען, קוק נישט אויף דעם, דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן עו): "שֶׁאֵין צְרִיכִין בְּלִמּוּד רַק הָאֲמִירָה לְבַד, לוֹמַר הַדְּבָרִים כְּסֵדֶר, וּמִמֵּילָא יָבִין", ביים לערנען דארף מען נישט - נאר איין זאך, נאר זאגן די ווערטער, ביז מען קומט צו אז מען הויבט אן פארשטיין.

אויך זאלסטו לערנען גמרא, מאך זיך א קביעות צו לערנען ש"ס כסדרן זיבן בלאט גמרא יעדן טאג (אויסער די בלאט בבלי און ירושלמי), עס נעמט נישט לאנג, עס נעמט אונטער א שעה; עס וועט דיר ליכטיג ווערן אין לעבן, די תורה מאכט ליכטיג, די תורה מאכט זיס, מען ווערט נאנט צום אייבערשטן.

מיר גרייטן זיך שוין אויף ראש השנה, מיר פארן קיין אומאן צום הייליגן רבי'ן; איך פריי זיך זייער אז דו קומסט קיין אומאן, אזוי ווי דער רבי האט געהייסן, זאלסטו מאכן א פלאן פאר דיין ווייב וואו זי זאל זיין ראש השנה, זע זי זאל זיין אויף א פלאץ וואו מען וועט איר נישט טשעפען א גאנץ יום טוב; אויב ביי איר מאמע וועט מען מאכן ליצנות פון איר - זאלסטו פרעגן דיינע עלטערן אויב זיי ווילן איר ארייננעמען, אדער זאל זי בלייבן אין שטוב וכו'.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת כי תבוא לאומאן, י"ב אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

שבת אין ישיבה איז געווען הערליך שיין, שבת מיט אנשי שלומינו איז מעין עולם הבא.

שבת אינדעפרי האבן מיר געלערנט די מעשה פון די חכם און תם (סיפורי מעשיות, מעשה ט), דער רבי דערציילט אז די עלטערן פון די צוויי קינדער האבן פארלוירן זייער געלט; מיר האבן גערעדט וויפיל צרות מענטשן האבן פון געלט, און נאכאלץ לויפט מען דאס נאך, און די איינציגסטע וועג געראטעוועט צו ווערן פון גליסטן געלט - איז דורך דעם צדיק.

אויך האבן מיר זיך זייער מחזק געווען מיט די לשון וואס דער רבי זאגט (שם): "אוּן דֶער סֵדֶר פוּן דִי מְשָׁרְתִים, אַז פְרִיר מוּז מֶען זַיין אֵיין אוּנְטֶער מְשָׁרֵת, אוּן מֶען מוּז טָאן שְׁוֶוערֶע אַרְבֶּעט, אוּן מִנֶעמְט וֵויינִיג שְׂכִירוּת, דֶערְנָאךְ וֶוערְט מֶען עֶרְשְׁט אֵיין אֵייבֶּער מְשָׁרֵת"; אז דאס גייט ארויף אויך ברוחניות, ביי עבודת השם איז אין אנהויב זייער שווער, בבחינת אונטער משרת, קוים וואס מען קומט אן צו טון עפעס, בבחינת מען באקומט ווייניג שכירות, דאך אז מען דערהאלט זיך, מען טוט ווייטער, מען לאזט נישט אפ, מען געבט נישט אויף - איז מען זוכה צו ווערן אן אויבער משרת.

אז מען ווייסט די הקדמה אין לעבן, מען ווייסט אז אזוי גייט עס, אזוי שפירט מען, און אז אלע צדיקים וואס האבן זוכה געווען צו קומען צו זייערע מדירגות - זענען קודם געווען בבחינת אונטער משרת, און מיט עקשנות דקדושה זענען זיי צוגעקומען צו זייערע מדריגות - קען מען אויך זוכה זיין צו קומען צו גאר שיינע זאכן.

שבת ביי שלש סעודות האבן מיר געלערנט שיחות הר"ן (סימן רלב), וואו דער רבי זאגט: "הָעִקָּר הוּא הַדִּבּוּר" דער עיקר איז ניצן דעם דיבור; בעטן דעם אייבערשטן צו קענען זיין ערליך, "שֶׁעַל יְדֵי הַדִּבּוּר יְכוֹלִין לִכְבֹּשׁ הַכֹּל וּלְנַצֵּחַ כָּל הַמִּלְחָמוֹת" און מיטן מויל קען מען איבערקומען אלע מלחמות, "אַף עַל פִּי שֶׁיְּכוֹלִין לְהִתְבּוֹדֵד בְּמַחֲשָׁבָה" מען קען אויך מיטן מחשבה זיך מתבודד זיין, "אֲבָל הָעִקָּר הוּא הַדִּבּוּר" אבער דער עיקר איז ארויס צו זאגן מיטן מויל די תפילות ובקשות. מיר האבן גערעדט אויף וואס די תורה זאגט (דברים כא, י): "כִּי תֵצֵא לַמִּלְחָמָה עַל אֹיְבֶיךָ", אז דו וועסט ארויסגיין מלחמה האלטן מיט דיין פיינט, דאס מיינט מען דעם סמ"ך מ"ם וכת דיליה וואס די זענען די גרעסטע פיינט פונעם מענטש, זאלסטו ניצן די עצות פון די צדיקים וואס האבן מגלה געווען ווי אזוי מען קען זיי מנצח זיין, דורכן ניצן די מויל, דורך רעדן צום אייבערשטן, און דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, שם): "לְעִנְיַן מַה שֶּׁקָּשָׁה עַל הָאָדָם לְדַבֵּר לִפְנֵי הַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ" דאס וואס עס איז אזוי שווער זיך צו אויסרעדן דאס הארץ פארן אייבערשטן, "אוֹ לִפְנֵי הַצַּדִּיקִים הָאֲמִתִּיִּים מַה שֶּׁבְּלִבּוֹ" אויך דאס וואס עס קומט אן אזוי שווער צו דערציילן פאר צדיקים אלע שוועריקייטן וואס גייט איבער, "וְכָל זֶה מֵחֲמַת בּוּשָׁה וּכְבֵדוּת שֶׁלּוֹ" עס איז אזוי שווער און אזוי פארשעמט, "שֶׁאֵין לוֹ עַזּוּת דִּקְדֻשָּׁה" מען האט נישט די שטארקקייט וואס מען דארף צו האבן ווען מען וויל זוכה זיין צו קדושה, "בְּוַדַּאי הוּא שְׁטוּת גָּדוֹל" דאס איז א גרויסע נארישקייט, "כִּי הֲלֹא הוּא רוֹצֶה לִכְבֹּשׁ בְּדִּבּוּרוֹ מִלְחָמָה חֲזָקָה שֶׁהוּא מִלְחֶמֶת הַיֵּצֶר" ווייל אז ער וויל מנצח זיין דעם יצר הרע, און מיטן רעדן און בעטן דעם אייבערשטן, און מיטן זיך דורכרעדן מיט צדיקים - וועט ער זיי קענען מנצח זיין, "וְעַכְשָׁו" און יעצט, "כְּשֶׁהוּא סָמוּךְ לַדָּבָר" ווען ער האלט שוין אזוי נאנט, "וְלִכְבֹּשׁ וּלְשַׁבֵּר חוֹמוֹת וְלִפְתֹּחַ שְׁעָרִים עַל יְדֵי הַדִּבּוּר" ער גייט שוין אט אט צעברעכן די פעסטע מויערן און עפענען די טירן, "וּבִשְׁבִיל מְנִיעָה קַלָּה מֵחֲלִישׁוּת דַּעְתּוֹ וְכַיּוֹצֵא יִמָּנַע חַס וְשָׁלוֹם מִלְּדַבֵּר" זאל ער זיך צוריק האלטן? "כִּי הֲלֹא הַמְּנִיעָה הַזֹּאת נֶחֱשֶׁבֶת לִסְתִימָה שֶׁל קוּרֵי עַכָּבִישׁ כְּנֶגֶד הַחוֹמוֹת שֶׁרוֹצֶה לְשַׁבֵּר בְּדִבּוּרוֹ" עס איז אזוי ווי א גיבור וואס נעמט איין ריזיגע פעסטונגען און ווען ער זעט אויפן טיר א שפינען וועבאכץ, און ער גייט צוריק - איז דאס א נארישקייט און א טפשות, אזוי אויך ווען מען וויל זוכה זיין צו זיין א צדיק און מען האלט זיך צוריק פון זיך מתבודד זיין; ווייל דער עיקר נצחון איז דורכן דיבור.

היינט אינדערפרי בין איך געווען אין אוהל מתפלל זיין, איך האב מיט גענומען מיינע קינדער מתפלל זיין פאר א גוט יאר. איך האב געזאגט דעם יום תהלים און זיך מתבודד געווען, און ברוך ה' זיך געקענט אביסל אויסגיסן דאס הארץ.

אויב דו בלייבסט דא די יאר, דו קענסט נישט פארן קיין אומאן - ביטע לאז מיר וויסן, ווייל איך וויל זייער שטארק איבערלאזן א מנין אין שטעטל, איך וויל אזוי שטארק עס זאל זיין אלע תפילות און תקיעת שופר אין שטעטל.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת שופטים, ג' אלול, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר וזוגתו תחי', לעיקוואד

איך האב ערהאלטן אייער בריוו.

עס טוט מיר זייער וויי צו הערן וואס ענק זענען יעצט אריבער, ענק האבן פארלוירן וכו', נאכן זיך אזוי מוטשען מיט טריטמענטס וכו'; עס איז ענק זייער שווער, ענק זענען זייער צעבראכן.

איך בעט דיר טייערער ..., שטארק זיך מיט אמונה, דער אייבערשטער מאכט נאר גוט, דער אייבערשטער מאכט נישט קיין שלעכטס, און אז עס זעט אויס שלעכט - איז דאס אויך גוט, דער אייבערשטער איז דער בעל הרחמים, ער מאכט נאר גוט.

שטארק זיך מיט אמונה, אזוי וועט אוועק גיין אלע פחדים, ווייל דער רבי זאגט (ספר המידות אות מפלת, סימן א): "עַל יְדֵי פַּחַד הָאִשָּׁה מַפֶּלֶת" דורך שרעק קען א פרוי פארלירן וכו'. אויך זאלסטו קויפן א מאגנעט פאר דיין ווייב זי זאל עס טראגן מיט זיך, דער רבי זאגט (שם, סימן ב): "סְגֻלָּה לְמַפֶּלֶת נְפָלִים שֶׁתִּשָּׂא אֶצְלָהּ מַגְנֵט", און אויך איז דא א סגולה: "גַּם תִּשָּׂא אֶצְלָהּ חֲתִיכַת עֵץ מִקֶּבֶר הַצַּדִּיק" זי זאל טראגן מיט זיך א שטיקל האלץ פון א קבר פון א צדיק; אז מען זעט א בוים העכער א קבר פון א צדיק - זאלסטו נעמען א קליין שטיקל צווייג און דאס האלטן מיט זיך, "גַּם יִתֵּן צְדָקָה", אויך איז צדקה א סגולה נישט צו פארלירן וכו'.

אויך זאל זי נישט גיין מיט גאלדענע צירונג, ווייל דער רבי זאגט (שם חלק ב', סימן א): "אִשָּׁה הַמַּפֶּלֶת נְפָלִים" א פרוי וואס פארלירט וכו' – "לֹא תֵּלֵךְ בְּקִשּׁוּטֵי זָהָב" זאל נישט גיין מיט קיין גאלדענע צירונג.

איך בין מתפלל פאר ענק און איך ווארט צו הערן בקרוב גוטע בשורות.

א כתיבה וחתימה טובה און א גוט שבת.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת ראה, כ"א מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מרת ... תחי'

איך האב אייך געבעטן צו רעדן מיט פרויען, זיי אויסהערן און אויסרעדן, אבער נישט איר זאלט רעדן צו זיי קעגן טעראפי; קיינמאל זאלט איר נישט רעדן פריוואט קעגן טעראפי; וואס ווייסט איר יענעמ'ס פריוואטע לעבן, ווי יענער מוטשעט זיך? יענעמ'ס עבר, יענעמ'ס יונגע יארן ווי יענער מוטשעט זיך?

נעמט דעם כלל, ווען איינער קומט זיך אויסרעדן - הערט מען יענעם אויס, עס איז א גרעסערע מצוה צו אויסהערן ווי רעדן; אויסהערן אליין איז שוין כמעט א גאנצע רפואה, און אז מען דארף רעדן - רעדט מען נאר פון איין זאך, פון אמונה און תפילה. ווייל דער רבי זאגט בפירוש (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן יח) ווען מען רעדט מיט מענטשן איז דאס א גרויסע סכנה, מען קען יענעם הרג'ענען.

ווי קען מען רעדן מיט א צווייטן, יענעם געבן עצות - ווען מען קען זיך אליין נישט העלפן? נאר איין זאך אז מען רעדט - קען מען יענעם נישט פארפירן; אז מען איז יענעם מחזק מיט תפילה און אמונה.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת ראה, כ"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר, צפת

וואס מאכסטו טייערער ...? שוין לאנג נישט געהערט פון דיר? ווי גייט דיר עבודת השם? ווי גייט דיר דיינע שיעורים כסדרן? ווי גייט דיר דיין לעבן?

שטארק זיך, די שווערע טעג וועלן אריבערגיין, עס וועט נישט בלייבן שווער, עס וועט נישט בלייבן טונקל; מוהרא"ש זאגט אויפן פסוק (בראשית א, ה): "וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר", ערשט איז פינסטער, אבער נאכדעם ווערט טאג, עס ווערט ליכטיג.

עס וועט אריבערגיין די שווערע טעג. מוהרא"ש זאגט, שלמה המלך האט געהאט א רינגל, אויפן רינגל איז געווען אויסגעקריצט די דריי אותיות ג' ז' י', ער פלעגט קוקן אויפן רינגל און געבן א שמייכל, די באדינער האבן אים געפרעגט וואס די אותיות מיינען, האט שלמה המלך זיי ערקלערט: "ווען עס גייט אריבער אויף מיר שווערע מינוטן קוק איך אויף מיין רינגל, אויף די אותיות גז"י, דאס איז די ראשי תיבות ג'ם ז'ה י'עבור - דאס וועט אויך אריבערגיין, יעצט זעט טאקע אויס ווי עס איז עק וועלט, אבער איך גלייב אז עס וועט אריבערגיין".

שרייב מיר - וועסטו מיך מחי' זיין.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת ראה, כ"א מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

וואויל איז דיר און וואויל איז דיין חלק אז דיינע טעג און יארן גייען אריבער מיט לערנען מיט בחורים די הייליגע תורה, די הייליגע אמונה ויראת שמים, און מידות טובות. איך ווייס עס איז דיר שווער, איך ווייס די געפילן וואס א מלמד און א מגיד שיעור גייען אריבער טאג טעגליך, איך בין שוין איבער צוואנציג יאר מיט בחורים טאג טעגליך, מען ארבעט שווער, מען האט חלישות הדעת, מען מיינט מען טוט נישט אויף, מען מיינט די דיבורים גייען נישט אריין אין די תלמידים, מען וויל אויפגעבן.

עס איז נישט אמת אז מען טוט נישט אויף, עס איז נישט אמת אז די דיבורים גייען נישט אריין, יעדע ווארט וואס מען רעדט מיט תלמידים איז עושה פירות; אמאל זעט מען גלייך די פירות און אמאל שפעטער, אבער דאס איז זיכער, עס לוינט זיך די שווערע מי און פלאג, ווייל עס גייט נישט לאיבוד.

איך ווארט אזוי שטארק זאלסט מיך רופן, מיר דערציילן וואס טוט זיך מיט די בחורים, איך ווארט צו הערן פון דיר וואס די בחורים מאכן, איך וויל נישט האבן סתם דעם טיטל ראש ישיבה, איך וויל זיין נאנט מיט די תלמידים.

אויך זאלסטו מחזק זיין די בחורים זיי זאלן מיר שרייבן לכל הפחות איין מאל א וואך א בריוו.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת ראה, כ"א מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

איך בעט דיר זייער, שטארק זיך מיט אלע דיינע כוחות, לאז זיך נישט נאך; אפילו עס איז דיר ביטער שווער, דו ווארסט אויף דיין שידוך, עס איז דיר טונקל, עס איז דיר פינסטער - זאלסטו אויסווארטן מיט סבלנות אויף די ישועה.

איך בעט דיר זייער טייערער ..., די ערשטע שידוך וואס מען טראגט דיר אן זאלסטו נעמען, דו זאלסט נישט אפזאגן קיין שידוכים. די זייגער רוקט זיך, די צייט גייט אריבער. מוהרא"ש זכרונו לברכה האט אזויפיל געשריבן פאר בחורים און מיידלעך אז זיי זאלן זיך אכטונג געבן פון דעם פיינט וואס רופט זיך: "צייט", ווייל עס איז דא א מאמר החכם: "הִזָּהֵר מִן הַזְמַן כִּי הוּא אוֹיֵב רָע מְאֹד", געב זיך אכטונג צו היטן די צייט ווייל עס גייט אריבער זייער שנעל, און אז מען וויל נישט אוועק לייגן די גאוה, נאר מען קלויבט זיך און מען קלויבט זיך, ביז מען כאפט זיך איז מען שוין פארעלטערט וכו'.

ווען עס קומט צו טון א שידוך דארף מען געדענקען וואס חכמינו הקדושים זאגן (יבמות סג.): "נְחוֹת דַּרְגָּא וְנָסִיב אִיתְּתָא", גיי אראפ א מדריגה וועסטו טרעפן דיין שידוך; בדרך כלל איז א מענטש א בעל גאוה וכו', עס פאסט אים נישט צו נעמען א שידוך וואס מען טראגט אים אן, ער מאכט אלעס אוועק, זאגנדיג: 'איך דער גרויסער חכם וועל נעמען דאס?!' 'איך דער שיינער מענטש, דער קלוגער מענטש וועל חתונה האבן מיט אזוינס?!' אזוי דרייט מען זיך ארום וכו' זוכנדיג א שידוך וואס איז נאכנישט געבוירן געווארן; מען זוכט און מען זוכט, מען גייט ארויס זיך טרעפן וכו' אלץ מיט די כוונה אז אפשר וועט מען טרעפן א כלה וואס וועט קומען צו רייטן אויף א ווייסע פערד מיט אנגעפילטע זעק מיט געלט וכו', מען ווארט עס זאל געבוירן ווערן אזא פארשוין און מען כאפט נישט אז ביז דערווייל גייט אריבער אסאך צייט, און פלוצלונג דערזעט מען זיך פארעלטערט...

איך האף צו זיין א גוטער שליח און זיין דיין שדכן, אבער נאר בתנאי אז דו זאגסט נישט אפ קיין שידוכים; אז מען טראגט דיר אן א שידוך זאלסטו גלייך נעמען דעם שידוך און אויפשטעלן דורות, מקיים זיין דעם ווילן פונעם אייבערשטן וואס האט אונז געהייסן חתונה האבן און ברענגען קינדער.

אז מען האט נישט חתונה איז דאס זייער א שרעקליכע זאך, דער מחבר הויבט אן די ערשטע סעיף אין חלק אבן העזר פון שלחן ערוך מיט די הלכה: "חַיָיב כָּל אָדָם לִישָּׂא אִשָּׁה כְּדֵי לִפְרוֹת וְלִרְבּוֹת", יעדער איד איז מחויב חתונה צו האבן מיט א פרוי כדי צו האבן קינדער, "וְכָל מִי שֶׁאֵינוֹ עוֹסֵק בִּפְרִיָּה וּרְבִיָּה כְּאִלּוּ שׁוֹפֵךְ דָּמִים וּמְמַעֵט אֶת הַדְּמוּת", און ווער עס האט נישט חתונה, ער איז נישט מקיים די מצוה פון פריה ורביה - איז אזוי ווי ער וואלט ווען גע'הרג'עט מענטשן און פארגאסן זייער בלוט, "וְגוֹרֵם לַשְּׁכִינָה שֶׁתִּסְתַּלֵּק מִיִּשְׂרָאֵל", און ער ברענגט אז די שכינה זאל נישט זיין מיט די אידן; חוץ פון דעם וואס עס פעלט אים די אלע גוטע זאכן וואס מען איז זוכה ווען מען האט חתונה, אזוי ווי דער רמ"א זאגט דארט: "וְכָל מִי שֶׁאֵין לוֹ אִשָּׁה שָׁרוּי בְּלֹא בְּרָכָה בְּלֹא תּוֹרָה כוּ', וְלֹא נִקְרָא אָדָם, וְכֵיוָן שֶׁנָּשָׂא אִשָּׁה עֲוֹנוֹתָיו מִפַּקְפְּקִים שֶׁנֶּאֱמַר (מִשְׁלֵי יח, כב) מָצָא אִשָּׁה מָצָא טוֹב וַיָּפֶק רָצוֹן מֵאֵת ה'".

געב א גרוס פאר מיין שוואגער הרב ... שליט"א.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

א כתיבה וחתימה טובה, א גוט געבענטשט יאר.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת ואתחנן, ח' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מרת ... תחי'

עס וועט אריבערגיין די טונקעלע טעג, עס וועט באלד אויפשיינען די זון; אזוי גייט די וועלט, (בראשית א, ה): "וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר", קודם איז טונקל, נאכדעם ווערט ליכטיג.

חכמינו זכרונם לברכה זאגן: "ברישא חשוכא", ערשט איז פינסטער, ערשט איז שווארץ, מען ליידט, מען מוטשעט זיך – "והדר נהורא" (שבת עז.), נאכדעם ווערט ליכטיג, נאכדעם ווערט זיס און געשמאק.

איר האט א טייערער מאן, און אז ער ווערט דערשראקן ווען איר רעדט מיט אייער מאמע וכו' - זאלט איר זיין גענוג קלוג צו רעדן צו אייער מאמע ווען ער איז אין שול אדער ביי די ארבעט.

זייט פרייליך, וועט איר זען גרויסע ישועות.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת עקב, י"ד מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות לב:): "מיום שחרב בית המקדש ננעלו שערי תפלה", און אפילו ווען אלע טירן זענען פארשלאסן, אבער 'שערי דמעה' איז נישט פארמאכט; זאגט דער הייליגער צדיק רבי משה לייב מסאסוב זכותו יגן עלינו, די טירן פון טרערן זענען טאקע נישט פארמאכט, דאך איז דא טירן, אבער עס איז דא א פלאץ וואס איז העכער פון וויינען, א פלאץ וואס מען דארף נישט קיין טירן, שמחה; ווען מען איז פרייליך מיטן באשעפער איז מען ביי די העכסטע פלאץ, ווען מען איז פרייליך דארף מען נישט קיין טירן אריינצוגיין, מען איז גלייך ביים אייבערשטן, שמחה ברענגט צו די העכסטע דרגות.

לאז נישט נאך פון זיין פרייליך, קעמף פאר דיין לעבן, זיי פרייליך פאר גארנישט און פאר נישט, און אז דער סמ"ך מ"ם וויל דיך איינרעדן אז דו ביסט א גארנישט, ענטפער אים: 'טאקע, איך בין א גארנישט, דאך בין איך פרייליך, ווייל דער רבי האט מיר געזאגט איך זאל זיין פרייליך'.

מוהרא"ש איז מדייק אין רבינ'ס ווערטער (לקוטי מוהר"ן חלק ב', סימן כד): "מצוה גדולה להיות בשמחה", עס איז א גרויסע מצוה צו זיין פרייליך, דער רבי זאגט נישט 'מנהג טוב להיות בשמחה', 'נכון להיות בשמחה', אדער 'טוב להיות בשמחה', דער רבי זאגט 'מצוה גדולה להיות בשמחה', עס איז א גרויסע מצוה צו זיין פרייליך, און אז דער רבי זאגט מען זאל זיין פרייליך - איז דא אויף וואס צו זיין פרייליך.

גיי אין מקוה, זיי נישט מוותר א טאג אן מקוה; מקוה איז טאקע נישט קיין מצוה, אבער עס ברענגט צו די שענסטע פלעצער.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת דברים, ב' מנחם-אב, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן א בריוו פון דיין ווייב תחי'.

זי האט געליינט אין א בריוו אין עצתו אמונה אז די סיבה פאר קראנקע קינדער איז, אז מען היט נישט טהרת המשפחה, מען איז מזלזל אין הלכות, זי זאגט עס טוט איר זייער וויי, ווייל לויט וויפיל זי ווייסט האלטן ענק די הלכות זייער ערליך, ביי ענק אין שטוב איז מען מקפיד אויף יעדע סעיף קטן אין שלחן ערוך, איז ווי קען זיין אז ענק האבן א קינד וואס איז נישט געזונט השם ירחם?!

אז מען זאגט פאר איינעם טשעפע נישט די הונט ווייל דו וועסט כאפן א ביס, מיינט עס נישט אז אויב איינער האט געכאפט א ביס איז דאס ווייל ער האט זיך געטשעפעט מיטן הונט. אזוי אויך, די תורה זאגט אז דער וואס היט נישט די הלכות וכו' - וועט האבן קינדער בעלי מומין בגוף ובנפש רחמנא לצלן, אבער דאס מיינט נישט צו זאגן אז דער וואס מוטשעט זיך מיט קינדער - היט נישט הלכות.

וואס זאל איך דיר זאגן, וויפיל איך וועל ענק שרייבן און שטארקן וועט נישט זיין גענוג, ווייל די צער און ווייטאג וואס עלטערן גייען אריבער ווען מען האט אין שטוב א קינד וואס איז נישט געזונט פיזיש אדער גייסטיש איז דאס שווערער ווי אלע צרות, קיין שום איד זאל נישט וויסן וואס די צרה איז, דאס איז די ביטערסטע צרה וואס קען זיין.

דאך וויל איך ענק בעטן, זייט אייך מחזק מיט אמונה פשוטה, מיר ווייסן גארנישט, מיר פארשטייען נישט דרכי המקום ברוך הוא. חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות ה.): "כל שהקדוש ברוך הוא חפץ בו", וועם דער אייבערשטער האט ליב, "מדכאו ביסורין", צעקלאפט מען אים מיט יסורים, "ואם קבלם" און אויב מען נעמט אן וואס דער אייבערשטער געבט, מען שווייגט און מען רעדט נישט קעגן די אמונה – "יראה זרע" וועט ער זוכה זיין צו קינדער, "יאריך ימים" און צו אריכות ימים.

דאס גרויסקייט פון א איד מעסט זיך נאר אין דעם, אז מען האט נישט קיין טענות אויפן אייבערשטן, מען רעדט זיך נישט אפ, מען גלייבט באמונה שלימה אז דער אייבערשטער מאכט דאס אלעס נאר מיך נענטער צו ברענגען צו אים, מיך אויסלייטער, און צוליב נאך סיבות וואס איז פארהוילן פון אונז; מיט דעם מעסט מען דאס גרויסקייט, אז מען האט נישט קיין טענות און תרעומות אויף די אמונה.

ענקערע יסורים זענען זייער גרויס, מוהרא"ש זאגט בשם דעם הייליגן חזון איש זכותו יגן עלינו, ווער עס האט א קינד אין שטוב, א זון אדער טאכטער וואס איז גייסטיש נישט מסודר, אדער פיזיש נישט געזונט, אן אינוואליד, השם ירחם - פאסט מען זאל זיך אויפשטעלן פאר די עלטערן אזוי ווי מען שטעלט זיך אויף פאר אן עלטערער איד אדער א תלמיד חכם, ווייל די צער און ווייטאג וואס די עלטערן גייען אריבער - איז נישט מעגליך מען זאל דאס פארשטיין.

ענק קומען אפ מיט דעם אלעס וואס מען דארף אפקומען. מוהרא"ש זאגט (שו"ת ברסלב, מכתב ג' שפו) ווער עס האט א נישט געזונט קינד אין שטוב, א דיסעיבלד אדער גייסטיש אומסטאביל - וועט נישט זען די פנים פון גיהנום, ווייל ער האט שוין געהאט אויף די וועלט די גיהנום, און אויב די עלטערן דערהאלטן זיך, זיי נעמען אן באהבה וואס דער אייבערשטער געבט זיי - דאס איז די העכסטע מדריגה, און דאס איז געווען די מדריגה פון די אבות הקדושים, אזוי ווי די הייליגע חכמים זאגן (ילקוט איוב, רמז תתק"ח), וואלט איוב נישט גערעדט קעגן דעם אייבערשטן ווען ער האט געליטן זיינע יסורים, אזוי ווי מען זאגט יעדן טאג ביים דאווענען אלקי אברהם, אלקי יצחק, ואלקי יעקב, "כך היו אומרים אלקי איוב", וואלט מען אויך געזאגט אלקי איוב, אבער איוב האט זיך נישט געקענט דערהאלטן, ער האט גערעדט קעגן די אמונה, זעט מען פון דעם אז דאס איז די גרויסקייט פון די אבות הקדושים אברהם, יצחק און יעקב, עס איז אריבער אויף זיי שווערע ביטערע יסורים און זיי האבן נישט געהאט קיין שום טענות אויפן אייבערשטן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ד' פרשת מטות מסעי, כ"ה תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ... נרו יאיר

איך האב ערהאלטן דיין בריוו.

לדעתי זאלסטו רעדן צו איר רב, ער איז אן ערליכער רב, ער וועט ענק העלפן; ער קען דיין ווייב, ער האט זיך געפארעט מיט איר ערשטע מאן און מיט די גט, וועט ער ענק ווייטער העלפן.

שטארק זיך, גלייב באמונה שלימה, אז דער אייבערשטער האט דיר געגעבן די ווייב מיט די קינדער - איז דאס פאר דיין טובה, און אז עס קומט אן שווער - וועט דאס דיר ברענגען נענטער צום אייבערשטן, דו וועסט ווערן אויסגעלייטערט און זוכה זיין צו עולם הבא.

דראפע זיך און דערהאלט זיך, גיי נישט אריין אין א קטנות המוחין פון נישט רעדן מיט דיין ווייב און נישט רעאגירן; נישטא אזא זאך ווי בלאזן, עס העלפט נישט, עס מאכט נאר ערגער די מצב. אז עפעס שטערט דיר - זאלסטו דאס אויסשמועסן מיטן אייבערשטן; בעט דעם אייבערשטן: "הייליגער באשעפער, ווי לאנג נאך וועט מיר באדערן זאכן? ווי לאנג נאך וועל איך ווערן באליידיגט? העלף מיר אז זאכן זאלן מיר נישט שטערן און נישט אנגיין, העלף מיר איך זאל זיך נישט באליידיגן ווען מיין ווייב זאגט מיר אריין, העלף מיר איך זאל זיך מבטל זיין צו דיר, איך זאל זען נאר דאס גוטס וואס דו טוסט מיט מיר"; אזוי זאלסטו בעטן דעם אייבערשטן.

גיי יעדן טאג התבודדות; וועסט שפירן א זיסע איינגענעמע טעם אין לעבן.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת מטות מסעי, כ"ג תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

וויסן זאלסטו, יעדער איינער גייט אריבער שווערע ביטערע יסורים, נישטא קיינער וואס זאל נישט ליידן בזה העולם; מיט וועם מען רעדט, מיט וועם מען שמועסט; אלע שרייען, אלע וויינען, אלע קרעכצן; עס איז נישטא קיין עצה וואו זיך צו באשיצן, נאר אונטער די פליגלען פונעם אייבערשטן. אזוי ווי דוד המלך זאגט (תהלים סא, ה): "אֶחֱסֶה בְסֵתֶר כְּנָפֶיךָ סֶּלָה", איך טו זיך באשיצן אונטער די פליגלען פונעם אייבערשטן.

נעכטן בין איך געווען באזוכן אין תפיסה, איך גיי מיט די אינגעלייט אין שטעטל וואס גייען כסדר אין תפיסות מחי' זיין אַחֵינוּ כָּל בֵּית יִשְׂרָאֵל הַנְּתוּנִים בַּצָּרָה וּבַשִּׁבְיָה, איך בין געווען ביי א איד וואס זיצט שוין לאנגע יארן אין תפיסה, דער איד פארפעלט נישט צו לערנען דעם בלאט גמרא יעדן טאג, דער איד לעבט מיט א שטארקע אמונה ובטחון, עס איז געווען א בחינה פון בא ללמד ונמצא למוד, איך בין יענעם געגאנגען מחזק זיין און איך בין ארויסגעקומען אזוי צעטרייסלט פון די שטארקקייט פון אידישע קינדער, ווי שטארק די אמונה איז, און נאר מיט אמונה קען מען זיך דערהאלטן.

איך וויל דיר זייער בעטן זאלסט אויך לערנען יעדן טאג דעם בלאט גמרא, עס זאל נישט אריבערגיין א טאג אן לערנען די הייליגע תורה. מיר זענען מקורב צום רבי'ן, דער רבי האט נאר דאס געוואלט, מיר זאלן לערנען און דאווענען, דער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן רפז): "מען באדארף נישט אויף די וועלט גארנישט צו טון, נאר דאווענען און לערנען און דאווענען".

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת פנחס, כ' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיינע טייערע ליבע חברים תלמידי היכל הקודש פון ארץ הקודש, ה' עליהם יחיו

די וואך פרשת פנחס געפינען מיר אין די פרשה, משה רבינו בעט דעם אייבערשטן ער זאל שטעלן א מנהיג ישראל וואס וועט פירן כלל ישראל, עס שטייט א לשון (במדבר כז, יז): "אֲשֶׁר יֵצֵא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יָבֹא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יוֹצִיאֵם וַאֲשֶׁר יְבִיאֵם"; לכאורה, וואס איז די לשון פון א מנהיג וואס וועט זיי טראגן און ברענגען?

מוהרא"ש זכותו יגן עלינו זאגט על פי דעם הייליגן רבינ'ס ווערטער, (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן ו): "כשרוצה אדם לילך בדרכי התשובה" ווער עס וויל תשובה טון, "צריך להיות בקי בהלכה" דארף וויסן ווי אזוי צו גיין, "וצריך להיות לו שני בקיאות" מען דארף קענען גיין צוויי וועגן, "הינו בקי ברצוא" עס איז דא א וועג פון גיין, און נאכדעם איז דא א וועג – "בקי בשוב" פון זיך צוריקקערן, "כמו שכתוב" אזוי ווי דער הייליגער זוהר זאגט (ויקהל ריג:, האזינו רצב.): 'זכאה מאן דעיל ונפיק' וואויל איז דעם וואס קען גיין און קומען, נאר אזוי קען מען זוכה זיין תשובה צו טון; ווייל ווען מען איז זיך מקבל גוטע קבלות, מען מאכט גוטע פלענער, מען איז בבחינת - 'זכאה מאן דעיל' וואויל איז דעם וואס גייט צום אייבערשטן, ער וויל זיין גוט און עס גייט אים; אבער וואס טוט מען ווען מען פאלט, עס הויבט אן איבערגיין, עס פארלעשט זיך די געפילן, עס פארלעשט זיך די ליכטיגקייט, מען זעט נישט, מען שפירט נישט, מען איז בבחינת 'ונפיק'; אויב האט מען נישט דעם לימוד פון צדיק ווי זיך צו דערהאלטן און נישט פאלן, זיך נישט מייאש זיין, נישט אפלאזן, נאר ווייטער דינען דעם אייבערשטן פון די פלאץ וואו מען געפינט זיך - איז זייער ביטער.

דאס בעט משה רבינו דעם אייבערשטן, שטעל א צדיק (במדבר כז, יח): "אֲשֶׁר רוּחַ בּוֹ", "ואשר יוציאם ואשר יביאם", וואס וועט אויסלערנען ווי צו גיין און ווי זיך צו דערהאלטן ווען מען איז אויפן וועג צוריק, דאס זאגט דער זוהר הקדוש: "זכאה מאן דעיל ונפיק", וואויל איז דעם מענטש וואס האט דעם לימוד פון גיין און צוריק גיין, סיי ווען ער איז במוחין דגדלות ווייסט ער ווי אזוי צו דינען דעם אייבערשטן, און סיי ווען ער איז אין מוחין דקטנות - ווייסט ער ווי זיך צו דערהאלטן.

דער הייליגער רבי נתן זכרונו לברכה האט געהאט א תלמיד רבי שאול מטעפליק זכרונו לברכה, ער איז געווען א גרויסער עובד ה', ער האט געדאווענט און געלערנט מיט א געוואלדיגע ברען. איינמאל איז רבי נתן געווען אין טעפליק און צוזעענדיג זיינע עבודות, ווי ער דינט דעם אייבערשטן מיט אזא התלהבות - האט אים רבי נתן געזאגט: "שאול שאול, איך האב פון דיר נאכנישט קיין הנאה; ווען איך וועל זען ווי שאול פאלט אראפ און הייבט זיך צוריק אויף און דינט ווייטער דעם אייבערשטן - דאמאלט וועל איך הנאה האבן"; רבי נתן האט אים געוואלט מיט דעם אנגרייטן פארן לעבן, ווייל נישט אייביג קען מען ברענען צום אייבערשטן ברציפות, עס קומט אמאל א צייט ווען מען פאלט אראפ, און דעמאלט - אויב מען איז שטארק - איז מען א ריכטיגער העלד.

די קומענדיגע וואך מאנטאג פרשת מטות מסעי וועט זיין א מסיבה אין בני ברק פאר אנשי שלומינו, איך וויל דיר בעטן זאלסט זיך משתתף זיין און צוהעלפן אונזער קאמפיין, האב נישט מורא זיך ארויפשארן די ארבעל און ארבעטן פאר אפאר טעג פארן רבי'ן וואס טוט אזוי סאך פאר אונז.

איך וויל בעטן אלע אנשי שלומינו אין ארץ ישראל, שליסט אייך אן אינעם יערליכן קאמפיין פאר אונזערע מוסדות, נעמט אויך צאם צדקה פון אנשי שלומינו; יעדע זאך וואס דו טוסט פאר די קאמפיין - העלפסטו מיר פריוואט, איך האף די יאר וועסטו מער טון ווי פאראיאר.

איך זע נישט פארוואס מען זאל זיך ארויסדרייען פון וועלן ארבעטן די פאר טעג שווער פאר א פלאץ וואס געבט אזויפיל א גאנץ יאר, איך האף דו וועסט מיט ארבעטן מיט די גבאים און מיט די אינגעלייט וואס העלפן מיר יערליך מיט צאמנעמען צדקה פאר אונזערע מוסדות.

מען רעדט נישט דא פון זיך אונטערנעמען צו געבן אייגענע געלט אדער אויסבארגן חובות חס ושלום, מען רעדט פון צאמנעמען געלט, אנרופן חברים, באקאנטע, און זיי מזכה זיין מיט העלפן מוסדות היכל הקודש.

איך דארף מקצר זיין, ווייל עס איז שוין שבת.

א גוט שבת.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת פנחס, י"ט תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

... תחי'

אייער טאטע האט מיר געשריבן א בריוו און געבעטן איך זאל אייך שרייבן אפאר ווערטער, חיזוק.

גלייבט באמונה שלימה אז דאס וואס איר זענט אריבער יעצט מיט די שידוך וכו' - דאס איז אלעס לטובה, און אזוי האט געדארפט זיין; באשולדיגט זיך נישט, איר זענט גארנישט שולדיג. אז מען גייט צו א בעשוי און עס ציט נישט, און מען גייט נאכאמאל און עס ציט נישט - קען מען נישט פארמאכן די שידוך, איר האט גארנישט שלעכט געטון; דעריבער, די ערשטע זאך וואס איך בעט אייך, איר זאלט זיך בשום אין אופן באשולדיגן.

שנית, דאס איז אויך א בחינה פון א שידוך. אזוי ווי מיר ווייסן, ווען דעם רבינ'ס ווייב איז נפטר געווארן און דער רבי איז געווען אין ראדוויל, דער רבי האט געזוכט א שידוך פאר זיך, דעמאלט זענען געקומען אסאך פרויען, אלע האבן געוואלט זיך משדך זיין מיט אים, האט דער רבי דעמאלט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן תקצה), אז אלע זענען זיינע שידוכים, און יעדער מענטש האט כמה וכמה זיווגים, ביי יעדן איינעם גייט עס אנדערש; אלע שידוכים וואס מען רעדט איז שוין אויך א בחינה פון שידוך, אפילו עס ווערט נישט אויסגעפירט למעשה. קוקט דעם לשון פון רבי'ן: "וְלִפְעָמִים נוֹסְעִים לַעֲשׂוֹת הַשִּׁדּוּךְ וּבְעֵת הַגְּמָר נִפְרָדִים מֵאֵיזֶה סִבָּה", אמאל פארט מען שוין צום שידוך, מען טרעפט זיך און מען מיינט אז עס גייט שוין ווערן, און צום סוף ווערט עס נישט; דארף מען וויסן אז דאס איז אויך געווען א שידוך.

דריטנס, גאר אין נאנטן וועט איר טרעפן אייער שידוך, און איר וועט דעמאלט אזוי לאכן; איר וועט טראכטן אויף צוריק און נישט קענען פארשטיין 'וואס האב איך זיך געזארגט? וואס האב איך געמיינט, איך וועל נישט ווערן א כלה?' איר וועט אזוי דאנקען דעם אייבערשטן אויף יעדע שידוך וואס האט זיך אויסגעלאזט מיט א גארנישט, ביז איר האט באקומען אייער ריכטיגע שידוך.

זייט מכבד אייערע עלטערן, אייער טאטע און מאמע זענען גאר ספעציעלע פיינע מענטשן, איך קען זיי זייער גוט; זאלט איר זיי זייער מכבד זיין, און אז די שידוך האט זיך נישט אויסגעארבעט – זאלט איר טאנצן פאר שמחה, און שמייכלען און שמייכלען, און נישט אויפהערן דאנקען דעם אייבערשטן.

דער אייבערשטער זאל העלפן איר זאלט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת פנחס, ט"ז תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

עס טוט מיר זייער וויי אז דו בויעסט אויף פאלשע בנינים, אז איך וויל דיך מרחק זיין און איך וויל דיך אוועק שטופן פון די קהילה, אין די צייט וואס איך האב דיך זייער ליב און איך האב הכרת הטוב צו דיר.

איך זע עס איז ממש וואס דער רבי האט געזאגט פאר זיין תלמיד רבי יודל, ווען ער האט געהאט די סארט חלישות הדעת אז דער רבי איז אויף אים ברוגז, דער רבי וויל אים פארטרייבן. רבי יודל האט נישט געוואוסט אז די מחשבות (קאמפלעקסן) גייען אריבער אויף יעדן איינעם, און דאס איז מצד היצר הרע וואס טוט אלע פעולות צו מרחק זיין דעם מענטש פונעם צדיק. ער האט מורא געהאט זיך צו באווייזן צום רבי'ן, ווייל אפשר וועט אים דער רבי פארטרייבן, אפשר וועט דער רבי שרייען אויף אים וכו' וכו', און נאך אפאר טעג האט ער זיך שוין נישט געקענט איינהאלטן פון זען דעם רבי'ן, דער רבי האט פארשטאנען ברוח קדשו די נסיונות און די חלישות הדעת וואס רבי יודל גייט אריבער, און ווען רבי יודל איז אריינגעקומען צום רבי'ן האט אים דער רבי געזאגט: "ווען א מענטש וויל מקורב ווערן צום אמת דעמאלט איז זיך דער שקר מתגבר אויפן מענטש, און אז דער מענטש שטארקט זיך אויפן שקר, ער צעברעכט דעם שקר ווערט פון 'שקר' 'קשר'", און דער רבי האט אויסגעפירט: "דו וועסט שוין בלייבן מקושר צו מיר דיין גאנצע לעבן".

שוין אפאר חדשים וואס דו פייניגסט זיך אז איך וויל דיך פארטרייבן וכו' וכו', עס איז שקר, דער יצר הרע וויל דיך צעקלאפן, ער וויל דיך אוועק נעמען פון רבי'ן, מאכט ער א פירוד לבבות צווישן אונז.

איך וועל דיר נישט דערציילן וואס אויף מיר איז אריבער בחיים חיותו פון מוהרא"ש, ווי מענטשן האבן מיך געפייניגט; איך רעד פון מענטשן אין היכל הקודש וואס האבן זיך געדרייט ביי מוהרא"ש, האבן געזוכט צו מאכן א פירוד צווישן מיר און מוהרא"ש, מען האט מיר געזאגט אז מוהרא"ש גייט מיך פארטרייבן, מען האט מיר געזאגט אז מוהרא"ש איז ברוגז אויף מיר וכו' וכו', וואס האב איך געטון? איך האב זיך נישט באהאלטן, איך בין געקומען צו מוהרא"ש און געזען אז אלעס איז שקר, און עס איז געווארן א קשר של קיימא.

יעדער איינער האט זיינע בלבולים מיט חלישות הדעת אפצולאזן דעם רבי'ן, מען דארף אסאך בעטן דעם אייבערשטן מען זאל נישט אפלאזן דעם הייליגן רבי'ן, און אפילו דער רבי אליין איז מרחק - זאל מען בלייבן שטארק ביים רבי'ן, אזוי ווי עס שטייט (דניאל א, ד): "וַאֲשֶׁר כֹּחַ בָּהֶם לַעֲמֹד בְּהֵיכַל הַמֶּלֶךְ", אפילו דער צדיק אליין קריגט אויף אים, דאך גייט ער נישט אוועק פונעם צדיק (שיחות הר"ן, סימן קה).

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת בלק, י' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מרת ... תחי', קרית ברסלב

פארוואס קלאפט איר זיך אראפ? פארטרייבט די מחשבות וואס בוזשעווען אין אייך אז איר זענט נישט גוט, עס איז נישט וואר, די שלעכטע מחשבות זענען פון די קליפות וואס פארגינען נישט דעם איד צו לעבן א פרייליכע לעבן.

איר זענט א גוטע מאמע אפילו איר ווייסט נישט ווי אזוי מען מאכט קינדער זאלן פאלגן.

איר זענט א גוטע מאמע אפילו איר צעשרייט זיך אויף די קינדער.

איר זענט א גוטע מאמע אפילו מען ווערט איבערגעשטרענגט און מען טראכט 'איך האב נישט מער קיין כח'.

אויך זאלט איר וויסן, מען בלייבט גוט אפילו עס כאפן זיך אריין נישט איידעלע מחשבות, מען דארף נאר בעטן: "אייבערשטער איך וויל גוטע, ריינע און הייליגע מחשבות", אבער חס ושלום זיך אראפקלאפן.

א סימן פון קדושה – ווען מען טראכט 'דער אייבערשטער האט מיך ליב', און אז מען טראכט 'דער אייבערשטער דארף מיך נישט' – איז א סימן אז מען איז ביי די אנדערע זייט, און מען דארף שוין תשובה טון.

בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת חקת, ג' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין טייערער ... נרו יאיר

עס טוט מיר וויי אז דו ביסט אוועק פון ישיבה, איך ווייס דו גייסט אריבער שווערע טעג, דו ווילסט שוין דיין שידוך, עס איז דיר אזוי שווער צו זיין א פלג גוף, אבער טייערער ברודער, קום אין ישיבה, דיקא אין ישיבה וועסטו טרעפן דיין שידוך, דיקא אין ישיבה וועסטו באקומען לופט צו אטעמען, חיזוק אויף אמונה, חיזוק אויף שמחה.

קום אין ישיבה און פלייס זיך אין לימוד התורה, דאס וועט דיך פרייליך מאכן, און אז עס וועט זיין קול ששון וקול שמחה – וועט נאכדעם זיין קול חתן וקול כלה.

מוהרא"ש איז געווען די ערשטע יאר אין ישיבה אויף א באזוך און צוגעזאגט פאר די בחורים, אז אלע וואס וועלן קומען אין ישיבה און פאלגן דעם ראש ישיבה וועלן האבן א גוטע שידוך מיט פרנסה וכו'. (דעמאלט איז געווען א שלעכטע נאמען אויף די ישיבה, עס איז נישט געווען קיין איין שידוך, און פון די הבטחה פון מוהרא"ש איז שוין געווען הונדערטער שידוכים).

איך ווארט אויף דיר, איך וועל דיך פרייליך מאכן.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת חקת, ב' תמוז, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיין ליבער טייערער ... נרו יאיר, קרית ברסלב

הגם מיר האבן שוין גערעדט, דאך שפיר איך אז איך דארף דיר שרייבן נאך אביסל חיזוק אין דעם פרט.

טייערער ליבער ברודער דער אייבערשטער האט דיך זייער ליב, און יעדע מצוה, יעדע זאך וואס דו טוסט פאר עבודת השם - איז זייער זייער חשוב, און זיי נישט מקנא אנדערע, אפילו ביי עבודת השם טאר מען נישט מקנא זיין אנדערע כאילו זיי גייט עס און מיר גייט עס נישט, נאר איין זאך דארף מען מקנא זיין; דער ערליכן איד וואס מען פרובירט אים אויס, מען פרעגלט אים מיט יסורים און דאך בלייבט ער ביים אייבערשטן, דאך האט ער נישט קיין קשיות און תרעומות; נאר דאס דארף מען מקנא זיין, אבער דאס אז זיי האבן נישט געטון קיינמאל קיין שלעכטס און זיך אראפקלאפן אז איך האב יא געטון שלעכטס, און אזויפיל מאל פוגם געווען וכו' וכו' – דאס איז נישט גוט, דאס ברענגט יאוש רחמנא לצלן; טראכט 'אדרבה, איך האב אזויפיל פוגם געווען און דאך טו איך תשובה, און איך וועל נאכאמאל פרובירן, בין איך אויף א פיל העכערע דרגא', אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (ברכות לד:): "מקום שבעלי תשובה עומדין צדיקים גמורים אינם עומדין", די בעלי תשובה קומען אן זייער הויך.

טייערער ברודער, דערצייל פארן אייבערשטן אלע דיינע נפילות, עבירות וכו', דערצייל אים ווי אזוי אלעס האט זיך אנגעהויבן, און בעט אים ער זאל דיר מוחל זיין, און נאכדעם דארפסטו מסיח דעת זיין פון די אלע זאכן און גלייבן באמונה שלימה אז דער אייבערשטער האט מקבל געווען דיין תשובה און איז דיר מוחל במחילה גמורה.

אזוי זאלסטו טון יעדן טאג אינדערפרי, זאלסט איבערבעטן דעם אייבערשטן, אים דערציילן נאכאמאל אלעס, זיך מתוודה זיין מיט ווידוי דברים, ביז אלע עבירות וועלן ארויסגיין פון דיר.

טייערער ברודער, קלאפ זיך נישט אראפ. דער רבי האט געזאגט (חיי מוהר"ן, סימן תנג): "אָט וִוי אִיר זֶעט מִיר; אִיךְ זָאל חַס וְשָׁלוֹם עוֹבֵר זַיין דִי גְרֶעסְטֶע עֲבֵרָה וָואלְט דָאס מִיר גָארְנִישְׁט אַרָאפּ גֶעוָוארְפְן, אִיךְ וָואלְט נָאךְ דֶעם גֶעוֶוען אַזוֹי אֵיין עֶרְלִיכֶער יוּד וִוי פְרִיעֶר, דֶערְנָאךְ וָואלְט אִיךְ תְּשׁוּבָה גִיטָאן", וואלט איך געטון א גרויסע עבירה וואלט מיר די עבירה נישט אראפגעווארפן, איך וואלט תשובה געטון און ווייטער געדינט דעם אייבערשטן; דער רבי האט דאס געזאגט פאר אונז, מיר זאלן וויסן ווי אזוי זיך צו דערהאלטן, ווי אזוי אנצוגיין ווען מען זעט ווי מען האלט און איין אראפפאלן; מיר זאלן תשובה טון און זיך נישט קלאפן, און חס ושלום זיך פיינט האבן.

טייערער ..., עס איז אן איסור גמור זיך פיינט צו האבן, און עס איז א ליגנט צו טראכטן 'דער אייבערשטער האט מיך נישט ליב, חס ושלום', די אלע מחשבות פיגול זענען נישט פון די סטרא דקדושה, עס איז פון די סטרא אחרא וואס האט פיינט דעם מענטש און וויל אים אויסרייסן פון ביידע וועלטן; ווייל דער אייבערשטער האט אונז ליב, ער האט ליב יעדן איד; און ווען א איד טוט תשובה, ער האט חרטה אויף זיינע נישט גוטע מעשים - איז דער אייבערשטער מקבל די תשובה און האט אויף אים רחמנות, און דאס ליבשאפט איז אין לשער.

לערן די מעשה פונעם חכם ותם (ספורי מעשיות, מעשה ט), ווי דער רבי לערנט אונז א וועג אין לעבן ווי מען קען לעבן א חיים טובים דורך נישט קוקן אויף אנדערע מענטשן, דאס איז מיין מעשה און דאס איז דיין מעשה, און גלייב באמונה שלימה אז די אנדערע וועם דו ביסט מקנא - קענען נישט מאכן א נחת רוח פארן אייבערשטן מיט זאכן וואס דער אייבערשטער האט פון דיר א נחת רוח, קלאפ זיך נישט אראפ, אזוי וועסטו קענען אויפלעבן דיינע קינדער; ווייל אז מען איז אליין ביי זיך א צעקלאפטער - ווי קען מען אויפבויען א שטוב... א צעקלאפטער - צעקלאפט אנדערע, און א פרייליכער – מאכט פרייליך אנדערע.

גלייב מיר, איך האב נאכנישט אנגעהויבן שרייבן, עס איז דא אזויפיל חיזוק אין רבינ'ס ספרים, אין די ספרים פון מוהרנ"ת, מוהרא"ש; חיזוק אויף דעם פרט פון זיך נישט קלאפן מיטן עבר, און זיך נישט קלאפן מיט קוקן אויף חברים ווי זיי זענען אזוי מצליח ברוחניות. מאך זיך א שיעור אין רבינ'ס ספרים און טו די עצות – וועסטו זוכה זיין צוצוקומען צו שיינע זאכן.

בעזרת ה' יתברך - יום א' פרשת קרח, כ"ד סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

שבת בין איך געווען אין שטעטל, עס איז געווען הערליך שיין, מען האט זיך זייער מחזק געווען מיטן רבי'ן. ביי שלש סעודות האבן מיר גערעדט פון די מרגלים, ווי קען זיין אז די גרויסע מענטשן וואס די תורה זאגט (במדבר יג, ג): "כֻּלָּם אֲנָשִׁים רָאשֵׁי בְנֵי יִשְׂרָאֵל הֵמָּה" - זאלן אזוי אראפפאלן און צוקומען צו ווערן רשעים, רעדן קעגן דעם אייבערשטן?! נאר מיט די הקדמה, מיטן רבינ'ס ווערטער - קען מען דאס פארשטיין. דער רבי האט דערציילט (לקוטי מוהר"ן חלק ב, סימן קטז), ווען ער איז געווען אין ארץ ישראל האבן אים די צדיקים תלמידי המגיד ממעזריטש געזאגט, זיי האבן זיך נישט געקענט אויסמאלן איידער זיי זענען געקומען קיין ארץ ישראל - אז ארץ ישראל איז א חלק פון די וועלט, זיי האבן געמיינט אז ארץ ישראל איז עפעס א וועלט אויבן אין הימל, ווייל אלע ספרים רעדן פון איר גרויסקייט, און די תורה אליין פארציילט גאר פון איר הייליגקייט וכו'; ביז ווען זיי זענען ארויפגעקומען קיין ארץ ישראל, דאן האבן זיי געזען אז ארץ ישראל איז א פלאץ דא אויף די וועלט, עס איז נישטא קיין שום חילוק אינעם חיצוניות צווישן ארץ ישראל און אנדערע לענדער, נאר דער פנימיות פון ארץ ישראל איז גאר הייליג און גאר הויך.

מיר האבן גערעדט אז דאס קען זיין איז געווען די טעות פון די מרגלים, זיי האבן ערווארטעט צו זען עפעס, און ווען זיי האבן גארנישט געזען פון די חיצוניות האבן זיי חוזק געמאכט (במדבר ג, כז): "וְזֶה פִּרְיָהּ" דאס זענען די פרוכט? אזוי פשוט? און פון דעם זענען זיי אראפגעפאלן.

מיר האבן זיך מחזק געווען, ווען מען וויל זוכה זיין אריינצוגיין אין די קדושה, און דער רבי זאגט טו זאכן וואס זעט אויס פשוט, גיי דאווענען און לערן משניות, זאג גמרא, געב א פרוטה לצדקה; על פי רוב זענען מענטשן מזלזל אין דעם ווייל עס איז נישט אזוי עובד'יש, עס פאסט נישט צו זאגן אביסל תהלים בתמימות ופשיטות, מען זוכט עפעס העכערס, און דאס איז גורם מען זאל אראפפאלן רחמנא לצלן.

עס איז דא אסאך צו דערציילן ווי שיין עס איז געווען דעם שבת. איך בעט דיר זייער זאלסט דינען דעם אייבערשטן בתמימות ופשיטות, קום אין שול דאווענען די דריי תפילות, נעם א חומש הויב אן מעביר סדרה זיין פון היינט, פון אנהויב וואך - יעדן טאג אביסל, לערן משניות אפילו באמירה בעלמא, אזוי אויך גמרא, ועל כולם גיי זיך אויסגיסן דאס הארץ צום אייבערשטן אויף דיין אייגענע שפראך, והעולה על הכל זיי פרייליך שלא עשני גוי - וועסטו זוכה זיין צו ווערן א גרויסער צדיק.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת קרח, כ"ח סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד ... נרו יאיר

קיינער ווייסט נישט וואס דו גייסט אריבער, קיינער ווייסט נישט דיין צעבראכענע הארץ; אינדרויסן ביסטו א פרייליכער, א לאכעדיגער, אבער אינעווייניג וויינט דיין הארץ, דו ווילסט דיין שידוך, דו ווילסט אנהויבן דיין לעבן. איך געדענק מוהרא"ש זכרונו לברכה זאגן ביי די שיעורים: "קיינער אויף די וועלט פארשטייט נישט די צער פון א בחור".

זאלסטו יעדן טאג גיין אין א ווינקל, יעצט זומער ווען דו ביסט אין קעמפ האסטו ביימער מיט גראז, קענסטו גיין צווישן די ביימער און די גראז און וויינען צום אייבערשטן: "הייליגער באשעפער קיינער ווייסט נישט ווי צעבראכן איך בין, נאר דו אייבערשטער ווייסט מיין צעבראכענע הארץ, מאך מיר א טובה, מאך מיר א חסד חינם, געב מיר א שידוך, איך וויל שוין אנהויבן לעבן א הייליגע לעבן, א ריינע לעבן".

נאר דאס איז די עצה, תפילה והתבודדות.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.

בעזרת ה' יתברך - יום ה' פרשת שלח, כ"א סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

טייערער ... נרו יאיר

איך האב שוין זייער לאנג נישט געהערט פון דיר, איך האף צום אייבערשטן אז אלעס איז גוט און דו גייסט אן מיט דיין עבודת השם, און אז דיין ווייב שטעלט זיך אזוי אויף די לענג און אויף די ברייט אז דו זאלסט נישט קומען אין היכל הקודש – מוז זיין אז דו קענסט זוכה זיין צו גאר גרויסע זאכן, גרויסע קדושות, גרויסע מדריגות. אזוי ווי דער רבי זאגט (לקוטי מוהר"ן חלק א', סימן קפה): "כָּל מִי שֶׁיֵּשׁ לוֹ יְגִיעוֹת וְטִרְחוֹת יוֹתֵר בִּתְחִלַּת הַהִתְקָרְבוּת לְהַשֵּׁם יִתְבָּרַךְ, דְּהַיְנוּ שֶׁיֵּשׁ לוֹ מְנִיעוֹת רַבּוֹת וּגְדוֹלוֹת, כְּגוֹן מֵאָבִיו וְאִשְׁתּוֹ וְחוֹתְנוֹ", ווער עס האט שטערונגען פון זיין ווייב און שווער צוצוקומען צום צדיק - "זוֹכֶה אַחַר כָּךְ לְקַבֵּל הַרְבֵּה קְדֻשָּׁה וְטָהֳרָה".

שטארק זיך מיט דיין עבודת השם, לאז נישט אפ; אויף יעדן איינעם גייט אריבער ביטערע שוועריקייטן, און נאר דורכן צדיק קען מען אלעס בייקומען.

שרייב מיר כאטשיג א בריוו, איך זאל וויסן פון דיר און זיך קענען מחזק זיין.

בעזרת ה' יתברך - ערב שבת קודש פרשת בהעלותך, ט"ו סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

לכבוד מיינע טייערע ליבע חברים תלמידי היכל הקודש פון ארץ הקודש, ה' עליהם יחיו

די וואך האבן מיר די פרשה פון די מנורה, דער אייבערשטער זאגט ווי אזוי מיר זאלן אנצינדן די מנורה. שטייט אין פסוק (במדבר ח, ד): "וְזֶה מַעֲשֵׂה הַמְּנֹרָה", דאס איז די זאך פון די מנורה, "מִקְשָׁה" אויסגעקלאפט, "זָהָב" פון גאלד, "עַד יְרֵכָהּ" סיי איר פיס, "עַד פִּרְחָהּ" סיי איר בלום, "מִקְשָׁה הִוא" איז געוען אויסגעקלאפט וגו', רש"י זאגט, די מנורה איז נישט געווען צאמגעשטעלט שטיקלעך, נאר מען האט גענומען איין גרויסע שטיק גאלד און געהאקט מיט א האמער ביז עס איז געווארן א שיינע מנורה.

דאס איז א שטארקע חיזוק פאר יעדן איינעם, אמאל גייט מען אריבער שווערע ביטערע טעג, מען שפירט ווי מען ווערט צעקלאפט, ווי 'איינער שטייט מיט א האמער און קלאפט אויף מיר', מען גייט אריבער דחקות אין פרנסה, מען גייט אריבער מיט די שטוב, מיט די ווייב, מיט די קינדער, אפגערעדט אז מען שפירט ווי דער יצר הרע קלאפט און קלאפט, ביז מען קלאפט זיך שוין אליין אראפ, מען הערט נישט אויף קלאפן. אויב אבער דער מענטש האט נישט קיין טענות אויפן אייבערשטן - ווערט ער אליין א שיינע מנורה, ער הויבט אן שיינען און לייכטן, און ווערט א מרכבה פאר די שכינה הקדושה. אזוי ווי חכמינו זכרונם לברכה זאגן (שבת כב:): "וכי לאורה הוא צריך" דארף מען דען אנצינדן א מנורה צו מאכן ליכטיג פארן אייבערשטן? "והלא כל ארבעים שנה שהלכו בני ישראל במדבר לא הלכו אלא לאורו" דער אייבערשטער האט דאך ליכטיג געמאכט אלע יארן אין מדבר פאר די אידן, איז וואס דארף מען אנצינדן די מנורה? "אלא עדות הוא לבאי עולם שהשכינה שורה בישראל" נאר צו ווייזן אז דער אייבערשטער רוט ביי אידישע קינדער; ווען עס גייט אריבער – "מקשה הוא" אויסגעקלאפט, "מקיש בקורנס" מען קלאפט מיט א האמער, "וחותך בכשיל" און מען שניידט מיט א האק, "לפשט אבריה" צו פארשפרייטן די גלידער, און מען האט נאכאלץ נישט קיין קשיות אויפן אייבערשטן, מען גייט אין שול דאווענען דריי מאל א טאג, מען איז ווייטער געטריי דעם אייבערשטן - אויף אים רוט די שכינה הקדושה.

לערן יעדן טאג אביסל חומש רש"י - וועסטו זען אז דער אייבערשטער געפינט זיך מיט דיר, דער אייבערשטער האט דיך ליב. אזוי ווי מיר זעען אין די פרשה פון די לוים, דער אייבערשטער זאגט פאר משה רבינו (במדבר ח, ו): "קַח אֶת הַלְוִיִּם", זאגט רש"י: "קחם בדברים", נעם זיי מיט שיינע רייד, זאג זיי: "אשריכם" וואויל איז ענק, "שתזכו להיות שמשים לפני המקום", ענק זענען זוכה צו זיין באדינער פארן אייבערשטן; דאס מיינט מען נישט נאר די לויים, דאס מיינט מען יעדן איד, יעדער איינציגער איד איז א באדינער פארן אייבערשטן, א איד איז א גענעראל, ער דינט דעם אייבערשטן; דארף ער וויסן 'דער אייבערשטער האט מיך ליב', אזוי ווי רש"י זאגט ווייטער (שם, יט), עס שטייט פינף מאל אין די פרשה די ווארט בני ישראל, פארוואס פינף מאל? "להודיע חבתן" דער אייבערשטער וויל אונז ווייזן ער האט אונז ליב.

דער רש"י איז א יסוד היסודות אין אידישקייט, מען דארף וויסן 'דער אייבערשטער האט מיך ליב, דער אייבערשטער הערט אויס יעדע ווארט וואס איך רעד צו אים, דער אייבערשטער זעט מיינע נסיונות, ער זעט מיינע שוועריקייטן, און אז איך וועל זיך שטארקן, איך וועל נישט אפלאזן די אמונה, נישט האבן קיין תרעומות - וועל איך זיין אן אויסגעקלאפטע מנורה פון גאלד, און שיינען און לייכטן אין אלע וועלטן, און אויב חס ושלום איך וועל יא האבן קשיות אויפן אייבערשטן און אויף צדיקים, צעבראכן און דעפרעסט - וועל איך נישט זיין כשר פאר די מנורה, אזוי ווי רש"י זאגט אין פרשת תצוה (שמות כז, כ): "כתית למאור, ולא כתית למנחות", 'אויסגעקלאפט און איך שיין, נישט אויסגעקלאפט און איך בין דעפרעסט'.

דאס איז די גרויסקייט פון צדיק, מען קלאפט אין אים און ער שיינט, ער האט נישט קיין איין שלעכטע מחשבה, ער ווייסט 'דער אייבערשטער מאכט נאר גוט', און אז מיר וועלן פאלגן דעם רבי'ן, מיר וועלן לערנען שיעורים אין די תורה, אפילו בלי הבנה כלל, נאר זאגן די ווערטער און זיך מתבודד זיין יעדן טאג, רעדן ווערטער צום אייבערשטן פון הארצן און זוכן גוטס אין זיך - וועלן מיר אויך צוקומען צו זיין א מנורה, שיינען און לייכטן, אפילו מיר זענען ווי מיר זענען, מיר זענען ווייט ווייט פון ווי מיר דארפן זיין, אבער מיט די כח פון הייליגן רבי'ן וועלן מיר ווערן א מנורה.

א גוט שבת.

בעזרת ה' יתברך - יום ב' פרשת שלח, י"ח סיון, שנת תשפ"ד לפרט קטן

מיין טייערער ליבער ... נרו יאיר

איך פריי זיך זייער צו הערן פון דיר פון דיין עבודת השם, ווי דו שטארקסט זיך מיט די עצות פון רבי'ן, און אז דו האסט יעצט מסיים געווען ספר התיקונים די זיבן און צוואנציגסטע מאל. מיר האבן נישט קיין השגה אין דאס גרויסקייט און הייליגקייט פון תיקוני זוהר, דער הייליגער רבי זאגט (שיחות הר"ן, סימן קכח) אלע חכמות פון די וועלט ליגט אין דעם ספר.

איך וויל דיר שרייבן א קליינע שיינע זאך וואס איז מיר נתחדש געווארן ביים לערנען תיקונים. רבי שמעון דערציילט (תיקון יג, דף כט:): "חַד בַּר נַשׁ עוּלֵימָא" עס איז געקומען א אינגערמאן, "צַדִּיק שְׁמֵיהּ" א צדיק, "דַּהֲוָה יְתִיב עַל מַגְדְּלָא" ער איז געזיצן אויפן טורעם, "קַשְׁתָּא בִּידוֹי" מיט זיין פייל און בויגן אין האנט, "וַהֲוָה זָרִיק חִצִּים" און ער האט געווארפן פיילן, "לְגַבֵּי חִוְיָא" אויפן שלאנג, דאס מיינט מען דעם סמ"ך מ"ם, "וְדָא אִיהוּ פָּזֵר גָּדוֹל" דער פייל און בויגן מיטן פייל זעען אויס ווי א פזר גדול, "וְחִוְיָא לָא הֲוָה חָשִׁיב לוֹ" אבער דער שלאנג האט זיך נישט וויסנדיג געמאכט פון די פיילן.

דער הייליגער רבי שמעון געבט צו פארשטיין וואס איז געווען זיינע פיילן; "וְקַשְׁתָּא" די בויגן - "אִיהוּ לִישָׁנָא דְפוּמָא" דאס איז די צינג, מיטן מויל און צינג, אז מען ניצט דאס אויף תפילה - איז דאס א פייל און בויגן קעגן די קליפות, "אֱגוֹזָא דְקַשְׁתָּא" די פלאץ וואו מען לייגט אריין די פאל אינעם בויגן - "פִימָא" דאס איז די מויל, "חוּט הַשָּׁנִי" די שטריק וואס מען ציט אויס צו שיסן די פייל - "דָא שָׂפָה" דאס איז די ליפן. "חוּט שֶׁל קֶשֶׁת" מיט די פייל און בויגן - "דְּבֵיהּ הֲוָה צַדִּיק זָרִיק חִצִּין" האט דער צדיק געשאסן אויפן שלאנג, "דְּאִינוּן מִלּוּלִין דִּצְלוֹתָא" די תפילות, "לְגַבֵּי חִוְיָא" צו הרג'ענען דעם שלאנג. זאגט דער זוהר אבער, "וְחִוְיָא לָא הֲוָה חָשִׁיב לוֹן" דער שלאנג האט זיך נישט וויסנדיג געמאכט פון די פיילן, "וְלַאו בְּגִין חֲלִישׁוּ דְצַדִּיק חַ"י עָלְמִין" נישט ווייל א צדיק האט נישט קיין כח צו הרג'ענען דעם שלאנג, "אֶלָּא בְּגִין חֲלִישׁוּ דְהַהוּא דְזָרִיק לוֹן, דְּאִיהוּ צַדִּיק דִּלְתַתָּא מִנֵּיהּ, כַּד לַאו אִיהוּ שְׁלִים" אפשר לומר, ווייל דער וואס האט געשאסן - ער ביי זיך אליין האט נישט געהאלטן פון זיך, ער מיינט אז ער איז נישט חשוב. אזוי ווי דער רבי האט געזאגט פאר רבי נתן: "אויב דו האסט אמונה אין אייבערשטן - האסטו אין דיר נישט קיין אמונה" (שיחות הר"ן, סימן קמ), "וּבְגִין דָּא לָא חָשִׁיב לוֹן" דעריבער האט דער שלאנג זיך נישט גערעכנט מיט אים. רבי שמעון אנטפלעקט אונז דאס גרויסקייט פון יעדן איד, יעדער האט א כח צו הרג'ענען דעם שלאנג, יעדער קען שיסן פיילן אויפן סמ"ך מ"ם און העלפן ברענגען די גאולה.

העיקר ארויס צו נעמען אויף למעשה; מען קען נישט מכניע זיין די קליפות מיט ענוה פסולה, מען זאל זיך נישט קלאפן, מען דארף וויסן אז יעדער איינער האט א כח צו אויסלייזן די שכינה פון גלות, דורך דעם וואס מען נעמט די קשת התפילה, מען גייט התבודדות, מען בעט דעם אייבערשטן בבחינת שיסן פיילן; אפילו אן קיין געפיל, ווייל דער וואס שלאגט זיך מיטן שונא מיטן שווערד - דער זעט וואס ער טוט אויף, ער שניידט שטיקער פונעם שונא, נאכדעם איז דא דער וואס שיסט ארויס פיילן, ער זעט נישט וואס ער טוט אויף, ער שיסט פיילן און ווייסט אז דאס טרעפט דעם שונא, דאס איז די בחינה פון דאווענען אן קיין געפילן, אן זען וואס מען טוט אויף, והבן למעשה.

דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.