בעזרת ה' יתברך - יום ג' פרשת ויקהל, כ"ה אדר א', שנת תשפ"ד לפרט קטן
לכבוד ... נרו יאיר
נעכטן בין איך געווען אויף א באזוך אין שטעטל, ווען איך בין אנגעקומען אינדערפרי בין איך ערשט געגאנגען קוקן די נייע בנין אין מחנה אילן החיים, קוקן ווי די ארבעט האלט און צו מאכן די פלענער פארן זומער הבא עלינו לטובה.
פון דארט בין איך געגאנגען אין אונזער ישיבה, די ישיבה האט אלע טעמים; די בחורים לערנען זייער פלייסיג, פירן זיך מיט יראת שמים און מידות טובות. איך האב געלערנט חומש פון די וואכנדיגע סדרה, נאכדעם האבן מיר געדאווענט, די דאווענען איז געווען מיט א חיות און געשמאק. איך האב זיך דערמאנט וואס מוהרא"ש האט אונז געזאגט מיט יארן צוריק ווען עס איז געווען די גרויסע מחלוקת אויף די ישיבה, אז מיר האבן זיך נישט וואס צו שעמען מיט אונזער ישיבה פאר קיין שום ישיבה; עס איז ממש אזוי, די בחורים אין ישיבה זענען פול מיט חיות, מיט שמחה; עס איז א חידוש אין עולם הישיבות צו געפינען פרייליכע בחורים וואס האבן ליב דאווענען, ליב לערנען, ליב צו טון וואס שטייט אין די תורה.
נאכן דאווענען האב איך געגעסן פת שחרית מיט די בחורים, מיר האבן גערעדט שיינע זאכן, אלעס געפלאכטן מיט די הקדמות פון רבי'ן.
נאכן דאווענען בין איך געגאנגען באזוכן די חדר און בית פיגא, אויך אין אפיס בין איך געווען. די אפיס איז יעצט אין א מצב וואס די גמרא זאגט (תענית כה): "מי שאמר לשמן וידלוק, הוא יאמר לחומץ וידלוק", דער אייבערשטער וואס מאכט אז אויל זאל ברענען - קען מאכן עסיג זאל ברענען; די ניסים וואס טוט זיך אפ אין אפיס - איז שלא כדרך הטבע, ווען איך קוק צוריק אויף די ניסים וואס דער אייבערשטער מאכט מיט אונז - געבט מיר דאס כוחות צו גיין ווייטער. איך דארף האבן אויף די וואך דאנערשטאג ניינציג טויזנט דאלער צו באצאלן נאר די איינגעשטעלטע, נאך הונדערטער טויזנט דאלער צו באצאלן ווענדארס און אין באנק איז דא א מיינוס פון זעקס טויזנט דאלער; וועסטו פרעגן ווי אזוי גיי איך אן, וואס איז די פלאן? די פלאן איז נאכאמאל צוריק צו גיין צום אייבערשטן, אים נאכאמאל בעטן, און ער וועט אונז ווייטער נישט פארלאזן.
אויך בין איך געגאנגען באזוכן די בית הדפוס; וואס דארט טוט זיך אפ... זיצן אינגעלייט, איינער פירט די חשבונות, א צווייטער איז מגיה אשר בנחל, א דריטער איז מגיה עצתו אמונה, א פערטער שרייבט די וועכנטליכע בלעטל 'קרית ברסלב', א פיפטער מאכט די קול ברסלב האטליין; א גאנצע בנין וואס שטייט נאר פאר איין סיבה, פארשפרייטן פאר די גאנצע וועלט אז עס איז דא א רבי מיט עצות וואס קען יעדן איינעם העלפן, יעדער קען אנקומען צו זיין א צדיק.
אויך בין איך געווען ביי די אפיס פון די כולל, דארט דארף מען אויך ניסים צו קענען וויייטער באצאלן די כולל אינגעלייט, און פון דארט בין איך צוריק געגאנגען צו די ישיבה און געדאווענט מנחה, איך בין געגאנגען שפאצירן מיט זיי, געשמועסט פון הייליגן רבי'ן.
זיי מקפיד אויף נעגל וואסער. מוהרא"ש האט דערציילט, א פרוי איז געקומען צום סטייפלער גאון זכותו יגן עלינו און ביטערליך געוויינט אז אירע קינדער פאלן אוועק פון אידישקייט, יעצט האט איר זון זיך רחמנא לצלן אפגעשניטן די פיאות, און די צער גידול בנים וואס זי גייט אדורך; האט איר דער סטייפלער גאון געפרעגט: "איר גיסט זיך אפ נעגל וואסער אינדערפרי?" די פרוי איז רויט געווארן פאר בושה און מודה געווען אז זי גיסט נישט אפ קיין נעגל וואסער, האט דער סטייפלער גאון איר געזאגט: "דעמאלט וואס ווילט איר פון מיר? אז מען גיסט נישט אפ נעגל וואסער בלייבט די טומאה פון ביינאכט אויף די הענט און וואס מען כאפט אן ווערט טמא, דעריבער איז די גאנצע שטוב פול מיט א רוח טומאה רחמנא לצלן. וואס קען איך טון אז איר אליין האט זיך גורם געווען די צרות?" מיר האבן דאס דערציילט אלץ א חיזוק פאר די פרויען זיי זאל זיין נזהר אין מחנך זיין די קינדער זיך אנצוגרייטן נעגל וואסער פארן שלאפן גיין, און אינדערפרי זאלן זיי נישט אראפגיין פון בעט אן אפגיסן נעגל וואסער.
דער אייבערשטער זאל העלפן זאלסט האבן הצלחה אין אלע ענינים.
